Ranking

na ja i ty odtąd nieszczęścia chodzą parami

Jeszcze na chwilę do siebie wrócę, popatrzę w niebo i spojrzę w dal, bo pewnie jutro znów się zasmucę i znowu do snu utuli żal. Lecz dzisiaj jeszcze łzy gorzkie zetrę, by nie zgasiły blasku do cna, różę czerwoną we włosy wepnę, wsłucham się w ciszę, ile się da. W sercu kamienie ciągną mnie na dół, lecz kiedyś spadną, zdarza się tak, i znów polubię ten ziemski padół I los mi poda przyjazny znak. Karmi mnie spokój, choć wszystko pędzi, ja trwam cichutko jak polny kwiat, i chociaż życie bólu nie szczędzi, trzymam na dystans cały ten świat. Jeszcze na chwilę do siebie wrócę, żeby opatrzeć każdą z mych ran, z losem się nigdy już nie pokłócę i przyjmę wszystko co ześle Pan.

Milczeć gdy słów już brak i pustka zostaje Odwagę mieć by nie iść tam gdzie innym się wydaje Bronić swych granic gdy wciąż próbują je przekraczać I samemu sobie umieć błędy wybaczać Wdzięcznym być za najmniejsze dobro które serce dotyka I znać że wszystko potrzebne co nas w życiu spotyka ... Tak wiele trzeba przejść by w końcu zrozumieć Jak żyć by życiem swym cieszyć się umieć ...

nucę piosnkę o pięknej i spokojnej miłości słońcem przyjemnie przeświecasz przez baldachim liści tak cicho jak śnieg a o świcie jesteś mi letnim refrenem w naszym łóżku usłanym różami

Zielono mi... zielono na drzewach i w głowie, w zieleniach podłoga i sufit, ziewanie zielone, gdy świty, nie wierzysz... więc zajrzyj do kuchni. kukułka w pietruszce się skryła, budzenie w zielenie sfrunęło, pan zegar zdarzeniem zdumiony, wskazówki połamał - szalony. i tylko marzeniom się zdaje, że kolor w wieczności pożyje, bo... w zieleni odcieniach podobno, słów wiązki spadają pod stopy. czerwiec, 2024 Inspiracją był utwór grupy "Ponad chmurami" pt. "Przecież jest w nas".

Chronisz jak nieprzenikniony gąszcz twierdzy moich danych. Kiedyś się zużyjesz i staniesz się poezją lekką jak piórko niesione przez podmuch wiatru...

dedykuję iwonaroma: Poetka nie jest kontuzjowana, a rozumek ma wybitnie sprawny i nawet z sensem buduje zdania opisując dość zabawnie. Diabli spod ręki jej wszystko wzięli; Długopis, pióro i klawiaturę. Ołówek złamali do cholery, lecz tekst nie jest ponury. Jeszcze pozostał gliniany garnek i rylec by zapisać, wypalić. Zaś archeolog po wiekach znajdzie, poskłada, wrzaśnie – „wspaniały”. Brudne kawałki z jadła wymyje, poskleja, mruknie od tak niechcenia; „ Oj tę poetkę, czy się nie mylę, musiała mocno przeć wena”.

Jeśli wbijesz się w kategorie myślenia „Maudie” będzie przynajmniej jakaś szansa, choć miej świadomość, że i ona może być niewielka, albowiem szanse w życiu bywają niekiedy czymś małym i ulotnym i czasem odlatują na życie w interesujących i intrygujących ramach. Warszawa – Stegny, 15.06.2024r. Inspiracja – film „Maudie” reż. Ausling Walsch

z matką miałem dobry kontakt do momentu przecięcia pępowiny miłość skąpo wydzielana jest jak złote monety które czynią ze mnie ekskluzywną sierotę wspomnienia grzebią mi w trzewiach jak żołnierze na granicy światów coś ciągnie mnie w obłoki za serdeczny palec

Wenecja wciąga jak narkotyk, jej maska do twarzy się klei: woda w zaułkach, więc nie- bezpieczne - w lakierkach - kroki. Sunę gondolą po ziemi

I. Minerał Poezja dźwięku plastyka poezji wykreowana przez kształt soli co zacina deszczem i wstrząsa dreszczem Łzy smakują solą kamienną na wyrzeźbionym słonym policzku Bieliczki. Grudką halitu II. Ja - Bieliczka Wśród solnej ciżby tego jedynego szukam Papieża który zawraca Minę do wód słodkich wywierzysk i wypływów podziemnych rzek przewietrzając pastorałem metan. I wygasza saletrę - Szukam kamieniarza tnącego skalne bloki jasnego uśmiechu laserem. Szukam Świętego Klemensa w mojej Kopalni. Ja - nieskazitelny kryształ a najcięższy głaz. Kobieta złowieszcza. Królowa soli - Bieliczka III. Zaduszki w Magni Salis W górnika lampie wiekuista światłość nie (o)grzeje - Lecz sparzy modlitwy ugaszona żarem Bo kopalnia to czyściec a on gnieciony urobkiem codziennych grzechów zwinięty czeka jak amonit na jedną `Zdrowaś` czy może `Amen` IV. Tu nie wieje Boreasz Wiatr zasklepiony w soli W ampułce kaszlu wstrzymuje oddech zima

może to głupie stwierdzenie nie wiem że niektóre kwiaty tak pięknie więdną kwitnieniem

majowy ranek na łące bociek szuka żywej zieleni

@agfka ... z puszkiem na ciałku, takie najbardziej podziwiam... :) @violetta ... o tym przesileniu dzisiaj pomyślałam, że to już tuż tuż.. i dni będą się skracać. Dzięki Kobietki.

@violetta ... mnie od niedawna także.. zielono... :) @Rafael Marius ... zielony, szalony.?. całkiem możliwe... :) @Jacek_Suchowicz .... ładnie komentujesz... :) w odcieniach zieleni moce to one wdzierają się w głowy ich tony niech zmienią co szare w zieloność wszystkich pór roku Dziękuję za zajrzenie, pozdrawiam Was.

@viola arvensis Przepiękny utwór, w dodatku z mnóstwem pokory. Prześlicznie.

znów o miłości nucę piosnkę milej kobiety w tonach dojrzałej słodkiego miodu pragnę troszkę czułości misia w różach - z zapałem :)

sen wymyka się spod kontroli w pierwszej chwili zza księżyca wygląda na to że noc w pełni przebudzony komar wisi na pętli wilk wyje w mojej samotności za oknem obce ciała niebieskie podium i świat którego nie rozumiem

@Nata_Kruk we francuskim mogę się wypowiedzieć, być może we włoskim jest inaczej. We francuskim trzeba się zastanowić jakiego rodzaju jest sam rzeczownik, bo od tego zależy zaimek dzierżawczy. Na chwilę obecną uczę się francuskiego:)

La mia citta...* I nie tak dawno byłem na mieście w poszukiwaniu tej jedynej - dziewczyny i miałem tylko w kieszeni dwieście złotych, niestety, wszystkie - zajęte, kiedyś to były takie słodkie maliny - wolne artystki bardzo pojęte i nie tak dawno byłem na mieście w poszukiwaniu tej jedynej - dziewczyny i miałem tylko te serce - wmieście... *więcej informacji Państwo znajdą w następujących esejach: "Komentarz - komentarz odautorski" i "Mój drogi świecie" - Autor: Łukasz Jasiński (czerwiec 2024)

bakjard mur wyrastał z płotu za nimi ciągle dawno ścięta brzoza ledy ledwo zipią naokoło okna wyją o nowe widoki

Pływy nad nimi powietrze nieustannie czesze fale. Myśli też to potrafią. Zalewają zatokę spokoju, gdzie sieci bez oczu plączą się same ze sobą. Spętane dłonie, wolność zostawiona stopom. Na zakrętach wędrówka. Czas nie łagodnieje, ale najważniejsze, że jest, póki jestem... bo zawsze któregoś dnia jest ten kolejny raz i bywam nawet dziecinna, a przecież... o wiele bardziej wolałabym, być dziecięca. czerwiec, 2024

@Leszczym kto wie, może i na przekorę przyjdzie czas chociaż wątpię 🙂

@Rafael Marius Słuchaj ciągle nadstawiasz nos do wiatru i tylko patrzysz skąd wieje, a że ostatnio mocniej na tym morzu, no cóż, robi się z tego większe żeglarstwo :))

@Nata_Kruk Słuchaj szans nie ma. Ale na fajki jeszcze mam i na piwo się znajdzie i można sobie pooglądać fajne mecze, a to już jest całkiem spora wartość. A że taka jakaś sama w sobie no to zupełnie inna jest historia...

@Nata_Kruk tak, mamy już piękne lato, zaraz będzie przesilenie, jak ja to kocham :)

... sprytna myśl... :)

@Nata_Kruk ogólnie miło mi, teraz chciałbym więcej, ale stopniowo się pisze:)

@Rafael Marius to fajnie, Królewicz na ziarnku grochu:) nawet komiczne:)

@violetta Polecam jego obejrzenie. W skrócie o tym jak kategorie sztuki potrafią tutaj człowieka uratować ;)))

@Leszczym o jakiś ciekawy film :)

@violetta Więc powiązane jedno z drugim :)

@Naj Akurat umysły "ścisłe" piszą tutaj niesamowitą poezję ;))) I to akurat tylko pomaga, a nie przeszkadza :) Pozdro, M.

@Łukasz Jasiński Tak, owszem byłem. Ale ja z kategorii hipisowskich, a to jakoś z ustawami i rozporządzeniami w gruncie rzeczy nie po drodze ;)) I mimo że asystowałem przy całkiem dużych sprawach i sporej prawnej macherce ten rozdźwięk po prostu coraz bardziej się uwidoczniał proszę Kolegi Łukasza ;))

@Leszczym O panu tutaj gadają, iż jest pan prawnikiem... Łukasz Jasiński

Lato miłości Wciąż prześladuje mnie A potem czuję jej oddech Na moich plecach Gdy naga leży na plaży Czy coś się wydarzy?

Pójdzie popływać, osuszy się i pójdzie do domu:)

@Łukasz Jasiński uczę się uczę, bo nauka to potęgi klucz:) uczę się naturalnie francuskiego:) wspomnę jeszcze, że rzeczowniki zaczynające się na samogłoskę zaimek zawsze będzie miał formę męską. Pamiętam, że od razu użyłam mon amie, bo francuski nie powiedziałby ma amie, to się zwyczajnie gryzie, on tego nie wypowie. Mam znajomego Włocha, to zapytam.

Witaj - zazdroszczę tego spotkania - ja nie doświadczyłem - Pzdr.serdecznie. Witaj - miło że czytasz - Pzdr.

@Nata_Kruk Tak i jak najbardziej: puenta jest jednocześnie grą słów - wmieście to znaczy mniej więcej: otwarcie - w środku, jednocześnie: wmieście to w mieście, gdybym pisał prozę... - Dziewczyno, patrz, to serce i mieścisz cię w nim... Jeśli chodzi o citta (miasto), to: wiem - nad "a" powinien być ogonek, jednak: w polszczyźnie nie ma takiego obowiązku, nie wspominając już o poezji, poza tym: tytuł jest jednocześnie makaronizmem. Łukasz Jasiński @violetta Ucz się, dziecko, ucz, bo nauka to potęgi klucz... Jeśli chodzi o mnie: nie wnikam w rodzaje, odmiany i gramatyki obcych języków - nie interesuje mnie fachowa wiedza, tylko: komunikatywna, jak byłem we Włoszech, to: nie miałem problemów z tubylcami - znam trochę język angielski, włoski, łaciński i francuski, nie wspominając już o języku migowym (oficjalny) i miganym (potoczny), poza tym: Włosi, podobnie jak Grecy są ze swojej natury impulsywni - lubią długo rozmawiać i używać gestów dłońmi. Łukasz Jasiński

Anatol włożył w nocy pod poduszkę uczoną książkę.

@Rafael Marius ↔Uśmiechu nigdy za dużo, zazwyczaj:)↔Pozdrawiam:)

@MIROSŁAW C. trzeba się trzymać rodziny mimo wszystko:) żołnierze sobie siedzą przy granicy, a od strony Niemiec ilu czarnoskórych powchodziło, w Warszawie coraz więcej nowych przybywa:)

@Rafael Marius moja mama do mnie się zwracała królewno:) i tak mi pozostało:) jestem królewną na ziarnku grochu:)

@MIROSŁAW C. Ciekawy pomysł. Wiersz mi się podoba, ale się nie utożsamiam, bo u mnie kontakt z mamą całkiem dobry do dziś.

Prawda to znana, dojrzewamy, lata nam biegną, a my z nimi, gdy pauzy w życiu, tkajmy spokój, tak najzwyczajniej, bez przyczyny. @Jacek_Suchowicz ... Jacku, dziękuję za strofki... :) Pozdrawiam.

Viola... z tego, co pamiętam.. chyba każdy Włoch powie.. la mia citta'.. To "la" bardzo ważne, bo w przypadku słowa.. miasto - la citta'... ale już.. le citta' - miasta. Francuskiego nie znam.

@Nata_Kruk gdy używa się dzierżawcze zaimki to la chyba niepotrzebne, we francuskim tego unika się jest po prostu ma ville albo mon czy mes, czy żeński czy męski czy mnogi :) akcent mówi, że czyta się końcówkę:)

@Moondog ... a żebyś wiedział... nie można... :) @Marek.zak1 ... tak, pływy to woda, a ja także Ryba... :) dobrze to ująłeś... w wodzie mniej.. skrępowania.. bo przecież nie wolności. @Rafael Marius ... jest tak jak piszesz i lepiej przyjrzeć się jej, żeby podreperować co nieco. @Leszczym ... popłynął z pływami... ;) ku puencie. Panowie, dziękuję za zostawione słowa... :) Pozdrawiam Was. @iwonaroma .... już dawno chciałam 'to' dać w jakąś treść, już mam. Literówka.. już zerkam. Dzięki za wskazanie. @Natuskaa ... fajnie, że te fragmenciki Ci przypadły.. i wiesz, że też je lubię... :) Drogie Panie.. dziękuję za kilka słów refleksji. Pozdrawiam.