Ranking

Obsiadły demony jak wrony nasz świat. Tęsknica przychodzi, gdy czegoś nam brak. Jest smutno-urocza. Kto oprze się jej?! Gdy sieci zarzuci, nie wyrwiesz z nich się. Ma swoje metody i schemat swój ma, działania sposoby na każdy nasz stan. Wyczuwa okazje i pręży swój krok, gdy słabość wyczuje, gotuje na skok. Zagląda ci w oczy i spływa do ust, wnętrzności łaskocze, dotyka twych ud, wędruje po linach, to w górę to w dół i włókna napina, śluz budzi ze snu. Najczęściej odchodzi złamana przez czas, niedosyt zostawia, co cierniem jest w nas. Za szarą kurtyną spuszczaną co dnia w półcieniach się kryje i wyje, i łka.

czas między nimi należał do tych bezpańskich, lekko otyły brakiem potrzeby nazywania rzeczy, zwlekał się na sąsiedzkiego grilla czy koncert, bez większych przeczuć powracając na miejsce. i nie dowiemy się, kto nim wówczas szarpnął, czy zbyt gorąca chęć odczytania kolejnego wiersza, czy cyzelowanie tekstu przeciągnięte przez spojrzenia i ogrody na obrazach z wernisażu, a może cisza, jak jabłko turlająca się za tłumem gdy oto co chwilę, nagle zostawali sami… i tylko ona, bezczelna jawność z opadłych niedomówień stawiała stopy w świtach nad jeziorem o którym opowiadał zniżając głos aż do dreszczy.

najlepsza ogromna i ciepła jak kanapa a jej ramiona to dom na przyszłość zapamiętasz będąc jeszcze na czworakach obejść ją wkoło to wyprawa jak na koniec świata wracasz na odgłos serca

przytulam myślą piękną twarz poznaczoną zmartwieniem i ukrytymi troskami kiedy patrzyłaś na mnie pełnymi dobroci oczami … dziś przędziesz inny los- czas mając za wrzeciono … przytulam myślą ciepłą dłoń pomarszczoną którą dzieliłaś pachnący chleb z domownikami i chroniłaś dzieci niczym skrzydłami … kryję się dziś niezręcznie jak za zasłoną utkaną z mojego niejednego grzechu widzisz mam już siwe włosy tak samo … tyle dobra czyniłaś i kochałaś bez pośpiechu smutek po Tobie może uleczą wspomnienia … bo często wracam do tych lat pełnych uśmiechu uczyń dzisiaj choćby maleńkie cudeńko by radośniej na chwilę moje serce zabiło … Twoje serce serc na zawsze w pamięci pozostanie bo to jedyna najprawdziwsza miłość … Tak jak Ty nie do zastąpienia Ukochana Moja Mamo Matulu Mateńko

Bielisz mi się jeszcze tak szybko odrastasz w głębinach chcę - jesteś Serca polarna gwiazda Bielisz mi się jeszcze dla Ciebie potoki słów dla skrzydeł dni szeroki ciepłego wiatru szum Bielisz mi się jeszcze pęka kamień jak lód przy nacisku Twych rąk pod naporem Twych stóp Bielisz mi się jeszcze mienisz każdym kolorem uzupełnij mnie tęczą bym przestał być szronem

zostanie nam tak niestety cała śnię twój zapach kwiatem płomieńczyka dotykam nadgarstków na skórze ud noszę wrażenie ciebie znów znikniemy w pokoju nierzeczywistości uwikłani w ekstatyczne drżenia życie to tradycja ludowa pragnę tylko miłości

-Mistrzu, co robić? Ludzie mnie nie cenią. -Daj się polubić, to ocenę zmienią.

Coś wypadło z korony, ulotniło się z głowy; że akurat tej zimy... Zostawiam nikłe słowo. Między wersem, a wersem - to sprawdzone dokładnie - odleciało gdzieś z wiatrem, ale rym nie wypadnie. Gdy skończyła się zima, powitała świat wiosna, tylko to przeminione odleciało - rym został. I zajęłam się rymem, uraczyłam... paradnie; włos niejeden na głowie, i "korona nie spadnie."

z tęsknotami jest jak z dzieckiem dorastają i odchodzą potem ktoś ci opowiada że dziś widział ją na mieście taszczyla małą walizkę i niepewny miała uśmiech gdy przechodziła pospiesznie na zbyt wysokich obcasach pomyślałby ktoś urosła dostała na coś papiery nie sposób do niej przemówić ona już zna twoje meble każdy talerzyk i szklankę powiedzenia i cytaty wie o której musi wstawać lecz od życia chce coś więcej przecież jest już taka wielka i w drodze do dojrzałości

lubię gdy ranek słońcem wita gdy ptak na parapecie słodko śpiewa lubię gdy ranek kawą pachnie gdy w kuchni na stole czeka chleb lubię gdy ranek się nie smuci a wazon z kwiatem się uśmiecha lubię gdy ranek ze snu mnie budzi mówiąc dziś będzie lepiej niż wczoraj lubię gdy ranek firanką rusza a w radiu grają melodie o życiu

Krzemień pasiasty ma barwę przedwiosennych podobłocznych pól * Minerałów faliste przekroje - kryształ górski. Korundy Krzyż na skale

Piękny maj Cudowny maj Serce pełne miłości (I matczynego mleka)

Nadzieja to rzecz jest pierzasta Która w duszy ma mieszkanie, I tam wyśpiewuje swą pieśń bez słów, I już nigdy nie przestanie, A pieśń jest najsłodsza gdy wieje wiatr; I musi burza być wściekła, By maleńkiego uciszyć ptaszka Co dał tylu tyle ciepła. W najchłodniejszej krainie i na z mórz najdziwniejszym ją słyszałam; Lecz nigdy, nawet w ostateczności; Ani okruszka nie chciała. I Emily: Hope is the thing with feathers That perches in the soul, And sings the tune without the words, And never stops at all, And sweetest in the gale is heard; And sore must be the storm That could abash the little bird That kept so many warm. I've heard it in the chillest land, And on the strangest sea; Yet, never, in extremity, It asked a crumb of me.

Owinięta szarfami - śpiewam Leninowi pieśni Zabija mnie obstrukcja Wypluwam kwiat czereśni Podobno 'bez drugiego' - nie zawsze można być sobą 'Zwierciadło,' 'woda i ogień' i 'mego serca ozdoba' Ja powiem, że to bzdura: omijam szerokim łukiem, wszystko, co ''im'' się podoba Szuflą odgarniam ... licho Przesuwam bramy miasta Nie wieczne jest - bo śmiertelne Czy wie ktoś, co znaczy ... 'namaste'? Kolebie się wagon wspomnień Jest wczesna jesień i aspiryna Miętowa czekolada I wschody księżyca w Chinach Długie zachody słońca - na Marsie i w Urugwaju Wygnana z twojego Nikąd Wracam do swego kraju Gdzie nikt mnie nie zaburza Jest kawa z cykorią, dwa chleby I gra w zderzanie hadronów - fikcyjnego nieba ...

Pewien organoleptyk ze wsi Ropuchy Pchał wszędzie swoje tłuste, grube paluchy. Że świnia, są oskarżenia. On na to tylko nadmienia; U mnie nie ma wyrzutów i żadnej skruchy. https://wiadomosci.radiozet.pl/polska/wlozyl-palce-przez-dziury-w-jej-spodniach-nowe-doniesienia-ws-tomasza-lisa

słońce połyskiwało na ostrzu noża jak dzika pierwotna emocja przyprawiona listopadową szarością danse macabre gdzieś między dzień dobry a Szczęść Boże spływam purpurą jak baranek ofiarny i licytując powietrze czekam na cud a nocą na rozstaju dróg kurwy niczym zaczarowane wiedźmy w oczekiwaniu na rytuał symbolicznego oczyszczenia domagają się światła i głosu tymczasem ja podaję algorytm wyszukiwania i ulegam dychotomii myślenia po raz pierwszy mam poczucie własnej małości o świcie oprawca odchodzi tęczą w kierunku fioletu

Ziewa znudzony próżnią poprzetykaną zawirowaniami galaktyk, czarne dziury rozdziawiają paszcze, gotowe wchłonąć każdy przejaw nieuzasadnionej kreacji. Tymczasem w Edenie powoli dojrzewają jabłka, Adam kijem rysuje jeszcze niezrozumiałe znaki. Są pewne szanse na wzejście gwiazdy, którą dziś lubimy nazywać słońcem. Ewa marzy o przestronnym mieszkanku, nasyconym światłem i nadmiarem kwiatów. Nie wie, że wszystko się skończy w obskurnym bloku na trzecim piętrze. Wąż syczy, słowa zostawiając głupcom, Bóg przysypia, galaktyki krążą.

bo w ogrodzie rośnie pnącze w dzikim winie świat się plącze Tokaj. Wermuth. Madera. fraktale neutrin jak ogon pawia oplatają ramiona Drogi Mlecznej mój grawilot osiadł na mieliźnie w malowniczej zatoce... Astat. Bizmut. Wanad. dwie kevlarowe ważki wznoszą wanadowe wieże jak słupy Heraklesa uwaga! boski Zeus z wysokiego Olimpu znów raził gromem zwykłego człowieczka! Pijmy nektar i jedzmy ambrozję! Bal u weteranów trwa!

Stabat Mater dolorosa (stała matka pełna bólu) relacja zamknięta w symbole pomiędzy córką a matką cierpienie dotknęło obie zdarza się lecz bardzo rzadko sam mogę coś tutaj dodać też z mamą walczyłem do końca bo życie mi chciała ułożyć oświecić promieniem jej słońca pozdrawiam

codziennie dotykam Cię myślami uśmiecham się mimo... że jesteś już tylko mgłą wspomnień bliskich bardzo dalej się radzę a w chwilach gdy nikt mnie nie rozumie zostajesz tylko Ty i Bóg jesteś MAMO cudem nie tym o którym marzę tym który jest zawsze blisko kocham Cię Mamo podaruję Ci kwiaty kochałaś je jak... nas 5.2024 andrew Kwiaty podarowałem z ❤️, może nie za późno

Tak tutaj pusto zieją ciemnością zmurszałe tynki aż trudno uwierzyć że ktoś w nich oglądał i teleranki i wieczorynki ktoś w nich otulał się kocem zimą i chronił w lecie spójrz na podłogę odpadły klepki w naszym parkiecie próżno się wbija w szczeliny tynku zielone kłącze i pora sprzedać kredens rzeźbiony parą obrączek.

Za garść srebrnych monet kupię dwa dni radości. Kilka starych pamiątek zamienię za parę ciepłych słów. Co jeszcze można sprzedać co miało by jakąkolwiek wartość. Kto chce kupić nic nie znaczący życiorys i dużo zapłacić. Wspomnienia z młodości latami gromadzone ktoś powiedział że są cenne. Przeniesione na papier, na nikim nie robią wrażenia. Gdzie giną i kochają tam inni patrzą. Wymyśl coś lepszego, w Koloseum czy na ringu zawsze byli widzowie. Tysiące lat temu czy dzisiaj człowiek nie wiele się zmienił, ciągle lubi to samo.

Z ciekawości zajrzałem do netu i znalazłem: demon słowiański wyobrażany w postaci bladego widma kobiecego, stanowiący personifikację stanu chorobliwego zadumania, Wiersz fajnie oddaje, czym jest. Pozdrawiam

Powiedziałbym, że nawet bardzo dobrze, zwłaszcza w dzisiejszym świecie. @Sylwester_Lasota Tęsknica w rodzaju żeńskim, chyba nie jest tutaj przypadkiem.

Ładnie. Facetowi łatwiej napisać o tęsknicy, kobiecie trudniej, aby nie była z nią utożsamiana. Lubię takie z siebie wyciągnięte, a nie z samych mądrości. Gdzieś w tym świecie, gdzie każą nam funkcjonować jak cyborgi. Tęsknice chyba mają się dobrze 🙃

cienie i światło płaszczyzna brył i kamieni klimat zaułka

Jakże to, In Śnieżka? I noga... Sposoby; boso psa goni. Na molo meloman. Omimo, że na molo maneż - omimo. I za kołami mało Kazi. Noteble, żelbeton.

jak napisać miło o życiu skoro smutek na horyzoncie jak napisać miło o życiu skoro los jest na nie i pachnie kłamstwem jak napisać miło o życiu skoro kręta droga do prawdy jak napisać miło o życiu skoro człowiek na człowieka patrzy z pogardą jak napisać miło o życiu gdy ciągle wieje i pada a dziecko płacze jak napisać miło o życiu gdy nie pachnie nadzieją jak napisać miło o życiu tak by nawet ciemna noc była łaskawa jak napisać miło o życiu skoro wszystko co wyżej jest nie łatwe

@Sylwester_Lasota To jest Golgota! I Matka Boża Bolesna.

@befana_di_campi To prawda nie sposób inaczej:)🌹 Dziękuję wszystkim za serduszka i czytanie. Pozdrawiam.🌹

Widzę czas przeszły :) Świat jest jaki jest. Tu, tam i w jeszcze innym miejscu jest podobnie. Nie wiem czy to do końca kwestia inteligencji emocjonalnej, pomału przestaję się nad tym zastanawiać. Wygląda na to, że tak się żyje teraz w "teraz", a czy teraz będzie się rozciągać na potem, to już nie jest takie pewne. Proszę. Miłego wieczoru życzę.

mama jest cudem dla ciebie a ty byłeś cudem mamy pragnęła byś miał jak w niebie choć zmarszczki twarz przeorały ostatni grosz by oddała byś w życiu osiągnął szczęście gdy żyła nie doceniałeś odeszła - tam życie ma lepsze a jednak martwi się tobą wyprasza laski wspaniałe czujesz intencje najszczersze więc odmów za nią różaniec :) ps. a jeśli stać cię na więcej modlitwy wieczorem lub rankiem odmawiaj z gorącym sercem cudowną pompejankę

@befana_di_campi Sprawiasz mamie radość. Wszyscy błądzimy bardzo. Pozdrawiam serdecznie, Miłego dnia

o nie, nie, żadne spanko ino wciskoć i wyciskoć

Nie obrażajmy świń, rzecz jasna :-) Tak czytam sobie w oderwaniu od tego wszystkiego, wiadomo, że bagno jakieś. Może powie nam ten ktoś - dłubał w gaciach, potem w nos? Pzdr.

chowana do czasu lecz nagle trzask-prask wyskoczy jak Filip zapętli nasz czas zawładnie zmysłami myśli splącze w mig i już żeś spętany w jakiejś bzdurze tkwisz a w głowie dzwonienie donośne drryn dryyn "pod Twoją obronę" już mówisz wraz z Nim i słyszysz jak z hukiem oddala się gdzieś a w duszy legł spokój i radość masz wnet :) ps fajna zabawa rymem męskim

Tak, @Marek.zak1 uświadomił mi właśnie powiązanie Twojego utworu z folklorem, czego nie byłem świadom, aczkolwiek personifikację dostrzegłem. :-)

@agfka Julian Przyboś? Jedyny jakiego znam Julian, alem choć miał Jego zebrane, to nie znam, xiążki już nie mam, była z winylem, ale nie słuchałem... Przyboś mi podpadł rzeknąwszy o Peiperze "umysł prawie genjalny"... Bez kontextu nie klei mi się, może jest inny, Wisła jako termometr? Zamknięta w szkle, to nawet ciekawe, kolega miał pomysł sprzedawać wodę z oceanu w ampułkach, znakomity :D Pozdrawiam :)

Szkoda języka Pozdrawiam :)

Myślę, że jakikolwiek komentarz tutaj jest zbędny. Pozdrawiam serdecznie.

@befana_di_campi myślę, że literówka weszła: "kolebie się wagon wspomnień" i interpretacja prosta. bb

Są fajne programy do nauki pisania na klawiaturze... ech klawiaturze. Na laptopie pisze się trochę inaczej, mniej wygodnie. Zresztą wszystko to nic, bo teraz pisze się w telefonach komórkowych. A tak w ogóle, dobry tekst. Pozdrawiam :)

Ten wulgaryzm to konieczne minimum, aby oddać charakter czasu i miejsca wydarzeń. Dziękuję bardzo za wszystkie ślady zainteresowania, pozdrawiam.

@beta_b W sumie, chciałem napisać coś bardzo podobnego. Chociaż nie lubię wulgaryzmów w wierszach... No razi ta kurwa :-) Ale reszta ma bardzo fajną symbolikę. Podoba mi sie.

@violetta - @Marcin Tarnowski - dzięki -

istota rzeczy samej