Ranking

dotyk rozbudza ciało przyspiesza krążenie... cienka niebieska żyłka na mojej dłoni radośnie pulsuje rozprasza się ciepło na samą myśl... dotyk dotyk ku niemu zmierzam zamiarów nie cofnę przenigdy! i niech cię nie zmyli ta zmarszczka na czole to tylko starość

cóż w tym dziwnego? przecież widzi świat dorosłych a tam musi zamieszkać nie może się cofnąć w świat dziecka na szczęście jest starość ona złączy wszystko

drugi wiersz z tytułem na końcu słucham głucha noc a morᵶe(? rozkłałać ręce i się w gorączce jak ciosem na deskach deski na książki z książek wióry i apiać pchać w papierki bo potr4fię się zawijać jak rizl4 weź to przytaguj nie zostanie zapomniane słowo gdy już stanie i kołkiem w ustach daj ać ja pokruszę susz bo nie zbawi nas język o mały włos się plączący w obwolucie zdań podzielonych na ścieżki chrzęszczące po szlaką ja tu tylko przesuwam krajobrazy palcem by się w zapaść nie zapaść bo do mowy mam stosunek oralny tak jebie się strofę na wolno i wyjeżdża grindem/rem koło miele dym mam niemoc we wszech mocy i wszechmoc w niemocy tu następuje przerwa techniczna na przyjęcie wziewne ten wers ma wiele zakończeń

Ludzie co świecą najjaśniej, Najciemniejsze chwile znają, Najbardziej znienawidzeni, Najmocniej ludzi kochają, Ci co śmierci patrzą w oczy, Słyszą ciszy szept złowrogi; To im dzień najjaśniej swieci, Rozświetlając szczęścia progi. Ci co w bliznach duszę mają, Cierpią w smutku i bez chwały, Kochać najmocniej potrafią, Topiąc serca z litej skały.

Ochrzczony w kałuży nie zostaniesz świętym. Obmyty w strudze deszczu nie czujesz się czystym. Z jednego bagna w drugie ktoś powiedział po drugiej stronie jest sucho. Krople spadają z nieba, pod drzewem się schronisz. Każda droga gdzieś prowadzi za górą jest prosta. Wysiłek wreszcie się skończy. Czysty czy brudny, ochrzczony czy nie, jesteś przecież człowiekiem. Nie musisz wierzyć, niektórzy wierzący są okrutni. Nie umiesz nienawidzić, ale oni umieją.

po cichu odurzasz zachodzisz pod skórę przyjemną gonitwą myśli gdzie bliskość za nic ma odległość i ciasno wypełnia przestrzeń skrywanych fantazji niezauważalnie stykają się małe palce przez blat stołu by prozaicznie tęsknić

no i teraz nie wiem czy to było naprawdę czy na niby - tak spieprzyłam.. a dałabym sobie głowę uciąć że było... idealnie jak nieznajomi w tym ogromnym świecie wielkim jak ziemia na której się jest ! nierozumie dlaczego dałam się namówić? wmawiam sobie że to było nienormalne ... tylko raz naprawdę tylko raz...

Gdy w końcu mnie już porwie w objęciach korpo ład i szybko wyrwę z serca ich listę ludzkich wad a świat ten mnie zachwyci i będę gotów na te wszystkie wyrzeczenia – niech żyje sława ma ! Zapomnę więc z radością rozumieć prostych słów jedyne czego pragnę tej somy pięknych mów lecz jakiś tępy smutek po nocy gardło ściska nasiąkły gorzkim bólem – choć to widoczne z bliska Mentory, szczeble, koucze karierę pragnę kuć i jedno co powtarzam – że siebie nie chcę czuć...

na mojej łące z owocami olch wbiegam w ciepłą rzeczkę za pocieszającymi motylami delikatnie zabawiają do koła czy przycupną troszkę

Pusty plecak wędrowiec niesie lecz to złudzenie w nim pełno życia Wiatr zaćmienie sny marzenia sporo uśmiechu troszkę łez Niby pusty jest a jednak wiele w nim skarbów na nie udane dni

Wszystko się dało powypędzać : złość, gniew, choć świata pół w nim tonie lecz jego nie da się przepędzić - - trzyma kurczowo za me dłonie... Wszystko odeszło obrażone: nadzieja z wiarą i radością a on jedyny trwa tak przy mnie, i patrzy w oczy z namiętnością. Wszystko się nagle odwróciło: uśmiechy losu i pogoda a on wytrwale walczy o mnie, chce żeby u nas była zgoda. Wszystko pobiegło gdzieś na oślep: dobre życzenia i wspomnienia a on mnie tuli do snu co noc, milczeniem swoim swiat przemienia. Wszystko zasnęło snem wieczności: niezrozumienie, strachy, żale w jego ramionach czuję prawdę, spoglądam głębiej, widzę dalej. Czuję usycha we mnie reszta łez już nie czuję, krew wolniej krąży i tylko on chce mnie ratować on jest na czas i zawsze zdąży. Chciałabym skończyć już ten romans, Odejść na palcach, po cichutku ale nie mogę, jestem połówką ukochanego mojego smutku...

Ten czas nie kończy się Gdy jestem z tobą I oddycham twoim powietrzem A łzy nie giną w potoku słów Znajdują swoje miejsce I leczą rany duszy i ciała Skąpane w jesiennym deszczu Krople spadają na nagie dziewczęce ciało

In deinde error... Wiesz: po prostu na początku - istniała twórczość, niesamowita istota samorozwoju intelektualnego, a potem nastała iście męcząca wtórność: powtarzanie i przetwarzanie i powtarzanie tego: samego - niczego jak chorą praktykę błędnego koła - śmiertelną, nudną i wsteczną rutynę szczęścia, nihil vivendi novi... Łukasz Jasiński (październik 2023)

-Mistrzu, mówią, że trzeba kochać także siebie. -Słyszałem o tym, ale jak to zrobić, nie wiem.

Rozwinął się papier toaletowy. Sięga daleko.

,, Pan wyprowadzi, życie me z przepaści,, Jon 2.3.4 idę przez życie beztrosko zawsze świeci dla mnie słońce księżyc bywa pod stopami radość szczęście na wyciągnięcie ręki nie myślę o Bogu o kiedyś wystarczy o jutrze a jutro jutro uroczystość będzie super tyle czekałem… i nagle… w takim dniu świat zaczął się sypać jak klocki lego którymi bawi się dziecko mnie szczęściarzowi od urodzenia jeszcze nie wierzę ale na wszelki wypadek spoglądam na niebo Jesteś tam Panie Jesteś i widzisz nie zostawisz mnie samego nad przepaścią… przecież… 10.2023 andrew Piątek, dzień wspomnienia męki i śmierci Jezusa Nie znamy dnia i godziny

Wlazł kotek na płotek, walnął go młotek. Wlazł kotek na daszek, dziabnął go ptaszek. Wlazł kotek na siodło, to go zawiodło – spadł kotek na ziemię, pizdnął się w ciemię; koń dalej podreptał i go podeptał. Babcia go znalazła – małego błazna jak placek płaskiego – wzięła smutnego i dywan zrobiła i powiesiła za domem, tak w cieniu, na ogrodzeniu. A kotek zawodzi, łzy gorzkie płodzi – co płaczesz, mój kotku? Jesteś na płotku… 10 X 2023

w jednym ciepłym kącie pracuję czytam marząc o twoich ustach na mnie zostanę dłużej letnia zachwycona kolorem z rzadkim złotym drzewem

Wrzuciłem patyk do rzeczki Popłynął z prądem Wrzuciłem kamień do rzeczki Poszedł na dno

przez moje firanki szeleścisz więdnącymi liśćmi wiśni że cudnie tańczę i miłe ramię podnoszę cię kremową lilią nad spokojną wodą

niższa kultura w żywszych stosunkach czerpie ze zwierciadła przeszłości ze strzępek mitów i snów o złotym czasie rodzi czarci krąg wojennych zdarzeń ziemski człowiek nigdy nie odkłada kleszczy do rzucania kamieni za ostatnie ślady kultu niedźwiedzia miecza za Allaha Jahwe Chrystusa pod bramą kolejnej Jerozolimy ,,tysiącami giną poganie*" prosty kobiecy obowiązek z macicy wyprzeć syna na chwałę * ,,Pieśń o Rolandzie" a.n.

@Rafael Marius temat okazywania emocji jest bardzo bogaty w różne aspekty. Właśnie mamy tu wiek, płeć, temperament, ale też wychowanie, kulturę, środowisko. Te wszystkie czynniki mocno wpływają na potrzebę, chęć i umiejętność okazywania emocji/uczuć. U Ciebie widzę, że nie było z tym kompletnie problemu. :)

W naszej kulturze z przytulaniem się na pewno. Z emocjami to zależy jakimi. Okazywanie gniewu i złości przychodzi mężczyznom dość łatwo. Przynajmniej w moim pokoleniu i poprzednich. Natomiast u 20to latków to i z tym są problemy. Młodszych nie znam na tyle, by zaobserwować. Aczkolwiek mnie to ominęło. Ja przez całą podstawówkę przytulałem się i chodziłem za rączkę z moim najlepszym kolegą. I nikt nie patrzył na nas krzywo. On był najgorszym łobuzem w całej szkole, a ja niewiele mu ustępowałem. Do tego byliśmy najbardziej aktywni w stosunkach damsko męskich. Nie musieliśmy się obawiać, że ktoś będzie kwestionował naszą męskość lub podejrzewał o homoseksualne skłonności.

@Rafael Marius W sumie różne rzeczy się świętuje :) miłe to bardzo i jest okazją do integracji.

@Rafael Marius nie dziękuję jeszcze:)

@Rafael Marius tak wybiorę w listopadzie na Zanzibar tanio:)

@Rafael Marius piękne, prawdziwe:) Moje dzieciństwo w kochanym miejscu:)

Na początku, to były na planecie same, różne małpy:)

I masz absolutnie rację. Myślę, że niewiele osób dostrzega magię w trzymaniu drugiej osoby za rękę na ulicy. A może się mylę? Ja to mogę sobie obecnie jedynie pomarzyć, ha ha ha :-)

@Łukasz Jasiński nie jesteś zaradny, mój syn poznałam piękną dziewczynę, rok temu startowała na miss Polski, będę miała piękną synową:) jest taka piękna i zdolna jak mój syn :)

@Tectosmith dziękuję:) co prawda jestem po obiedzie :)...ale jednak jestem jeszcze głodna ;) ...może te "a" powinno być tam gdzie zostało zjedzone ;) Pozdrawiam serdecznie :)

@slow Ładnie, włącznie z utworem muzycznym. Pozdrawiam serdecznie :-) Się kłóci ze sobą.

Jak bardzo trzeba być podłym, żeby zdradzać siebie samego, bardzo smutne i przygnębiające! Pozdrawiam Poezja.tańczy:)

@Łukasz Jasiński Aga sama ma ochotę na Ciebie, dlatego mnie wkręca. nie jestem taka prosta, raczej romantyczna i dramatyczna.

Komentarz Od Autora - odautorski: wszystkie moje teksty i artystyczne zdjęcia są moją własnością intelektualną jako prawo autorskie objęte ochroną w kodeksie postępowania cywilnego, dokładnie: ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, otóż to: Rozdział 14 Odpowiedzialność karna Artykuł 116 1. Kto bez uprawnienia albo wbrew jego warunkom rozpowszechnia cudzy utwór w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, artystyczne wykonanie, fonogram, wideogram lub nadanie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat dwóch. 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w ustawie pierwszej w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, podlega karze pozbawienia wolności do lat trzech. 3. Jeżeli sprawca uczynił sobie z popełnienia przestępstwa (czynu określonego w ustawie pierwszej) stałe źródło dochodu albo działalność przestępczą (określoną w ustawie pierwszej), organizuje lub nią kieruje, podlega karze pozbawienia wolności od sześciu miesięcy do pięciu lat. 4. Jeżeli sprawca (czynu określonego w ustawie pierwszej) działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Łukasz Jasiński (2023)

@Dragaz wielce melancholijnie i romantycznie. I czuć, że z serca płynie każdy wers. Doceniam!

@Somalija Kultury politeistyczne ze swojej natury są na wyższym poziomie od monoteistycznych, otóż to: Żydzi i Arabowie jako lud to Azjaci, podobnie jak Mongołowie i Chińczycy, Niemcy: według Feliksa Koniecznego - należą do cywilizacji azjatyckiej, podobnie jak Rosjanie, musiałbym dokładnie sprawdzić: dawno, dawno i dawno temu czytałem jego książkę po tytułem - "Teoria cywilizacji", podobnie jak chrześcijaństwo - islam pochodzi od judaizmu, islamiści wierzą w Allaha, muzułmanie w Mahometa, inne podobieństwo? Od chrześcijaństwa pochodzą katolicy i prawosławni, ci pierwsi wierzą w Matkę Boską, ci drudzy - nie, jeśli chodzi już o same cywilizacje, to: w ramach każdej cywilizacji istnieje kilka kultur, dlatego też: Rzeczypospolita Obojga Narodów podobnie jak Cesarstwo Rzymskie - tak naprawdę była Słowiańską Cywilizacją. Łukasz Jasiński "Feliks Koneczny stworzył nową teorię naukową – naukę porównawczą o cywilizacjach. Zdaniem Konecznego w Europie ścierają się różne kultury i tradycje. Jednak istnieje wspólny pień cywilizacyjny, na którym rozwijają się poszczególne kultury narodowe, ale nie ma jednej cywilizacji europejskiej. Na terenie geograficznie pojętej Europy istnieją i nieustannie ze sobą rywalizują cztery cywilizacje: łacińska (zachodnia), bizantyńska, żydowska i turańska (moskiewsko-kozacka). Cywilizacja Zachodu to cywilizacja łacińska. Inne cywilizacje istniejące na terenie Europy mają pochodzenie orientalne i ich cechą jest błędne rozumienie człowieka, jego potencjalności. Dlatego cywilizacje te wytwarzają wiele przeszkód na drodze doskonalenia człowieka przez swój aprioryzm, gromadnościową wizję człowieka, emanacyjne podstawy, monizm prawny, sakralizm, rodowy charakter. Zadają gwałt człowiekowi i jego przyrodzonym prawom. Jednakże według Konecznego trwanie cywilizacji jest aktem woli tworzących je społeczeństw, a w sytuacji zagrożenia przed upadkiem zawsze można daną cywilizację obronić. Znajomość cywilizacji pomaga zrozumieć historię dzisiejszego świata." Źródło: Internet

No i mi teraz Mietek Fogg w głowie śpiewa

Brawo! Akurat jestem po lekturze Jezus umarł w Polsce. Rasizm jest rzeczą obrzydliwą, a już rasizm polski to rzecz, która mierzi mnie na totalnego maksa. Pozdro

poezja jest wszędzie stachura bo jest taki rodzaj człowieka który sam rzuca się na pożarcie ludziom na przykład poeta i są ludzie którym chociaż poezja nie w smak najbardziej smakuje ludzina podgryzają wtedy takiego w kuchni jak szybki munchie prze- żuwają po kiblach kęsami kąsają w kantynie i za biurkami ukradkiem ruszając szczęką szarpią kawałeczek po kawałeczku a głód ich jest nienasycony i nigdy się nie nażrą do syta bo to głód nader trudny do zabicia ach gdyby tylko mogli się choć domyślać kto z kogo tak naprawdę ma tutaj pożywkę

nicht freistein musi upaść. Byle było co zbierać @Natuskaa, @poezja.tanczy, @miauczenie owies, @Andrzej P. Zajączkowski Dziękuję

Nie mam sposobu, po prostu o tym nie myślę, żyję wspomnieniami i… czytam wiersze tajemniczych autorek. 😊

Skoro tak uważasz, chyba jeszcze nie wiesz, czym naprawdę jest starość i bardzo dobrze.

@Ewelina Warto i drugi raz....przeczytać.

Nie wiem dlaczego ale cyngiel z singlem mi się skojarzył :)

@Rafael Marius a czemu nie o tym? :) Jak najbardziej może być i o tym:) Dzięki @poezja.tanczy :) Dzięki i również najlepszego @Tectosmith ;) Dzięki i również zdrówka serdeczne :)

@poezja.tanczy dziękuję :)

Religia jest często pretekstem, podczas gdy prawdziwą przyczyną wojen są cele polityczne, których nie można, bądź nikt nie potrafi realizować w sposób pokojowy. Tak było podczas Wojny Trzydziestoletniej, kiedy katolicka Francja stanęła po stronie protestanckiej Szwecji, żeby ograniczyć wpływy Habsburgów oraz katolickiej Hiszpanii.

rtęć wprost chłonie złoto nigdy nie odpuszcza nie potrafi przechwycone atomy konają w ciszy amalgamatu o świat od początku kłócą się Arabowie Żydzi Palestyńczycy w ich jaskiniach najstarsze znaki wielka Moskwa A mała Rosja B i górska międzyrosja kup niemieckie obywatelstwo Putin czas patrzy na mapę tworząc plan zniszczenia odwieczna obsesja granicy a człowiek wszędzie od zawsze po połowie materią i falą pierwsi wchodzą komandosi dalej zwożeni ciężarówkami chłopcy zostawiają zawartość żołądka za drzewem bo dla każdego w pierwszą strefę średnio trzy wejścia nikt nie wróci na pakę za smrodem rozkładających się ciał w ziemi pradziadów smocze zęby wojny nie opowiesz sama obniży ci dolne powieki

ostatni dzień lata puszcza napięcie - szalony deszcz wkracza w jesień