Ranking

Poranek, dzień wolny od pracy: Jadę z synami tam i z powrotem pociągiem bliskiej relacji. Chłopcy sklejeni z szybą, nadają imię wszystkiemu co widzą. Podobnie jak ja przed wielu laty, poznając z tatą te same trasy. Jeśli usiadł po drugiej stronie, pewnie się śmieje. Kopiuj wklej - syn i wnukowie.

Żuraw Maraton dnia, już w kącie troski, zmierzch dzieli radości po równo. Zwaśniona lekko roztargnieniem, miarkuję noc na próżno... Na żurawiu zawisnął księżyc, blask, ściany markotne rozhuśtał. Splecione cienie znaczą więcej, tężeje krew w czeluściach. luty, 2024

Walka z wykluczeniem. Pod warstwą farby Bruegel łgarstwa skrywa, co człowiek, to inny żart. Maski Jokerów pychą przeplata, fałsz i zadumę zamyka pędzlem. Post i Karnawał mają swój bal. Po prawej stronie Post Ascetyczny, góruje głównie śledź. Brak roztropności ludzkiej odkrywa, że życie zabawą jest. Lewą - Karnawał pojony żalem zbyt rozpanoszył się, nie pogodzony z celem wieczności, świadom, że nie zatrzyma się czas, tańcem zamyka chwile skromności, strojem podkreśla życia czar. Tradycja żyje w radości tłumu i zapomina o hańbie. Współczesny chaos przykrywa popiół i kurtyzanę na boku, co witką drażni pawia niezmiennie od lat. Nic to, że chwila, nieważne potem. Teraz i tutaj zabawa trwa. Zatańczyć w tłumie w nie swojej masce, a potem niech kończy się Świat. A święty spokój niech tajemnicą zostanie.

-Mistrzu, wielu pyta, czemu gorzałki nie piję. -Odpowiedz im po prostu: ślubowanie złożyłem, nie zdradzaj zaś niczego lub zasłoń się przysięgą, wtedy dadzą ci spokój i nastawać nie będą.

Kiedy wena nie przychodzi, w takim stanie nieraz byłem, wtedy warto umysł schłodzić i odczekać…....nic na siłę.

który straszny był dla innych ludzi nie można go było dotknąć i przytulić więc go bito, bo to można było bito go ze strachu i z odrazy no i z tego że był taki sam (tylko bez skóry) taki sam w środku a oczy ludzkie zwrócone są na zewnątrz

tamten obraz za mną w nim mieszkał strach wlókł blisko za sobą klękam nigdy więcej nie dominuj nade mną przestań zadawać rany opuść w milczeniu jak gdybyśmy wcale się nie poznali

Staroduszni bujają się po świecie aczkolwiek nauczyli się próbą i błędem nie błądzić wśród meandrów okoliczności. Dawno temu spróbowali i doświadczyli znają sole łez i potworne bóle wojen wymogi czerni i bieli, prawa i lewa wiedzą już kto czerwony, a kto biały modlili się nieraz oraz wyklinali kościoły byli nawet członkami wszystkich partii i tak dalej... Najpełniej poznasz ich po oczach zmęczonych i nawet ciut przebiegłych A może najniezwyczajniej głęboko ziemistych? Staroduszni rozpatrują już naprawdę niewiele ogarnia ich zastanowienie nad właściwością Czy to co czynią jest właściwe? Czy są właściwymi duszami na właściwym miejscu? Czy pobyt, a jeśli tak to kiedy, dobiegnie końca? Z rozrzewnieniem wspominają ilości dawnej miłości. W goryczy pamiętają poprzednie liczne nienawiści. Często lubują się w sztuce, chcą nawet ją tworzyć i pragną chyba opowiedzieć zawiłe dawności. Czynią tak też chyba dlatego że nie jeden raz rozmawiali z Jimem Jarmuschem i oglądali setki rodzajów filmu „Tylko kochankowie przeżyją”. Inspiracja – Zespół Krakersi.

dla jednych zabawa, dla innych tragedia ktoś zrobił ci kawał ktoś inny naściemniał i toczy się walec przygniata umęczy tak z palca na palec i niemi to-nie-my bo wiecznie pi-niędzy piniędzy im brak :I Pozdrawiam PS literówki niepogodzony, nieswojej

wiej miękkość i lekkość wesołym jasnożółtym jaskrem w dłoniach wypij ze mną latte z hibiskusową różą przykleję płatki nam do ust przepis: Wsyp do dzbanka kilka płatków hibiskusa i kilka pąków róż, zalej gorącą wodą, wlej do filiżanek i dodaj spienione mleko, na wierzch posyp płatkami róż i cieszmy się razem smakiem :)

jesteś moim zakończeniem nitką która się wlecze w nieskończoność jedyną myślą przynoszącą wiarę w szczęście jestem twoją służącą rozważ mnie utul ukołysz przypierdol mi wisłocką a potem rozbierz ze wszystkich tych niepotrzebnych wątpliwości nożem i widelcem

W gminie Buk psotny wnuk dziadka Władka jajka stłukł. ... Na Hel gdzie cel Szwed szedł po chmiel.

Lepszy pączek... z konfiturą, niż nazwanie pączka bzdurą.

Może nie odchodzą tak daleko Jak pośród nas się wierzy— Może przychodzą bliżej, bo im brak Swej cielesnej odzieży— Może wiedzą dokładnie, jak krótko Przyjdzie lękać się tu nam Takim zrozumieniem poprzedzają I przewidują nas tam— I Emily: Perhaps they do not go so far As we who stay, suppose— Perhaps come closer, for the lapse Of their corporeal clothes— It may be know so certainly How short we have to fear That comprehension antedates And estimates us there—

gdybym tylko umiał przekuć w słowa to co myśli moja głowa gdybym tylko umiał przekuć w myśli to co dzisiaj mi się przyśni gdybym tylko umiał przekuć w czyny to co jest i bez przyczyny gdybym wiedział i powiedział to co poznał nie rozpoznał gdybym mógł już bez ustanku mówić z serca i bez rymu i bez rytmu nie do taktu wciąż o Tobie

,, Tyś jest ucieczką i moją radością,, Ps 32 całe zagubienie podaruję Tobie Panie odnajdę spokój ciekawość życia prowadzi w nieznane sny mienią się zachęcają fascynujące pokryte słodyczą często zepsute wewnątrz zaspokajają apetyt zostawiając rany spojrzenie na drzewa kwiaty przywołuje Ciebie to Twoje dary wywołują zdrowy uśmiech czyste piękno jak Ty Panie taki chcę być 2 2024 andrew

dzień w którym cię zobaczę zapłonie o zmierzchu a może … może obudzi rankiem 2.2024 andrew

To działa także w pociągach dalszej relacji, a sprzyja integracji z synami. Z córkami zresztą też:).

gdy przy Bouleard Voltaire wybucha deficyt emocjonalny nad Katedrą Norte Dame ktoś gra w półksiężycowy pasjans Paryż paryż nie wiem czy to powrót Mahdiego sprawił że czerwień w twoich burdelach płowieje a dziwki jakoś niechętnie otwierają każdą cząstkę swojego ciała po raz ostatni skraplam się popijając Château de Camensac choć nigdy dotąd nie interesowała mnie przestrzeń związana ze słowem kultura to przebiegunowanie pośladków i już nie potrzebuję perwersji teraz będę poetą lub samozwańczym prorokiem adieu

@Nata_Kruk Chodzi tylko o właściwość. O nic więcej - taka myśl przewodnia mnie naszła :) @violetta Wybacz, ale trochę nie rozumiem wypowiedzi, w dodatku powtórzonej :) @et cetera A ja zaczynam wierzyć, ale robię to po swojemu czyli mam nadzieję poetyckiemu, choć można tutaj dyskutować :) @Tectosmith Super dziękuję i również pozdrawiam !!

Ciekawe spostrzeżenie... Pozwalające odróznić dary dobra od grożących zaubieniem pokus. Pozdrawiam :) (i też jestem za "słońca" :) )

Klawiatura czarna, ale na niej - biłe litery i znaki :) A moja dusza bardzo pragnie byc biała, więc uparcie "pracuję" nad tym. Dziękuję Ci za miłe słowa - cieszą mnie :) Tak, to zestawienie dwóch cech jest chyba konieczne, żeby tak krótki wiersz zaraz po przeczytaniu nie "odleciał i przeminął z wiatrem". Dziękuję Ci za pozytywny odbiór :) Pozdrawiam. On spada z nieba nade mną :) Wierzę, że każdy z nas ma taki kawałek nieba dla siebie. Dziękuję Ci za podzielenie się przemyśleniami i pozdrawiam :) @ja_wochen@Dragaz@Andrzej P. Zajączkowski Serdecznie Wam dziękuję :)

Nie takiego żurawia się spodziewałam po tytule, a przecież wszystko się zgadza. Zaskoczona, zaciekawiona pozdrawiam ciepło, bb

mówisz do mnie dobry wieczór świeżo odkryty olbrzymie wysyłasz pozytywne wibracje nie dopytując o cokolwiek w twoich ramionach tonę bez lęku oraz strachu gwiazdy witają nas serdecznie kłaniając się ku tobie miło niech tak pozostanie wystartował wielki bal aż po nocy kres

mała w wielkim mieście skwer pomiędzy domami zamieszkują topole przechodniom opowiadają zaokienne historie 15.07.2020

takie refrakcje jak wczoraj siedzę w letniej kuchni jem chleb z miodem sączę spokój w radio gra lato przy stole obok babka wyćwiczonymi ruchami od pokoleń zagniata ciasto mówi - idź po dziadka do uli - zlizuję z ust lipiec słońce czas przyszpila sztychem do trawnika loopuje się tylko granie pasikoników i falowanie postaci dziadka wmazywanej w tło rytmem pracy dmuchawki kiedy mrużę oczy nabiera zarysu staje się staje się zapowiedzią tego które sięga poza skraj języka zapach dymu miodowy posmak

pamiętasz jak Sahara oddychała zielenią i na sen szkoda nam było czasu my z krwi i kości naskalną sztuką oswoiliśmy przestrzeń żywy obraz przeszłości

ścieżka w ogrodzie prowadzi do kryjówki niechciane dzieci

Gdy wchodzę w wiadome miejsce wtem włącza się radio, co zauważa bystrym uchem pani Ekspedientka. Poleciała Christina Aguilera. Więc kupuję sok miętowy, gdyż nie chcę faktowi umniejszać. Warszawa – Stegny, 09.02.2024r. Trochę z życia wzięte, a trochę niekoniecznie.

spadł na mnie deszcz oczyścił z wyobrażeń i złudzeń lubię to białe płótno gdy nad ranem piszesz na nim o życiu wstaje dzień

Lepiej się przez rząd dać złupić niźli pączka dziś nie kupić

@Nata_Kruk treść jest jak najbardziej ok, Ale to, co mnie w lepiejach najbardziej wkurza, to zabieranie tak skromnego miejsca na wyraz 'lepiej'. I chcesz, czy nie, niestety trzeba się pogodzić, bo jest tu jak marszałek> u-lepiony na najważniejszego ;) Pięknie Ci dziękuję. A przy okazji, po czasie też niestety, ale nie będę czekał do następnego roku, bo... z jasiami to wiesz, różnie bywa, jeden nie doczekał ;) Lepiej raz łyknąć pączka suchego niźli sucharki prowadzącego @MIROSŁAW C. @Leszczym Dziękuję za ślady

Niektórych ludzi nie powrócisz znad Styksu Ani oni już tego pragną, ani chcą wstecz wiosłować Bo żyć, to znaczy funkcjonować, być niedoskonałym Pełnić rolę, mieć miejsce przy stole Być przypisanym niebieskim atramentem Do pożółkłej księgi, wytluszczonej i wyczerpanej Opartymi na niej spoconymi dłoni brzegami Urzędników lizusów ze zwykle spuszczonymi oczami.. Tutaj kaligrafia, subtelne zawijasy, podstawowe treści, że żył, kupił parcelę, na dołku wylądował.. Poskrzypują pióra jak drzwi obrośniętego bluszczem dworku, gdzie niegdyś bale nad balami, wesela i pogrzeby.. Cichutki jak placz odgłos stalówki zardzewiałej jest niemal jak dodatkowy na fortepianie Chopina klawisz..

Rządcy jeszcze lepiej złupią, a czy pączkiem nas przekupią.? Może być.? ten 'lepiejek'.? ...to ci gYmnastYka dla języka..:))

Może nie zauważyłeś, ale moja poprzednia wersja była nie do przyjęcia (a tylem się nagodoł ;))) To ja dziękuję.

@Marek.zak1 Nie pytaj, co Wena może zrobić dla ciebie, ale co ty możesz zrobić dla Weny – w tym wypadku zadbać o klimatyzację łepetyny ;)

@iwonaroma Tytułu nie dało się minąć, bo nawet nie miałem zamiaru niczego czytać, a tu proszę, tytułem dostałem po mordzie, według mojej starej maxymy, że literatura ma wybijać zęby, ale teraz tak bym nie powiedział, zresztą literaturę mam za nic i szkodnika... Ale pisma które obdzierają ze skóry – tak, to byłoby coś warte, tylko niemożliwe, bo obdarci nie piszą, komfort pisania mają tylko obdzierający, więc jak moglibyśmy? Ha ha, chyba dzięki Tobie uświadomiłem sobie bezczelność własnych zamiarów bajkopisarskich i pułapkę ich, dzięki :D Co za wspaniały dzień zatem, utwór Twój zbawiennym wręcz się okazał... Pozdrawiam :)

Ja tam nie boję się:)

@Monia Tak, nie zostanie zawsze "za mną" i to w dostatecznej odległości, bo i z tyłu może zranić... Bardzo wymowny wiersz. Poczułam go. Pozdrawiam :)

Nata_Kruk zgadzam się z taką interpretacją.

@Leszczym Nie da się nie zgodzić. Ciekawy wiersz. Pozdrawiam.

Nie wierzę w tę teorie, to prędzej Jarmusch. Lubię🌼

Młody pisarz do mistrza zwrócił się z pytaniem. -Związek treści i formy, jakie wasze zdanie. -Forma powinna z treścią współgrać i pomagać, jest jej jakby mnożnikiem, który przed nią stawiasz, Jak brak tam treści mnożnik niewiele ją wspiera, bo mnożenie przez zero daje tylko zera.

@Marek.zak1 Już gdzieś to komentowałem... Co nie zmienia faktu, że należą się oklaski :) Tak to właśnie jest Pozdrawiam milo, M.

idę do końca do słońca tylem byłem swojego imienia sumienia nie chciałem nie musiałem idę syty życia do księżyca prosto tak dorosło zostawiam po sobie tobie niepokoje już nie moje

zwykły dzień zwykłą porą zwykły on i zwykła ona zwykłe gesty zwykłe słowa zwykły uśmiech i rozmowa wszystko zwykłe najzwyklejsze tylko z mego oka łza… okazuje się niezwykle słona

Ścieśniłbym wersyfikację, by wiersz był bardziej zwarty..

@Jacek_Suchowicz Dokładnie tak. Dzięki za świetny koment / uzupełnienie. Pozdrawiam.

@Pan Ropuch dobre !!!