Ranking

Szukam klucza do skutków i przyczyn żonglujących żagwiami wyobraźni. Zrozumienie nie patrzy przyjaźnie - dobre chęci są w piekle wyryte. Obowiązki zbywane w przelocie, satysfakcje zniknęły w przestworach, miłosierdziem uskrzydla myśl Boża a słabości przyniosły strat krocie. Wciąż nadzieją napawa świtanie. W dnia chaosie, choć ciche, chcę słyszeć a poprzeczkę podnoszę wciąż wyżej lecz nie koi modlitwą różaniec. Trzeba wreszcie wyrzucić demona, w natłok myśli wprowadzić porządek. Niech pokora świat wokół urządzi i z miłością zło wszelkie pokona. Zza tej góry cień wyższej dobiega, zaś na błoniach miejsc zbrakło od wczoraj. Ptaki tulą wiatr czule z wieczora, może kiedyś dosięgną wrót nieba.

Pozwól mi odejść tu i teraz Rozpłynąć się w ciężkim powietrzu Tak po prostu pozwól umierać Być jedną z wielu kropel deszczu Chcę też jak inni bracia krople By dopełnił się mój los marny Tak by wszystko było dziś mokre Chodnik szary stał się brunatny Lecz wcześniej chcę błysnąć na niebie Opuścić zimną chmury matnię Być ważnym w nieważnej ulewie Być kimś nim na ziemię upadnę

sny zawisłe na żyrandolu migocą kryształkami obracam w palcach poczucie winy widzisz ten krajobraz fale zmywają wspomnienia mokra skóra lśni zachodem słońca tańczę na piasku słowa chrzęszczą pod stopami gnę się (jestem bardziej elastyczna po alkoholu) kieliszki spoglądają ze stołu dzwonią nie odbieram wkładam serce do pudełka wrzucam do wody wypływa zamienione w kryształ

jeden jest cień chociaż ma dwie twarze trzy po trzy plącze w czterech ścianach przykazanie piąte już po szóstej słońce czai się za siódmą rzeką nie ma w nim człowieka jeden jest cień na milon twarzy

kiedy wstaje dzień staram się ustalić gdzie jestem dobrze że pies mnie poznaje a winogrono jeszcze dojrzewa już czas dorosnąć do dzieciństwa chociaż krzyś i tak zabierze mi zabawki

-Biały papier jest lepszy, a dla ciebie?-padło pytanie. -Lepiej, gdy coś na nim jest-odpowiedział. Najlepiej coś sensownego, co nie jest pustym frazesem. -W porządku, więc co proponujesz? -Kreatywność-oświadczył z dumą. Kreatywność taka prosta, ale jednak trudna. Jakby nie patrzeć, czasem ciężko z nią grać. Pustka, za bardzo taranuje ten zamysł, o ile takowy jest. Dlatego czas zabrać przeszkodę i biec dalej. To nic nie kosztuje.

mówisz że znowu ktoś zapomniał wyłączyć gwiazdy na niebie ale to czarne dziury lecą zeżreć nas razem z lukrowanymi sercami pod niezniszczalną choinką z plastiku co szepce piecowi o podrózy w nieznane wspominsz ciągle że miłość pachnie żywo martwą rybą a nadzy zawsze mają mniej do ukrycia ale ciągle więcej ludzi a coraz mniej człowieka mówisz że to pociąg zabierze nas do jakiegoś miasta gdzie biegają smsy na czterech nogach a stare gołębie pocztowe płaczą nad niestosownymi listami pełnymi żalu do nieba ale to tylko prąd elektryczny i piksele zwarcie na łączach którego nikt nie zauważył

Bawię się słowami zmieniam kolejność nadaję im ukryte znaczenie czasem z rymami układam na wspak wzniecam pożary niedomówień beztrosko i chaotycznie wklepuję sens formuję niczym rzeźbiarz posągi ze słów - idiotycznie marnuję czas zagubiony między wierszami zdania to tylko taka zasłona bańka mydlana długopis czy klawiatura syk powietrza wyraz nigdy nie skona kaligrafuję samotność zawsze ma dziewięć liter Witam wszystkich. Przepraszam próbowałem być z Wami komentować oceniać ale ja tak nie potrafię. Jestem dziwną osobą wiem o tym. Jeszcze raz przepraszam to mój pożegnalny wiersz. Dobrze że Jesteście pozdrawiam.

każdy z nas rzeźbiarzem malarzem aktorem poetą własnego życia nic że dłuto krzywe pędzel byle jaki pióro nie pisze widowni brak każdy z nas jest sobą raz się boi a raz nie swojej roli która ma wiele bram za nimi różnie bywa jest uśmiech i łzy każdy z nas jest tym kim jest - nie warto się tego wstydzić

Wszystkie tajne teczki smutnych pań i panów tańczą teraz fokstrota w wielu przygnębionych ludzką zawiścią i trzęsieniem rąk gabinetach które bardzo nie chcą odejść do cienia. Warszawa – Stegny, 06.02.2025r.

gubię się w tym spojrzeniu ostrzejszym gdy światło ciemnieje chłód odbiera mi mowę i działa jak magnes masochistyczna potrzeba czy ostateczność ? gubię się we własnych myślach splątanych kołtunami nadziei a ten wzrok tylko mnie dezorientuje nadając mocy dotąd nieznanej Klaudia Gasztold

pozwól włosy sobie zapleść tak jak lubię w gładki kok choć gwiazd wtedy sięgniesz prawie jakoś zdołam tam się wspiąć by z bezlistnych już gałązek zdmuchnąć cały pierwszy śnieg i zamarzyć znów o wiośnie nad chmurami w górze hen że cichutko ze mną szemrzesz gdy przytulam się do pnia lecz zdziwiona bo skąd w niebie nagle wziąłem się i ja

widzę w twoich oczach klęski i zwycięstwa gorącą iskrę i cienie poza nią co przeważy w ogólnym bilansie aby przejść na jasną stronę mocy

zakwitły sady zakwitły ogrody na dworze więcej ładnej pogody przelotny deszczyk popaduje na łąkach i skarpach trawa faluje ptaszki od rana radośnie śpiewają ludzie życzliwie się uśmiechają w parkach wesoło bawią się dzieci po niebie srebrzysty klucz leci starsi przesiadują na ławeczce trzymając się słodko za ręce czując miły zapach bzu i sosny więc jak tu nie kochać wiosny

szukając siebie w odbiciu lustra przeoczyłem jeden drobny fakt rama była pusta

@andreas No słuchaj świetne...tym bardziej że twój talent w całej swej krasie... (werble) 🥁🥁🥁 u mnie rozbłysnął... Aj zaszczyt to dla mnie 😉 Pozdrawiam @Rafael Marius Z przyczyn "cichy świat" przeniosłam się na wieś.. Lament - fuj co ty zgłupiałaś krowy, świnie, kury sam smród. Wiesz co widzę dookoła .. Przestrzeń i żadnej krowy, ale z tego co zasłyszane ( bo już chyba swojska jestem baba) to rdzenny rolnik tylko dziewczę z dobrego hektara . E tam jakby nie patrzył to czy kiedyś czy teraz człowiek bywa pazerny.

to nie ja jestem na zdjęciu sprzed wojny to na pewno nie ta rzeka i las drzwi otwierają się same nie ma wyboru muszę tylko iść na chybił trafił wygram wspomnienia

poukładałem słowa o tobie dobre i złe w pudełkach po zapałkach stwierdziłem że złych jest za mało ciągle tęsknię podlałem kwiaty które kiedyś obejmowały twoje dłonie czuję cię obok z zamkniętymi powiekami wsłuchuję w ślady twojego oddechu zapach zapisany we wczoraj na zawsze świeży pozwól mi się uwolnić szukam złych wspomnień żeby ukrzyżować moją duszę podobno ból zwalcza się bólem ludzie mówią że tak można zapalam zapałkę wpatruję się w ogień i znowu kolejne pudełko zamknę w nim sny

Walc. Kadryl. Rumba. tańcze jak szalony... czy Tytus Romek i Atomek zdobędą order zielony? galaktykę zamieniam na dolary i centy rubiny opale...i diamenty! różowe światy błyszczą wśród gwiazd to świt chłodny opromienia rożanopalcą Eos ! Dziś będzie dobry dzień! wrożę z logarytmów i całek Mars i Jowisz to przeboże i sień dość już tych voodoo lalek! Niech żyje radość!

Jestem jej kruchym istnieniem Jestem jej słodkim wspomnieniem Jestem jej ostatnim wydanym tchnieniem

co było a nie jest jednak zapisane rejestr prawdę zna i nie zawaha się taka soft wersja na świecki sakrament

dym wyłania się z półmroku wychodzisz na scenę w luźnej koszulce skrywając łysą głowę pod czapką z daszkiem bardziej przypominasz łobuza niż muzyka jak zwykle rzucasz szybkie dobry wieczór siadasz przy pianinie kobiety wzdychają wyobrażając sobie że to na nich grasz zamykasz oczy wyśpiewując tajemnice siedzę w pierwszym rzędzie widzę tę pojedynczą łzę toczoną przez muzykę jesteś gdzie indziej nie dostrzegasz jej ćma barowa drażni się z imbirem wraca jak bumerang a ja czekam na pocztówkę z kosmosu od dawna już wiem to dobry moment by wyznać o czym szumią stare drzewa dobrze że cię mam

po mojej babci miłość do kwiatu po moim dziadku miłość do lasów po mojej mamie miłość do ludzi po moim ojcu ukryta miłość po tobie - do mnie po mnie...

to jest tylko podwórko pod bzem i krzewem jaśminu warto płacić czynsz za kilka oddechów i trzymanie psa bez smyczy między prawdą a marzeniem może nie być nic wystarczy że jest trochę moje brzozy też wspinają się na dachy

na polowaniu jesień ratuje życie szeleszcząc liśćmi

nieszczęsny rejestr prawdę zna bo wbrew pozorom wszystko pisze jest zagrożeniem k.. jego mać już paragrafem go uciszą :)

gdy blaknie granat nocnego nieba i gwiazdy tracą swoją moc usypiam sny niech nie przeszkadzają mi żyć za dnia bo tylko noc nosi twoje imię niezmiennie to samo od lat marzenia zostawiam pod kołdrą nawlekam korale codzienności kolory maskują miejsca gdzie czegoś brakuje dopóki to też straci znaczenie

~~ Jazgot gadających głów na ekranie - opera mydlana w każdej TV stacji; politycy broniący partyjniackich racji - w obiad, kolację, a nawet w śniadanie .. Zniechęcenie narasta w wielu z nas, wyborcach - chciałoby się ich wrzucić do jednego korca .. ~~

Liczba osób zatrudnionych w rolnictwie systematycznie spada. Obecnie gdzieś 7-8 % populacji. Ludzie na wsi zajmują się czym innym, zatem i hektary dotyczą tylko niewielu. Z drugiej strony proces konsolidacji gospodarstw rolnych wciąż trwa i często dokonuje się to poprzez małżeństwa, a dlaczego by nie?

Dla mnie świetny tekst. I wspomniała mi się fraszka Sztaudyngera: Niech nas statystyka nie łudzi, niewielu jest prawdziwych ludzi.

A Sztaudynger napisał taką fraszkę: Życie wewnętrzne Za obsesją obsesja, cała procesja. Trudny temat. Pozdrawiam.

Szkoda tych profili gdy dwulicowy rajdowiec z La Paz z podwójną siłą nacisnął na gaz choć profili jak nikt w świecie miał w realu oraz w necie w zderzeniu z murem pozostał en face Pozdro.

A Sztaudynger ze starością poradził sobie w ten sposób: "Czas sobie dzielę na same niedziele." Pozdrowionka.

skóraparnociężkoblisko oddechskóraszumitrawa idzieburzaskórałydki włosykropledeszczulawa ustaustaoczyskóra wiatrzebranytargawłosy blondtakblondasłońcaniema słońcaniemaisąoczy potkwiatbzuiprądwpowietrzu zporówdymiprądwpowietrzu skórałydkiłezkirosy

@Leo Krzyszczyk-Podlaś ten zapach wczorajszy ...🤔

Trochę tu nutek rozgoryczenia, a jednak na końcu nadzieja , że pokora i miłość przywrócą ład i porządek:)serdecznosci:)

@andreas To trochę tak jak z poezją tylko inaczej. Najpierw starasz się napisać dobre wiersze. Inaczej dojść do władzy. Jak się nastarasz uda Ci się. A potem piszesz już dobre wiersze i chcesz to wykorzystać. Tak jak dochodzisz do władzy i chcesz coś z niej mieć. A na końcu przychodzi czas rozliczeń twoich wierszy i twojej władzy. To są takie koleje losu. I właściwie to trzeba się samoograniczać. Ale właśnie w poezji ja mogę tego też nie umieć :// @aff A tak mi się ten taniec przypomniał. Tańczyć nie umiem, ale jakoś zawsze faza fokstrota akurat przewijała mi się po łepetynie :) A dobrze tutaj pasuje akurat :) @violetta Tak, na tej samej albo bardzo podobnej :))) A w razie co Hawaje czy cóś :) @Laura Alszer Świetnie !!!!!

@Domysły Monika czy zawsze musi być lekko to ciężkie stale nad nami wisi:)))) dzięki

a figlarz czas zmienia wspomnienia wypiera te w kolorze czarnym usprawiedliwia otoczy cieniem szepcze do ucha - to nieważne :)

@Jacek_Suchowicz To jest taki stan zawieszenia między jestem a mnie nie ma ...ten klucz jest tylko "darem" jednoosobowym a świt jest raz za raz .. boję się i wiem to tylko JA . Ciężkim tematem aczkolwiek ważnym nas poczęstowałeś.

,, Łaska i wierność spotkają się z sobą,, Ps. 85 łaska i wierność spotkają się z sobą miłość i cierpliwość szuka przyjaźni a my my bywamy… zakryty czas daje chwilową uciechę zamyka bramę do spokoju duszy sumienie uwiera jak kamień w bucie łaska i wierność spotkają się na drodze do światła nie są to Himalaje Jezu ufam Tobie 1.2025 andrew Piątek, dzień wspomnienia męki i śmierci Jezusa

Widzi ich w swojej codzienności. Nie potrafi oderwać od nich wzroku. Pyta samego siebie. - przytulają się, - po co? - dotykają się, - po co? - patrzą sobie w oczy, - po co? - trzymają się za ręce, - po co? - wymieniają się śliną, - po co? W jego głowie nieustannie spaceruje jedna myśl: - wśród różnorodności ludzkiej egzystencji decydują się być parą, - po co?

Teraz w modzie "wolność i swoboda,," A te hektary to też ciekawa sprawa bo teraz też chyba bardziej miasteczkowo..

@Konrad Koper jak to gwiazdy 😉

@mariusz ziółkowski @Hiala @andreas @Domysły Monika @violetta @Nata_Kruk @Rafael Marius @Jacek_Suchowicz @Łukasz Jasiński Dziękuję wam wszystkim za komentarze. Różnice zdań są normalne, szczególnie w poezji pozdrawiam serdecznie 😉 P.S Jak kogoś pominęłam to sorry 😉

Tak przy okazji, pani Moniko, serdecznie zapraszam na moją twórczość: "Konfederacja", "Sztuka królewskiej retoryki" i "To twoja presja". Łukasz Jasiński

My tu sobie rzepki skrobiemy, a wszechświat regularny i stabilny, ma nas gdzieś :) Przynajmniej ten nam najbliższy :) I to chyba na nasze szczęście :) Tak to czytam. Pozdrawiam :) Deo

............ :)

@Starzec ekstra ;))

@Starzec sprytne ...