Ranking

Słoneczny sierpień zaczyna ziewać lato w zimowy sen zapada w oddali śpiewa wesoła jesień co kolorami dusze barwi coś wciąż się kończy coś wciąż zaczyna tak to już jest poukładane odchodzi lato przychodzi zima i tak od wieków ciągle mamy jak pory roku tak rzeka życia każdemu z nas zmianę przyniesie niestety światem rządzi klimat lubiłeś lato polubisz jesień

Wymarzył sobie pewien Antoni, że chciałby wskoczyć raz do jej toni. Jak się zanurzył, to się odurzył. Do dziś nie może pozbyć się woni.

Dlaczego? moje ulubione pytanie Żeby się zmieścić w limicie A co ważniejsze żeby lepiej wyglądać w outficie Bo nie chcę czuć dyskomfortu stojąc przed lustrem Niech Ana stanie się twoim bóstwem

jabłka wśród liści błyszczą się i rumienią dzieci pod drzewem

Dzień dwudziesty siódmy Udaje czerwiec więdnący sierpień połoniny przemierza halny rosną grzyby po deszczu Dzień dwudziesty ósmy Jak pazurki ogląda ogon wiewiórka jagódka po jagódce skapuje krew z berberysów Dzień dwudziesty dziewiąty Lato stygnie niczym herbata cichnie przyroda pakują lotki bociany Dzień trzydziesty Nastaje sezon spłowiałej zieleni w złoto przenika mosiądz Dzień trzydziesty pierwszy W afirmacji pór roku wypala fajkę pokoju jesienne lato z letnią jesienią

Nim zima przyjdzie Jesień jabłka zabierze, które latem mi obiecałeś

suną łożyska sferyczne płytki ślizgowe pragnienia ciał znicowały nas w nierzeczywisty świat wciągasz czas przyjemnie ciepłych dni zmienił się w jednostajne czczenie wzwodzonej dłoni bez skuteczności wieszcz i łask dotarłam do granic cierpienia rozpleciona łechtaczka nie pozwala chodzić spać język ma cały twój kształt zażyłam cię chyba na śmierć

Nie wiem co mnie tutaj trzyma krótkie lato długa zima i historia popaprana jak krwawiąca ciągle rana wokół krzyże oraz groby godłem umęczony orzeł który chciałby w górę wzlecieć lecz blokują źli sąsiedzi kiedy byłem małym dzieckiem chciałem wierzyć w jutro lepsze od rodziców wciąż słyszałem strzeż się Niemca i Moskala oni wzlecieć nie pozwolą Polska dla nich dojną krową mają wspólne interesy miejsca dla Nas brak niestety pewnie jest w tym trochę racji nie potępiam emigracji ale jednak coś mnie trzyma nie historia ani klimat

Ona hulała, a nie hultaiła, a to jest różnica, notabene spora nawet. On chałturzył, a nie chałował i to też jest całkiem inna historia. Oni czegoś żałowali, a z czegoś byli dumni. Tak, czy inaczej życie im tylko upływało. Co kto woli? Warszawa – Stegny, 28.08.2024r.

Na karcie czerni pustej – bez znaczeń Piszą się kwiaty amarantowe, Z pędzli złowróżbnych nieuchronności Kapią rozpryski złotoróżowe. Na pergaminie chmur obojętnym Wyrok skreślony słuszności ręką, Poniżej wielość bytów się kruszy W martwą skończoność suchych szkieletów. Śniegu niewinność miękko milczącą Plamią purpurą kleksy pożarów, Pod pięścią huku odchodzą w nicość Powieki okien, twarze zegarów. Między istotą burzy a ciszy Powiew piekielny - gasi istnienia, Spełnia się prawo dziejów w perkusji Gromów – bez skruchy i przebaczenia. Na strzępie ściany elegią imion Rozpacz w daremność liter zamknięta. W tym grobie miłość zbyt młoda leży Na wieczność dłońmi cegieł objęta…

dźwięk samolotu widać ptaki i chmury okno zawęża

psy szczekały wiernie i zapobiegliwie zimny wiatr oddzielał morze kolejna łódź odbiła od zapomnianego brzegu ktoś powiedział że to wielki cmentarz a ktoś że Śródziemne

@violetta Tak , fajnie było :) @Hiala Oby coś drgnęło :) @Marek.zak1 Hmm, to może powinienem powiedzieć jak kocham ? Jednak wszystkie to mężatki :) @Rafael Marius To dość a nawet bardzo ryzykowane, ale co tam :) U mnie deficyt :) @Adaś Marek Przypomina mi się film "Och Karol" :)

Zarzuciło mnie na brzeg Krzyczeć nie mam sił Nocą widzę więcej dróg Niż przebytych w dzień Zostawiłam w łódce mej Wszystko to co było Idę we mgle ponad dal Słyszę oddech swój A we mnie… zwierz ryczący! Włóknista szata w blasku lśni Słyszę więcej! Czuję! Widzę... A smaku dość by zgasić pragnienie! Wyzwoloną czuję siłę! Oddech w piersiach na wskroś głęboki Szybkość ponad optymalną – nie katastrofalną *** Ucieknę stąd, przed wszystkim i przed niczym Nie zatrzymam się i nie popatrzę w tył! Do innego świata biegnę daleko Tam będzie lepiej... Tam będzie lepiej...

Kto dał to Prawo, by ludzie ginęli w mroku? Kto rzekł to słowo, by krew wśród dróżek się lała? Kto kazał, by ogrody cmentarzami były? Kto rozrzucił na wzgórzach mózgi, krew i ciała? Kto dał to Prawo? Kto dał to Prawo, że Śmierć ma grasować w wiosce? Kto rzekł to słowo, by mordować wśród snopów zbóż, Kto kazał, by śmierć kryła się za żywopłotem, Kto rzucił martwe ciała w opadłych liści kurz? Kto dał to Prawo? Ci co powrócą poznają znów, że trwa pokój, Że stare jest stare i to co znali, znają, Będą chodzić po ogrodzie, drzemać przy ogniu, Dzieląc spokój świtu i wśród rosy dumając - Ci co powrócą. Ci co powrócą będą orać dawne pola, Ludzie o czystych sercach będą wiedli konie, Niektórzy będą hodować kwiaty w dolinach, Niektórzy w zaloty ruszą między jabłonie - CI CO POWRÓCĄ. Ale kto dał Prawo? Drzewa będą mu szeptały - Zobacz, zobacz krew - rozbryzgi na naszej korze! - Idąc przez łąki, będzie słyszeć chrzęst kości I bezcielesnych ust poszepty w nocnej porze. Kto dał to Prawo? Kto dał to Prawo? W południe na stoku wzgórza Jęki usłyszą jego uszy, cienie zobaczą jego oczy, I pośród dolin, ogrodów, pastwisk i zagród TEN kto dał to Prawo, Ten kto dał to Prawo, Ten kto dał to Prawo ze Śmiercią będzie kroczył. KTO dał to Prawo? I Leslie (wiersz znaleziony w jego rzeczach po śmierci w bitwie nad Sommą, 8 października 1916): Who made the Law that men should die in shadows? Who spake the word that blood should splash in lanes? Who gave it forth that gardens should be bone-yards? Who spread the hills with flesh, and blood, and brains? Who made the Law? Who made the Law that Death should stalk the village? Who spake the word to kill among the sheaves, Who gave it forth that death should lurk in hedgerows, Who flung the dead among the fallen leaves? Who made the Law? Those who return shall find that peace endures, Find old things old, and know the things they knew, Walk in the garden, slumber by the fireside, Share the peace of dawn, and dream amid the dew – Those who return. Those who return shall till the ancient pastures, Clean-hearted men shall guide the plough-horse reins, Some shall grow apples and flowers in the valleys, Some shall go courting in summer down the lanes – THOSE WHO RETURN. But who made the Law ? the Trees shall whisper to him: "See, see the blood - the splashes on our bark!" Walking the meadows, he shall hear bones crackle, And fleshless mouths shall gibber in silent lanes at dark. Who made the Law? Who made the Law ? At noon upon the hillside His ears shall hear a moan, his cheeks shall feel a breath, And all along the valleys, past gardens, croft, and homesteads, HE who made the Law, He who made the Law, He who made the Law shall walk along with Death. WHO made the Law?

Dialektyki tuz związany z Berezą wielkich teorii się parał syntezą. Wznosząc doktryny swej zręby na filozofii zjadł zęby, więc antytezę zastąpił protezą.

warto się uśmiechać prawdzie kłaniać marzyć i śnić warto wierzyć nadziei cieni się nie bać tylko sobą być warto życie szanować nie obrażać się na los tylko prosto iść warto mówię wam to nic nie kosztuje to życia sens

jemioła zimą wśród szarych gałęzi drzew bukietem lata

chciałbym przez moment być motylem świerszczem poczuć wolność w której krótko ale żyją być świadkiem świata w jakim są sobą - poczuć to co w danej chwili czują poznać ich marzenia czy śnią o kwiatach łąkach czy wiatr im przyjacielem czy echo rozumieją chciałbym ale nie mogę bo jestem kimś kto w ich pięknym świecie znaczy tyle co nic

wieczory sierpnia za chmurnymi wrotami skrzące kropeczki sierpień, 2024

... spływa ultrafiołkiem wrzący fioletem wrzos mgiełką wiruje miodny dymek...

Jestem spokojna bo jeżdżę codziennie na rowerze nawet od 6 do 30 km. Krew jest dotleniona i przegania z głowy wszystko co niewygode... Kończą się wakacje, jak co roku o tej porze... We wrześniu zawsze są infekcje, katary i bóle a w listopadzie już wszyscy czekają na święta. Lepiej żyć tu i teraz, bo słońca w tym roku nie brakuje 😉

Jesteśmy jak cienie Których nie możesz dotknąć I spowija nas mgła tajemnicy

@Hiala Każdy faktycznie musi przez nie przejść :// A suchą nogą nie da się niestety :// @Łukasz Jasiński Bycie lub nie pasożytem nie jest takie oczywiste. To bardzo uproszczona jest klisza niejednej motywacji. Nawet ci duzi co zarabiają i znaczą, też to zawdzięczają różnym grupom i w ich szeregach bardzo długo mogą być również tak postrzegani. Żadna pensja ani praca ani nawet pasja czy wolontariat wcale nie wyklucza pasożytnictwa. A i kobieta na utrzymaniu mężczyzny czy na odwrót też taką nie jest, bo przecież tak czy inaczej dużo wnosi. To są takie klisze często spotykane. Uproszczenia. Ostatnio obejrzałem nowego Monte Christo autorstwa francuskich filmowców. Tam było dużo o zemście. Dużo jej ciemnych stron. Ogólna teza jest taka no nie mścij się po prostu. Odpuść, ale już motywacja osób się mszczących w ten, czy inny sposób jest daleko bardziej złożona, skomplikowana i niejednoznaczna. Kiedyś byłem zwolennikiem teorii 70 %. Jest dobrze, jak 70 % ci się udaje, wtedy jesteś dobry. Ale im więcej piszę, również rzeczy słabszych, widzę że jak 30 % tego co napisałeś ma sens znaczy jesteś dobry gryzipiórek, czy drapiklawiatur ;))) @Łukasz Jasiński Tutaj akurat nie bardzo się zgadzam, ale niech każdy żyje jak chce.. @Dagmara Gądek Gratuluję i staram się współodczuwać. Mam mały kontakt z artystami. W sztuce również jak we wszystkim jestem na bakier. Tak już mam, zawsze miałem. Żadna grupa mnie jakoś nie polubiła bardzo mocno i w żadną się nie zaangażowałem na 100 %. Zawsze jestem w trochę kontrze. I właściwie wszędzie tak miałem nawet od podstawówki. Tak naprawdę mam kilku przyjaciół z dzieciństwa, trochę rodziny i paru znajomych. I to jest tak naprawdę całym moim światem. Mam dziecko, tak zdarzyło mi się, ale ojcostwo wytrzymałem tylko przez kilka miesięcy. Potem eks żona stwierdziła, że absolutnie nie, a ja z czasem się z tym stopniowo pogodziłem. Nie mam posady, nie mam majątku, nie mam partnerki (żony absolutnie nie chcę) więc sama rozumiesz - inny punkt widzenia :)))

Panie, gdy to nastąpi moment uznania, zaszczytu nazwą me słowo wielkim... dorobią w życiorys - mitu... Panie, gdy to nastąpi będzie to dzień zwyczajny nic się we mnie nie zmieni wbrew sławie - te same barwy Panie, gdy to nastąpi uśmiechnę się Sercem, że można dogonić własne marzenia uwierzyć w siebie - do końca Panie, gdy to nastąpi podziwiać będę pejzaże pomagać innym ludziom odnaleźć ciszę w gwarze Panie, gdy to nastąpi przypomnę sobie Twe dary prawdę, co syci me oczy Miłość, co gasi koszmary Panie, gdy to nastąpi usłyszysz ode mnie: dziękuję za każdy dzień tutaj, spędzony za Miłość do dzieci i żony

Panie gdy to nastąpi.. już czas zakończyć litanię jakiekolwiek tutaj są targi bez sensu kochany mój Panie więc najpierw obietnice szczerze wypełniam rzetelnie mając nadzieję że nastąpi nie złamię się nie ulegnę lecz kiedy nie nastąpi może będę ciut sfrustrowany lecz będę Cię kochał do końca masz dla mnie ciekawsze plany :))

Serce dla Ciebie moje serce raduje się w Tobie twój uśmiech sprawia mi radość Widzę w Twoich oczach szczęście, radość i miłość Największe serce tobie dałem , to swoje serce , to moje od ciebie Dni przeplatają się z sercem i miłością Rozkoszne są dni od serc naszych Wypełniamy nasze życie sercem Kwiaty kwitną i opadają, miłość kwitnie Jesteśmy kolorem serca Lovej .2024-08-28 Inspiracje . Ile miłości jest w Waszych sercach

@Leszczym Wiadomo, temat do dyskusji. Tutaj chciałem zwrócić uwagę, że niestety po diagnozie pojawia się myśl wątpiąca w realność świata jeszcze bardziej niż u „normalnych” ludzi. @Hiala A dziękuję :)

No groteska Kredens pozdrawia

Marku szanuję Twoje poglądy, w większości są zbieżne z moimi - ale chyba jestem bardziej spostrzegawczy. Na campusie w Olsztynie miedzę panelem o hejcie i tolerancji - dyskoteka. Główne hasło " jeba... ". Politycy sprawujący władzę wrzucają fotki. Premier mówi : " Każdy śpiewać może ... " . Taki przekaz do młodych ludzi?. Bez jaj. Tolerancja , zero hejtu - w najlepszym kraj do życia? Pozdr.

Stoczyć bitwę rzecz łatwa Lecz zwyciężyć trzeba nie mieczem, Nie rewolwerem Nie klawiaturą Nie gwałtownym ruchem, słowem czy gestem Kto nimi wojuje polegnie wykrwawiając Firmament swojej duszy Węże chodzą między gołębiami, A owce w ciszy karmią się polną rośliną W wielkiej cierpliwości lew czeka na zwierzynę Może znosić skwar dnia Każde z nich patrzy z zazdrością ku niemu. Jakby mówiły: Chodź, razem stanowimy siłę Chodź, niech uczą się od nas aniołowie Niech patrzy Lucyfer, Zbierzmy jego dzieła By tanio kupić zbłąkane w betonie istoty Emocjonalne Tak narrację i melodię życia gonię by pomstę wykonać na tych, Którzy zabili mój skarb najcenniejszy Bez litości sprawiedliwość wymierzyć Taki wstęp do urny najgłębszych pragnień Rozsypanej po niebie, W którym znów będę stąpał swobodnie, w sandałach, I nie potknę się już na ślizgawce urojeń Gdyż sam je stworzyłem.

każdy każdy wiersz owinięty jest w bawełnę inaczej nie byłby wierszem lubi ciepło lubi miękkość lubi naturalne barwy lubi mgłę i tęsknotę splątanie i niedookreśloność lubi się otulić i śnić o sensie, który jest gdzieś daleko w nim samym

Lęku mój Znany tak dobrze Wróciłeś Wiosennym dniem Gdy życie ożywa Śmierci zwrotnice Różem poranka Przestawiam Złocistym światłem Zalewam okowy Smrodu spraw Zatęchłych od żalu

Dwa spojrzenia. Czas… jest darem ulotnym. Uchwycić (nie) każdy może. Wystarczy zatrzymać w biegu - tak by powiedział Mistrz. Jest darem niebios dla jednych, gdy inny nie widzi nic. Jak być poetą? - zapytała przesypując ziarenka piasku i przyglądając się swoim palcom z troską. Myślisz, że jest im zimno? Podałam jej rękawiczki. Co jedzą na drugie śniadanie? - rzuciła zniecierpliwiona zbyt długim milczeniem. Ta mała istota przyglądała się mrówce…, a już za chwilę biegła za słońcem, a ja zrozumiałam zbyt późno, co chciała przekazać.

@Sylwester_Lasota Koprologa pewnego spod Błonia otaczała niezwykła dość woń, a na wdzięku wznosiła się szczyt, gdy badacz rozpędził się zbyt i nura dał wprost w kupę słonia. Pozdrawiam

@violetta Ale wymyśliłaś 😅😅😅, z tym czasem oczywiście. Wstaję bardzo wcześnie rano i robię 15 km. Ze snu wycinam ten czas, bo niby skąd mam go wziąć... a rowery mam dwa, są stare ale dają radę. Może pokażę Ci kiedyś mojego Treka Superfly'a lub Meridę to piękne rowery...

A wiosną.. Jak to wiosną, zaczniemy wszystko od nowa. :) dziękuję za miłe komentarze. Pozdrowienia.

@Leszczym Dajmy przykład mojej mamy: pomaga mi w życiu jak każda mama i ze wzajemnością - pomagam mamie jak trzeba - to jest obopólny SZACUNEK, którego pasożyci nie mają, wręcz przeciwnie: próbują oddzielić mnie od mamy - dlaczego i w jakim celu? Każdy może mieć kontakt z rodzicami, tylko: mi nie wolno? Tak? Każda bez wyjątku sekta monoteistyczna posiada charakter pasożytniczy, nie, nie zmienię zdania i nikt mi nie będzie obniżał poziomu - używając fałszywego argumentu o SZACUNKU, ludzie silni psychicznie są bardzo niemili wobec tych, którzy nie mają SZACUNKU dla innych - ta dyskusja jest bez sensu, słowem: ręce opadają... Łukasz Jasiński

@Łukasz Jasiński Akurat przez urnę miałem na myśli naczynie z prochami zmarłego.

@olwi-tch ciekawy debiut@olwi-tch piękno jest w środku - pozdrawiam ślicznie

@iwonaroma chyba pokurcz? Czyli pokraka? @corival zsychanie / zwijanie się do środka. Bo od środka to już destrukcja.

I tak też można... Łukasz Jasiński

@corival Ładniej jak mój wiersz wybrzmiały Twoje przemyślenia…i może zadziwić moja szczerość ,ale tak jest.Uświadomiłam sobie swoje skróty myślowe ostatnimi czasy…precyzja jest podstawą? Dziękuję za czas..Twój czas.

@iwonaroma 🙂

@Rafael Marius się cieszę i pozdrawiam 🙂 @corival dziękuję ślicznie i pozdrawiam pięknie 🙂

@Andrzej_Wojnowski Co mnie tu trzyma, Stasia Wielanka chyba podrabiasz, ok, spoko zdarza się ale godłem umęczony orzeł? nie podoba mi się, k.... znaczy za jedną łapę trzyma Niemiec? za drugą Rosjanin? nie, nie, nie, poszukaj co Broniewski odpowiedział Bierutowi gdy ten drugi powiedział że trzeba chyba napisać nowe słowa polskiego hymnu

Spadają jak krople deszczu, chcąc zgasić płomienie w oczach. Na usta szepczące: jeszcze choć w dali czai się - kochasz. Wsiąkają w aksamit twarzy, muśnięciem spinając wargi, sprawią, że słodko marzysz, a smutkiem już tylko gardzisz. Niechcący kapną na szyję wstrząsając gorącym prądem. Zdumiona pytasz: "ja żyję, i tracę zdrowy rozsądek"? Namiętne mogące ponieść i przynieść miłosny nastrój. Symbolem czułości one: całusy - kochania zwiastun. uważajcie, na ulicach jest coraz więcej Afrykańczyków, a

@Ewelina Bardzo mi miło. Dziękuję za wizytę i pochwałę. Dołączam mikrolimeryk o Helu. Na Hel gdzie cel szedł Szwed po chmiel. Pozdrawiam serdecznie, K.

Bo bez zębów Nie musi kuśtykać Ale bez filozofii Pozostaje znikać :)

siedze tu z koleżanką rozmawiam z nią przy stole piję wino uśmiecham się patrzę jej prosto w oczy nie mrugam nawet ona nic nie je nie śpi nie pije oprócz mnie poznałem ją dawno temu zacząłem ją lubić ona kocha tuli mnie codziennie troszczy się zawsze jest nie rozmawia ze mną ja z nią czesto samotność miłość od pierwszego wejrzenia