Ranking

najprostsze rzeczy nabierają barwy jak liść jesienny na wietrze gdy drży czy zdąży się słońcem nasycić nim spłynie z kolejnym deszczem

Znad rozbujanej przez rodziców kołyski za małego dzieciaka łypnęło na mnie przeznaczenie (mawiają że wszechmocne i wszechwiedzące) Lewe oko błyszczało wyrozumiałością prawe pomrokiem, ponurością jakąś i zaplanowało mi tor przeszkód z mnóstwem większych i mniejszych detali (niezborne zwyczaje przeznaczenia) No a potem ciągle zmieniało zdanie raz wte innym razem wewte aż człowiek sam się pogubił (brakowało czasu by choćby przemyśleć) Na mój ogląd przeznaczenie popełniło dużej klasy grzech niestałości i tym samym zbliżyło się w swojej istocie niebezpiecznie do ciągu przypadków rzecz jasna uczyniło tak nie tylko wobec mnie (wiem bo rozmawiam z różnymi ludźmi) I nawet jeśli opowiem wam cały życiorys ze wszystkimi szczegółami i tak nikt mi w to nie uwierzy... Warszawa – Stegny, 30.10.2024r. Inspiracja - poetka Paulina Murias (poezja.org).

miłość podobnie złoto nie znajdują ziemskiego rodowodu nad fioletem jesiennego wieczoru przepływam strugą myśli ubrana jedynie w kolczyki z chalcedonu przez płynne godziny nocy dotykamy swoich ciał całuję ramiona dłonie w wężowych drżeniach niskiej energii śnię twój zapach spotykamy się intensywnie zbliżeni w niewidocznych pomiędzy nie musisz być od zawsze jesteś

może jestem już za stary na miłości sie nie znam ale widząc jak niektórzy z miłości biją w twarz to w kieszeni otwiera mi się strach że owe kochanie na pierwszym zakręcie będzie pełne łez a przecie miłość to miłego i ciepłego ma być kram mamy ją podziwiać a nie smutni obok stać może jestem już za stary ale ale serce mam otwarte które wstydzi się miłości bać

- Stworzyli nas na obraz i podobieństwo swoje. - *Bogami jesteśmy. - Z wszystkimi cechami i zaletami. - Z wadami także? - Bogami z wadami, a jakże! - *To ten obraz? - *I podobieństwo! A potem zapanowała zgoda i zrozumienie. Osądźcie sami. Zapanowała cisza, a potem chaos. Dobro zło wymieszało, a potem już wiecie co się stało. Niestety, wciąż wiemy za mało. *Psalm 82:6, Ew. Jana 10:34 *Ksiega Rodzaju 1:26 *************************************************

-Czy piszą, jak cię widzą, co mistrzu rzec możesz? - A mnie się wydaje, że piszą jednak gorzej.

Nad ranem, w miejscowości Czyste, dzban jakiś wziąć z ziemi chciał glistę. Nie rosówkę, nie larwę, tylko glistę. I w garnek. Wszak glisty są gdzie indziej… Chryste!

Pogrzeb na cmentarzu tak jak każdy inny, lecz tłum żałobników dziś całkiem niewielki, gdyby nie incydent pozornie niewinny każdy by zapomniał, a wszystko przez szelki. Utknęły pod trumną w murowanej krypcie, bo grób trzypiętrowy, na zaś budowany i jeden z grabarzy musiał oczywiście wskoczyć do środka - chociaż był zawiany. Gdy już wyswobodził spod trumny materiał, nim się wygramolił, wycedził te słowa: krematorium ruszy, pogrzeby pozmienia, w tak obszernych kryptach setki się pochowa. Cisza się zrobiła przy grobie okrutna. Zagubiły sensy dysputy o sprawach, nawet mina księdza byłą bardziej smutna, bo wraz z nim zarobek straci nędzny grabarz. No bo jaki biedak będzie grzebać urny? Taki mały mieszek i brzdąc unieść może. Już na nic laweta, czterech chłopów chmurnych, odpadnie spacerek - gdy siąpi na dworze. A trumny zakopać nie wolno w ogródku. Zaś z mosiądzu urna może zdobić regał, albo wśród pamiątek na kominku utknąć. Tylko proch z niej znika - lecz nie z woli nieba. Życie jak sportowiec biegiem pomknie dalej, domowe imprezy stałą kreślą listę, a dorosły wnusio właśnie się nawalił i mieszkiem z kominka doprawia pieczyste. Miły czytelniku ten morał cię ruszy. Lecz łzawiących oczu ze wzruszenia nie trzyj. Zapamiętaj proszę, że jeśli już musisz, patrz nie tylko jak, ale i czym pieprzysz!

Bezszelestnie przeszła się po polach. Białą falbaną sukni omiotła suche liście, by mogły po raz ostatni zalśnić w świetle księżyca. Smukłą brzozę utuliła do snu. Położyła jej policzek na poduszce blednąc jeszcze bardziej. Rozmazując rzeczywistość. Przecięła wszystkie drogi. Zasłoniła okna. Ciszą zaczęła gładzić włosy, a te spadły kaskadą na całą okolicę.

„Przyroda” Miasto na mieście i miastem podpiera, Wszędzie jakieś budynki, zabytki kultury, Długie drogi z samochodami wielkimi, A na tych drogach kładno jakieś rury. I ciężko teraz znaleźć takie miejsce, Gdzie dookoła przyroda jedyna, Spokojna, zielona, rzeczka płynie cicho, Rodzina sarenek pojada malina. Bo w takim miejscu trzeba odpoczywać, Rozesłać pled, herbatka z kanapkami, Natura słuchać, wąchać, opatrywać, Pejzaż ładny namalować pędzelkami. No ludziom ciągle jest za mało, Chcą więcej miejsca, „villy” i „kotedży”, Gdzie równa ziemia, tam kolejny dom, Jak tylko starcza im pieniędzy? I morał wiersza tego prosty do ustarczki, Że lat za dziesięć, ta nowoczesna kasta, Co na przyrodę budować się uciekła, W przyszłości będą centrum tego miast.

Wyruszyliśmy z wioski „Pięknieje”. Jechaliśmy lirycznym szlakiem. Odwiedziliśmy cudowne miasta. Zjechaliśmy na drogi przyjaźni. Poznaliśmy powiaty : „Współczucie”, „szlachetność”, „wyrozumiałość”, „łaskawość”… W końcu trafiliśmy do stolicy – „Zamiłość”.

czy takie miejsce gdzie gościnnie przechadzana delikatnym słońcem trwam cały dzień z kawą w piankach jaka jestem cudownie spokojna włączam stare płyty i tańczę przy tęsknej melodii urokliwym ciebie

miłośnik USA Janek z Gdyni raz w roku nabywa ćwiartkę dyni bo rusofil z żonusi więc ukrywać to musi że sobie troszeczkę hallołini

Gdybym tak miała napisać, co serce dyktuje bez szumu rozsądku To chciałabym spisać, że otwarte ramiona mam i ciekawość świata, który poznaję z ostrożnością. Moje ramiona pokryte bliznami, kark sztywny Mimo to uśmiech lekki Niesymetryczny, jak zawsze Nieśmiały, jak nigdy dotąd. Moim marzeniem jest mieć kogoś

Dorothy Donegan Ona nie gra w zespołach, bo sama jest zespołem. Illinois Jacquet The Man I Love z początku powściągliwie coraz śmielej euforia klawiatura rozwichrzona każda składanka niepowtarzalna Nokturn Es-dur op. 9 nr 2 potem Over The Rainbow Georgia On My Mind nieprzewidywalna palce grały stopy tańczyły jazz z klasyką klasyka w jazzie duch i ciało – w pełnej krasie Biały Dom – ona w transie aktorski popis – muzyczny szkwał anioły uciekły demonów nie widziano triumfował aplauz

Z cyklu: Nietypowe grzybobranie Tylko po co ten mózg Walka o rację I kawałek miedzy Odbitą spację Jeden na drugim siedzi I się przeciągają I wciąż zawracają Ogień z oczu bije Nie pomogą kije Bo o wygraną się walczy Nie słuchają, że „starczy” Nie widzą nic innego Tylko by zabił jeden drugiego Brakuje oleju w głowie Nie to co mądrej sowie Która odpowiada I na ciszę się zasadza Brakuje tu zrozumienia Szacunku dla współistnienia Olej dawno wypity I na butelkę mózg już nabity //Marcin z Frysztaka Piszę opowieści, sztuki teatralne, dialogi kabaretowe i wiersze Wszystkie moje książki Za darmo Znajdziesz na stronie: wilusz.org

Przytulić się do ciszy uśmiechnąć do wiatru porozmawiać z echem wysłuchać marzeń Ukłonić się prawdzie podać dłoń lepszemu wygrać z losem w karty nie bać się ciemności Dotknąć leśnej mgły uwierzyć w Boga śnić tylko barwnie udanie pokochać Tylko tyle pragnie podanie napisze życie je podpisze i będzie fajnie

pobite lustro martwe pisklę pod drzewem czarny na drodze

W księżycowych promieniach słońca Odbicie mego serca Czy dociera do Ciebie Czy słów milczący potok Znajduje ujście W rzece Twojej ciszy Serpentyny uczuć dzień po dniu Spływają czasem minionym Ku przyszłości nieznanej Celebruję chwile niepozorne W equilibrium nadziei i zwątpienia W jutro, które nie nadchodzi

@Adaś Marek Kosmos pod wieloma względami jest niesamowicie pociągający. Fizyczny i metafizyczny. Dziękuję bardzo i pozdrawiam serdecznie.

@piąteprzezdziesiąte Nie rozumiem o co Ci chodzi. Może nie zrozumiałeś/łaś wypowiedzi wiersza? Więc informuję. To nie jest krytyka wiary czy tego podobnym ale ludzi którzy w imieniu wiary sieją nienawiść i wykorzystują ją do swoich celów. Często widzę coś takiego. Nawet na tych stronach tutaj. Mam nadzieję, że przyznasz mi rację, że to nie jest zachowanie godne szacunku.

czy warto kochać się z dziwką a potem pluć płacąc za to czy warto wierzyć w coś co i tak musi się skończyć czy warto podziwiać piękno które czas i tak oszpeci czy warto iść do przodu na którego końcu kres cholera czy warto jest żyć w pogmatwanym świecie jaki ktoś dla nas wymyślił byśmy z nim walczyli

@Starzec może być nawiedzony, ale czymś innym ;)

@Leszczym i grunt, że nie nawiedzony:))

@Leszczym bo życie nie jest dwuwymiarowe, ktoś musi te szale trzymać w równowadze:)

@Starzec Spoko :)) W ogóle jakby tak głębiej w to agnostyczne nie wiem wejść, to możesz mieć rację, że najlepszy agnostyk to taki, który zna mnóstwo argumentów za i świetnie wie o wielu argumentach nie, a i tak wybiera nie wiem :)

@Leszczym to nie był zarzut:))

@Starzec Ależ przecież w życiu jak najbardziej chodzi o wygodę :) Naprawdę o to chodzi :) Pzdr. M.

@Leszczym w sumie, to wygodne, bo brak wiedzy, to jednak jakaś wiedza......:) Pozdrawiam:)

Odchodzę z wspomnieniami Bo nie ma już nas A w sercu jesienny wiatr Tylko hula Bo czas pogrzebał Nadzieję na twój powrót A słońce już nie świeci Tylko cienie zanikają między drzewami

Tu łap Marto MO, tu my, za Agą. Ruski miks urąga azymutom o Trampa łut.

„ Mieć czy niemieć” Tasiemiec !?

Oto ten rudy daje to parom, a na koc oka na mora, po te jady durne Toto.

@jan_komułzykant Limeryki są trudne- nie piszę. Brawo 5+

Zapamiętam! ;) Pozdrawiam

Rozdział czwarty - Mmm... - rozmarzona pocałunkiem męża Gabr'I'ela podążyła myślami wiadomo, ku czemu. - Ach, ty mój... - Nie pytam "Co?", wiedząc dobrze, co - odmruczał jej Mil. - Wieczór się zbliża - posłał żonie jednoznaczny uśmiech. Co widząc Jezus uśmiechnął się lekko. - Zbliża się, to prawda, padawanie - powiedział. - Teraz jednak kontynuuj. Mil, co łatwe było do przewidzenia, zawahał się. Jego Mistrz udał, że nic dostrzegł. - Rezultat bitwy Franków i Arabów pod Poitiers w siedemset trzydziestym drugim roku - rozpoczął - proponuję zmienić na remis. I podpisanie traktatu pokojowego przez Karola Młota z jednej strony i Abd ar-Rahmana z drugiej, którego zasadniczym punktem byłoby nie tylko pokojowe współuznawanie się ludzi obu skonfliktowanych stron, ale i otwarcie się na międzyreligijny dialog i kulturową wymianę. Mającą u podstaw wyłącznie - co podkreślę bardzo wyraźnie - same pozytywne intencje. Rzecz oczywista, będzie wymagało to godzin rozmów przy... - tu Mil zastanowiwszy się chwilę, co zalecić: ognisko czy biesiadny stół, wybrał to pierwsze - z użyciem wpływu Mocy na umysły rozmówców. To, Mistrzu, na pewno zadziała - poparł stwierdzenie gestem pełnym zdecydowania. - Jesteś pewien? - jego Mistrz udał wątpliwość. - Cóż - odparł Mil, uśmiechając się podobnie jak Anakin Skywalker - kto ma ci wierzyć, jak nie twoi padawani? - WspółMistrzowie - odrzekł mu natychmiast Jezus. - Mogłem się spodziewać... - Mil rozłożył ręce w geście, imitującym rezygnację. - Mogłeś - przytaknął mu Mistrz, po czym zapytał: - A następny pomysł? Odpowiedź padawana tym razem nastąpiła natychmiast. - Zmienimy los jednej z dusz, biorących udział w bitwie pod Grunwaldem - podsunął Gabr'I'elomąż. - Zawisza Czarny, pojmie w niewolę wielkiego mistrza Zakonu Krzyżackiego, Ulryka von Jungingena. Które to zdarzenie Władysław Jagiełło wykorzysta w sposób najlepszy z możliwych - przymuszając go do podpisania pokoju na swoich warunkach. Bardzo perspektywicznych - tu Mil uczynił kolejny odpowiedni gest - warunkach wyprzedzających epokę. - Praktyczna likwidacja Zakonu wskutek oddania wszystkich zamków - poczynając oczywiście od Malborka - i wszystkich zagarniętych Krolestwu Polskiemu i Wielkiemu Księstwu Litewskiemu ziem. Następnie wyrok śmierci na wielkiego mistrza i wysokich urzędników - w tym każdego z komturów. I wygnanie do Cesarstwa wszystkich braci zakonnych. - Wow - powiedział Jezus, uprzedziwszy pytanie padawana, co sądzi o jego propozycji. - Bra-wo, mój uczniu - uścisnął go serdecznie. - Prześwietny pomysł. - Co o tym myślicie? - zadał retoryczne pytanie WspółMistrzom, doskonale wszak wiedząc, co odrzekną. Siddharta spojrzał na Muhammada, Muhammad popatrzył na Siddhartę. - Jesteśmy pod wrażeniem - powiedzieli jednocześnie. - I gratulujemy ci takiego ucznia. - A ja gratuluję sobie takiego męża - Gabr'I'ela objęła Mila, nadstawiając wargi do pocałunku. - Dobrze, że wieczór coraz bliżej... - Właśnie zapadł - Jezus prztyknął palcami; momentalnie zrobiło się ciemno. - Cieszcie się sobą - powiedział padawanom, nim wykorzystując Moc przenieśli się do jednego z ulubionych miejsc: do pogrążonego w mroku i ciszy domu w miasteczku, leżącym na wybrzeżu jednej z greckich wysp. - Tylko nie przedłużajcie zbytnio nocy... Voorhout, 28. Października 2024

Godzinami przeglądasz swój życiorys, chcąc odnaleźć popełnione błędy. Ktoś rzucił urok na Ciebie, zła passa trwa i nie chce Cię opuścić. Matka syna urodziła i pielęgnowała przez lata. Gdy się postarzała syn ją w ostatnią drogę odprowadził. Ktoś parę słów powiedział nie zastanawiając się czym mają sens. Tłum ludzi mieczem walczy, Bóg wybrał pole bitwy. Ich miecze splamił krwią. Bóstwo które kocha, cierpienie toleruje. Na koniec ich rany liczy. Jedni polegną, kolejnych kobiety urodzą. Nowi wojownicy przyjdą na świat. Ten kto kroki Twoje liczy niech się nie pomyli. I Twoich zasług nie przypisze innemu. Po kim lejesz łzy po Tobie nie będą. Znicz zapala na grobie a jutro zapomną.

Ala, PKiN, MO, Pan Tik-Tak, a swoje ma. Da mej owsa kat, kit na pomnik pala.

I wojak? Olej, o - ban, jad? Opony spali Lila. Psy? No, podaj naboje, lokajowi.

To Boruta. Ma Fiata, a tai. Fama, tu robot.

@Wiesław J.K. obecnie średnio, ale kiedyś byłam:)

@violetta Tytuł wiersza sugeruje nazwę piosenki z płyty i wnusię. Pozdrawiam! 😎

Pompa; łap mop!

a gdy słowa wyrwą się do tańca walc płonie w palcach

@Konrad Koper Właśnie ten specyficzny kształt jest pusty w środku... "Fulereny, fullereny – cząsteczki składające się z parzystej liczby atomów węgla[1], tworzące zamkniętą, pustą w środku bryłę geometryczną."

@iwonaroma Bo wycięcie, jak przysparza Bo podcięcie, marynarza Czasem lepiej wykarczować M.

@iwonaroma Pocałunek, tej rozpusty Na znikanie, bo łeb pusty Jest tak jak mówisz Tylko mój komentarz głupi :) M.

@iwonaroma Bo co cudów, na przestrasza Więcej ludów, czyja pasza Tak to wszystko się mieli :) M.

na psa urok, z KORu As? Pan? Rolo KODu rudo-kolor.

@agfka tak, na szczęście Nie wszystkie piękne wiesze mają szansę zaistnieć w ksiazkach- na nieszczęście.