Ranking

Pływy nad nimi powietrze nieustannie czesze fale. Myśli też to potrafią. Zalewają zatokę spokoju, gdzie sieci bez oczu plączą się same ze sobą. Spętane dłonie, wolność zostawiona stopom. Na zakrętach wędrówka. Czas nie łagodnieje, ale najważniejsze, że jest, póki jestem... bo zawsze któregoś dnia jest ten kolejny raz i bywam nawet dziecinna, a przecież... o wiele bardziej wolałabym, być dziecięca. czerwiec, 2024

Wzbiera we mnie ta noc, obdarta z konstelacji, wykradziona objęciom ciemności. Poranek jak zwykle usiłuje przechytrzyć słońce, lecz wie - nie tędy wiodły zdarte stopy lunatyków. Wieczny pechowcu, zakochany w niebie, nie jesteś tym przegranym, który poległ w nierównej walce. Próbuję ukołysać twój lęk, oskarżony na wstępie, lecz mgła - pełnokrwista - otula nas oddechem. Z przekory biorą się łzy, niedające uśmierzenia. Zanim się obudzisz, upewnij się, że ktoś na ciebie czeka. Pokonaj demony, które przywłaszczyły twoją samotność. Wskrzeszony, odnajdź w środku powiew uwięzionych myśli. Poczuj znajomy szept.

Jeszcze możesz zatęsknić za silnym i dobrym Hersztem wyrosłym wśród wielkich wydarzeń. * prowokacyjna myśl wspomnieniowa na bazie Silvio Berlusconiego. Warszawa – Stegny, 13.06.2024r.

spójrz w lustro naucz się siebie na pamięć nie będziesz błądzić w snach zakwitniesz w słońcu jak maki na łące budzące się w porannej mgle już nie zgubisz siebie uśmiech w lustrze będzie ci miły kwiaty w wazonie wciąż świeże myśli czyste jak źródlana woda 6.2024 andrew

czterogłosem trójgłosem piszczałek menzury fugi Pana Jana Sebatiana Bacha wiatr południowy fenowy porusza witrażów światła aby na plafon zarzucić pęk wstążek krakowskich węzłem fali na kokardę tęczą zawiązanych i blaskiem

-Mistrzu, dlaczego one wybierają brzydkich? -Myślę, że zawierzają swojej intuicji. Poczucie bezpieczeństwa jest u nich na czele, a tu męska uroda nie zda się na wiele. No i jak dziewczyny, tak jest czy nie?

kiedyś jako goły wpadł w pokrzywy od tej chwili nienawidził wszystkie rośliny

rozstroiła mi się klawiatura wypisał długopis ołówek pogryzł pies ptasie pióra dawno odleciały palec odwykł od gliny zwieszam głowę kołacze się w niej wiersz w końcu unieruchamia i znika słowo nie trwa wiecznie choć było na początku

Porównuję cię z Piękności córkami Lecz twego czaru nie dał im los; I jak muzyka nad wodami Jest dla mnie twój słodki głos: Jakby dźwięk jego powodował Że ocean się zaczarował, Nieruchome fale lśnią, A uśpione wiatry śnią: I o północy księżyc snuje błyszczący łańcuch nad głębiną; Której pierś łagodnie faluje, Jakby była śpiącą dzieciną: Tak się duch przed tobą skłania, Do słuchania i uwielbiania; Jego pełne, choć czułe doznanie, Jest jak przybór na Letnim oceanie. i George Gordon Byron (1816): There be none of Beauty’s daughters With a magic like thee; And like music on the waters Is thy sweet voice to me: When, as if its sound were causing The charmed ocean's pausing, The waves lie still and gleaming, And the lull’d winds seem dreaming: And the midnight moon is weaving Her bright chain o’er the deep; Whose breast is gently heaving, As an infant’s asleep: So the spirit bows before thee, To listen and adore thee; With a full but soft emotion, Like the swell of Summer’s ocean.

Z cyklu: Dwóch czy jeden Film przygodowy, wiecznie życiowy Odkrywam siebie Dzień po dniu By było jak w niebie Zdarzeń stu By się pozbierać Chwil tych do woli By zacząć śpiewać Głos mi nie pozwoli Odejście i przejście Grzeczne przytaknięcie Wiara i nadzieja I masz mocne pieprznięcie* Ktoś się postarał Ktoś oddał pola A mnie się podoba Moja codzienna dola Że chcę, że pragnę Nikogo nie oszukuję Że sprawa wielkiej wagi Nigdy nie próżnuję Bo to co mnie nakręca Co płynie w mojej krwi To przygoda zwyczajności Nie musisz zazdrościć mi //Marcin z Frysztaka Wszystkie moje książki Za darmo Znajdziesz na stronie: wilusz.org

nie gniewam się na życie i nawet gdy smutek puka do drzwi uśmiecham się bo wiem że życie to wypadkowa chwil nie gniewam się na życie bo zdaje sobie sprawę że tylko jedno dane mi więc nie narzekam tylko próbuje je zrozumieć nie gniewam się na życie tylko idę swoją drogą która częstuje mnie zachwytem które dobre zamiary ma nie gniewam się na życie daje radę temu co teraz nie mam czarnych myśli tylko takie które mówią nie martw się radę dasz

pod rozpostartymi skrzydłami anioła z urzędu szukałem granic namiętności aż zgubiłem kropkę nad i nad otwartym brulionem znieruchomiała cisza w kolorze blue ma tak wiele znaczeń w smugach słońca drobinki kurzu i najosobliwsze słowa tańczą białe tango a puenta mości się w kropelce atramentu na ostrzu stalówki

@Rafael Marius Tak to działa w liceum, ale już na studiach ci rokujący, choćby z medycyny, z roku na rok zyskują. Jak w tytule, mają szanse, a czy je wykorzystają, to inna sprawa. Dzięki za wpis. @Dagmara Gądek Dziękuję za wpis. Pozdrawiam.

.. słyszę cykanie iskier nieopodal drętwych dłoni jeszcze mnie piecze w piersiach a dymu nieba pełne źrenice myślę gdzie jesteś dokąd powiał wiatr jeszcze nie zduszony zanim ucichną płuca a usta wyschną puszczam kartkę w butelce w oddali znika jak obraz i siły dech się wydłuża a linia się prostuje w krzywym zwierciadle życia gdzie nie znalazłam swojego odbicia Klaudia Gasztold

pomóż mi proszę nauczyć go latać niech odrosną mu skrzydła jeszcze większe niż miał skrzydła będzie miał wielkie bo smocze mięsiste, grube, żywotne nauczymy go pikowania i beczki szybkich wzlotów i zatrzymań zróbmy z niego mistrza lotów niech zadzieją się cuda pomóż mi proszę

I tęsknota umie być szczęśliwą Radosna chwila trwa długą błękitną godziną rześkiego dnia. Róża pachnie sobą a słońce powietrzem znad gór 12.06,2024

nie wszyscy myślą tak jak nam się wydaje że powinni myśleć

proponuje ufać temu co w lustrze przygląda ci się co jakiś czas twarz przyobleczona w serdeczny uśmiech nie umknie tobie nawet we snach :)

Tekst powtórkowy nie wiem czy zdołam wybaczyć zwierciadła tafli srebrzystej obrazem fałszu mnie zwiodła miłości twojej tak czystej przytul mnie swoimi łzami na łące gdzie lustro jest inne tam zapach kwiatów powrócił w odbiciu twe serce niewinne przytul mnie swoim uśmiechem gdzie serce serca nie rani cierpienie w nas pozostanie lecz nie jesteśmy tu sami

Bogdan Kowalewski

wielu doda coś od siebie pofantazjuje niedosłyszy przeinaczy zreinterpretuje ludzka sukcesja "prawda" ----------------- * napisałam już kiedyś tekst o tym tytule, ale teraz chciałam inaczej :) zabawa w głuchy telefon jest niezwykle pouczająca :)

Co jeszcze zatrzymuje poetę w tym utartym świecie? Już w maju na łąkach zakony mniszków pospolitych kilka wilgotnych zachodów nad jeziorem pory letniej trzymająca za piętę co wystaje z domykanej trumny gdy w górze podśmiechujki mew śmieszek jedna z tych podświadomych fraz w poszukiwaniu której myśli żeglarze wyruszyli dawno temu ze swoich komfortów a ona pewnego dnia nowym lądem dla czyjeś refleksji? Tylko tyle I nic więcej

Przechodź szybko przez ulicę, Jeśli miłe jest ci życie. Przechodź już na drugą stronę, Jeśli życie chcesz mieć ocalone. Gdzie świat pędzi , dokąd gna? Co w tym świecie robię ja? Może lepiej byłoby, Stanąć na jezdni, uciec od tych dni. Co jest dobre a co jest złe? Czy ktoś z was może to wie? Ach jakie śmieszne to wszystko jest , Wy nie wiecie i ja nie wiem też. Nie wiem sam co wybrać mam? Może ja cały czas gram? Może jeszcze nie nadeszła , Chwila mojego ...mojego przejścia.

Nic znowu nic uklepana z gliny pustka niczym dzban bez dna a echo znikło czuję się jak klaun a może raczej jak.. jego maska znieczulica czy bierność dorosłość czy starość życie jest lepsze od filmu choć film może być lepszy od życia sterotypy czy może powtarzalność i... przystosowanie wyssane do dna słowa a szczęście samotność ukojona w egzystencji nie bój się lęków choć to przechodzi z czasem z wiekami z wiekiem? Uwolnij sie na zawsze...

nie każda biel smakuje tak samo i takie same rodzi efekty kto dobrze zasolony cierpieniem nie podlega zepsuciu a kto przesłodzony już jest zepsuty scukrzony - aż do obrzygania

*** Świat pisany Miękką kredką bliższy to Hipermetropia DIA FRAGMA W HIPERMETRO - Poproszę trochę papugi. - Kakadu, żako, falistej? Na fermie papug wysiada się, zanim przejrzysz je wszystkie. Złapać. Jak nic — zapakować. Jeśli kakadu zbyt śmieci — czujesz — świnka lub york hodowlany, a jest twój mały (miał być) kapturek. Jeden pojemnik dostawczy. Z krateczki dopływ powietrza. Ekologicznie zmniejszony świat, w który wszystko umieszczasz.

@Leszczym ↔Dzięki:)↔Różnie to w życiu bywa:)↔Pozdrawiam:) @agfka ↔Dzięki:)↔Czasami i tak jest, że... równocześnie:)↔Pozdrawiam:)

Ɓօϲíɑղ թօłƙղął żɑbę, Ɩҽϲz մժłɑաíł síę ƙմʍƙɑղíҽʍ

@Leszczym ↔Dzięki:)↔Pozdrawiam:)

Piszę, ponieważ po schodach do ciebie nie dotrę, nieważne ile stopni pokonam, zawsze będziesz o ten jeden wyżej. I nawet kiedy rękę nieśmiało wyciągnę, to wciąż za mało. Nie tak! Nie dobrze! Czas przysług nie robi, płynie niestrudzony. Wszyscy jesteśmy w tej toni! Księżyc z nieba mógłby czerwień ukraść z krwi która w noc się wylewa. Wtedy surowość twarzy niejako przestrach wewnątrz trzyma. Głupia, niespełna rozumu, uśmiech zbolały trzymam w kieszeni. Z nadzieją, że jednak, „może”, „kiedyś”, nie znaczy wcale. Anna Czerniak (A-typowa-b)

Domyśl się.

Z tego, co się słyszy, wielu Włochów już tak ma.

Witaj - dobrze że odnajdujesz cechy innych ludzi - cieszy mnie to bardzo - Pzdr.

@Leszczym W różnej kolejności !!

chyba że przeźroczyste pożądania takie czyste pragną żądzy w bycie trwania niby wszystko oczywiste takie zwykłe przeźroczyste zakończone znakiem zapytania

Z „ czarnej dziury” nie wylecimy. Do „białej dziury” nie wlecimy.

Dzięki @Leszczym. Nie wkleja mi ścieżek dźwiękowych, ale jeśli nie znasz, naprawdę warto posłuchać wersji Podsiadło, to stara piosenka :-) Pozdrawiam :-)

@andrew ... to ważna rzecz... zaufać sobie... niech jest 'tam' słonecznie.

Nie chwal się staruszku dziełem, jeśliś nie dokonał dzieła; skoro ciebie nie uwzględniam, moja książka się domknęła.

@Natuskaa Lubię takie barowe opowieści bardzo, czytasz i zaraz chcesz do baru albo knajpy ;))) Ekstra!!

@poezja.tanczy miło :) Dzięki i również pozdrawiam @Nata_Kruk :) przemyślę, choć między kołataniem a znikaniem ten bezruch jednak jest mi konieczny... Dzięki i również pozdrawiam @Natuskaa @Liero @Leszczym Podziękowania:)

Niebo oblekło się granatem, piorun rozświetlić świat się stara, wydając dźwięki przy tym straszne. Przetacza echo strzały armat. Nagle zawory otworzono, deszczem stłamsiły parny oddech. Po chwili jasność dała domom; blask ścian, a oknom połysk modry. Zieleń się w oczach rozzielenia. Słońce wydłuża blaskiem drzewa. Zawisł trel ptaków gdzieś w przestrzeni, błękitna rześkość spływa z nieba. Już przeminęło przesilenie Znowu przyroda jest spokojna. Czy ludziom, by się chcieli zmienić, potrzebna jest kolejna wojna?

@Waldemar_Talar_Talar @agfka Zgadzam się !!

Zeskrolowane myśli. I rolka porannej kawy. Zmęczony hasztag, pięć lajków ... Los świata? Prześlij na mesendżerze. Wydaje się być ciekawy ...

@Natuskaa ... mam dwie małe uwagi... "na kuchni"... wg mnie, lepiej.. w kuchni... i pomijam w czytaniu ostatni wers, ten przed nim mi o nim "mówi". Pozdrawiam.

Wyniesiono klejnot nad ołtarze ? To życzliwe, uśmiechnięte twarze.

@A-typowa-b piękne napisane. I ta nadzieja... Pozdrawiam serdecznie:)

Zapraszam do gry artysto !

tak długo tylko czekał lecz było nie warto w końcu mu czasu zabrakło

Ten anioł jest strasznie podobny do mnie... Łukasz Jasiński