Ranking

Następny Lipiec nie daje ukojenia, ślimaczy się... w korytarzach niemrawe tempo. Wachlarze udają morską bryzę. Miarowo sapią krzesła. Gdzieniegdzie ciepło dłoni oplata laskę. Rozżalenie obija się o głowy przychodzących. Kolejka, jak zawsze męczy, ale czas... Czas przędzie swoje, nie czeka, albo nagle skraca czekanie. Wiadomo - wizyta z kasy. A wystarczyłoby dwie ulice dalej. Za kasę. lipiec, 2024

Opowiadam, jak to leci, BB* mieli dużo dzieci, a kto nie żył w tej komunie, tego w ogóle nie zrozumie. Potem była X generacja a wraz z nimi transformacja, kapitalizm przyszedł z dala, trzeba było zapierdalać. Potem Y, po nowemu, poszli wprost ku nieznanemu, bez kompleksów i otwarci pewni, że są tego warci. Teraz Zetki, oni cenią, balans, więc się trochę lenią. Z pracą mocno się nie wiążą, bo ją zmienić zawsze zdążą. Po nich nowe pokolenie, a co będzie miało w cenie, najuprzejmiej przypominam, że to wiedział już Maliniak**. **Panie Maliniak, a kto będzie pracować? Jak to kto, panie inżynierze, maszyny. (serial Czterdziestolatek) *· pokolenie BB (baby boomers, boomers, bumerzy) - urodzeni w latach 1946-1964 · pokolenie X - urodzeni w latach 1965-1980 · pokolenie Y (millenialsi) - urodzeni w latach 1981-1996 · pokolenie Z (Gen Z) - urodzeni w latach 1997-2012

Tak bardzo dziś tęsknię, za tym co było, Za tym wszystkim, co dawno już przeminęło. Czy wszystko zdarzyło się nadaremnie? Nieprawda, to wszystko dziś żyje... we mnie. Radości i smutki moich dni młodości, Wybory , nie zawsze tak łatwe i proste. Beztroskie zabawy, wieczorne spotkania, Co trwały nierzadko do białego rana. Przyjaźnie, sympatie, czasami też złości, To wszystko w pamięci mej nadal gości. Szukanie miłości prawdziwej , jedynej. Znalazłem? cóż? może? , lecz szansę straciłem. Ja nie chcę zapomnieć mych młodych lat, Choć życie tak pędzi i zmienia się świat. Na zawsze zostanę w minionej epoce, Ja zawsze chcę biegać po tej życia łące. Nie mówcie, że trzeba zapomnieć i iść. Nie pójdę, ja nie chcę zostawiać tych dni. Niech inni zdobędą zaszczyty i świat, Ja nie chcę niczego ... prócz mych młodych lat.

Wędrują po niebie niepojęte światła, zdobią ścieżynki bóstw. Doglądają życia. Pęcznieją pąki drzew i cieplejszy powiew, czas obudzić ziemię, by ziarno przyjęła. Płonie niebny ogień, nagle jednak gaśnie, strach w sercu kiełkuje... Czy powróci jeszcze? Zamglone umysły: Chi i Cho niedbali, powszechna panika. Odebrali karę. Ra zachodzi śmiercią, odradza zaś rano w złocistej łodzi pokonuje przestrzeń. Życie świętych zwierząt tam, na firmamencie gdzie bogowie tłumnie przemierzają szlaki. Z oka Izydy łza spada do rzeki, znowu żyzne wody nawadniają pola. Na dachach świątynnych liczne oczy śledzą, gdzie idą planety, Księżyc oraz Słońce. Lśni wiecznie na niebie potęga Apolla, Żeglarze myślami odpędzają chmury, a gwiazda polarna wskazuje kierunek ku bezpiecznym portom na stabilnej ziemi. I dzisiaj patrzymy, niby oczywiste, mądrość Babilonu - podzielić horyzont, trzysta sześćdziesiąt pięć dni ma rok egipski, myśl pitagorejska toczy Ziemię kulą. Człowiek się obraca na garncarskim kole, by objąć spojrzeniem burzowe chmurzyska, zauważyć wiosnę i zdążyć przed zimą. Wciąż Matkę Naturę czujnie obserwuje.

Zanim wypowiesz kilka słów, poproszę najpierw zmilcz i pierwej rozważ potem mów, bo szkoda każdej z chwil. A wszystkim słowom nadaj sens, nie rzucaj bez potrzeby, bo najważniejsza tutaj treść: czy w to co mówisz wierzysz? Naprawdę pragniesz, tego chcesz, nie działa impuls chwil. Już przemyślałeś, pewnie wiesz, przed tobą piękne dni. Nie możesz rzucać słów na wiatr i czasu stracić mnóstwo. Tu w grę nie wchodzi żaden pat, bo gdyś niepewny ustąp. Odwrotu nie ma - stwierdzam fakt. Zniewala mnie twój gest: zostaniesz ojcem - słyszę tak. Ten ciężar musisz znieść. Z radością wołasz: tak, tak, tak i czynisz to z dreszczykiem. Więc niech się stanie, chcesz to masz. Zostaniesz zakonnikiem. 2014

"Ze starego sztambucha" Świat chyba zwariował. Na dodatek dla mnie. Każdy taki miły. Uśmiecha się ładnie. Ktoś dobrze mi życzy. Ktoś kocha mnie, znowu?. Czuję się szczęśliwy, złe myśli — precz z głowy. I chyba, jak kiedyś dobra dla mnie gwiazda, świeci, nie wiem sen to czy też szczera prawda. Bo życie jest piękne. Choć wciąż zaskakuje. Możliwe, że nie świat. Tylko ja wariuje.

rozczarowałem się cennikiem marzeń wakacyjnych gdy z nadzieją wkroczyłem naiwny na plaż salony smak słów był milczeniem zaiste wykwintnym bryzą przesolonym

choć niby długa droga między jedną a drugą to ci którzy ją przeszli mówią że to tylko krok krok bardzo malutki dzieli te tak oddalone ale bardzo sobie bliskie dwie rzeczywistości którym ktoś na chrzcie nadał przepiękne imiona nazywając je po prostu dzieciństwem i starością

Bardziej miękko lecz nie jedwabiście gdy deszcz. Cieplej wtedy i terpentynowo oleistym posmakiem zielonych igieł obwiedzionych niebieskawą lamówką Delikatnie. Wręcz łaskocząco muskają końcówką najeżonych szpilek cierpkich. Jak leśny karmelek - Rześko i kołysankowo w zachodzącym słońcu pachną świerków fantomy. Srebrnych.

zakręceni nie zawsze znajdujemy czas dla siebie żyjemy w różnych światach a mimo to... szukamy siebie jak ptaki gniazda nie łączą się one chociaż miejsca jest tak wiele starczyłoby i dla marzeń płyniemy strumieniem nie kaleczymy stóp o kamienie starcza światła i dla nas nieoznaczoność pozwala dotknąć zmierzchu nurt nie porywa do innych wymiarów jesteśmy… a może tylko trwamy czekając na piękniejsze jutro 7.2024 andrew

On jest chwatem zatem chwyta świat jakim ten nigdy nie był i nigdy nie będzie oraz bywa chwytliwy. Wiadomo również, że chciałby zachwycać. Czy jest tutaj jakikolwiek związek z sercem? Czy w ogóle występuje jakaś płaszczyzna ponadczasowego porozumienia chociażby? Warszawa – Stegny, 09.07.2024r.

Kraina wspomnień w pamięci kwiatach z dzieciństwa kartki wyrwane lata na stole zdjęcia uśmiechy dotyk w przeszłość wpatrzone zamglone oczy Dwie bramki piłka guma i trzepak rozmyta pierwsza jakże daleka serca i strzała bójki i plotki młodzieńczych uczuć różowe pąki Ciemność na klatce całusek grzeszny i na ławeczce nieśmiałe gesty foremki babki konik na kółkach gdzie odjechały dawne podwórka

wszystko by z tobą w nadświatach nim Słońce obniży łuk dając znak Wężownikom pobyć sobą miłosny przedświt ciepła jasność u podstawy czaszki gołoborze serca faluje kwieciem twój już magiczny obraz płonie na wnętrzu źrenic obdarowana oczarowaniem rozlałam się demoniczna na pustym biegu księżyca dotknę cię dzika kobieta w nowej kreacji zmysłów

Nad morzem panna stała Nieszczęśliwie wzdychając, Wzruszenie przeżywała Zachód słońca oglądając. Panienko, nic nie szkodzi, Ono się tak bawi z nami; Przed oczyma nam zachodzi A wstaje za plecami. I Heinrich: Das Fräulein stand am Meere Und seufzte lang und bang, Es rührte sie so sehre Der Sonnenuntergang. Mein Fräulein! sein Sie munter, Das ist ein altes Stück; Hier vorne geht sie unter Und kehrt von hinten zurück.

@corival Dzięki, staram się zwięźle pisać, to zwiększa szansę, że czytelnik dotrwa do końca:). Pozdrawiam. @agfka Też słucham moich dzieci, jak to widzą, ale każde inaczej. Lubię historię, bo w niej są fakty, a co do przyszłości, jedynie nasze przypuszczenia. Które z nich się sprawdzą, tego nie wie nikt. Oczywiście, to są znane fakty, z których zrobiłem wierszyk:).

czy lipiec musi kogoś koić gdy sam ze sobą ma kłopoty fakt temperatur się nie boi i go nie parzy żaden dotyk a w korytarzach zawsze pełno tych co chcą jeszcze trochę pożyć wachlarze lub wiatraki kręcą zabieg pastylki no i z głowy jedni i drudzy mają dosyć ci w białym kitlu i bez kitla z kasy za kasę zamiast robić odwalą smutno jest i przykro pozdrawiam

@Nata_Kruk ;) dzięki Hej w południe:) @Stracony ;) Taki los babki... Jak smaczna to będzie zjedzona ;) Dzięki i pozdrawiam również

@Amber O, faktycznie lubię pizzę :) I temat fizycznych uniesień lubię również. Mam kumpla, taki trochę niepełnosprawny ruchowo i piszę wybitne wiersze, a najwybitniejsze o tańcu :)) Bywa, że głodnemu chleb na myśli :) @Leo Krzyszczyk-Podlaś Najlepsze jedno i drugie. No bo jak bym go miał w nadmiarze no to właśnie wtedy zacząłbym pisać :) @Rafael Marius Narazie robią nad biorobotem nieustannie :) I on może się nam odpłacić, oj może :) @Nata_Kruk Trochę taka jest prawda :) Dlatego to właśnie poeci dużo mogą zawsze namieszać, wiesz usiądzie taki, złapie kontakt z weną i odpieprzy w piętnaście minut :)))) Potem wrzuci na forum nie bacząc na kwestie wydawnicze i zamieszanie zawsze możliwe :)) Prozaik owszem napisze, ale jest ograniczony o tyle, że musi poświęcić mnóstwo wielogodzin na tekst... @corival Dobry finał i jesteśmy w domu ;)) @Stracony Jakoś tak słowa jeszcze lubię - od słowa do słowa i wiesz dużo się może wydarzyć... ;))

Witaj - miło że czytasz - dzięki - Pzdr. uśmiechem. Witam - cieszy mnie że ciekawy - miło że czytasz - Pzdr.serdecznie. Witam - na skale to niezły pomysł - otworzę szerzej marzenia - Pzdr. Witam - dziękuje za komentarz i czytanie - Pzdr.serdecznie. Witam - dokładnie tak jak napisałaś - dzięki że zajrzałaś - Pzdr.zadowoleniem.

mówią że jest kwadratowa chowa się po kątach póki jej nie zmącą kiedy biega po okręgu krępuje ją pierścień Saturna nie śpieszy się na swoich koturnach powiedzcie proszę w jaki sposób szalem okrywa góry swoją siłą wygładza morze nikt jej nie dotknął odbiera słowa głupim w jej ramionach trudno się potknąć a może jest bez kształtu na spacer zaprasza chociaż nie szuka kontaktu jej siła przysiada w koronach nie boi się szumu lasu wiem że z nią siebie pokonam

@ja_wochen Najskuteczniej będzie w takiej ciszy gdzie wiatr słowa niesie, a tylko wiatr słyszysz. Pozdrawiam

@ja_wochen Może niektóre fragmenty są trochę... na przykład ten o potykaniu, ale... Ogólnie, bez wątpienia w ciszy, wbrew pozorom, słychać wiele rzeczy dużo głośniej, wyraźniej. Niektórzy nie potrafią w niej wytrwać... ciekawe dlaczego... Pozdrawiam :)

kiedyś mnie synu zrozumiesz, widzę, że jeszcze nie teraz mijają się nasze myśli, lub mamy złego suflera on cichcem nam podpowiada w którą udawać się stronę niech się twe serce spogląda na dzieci oraz na żonę tak samo uczynić pragnę, a napotykam przeszkody czasoprzestrzeni nie zagnę, jest lipiec a wokół lody kiedyś mnie synu zrozumiesz i usta wykrzywisz w grymasie żeby to nie nastąpiło, po czasie, synu po czasie...

Oni, którzy są co kolejny raz podkreślam, chcą tylko byś robił i robił i nigdy nie zrobił i jest w tym logika, skądinąd bardzo różnorodna. Są tacy, którzy chcą byś pisał i pisał i pisał, ale nigdy przenigdy nie napisał, bo mógłbyś ich opisać i to nawet zbyt „dobrze”. No ale nie dalej jak wczoraj podczas seksu z nią (tak, jestem chwatem) – przyznaję się bez bicia – miałem i ja całkiem podobne pragnienia i nawet jeszcze nie wiem jak wyszło. Warszawa – Stegny, 09.07.2024r.

Jak przedstawiciel X mogę jedynie potwierdzić, iż byliśmy budowniczymi kapitalizmu tak jak nasi dziadkowie socjalizmu. Nie wszyscy rzecz jasna.

wędrują po niebie czy kierują bytem baśniowi bogowie z różnych świata stron czasem wykazują siły niespożyte w klechdach legendach aż do dzisiaj tkwią jedynie chrześcijaństwo z Chrystusem na czele przetrwało do dzisiaj pośród ludzkich serc tępione przez wieki siłą niespożytą po każdej opresji w większej mocy jest

Końcówka zaskoczyła, ale bywa i tak... do zacytowanej ślę szczery... :) Nikt nie powinien rzucać słów.. na wiatr. Chłodu na wieczór życzę... ale bez nawałnic.

@Amber Dokładnie tak jest :) Napisałem o tym kiedyś zresztą :) Wiesz że wsadzam słowa do więzienia czy jakoś tak :)

@corival ... dobre pytanie... :) być może są 'kocurowate' myszki... ;) kto tam je wie... Dygam w podzięce za obecność... :) i... mam wrażenie, że mój limeryk jest za mało czytelny. Miałam dwie wersje na ostatni wers, wybrałam, jw. ale zmienię 'w środku' słowo. Raz jeszcze, dziękuję i pozdrawiam.

@Amber Przypadkiem i na pełnym spontanie mi wyszło ;))))

chociaż żyjemy w różnych światach to w gruncie rzeczy świat ten sam czymś nas zaskoczy coś pogmatwa coś nam zabierze aby coś dać ... ciut mnie dźgnąłeś :)

@agfka Nie mówię, że wymyślił, ale że ubrał w słowa. Pozdrawiam :)

mało wolicjonalny akt: cierpnięcie. coś zamiera wewnątrz Istoty Wszechrzeczy. zabawa trwa w najlepsze, a mi jest jesiennie w środku lata, humor zestypiał. ech, rzuciłbym się w coś. w kogoś. potratował, poniszczył, by zaraz potem odbudować lepsze, bardziej kolorowe. poszmergliłbym się wewnątrz doniosłej i cudownie pustej idei, pokolekcjonował nicniewartości. następnie zostałbym bohaterem najnudniejszego eposu w dziejach, centralną postacią ukazaną na obrazie Flaki z olejem, portret zbiorowy. bo jestem ambiwalenciakiem: w moim smutku zalęga się śmiech, czarny humor mi różowieje, na powierzchni goryczy krystalizuje się cukier. mam ochotę tańczyć statycznie do treli w tremolo, okrążać ognicho ze starych opon podczas świętowania nocy grzesznojańskich, szepcząc urocze zberezeństwa, poskramiać swoje wady, jakby były dającym się okiełznać dzikim zwierzęciem, głaskać ich bujne grzywy, być jak ta wiecznie zapłakana księżniczka z baśni, co to zaślozowywała się zamknięta na szczycie strzelistej wieżycy, piękna ponad miarę córka złego monarchy, nad którą zlitowały się miłosierne wróbelki, zleciały się i wydziobały jej serduszko.

@Rafael Marius A ożywienie mój Drogi, bo przejść się nie da nabijają się, udają że robią zdjęcia, piszczą...

@Starzec słono, słono... i to w zasadzie jedyne, czego tam nie braknie... sól w każdej postaci. Pozdrawiam :)

@Ilona Rutkowska i ja także jak zwykle :) dziękuję i pozdrawiam:)

@Starzec Słono, to fakt;) (Ale i tak warto smakować... w każdym razie, ja wrócę, jak zwykle:))

@Leszczym Mnogość komentarzy ... co z Wami ? A myślałem,że tylko ze mną :) Potrafisz bawić się ....słowami. Pozdrawiam

@Leszczym Finał przebił wszystko... nawet to o pisaniu... Pozdrawiam :)

Rafaelu, ja chyba też... :) @Hiala .... gdy coś piszesz i stawiasz przecinek, to po nim daj jeden enter, tj. przerwę.... podobnie przy myślniku... masz w treści, a powinno się zapisać... wzruszają - wspomnienia. tutaj, jw. niepotrzebnie drugie "o" wielkie. Pozdrawiam.

@Natuskaa ... bardzo ciekawy, stonowany opis własnego miejsca na ziemi, w którym nie zawsze bajkowo, bo powracają gwałtowne burze... jednak da się ułożyć... "prywatną prognozę", pod ręką parasol i grube... :) podeszwy.. ochronią chwilowo przez 'burzą'. Peelka ma.. dużo i zarazem mało miejsca, ale pocieszające jest to, że odnajduje.. "kolejną ciekawą drogę"... i wie, jak się z nią 'zaprzyjaźnić'. Pozdrawiam.

Spokojnie, Twoja pozycja Bogini, nie jest zagrożona 😇 @Rafael Marius U nas podwórko się ożywiło. Rodzice za fraki powyrzucali dzieci z domów. Siedzą garbate i patrzą w telefony...

To prawda. Tak długo aż się biorobot nie zepsuje.

@M_arianna_ Jutro ma być 34 w Warszawie, to wiersz będzie jeszcze bardziej aktualny.

bardzo ładnie bo każdy dzień całkiem inny godzina kwadrans i minuta i chwila która zmyka zwinnie byś nie pozwolił już jej upaść my także się zmieniamy stale Pan Bóg limity powyznaczał z dnia na dzień nam ubywa zalet czy wad przybywa - chyba racja gdy słodkość kopę z hakiem waży przez próg nie lawo już ją przenieść a twoje oczy stale marzą o jakiej młodej pięknej wenie a można to wyrazić w pieśni nieobecni

@Leszczym Seks jak pizza zawsze jest dobry jako temat i doświadczenie, o którym można pisać i czytać. Pozdrawiam:) U Gogola wszystko jest wyborne, u mnie na plus „Martwe dusze".

Można uniknąć przecinków, dzieląc w średniówce na wersy. A jeśli nie to przed że... Ja tak robię czasem, z czym się dzielę, bo wstawiłeś w warsztat. Mądry wiersz. Ale z czasem dochodzę do wniosków, że nasz czas dla dzieci jest w ich dzieciństwie, a potem to już pozycje stracone, tak czy tak. Pozdrawiam serdecznie. 🌼

@iwonaroma o dwóch takich co ukradli księżyc ;))

Nic nie wiem o wielkim świecie, Drżę, gdy kupuję bułkę. Pewnie dlatego przy sercu wstawiam, Słów parę, co człek rozumie. Popularność, pieniądze, to wszystko zbyt mało oczywiście. Pzdr.

@Lidia Maria Concertina No właśnie... gdyby wszystko było w porządku, tylu samotnych, tylu samobójcó, tylu poszukujących siebie itp. Ważny temat poruszyłaś... może troszkę z nzdmiarem słów, ale to Twój styl. Pozdrawiam :)