Ranking

Dziś niestety nie jest mój dzień denerwuje mnie nawet własny cień Chodzę i szukam sam nie wiem czego wisielczy humor mam mało tego Zaczynam myśleć czy to ma sens ubrać spodnie czy ubrać dres Jakby tego było za mało na żale mi się zebrało Więc spojrzałem głęboko w lustro siebie zobaczyłem nie żadne bóstwo Potem szybko za pióro chwyciłem i ten smutny wiersz spłodziłem Wiersz o szybkim przemijaniu o głośnym w próżnie wołaniu Próżnia która przeraża która mój smutek przetwarza Lecz mimo to gdzieś daleko się tli iskierka która umili mi następne dni

celebruj każdy dzień życia bo nie ma tych nieistotnych i nie patrz przez palce z ukrycia zwyczajnie panosz się

Syllepsy o odwracaniu wzroku Zawsze powtarzała - zdechnę sama jak pies pod płotem, jadła pety. Z dnia na dzień coraz bardziej tonąc w fotelu i w sobie. Miała porządek jedynie na półce z nie ruszonymi od lat książkami i snami; rynsztok pod oknem i krew z nosa płynęły tak samo, wybroczyny można było rozbijać tłuczkiem do mięsa, żeby było jak kiedyś, w niedzielę. Pajęcze nici zwisające z sufitu, pod ścianą worki z hodowlą uszkodzeń. Złamany promień słońca przez pękniętą szybę. - kiedy jeszcze tego pieska miała, wychodziła częściej. Znaleźli ją jak parę dni nie wyszła. Lato mokre w tym roku, na burzę łamie w kościach.

Tęczo, co marzenia moje bierzesz w obronę Co burze w gniewie silne na pół rozłamujesz I ducha zbolałego z czarnych wstęg kurujesz Pomóż mi tę wieczną Jej założyć koronę Niech zielenie po wieczność w moją idą stronę Gdy godzinki oczek na zawsze już ustały Co wicher spełnienia wciąż mocniej poganiały Ratunku wołam kiedy nagle spowolnione Daj mi czcić Ją, aż woda dawno szczyty zmyje Aż wszelki czas ustanie, aż ziemia spróchnieje I smutek precz sprzed oczu w dali gdzieś ukryjesz Dać się olśniewać pięknu, co wciąż w Niej pięknieje By mogła poczuć jak mocno me serce bije Przez zachwyt swój kleknę, zapłaczę, oniemieję...

Chciałabym mieć taką pewność... Jak ją zdobyć? Dziękuję :) Są chwile, że mam takie wrażenie - że sięga do mnie i wnika we mnie... A więc może jest nadzieja :) Dziękuję Ci! Ciszę się i dziękuję :) Pozdrawiam. Wydaje mi się, że ta subtelność najbardziej do nich zbliża... Dziękuję Ci za miłe słowa i pozdrawiam :)

kiedy jestem ubrana w sukienkę świat jest kolorowszy! mężczyźni patrzą z zachwytem kobiety z uznaniem a dzieci... dzieci krzyczą wiruj! wiruj! i kręcę się się kręcę ja Ziemia

Niby nic a jednak coś gdy mówi do ciebie ktoś I nieważne cicho czy głośniej ważne że szczerze i radośnie Bo najgorsze jest milczenie nie chciane na siebie patrzenie Które donikąd prowadzi które niepewność gromadzi Codzienność naszą kaleczy stan ducha pogarsza nie leczy Dlatego niby nic a jednak coś gdy rozmawia z nami ktoś

Był biały welon Suknia Ryż sypany pod stopy Na szczęście Na nowej drodze życia Po czterdziestu latach Zauważono Brak uczucia Dziecko uczy się budować Na skale Stawia cegły jak klocki Nie ma welonu sukni Ryżu pod stopami Jest szczęście Na nowej drodze

Z książki: Na ringu, czyli kto jest kim 24 cios Radości: Radość pojechała Na wycieczkę w góry Wysokie, szerokie I łapie za sznury I chwyta się łańcuchów Żeby nie spaść. Żeby nie zbierać okruchów A rodzice przestrzegają Uważaj gdzie stawiasz nogi A rodzicie uważają To nie ograniczenie swobody Tylko zdrowy rozsądek Tylko sensowne zachowanie Gdy nie wiesz co powiedzieć Nie mów Gdy nie wiesz co usłyszeć Tysiąc słów A żadne dla Ciebie A żadne się nie śmieje I dobrze, bo można stracić Równowagę i nie wiedzieć co się dzieje Ważne by wycieczka górska Przyniosła efekty Ważne, że Radość zrozumiała I nie przystąpiła do sekty Tych którzy wiedzą Ale nie powiedzą Myślą, że wygodnie siedzą A tak naprawdę chodzą miedzą Radość wróciła Podbudowana Już żadna podróż Nie zostanie stratowana Już do końca życia Zapamięta Że bywa tak, że droga staje się Przeklęta. //Marcin z Frysztaka Wszystkie moje książki Za darmo Znajdziesz na stronie: wilusz.org

W tym, rzecz cała się zasadza, Gdzie, kto swoje palce wsadza. Trzeba bowiem znaleźć stan, Gdy masz korzyść oraz fun.

Ucho igły + grudka złota + mistrz Graham Short = najmniejszy palindrom świata 'Eris's ire", czyli gniew Eris pochodzi z mojej najnowszej książki "Pomału żaba żuła mop": https://drive.google.com/file/d/1BzGY66IPjuOnYq3iWkZZU-hNP5zIG3h6/view?usp=drive_link Oczywiście fraza ta została wyryta ręcznie. Graham Short jest nadal - pomimo podeszłego wieku - świetnym pływakiem. Dzięki temu podczas pracy (wyłącznie w nocy, aby uniknąć drgań wywołanych ruchem samochodów) spowalnia on własne serce do ok. 25 uderzeń na minutę (!) i wykonuje nacięcia pomiędzy jego uderzeniami (w tym celu wykorzystuje stetoskop). Ufam, że efekty naszej kooperacji spodobają się :) (nie jest dziełem przypadku fakt, że zdjęcie to zostało opublikowane po raz pierwszy właśnie na tym portalu)

Witaj - dokładnie tak - ci starsi oczekuję rozmów zwłaszcza ci samotni - Pozdr. Witaj - cieszy mnie że ładny temat - zapominany przez niektórych - Pozdr.upalnie. @Natuskaa - @Dobry, Zły i Brzydki - @Dragaz - pięknie wam dziękuje -

Dawanie czy branie głodnych kawałków na śniadanie z wolnością okraszoną kapiącymi pagórkami. Gniew-zduś go w sobie! Żal – nie wolno(ść)! Smutek - zapomnij! Rozpacz - kogo obchodzi? Eksperyment na niej, A co tam, niech ma. My też mamy wszystko i was w ….

Do tych złotych podmuchów, które w palce chwytam Do dwóch studni głębokich, gdzie odbicie moje Z oszołomień ochłonąć nie mogę, gdy stoję Przed Tobą... Klękam wtedy i z ust Twoich czytam Jasność Twa tak piękna przed mym poznaniem skryta O Piękna ma! Uczyń z niej mych zmysłów ostoję Dłonie zanurzmy w tym wartkim nurcie oboje Ulecz tak, gdy koleinami dusza zryta Jak ten stary kwiat o półtorej cierpliwości Wyschły, choć oko mokre i wciąż wypatruje We wschodni błękit drogi do Twojej miłości Żal wielki wciąż bez końca podcina i truje... Pomóż pokonać te zżerające tęskności A cześć co Ci niosę przestrzeń w dotyk przekuje

Ośmieliłaś się tak piękną być Duch łzy roni szczere Widokiem szczęśliwy A niebo migocze zazdrosne Wybacz bezczelność Kiedy marzyłem Żebyś pokochała

Drabble→Trochę inna wersja Siedzi oparty o jabłonkę. Tęsknota rozszarpuje serce, chociaż nie pamięta, za czym tęskni. Srebrne włosy, oświetlone poświatą księżyca, stanowią jaśniejszy punkt sytuacji. Słabo widoczne cienie niewielkich drzewek, jeszcze bardziej potęgują melancholijny nastrój. Delikatny wiatr powiewa nagle. Skleja powieki początkiem zaśnięcia. Krawędź świadomości, chłonie niepokojący szelest. To pewnie jabłka spadają. Dźwięki na granicy snu i jawy, gęsto utkanym całunem, tłumią w umyśle wspomnienia, lecz tęsknotę zostawiają na wierzchu. Słyszy znajome kroki. Chwilę później, czuje na twarzy ciepły oddech. Widzi ją. Poznaje. Częstuje go owocem. Tylko dlaczego ma taką cienką rękę. To nic. Ważne, że jest. Przytula gałązkę z jabłkiem do policzka.

w kolorach i ciemnych i jasnych - kształty a każdy inny ile już przykryło się ziemią lecz czy na zawsze - pytam cię niebo zniknę?

Na niebie księżyc wschodzi i świecą gwiazdy ozdabiając niebo. Pozostawiamy ślady na śniegu i ciągle się oddalamy. Nikt nikogo nie zmuszał i mając wybór został porządnym. Kolejny dzień minął, szedłeś spać trzeźwym wstajesz pijanym. Podejmij decyzję, może będzie dobra chociaż nie planujesz. Ciągnąc trumnę za sobą, możesz do niej wejść gdy będziesz miał dosyć.

Bez dotyku dłoni zmień mnie W niewolną gwiazdę u kresu Co ogniem chce się dzielić Popędzasz zwiastun By go wziąć w siebie I wybuchnąć Razem z nim

@Rafael Marius Tak, intuicja jest chyba w tym pomocna... Każdy z nas ją ma, a więc i ja :) Dziękuję Ci za szczerą odpowiedź.

Radość spadnie jak gwiazda z nieba, gdy palec w nogawce - tej co trzeba. "Trzeba bowiem znaleźć stan, Gdy masz korzyść oraz fun." :)

Wszyscy jesteśmy ludźmi i to wystarcza. Ale każdy wierzy w co chce i jak został wychowany.

morze dyszy rytmicznie wbijając się w łagodne wypukłości wydm aż fale w jękach rozorują palcami piasek na którym rozpływa się ślad po my

Wszyscy jesteśmy piękni i równi. Można sobie pomarzyć o kim się chce. Nie ma lepszych i gorszych. To kryteria,, kłamstwa systemu.

Życie jest świetne gdy mamy prąd Nie ważne czy woda czy głęboki ląd Ładuje serca nasze i telefony Zadzwoń już teraz! Do męża - czy żony I powiedz im że tam gdzie prąd Tam jest świetnie Świetnie tam, gdzie płynie energia Ciepła woda, internet - synergia Ciepło i szczęście gdzie źródło mocy Naładuj baterię a lampę zapal W nocy Świetnie jest tam gdzie elektryk ma pracę Gdzie upiec bez gazu można i chleb i macę Nie ważne skąd jesteś świetnie mieć prąd Świetnie mieć prąd, nieważneś skąd!

@Somalija Takie oderwanie się choćby na chwilę od spraw w skali ludzkiej. Pozdrawiam również i życzę dużo weny.

Mojej ścieżki bym nie polecał skrajnie ryzykowna, a to że doprowadziła do celu, to raczej dzieło przypadku. Zatem nie znam odpowiedzi na pytanie. Ale intuicja mi podpowiada, że każdy powinien poszukać swojej. Z tych dostępnych w duchowościach lub okryć nową w świetle lub po omacku.

czy podzielimy smutny los ludzi niespełnionych - żywych oddechem a w duszy strupiałych? czy odważysz się i podasz mi rękę? póki jeszcze nie sztywna... i wciąż kusi ciepłem

@Tectosmith jak to mnie nie ma? Jestem :) Dziękuję serdecznie :) Pozdrawiam ciepło :)

@Ewelina No staram się a Ciebie nie ma :-) Ładny wiersz. A to Jest w porządku. Trzeba się postarać, żeby uznać to określenie za groteskowe. Pozdrawiam serdecznie :-)

@poezja.tanczy, @Rafael Marius, @Dobry, Zły i Brzydki dzięki

wiem, że nie każdy lubi Ja lubię z kolei różnorakość. Fajnie, że tu gmerasz. Pozdrowienia @Starzec, @poezja.tanczy, @Rafael Marius dziękuję panom serdecznie

@iwonaroma wiem co chcesz powiedzieć 😉 Pozdrawiam Cię 🤗 PS. Jest 🥰 @duszka dziękuję, Duszko 😊 To modlitwa do Niej... Bez Niej nie byłbym tym człowiekiem, jakim jestem teraz. Pozdrawiam Cię 🤗

Ileż tracimy ... z tchórzostwa. Fajnie to zapisałaś :)

Gdyby rzeczywistość była tak piękna, jak kunsztownie splatane słowa... A może jest?:)

Ale ładne :) Tylko może zamast "kiedy idę" na początku napisałabym "kiedy jestem" - żeby nie kłóciło się to z pojawiajacym się na koncu "wirowaniem" i "kręceniem się". Pozdrawiam :)

Ten wiersz brzmi rzeczywiście, jak modlitwa... Ale do człowieka, przez co sprawia wrażenie nadawania mu nadludzkiej mocy. Trochę mnie to niepokoi, dlatego ulgę przynoszą mi dwa pozyższe "uczłowieczające" sformułowania. Są piekne i wzruszają. Pozdrawiam :)

@Waldemar_Talar_Talar Podarowana nam w rozmowie uwaga i zainteresowanie budzi poczucie własnej wartości, a nawet więcej - pozwala poczuć siebie. Ładny temat :) Pozdrawiam.

@Rafael Marius o na przykład do szczęścia... no ale może kluczy w ogóle nie ma? @sam_i_swoi coś pewnie napiszę jak mnie najdzie ;) @violetta I my Tobie życzymy spełnienia ;)

Skoro podanie dziewczynie ręki wymaga aż takiej odwagi, to słabe rokowania. Pozdrawiam

@Ewelina teraz też chodzę i robię co chcę, na koncie kasa się nie kończy, chociaż nie jestem rozrzutna, ale przyjemności sobie robię codziennie:)

Choć skojarzenie mamy takie samo, jednak odczucia zupełnie inne. Zatem życzę udanej terapii i mniejszej ilości chętnych ma masaże. Czyli dużo zdrowia dla wszystkich, siebie nie wyłączając.

@duszka bardzo subtelnie o sprawach niełatwych. Pozdrawiam :)

Witam - podoba się - Pozdr.wieczorowo.

Niebo jest w Tobie i odpowiedź też tam jest. Pozdrawiam :)

@Ewelina Jak najbardziej poprawnie jest sztywna, przecież mówi się park sztywnych, czyli cmentarz. A wiersz mówi zapewne o prawie umieraniu relacji międzyludzkich. Lecz nim to nastąpi szansa jest... dokąd ciepło tli się jeszcze na bagnie ognikiem. Kto poda rękę ginącemu? Przychyli nieba na luzie nim zniknie całkiem w nieczułej, sztywnej obojętności.

Radość nie przystąpi do sekty bo jest zbyt radosna :)

To lato - w którym księżyc stale zagląda przez ramię To lato - gdy nieznaną drogą idziemy dokładnie w "to samo" W to lato - nikt nie obiecuje, że cokolwiek się zmieni To lato - do głów wpycha i niebo i łopaty ziemi Jesienią - kruche piękno wysyła listy do niklowanego Norylska Ta sama jesień zawłaszcza Paryż: tęsknotą wszędobylską Triumfalnym łukiem rzucam pod okna zimę Wiecznością nabite pióro? Tabula rasa ze śniegu...? Stanowczo przyrzekam, że ... Minę.