Ranking

usiadłam na pagórku pełnym kwiatów - błyszczących w słońcu szumu wiatru słuchałam i szeptów ważek niebiesko-zielonych - fruwających nad taflą pobliskiej wody ciebie łapczywie myślami wolałam chwytając haust rześkiego powietrza umysł do dawnych czasów mnie poniósł a serce tęskniące... serce uczuciem wielkie wciąż spływa po nadziei tęczach

w otuleniu wyburzałych traw idę boso choć stopy krwawiące na stosie słońc… pod drzewem brak cienia – anioł zapomniał o niebiańskim parasolu wracając do domu można wyrzeźbić stracha na wróble – wśród złocistych kolb dojrzałych krwią horyzont ciemnieje… i tylko trawy falują gubiąc ślad nowego dnia

Nie mam pomysłu na wiersz Oby to miało jakiś sens Już 15 minut coś piszę Bez skutku Leżę i wciąż kreuję Przez ten wiersz zaraz zwariuję Liczę na trochę weny W smutku Pomyślę jeszcze chwilę Przecież to mnie nie zabije Może pomoże mi odpoczynek W ogródku Odrobina zamyślenia Nie mam zbyt wiele do powiedzenia Pragnę napisać wiersz Po ludzku Zaczyna mnie to dołować Ale nie będę głowy w piasek chować Spróbuję Po malutku A oto wynik mych starań Jeśli uznasz, że to nie banał To dziękuję Byczku.

potrzebny jest korzeniom ta Twoja mokra miłość dniem czy nocą z policzków nieba spływa tylko dla nich

@Rafael Marius ja lubię być tam gdzie jestem. A morze uwielbiam odwiedzać. Jest piękne, potężne i bezkresne. @Waldemar_Talar_Talar dziękuję serdecznie 😊 Pozdrawiam :) @Rafael Marius

@violetta takie widoki skłaniają do refleksji :) @Rafael Marius dobrze, dobrze :) A w życiu wiadomo różne historie się dzieją. To zupełnie naturalne.

Smakuję cię przy porannej kawie Nadgryzam delikatnie jak kruchego rogalika, dającego początek rozkoszom dnia. W moich ustach rozpływasz się ambrozją. W zenicie słońca gaszę pragnienie pocałunkiem, który jak życiodajna woda ratuje me żądze. Aby wplątany w granat nocy zjeść z tobą kolację i kochać się do świtu.

Kolorowa cerata ani biały obrus ba nawet bukiet polnych kwiatów nie upiększy tak kuchennego stołu jak najzwyklejsza kromka chleba leżąca w koszyku

W codziennym śniadaniu Wobec wyboru Parówki czy jajko Widzę miłość Ubraną w garnitur Herbata smakuje świeżo Pranie czytanie potem obiad Pytania proste z głębin uczuć Jak zwykle nagłe O miłość nienawiść kolor smaku Rozsiada się wygodnie na ścieżce Prowadzi słońce na smyczy Widzę miłość po zmierzchu Kołysanka jest okropna w moich ustach W sercu układa jej skronie W bezpieczny rejs To nic ze fale kłębią się Białe bałwany usiłują topić miłość Jak co dzień wspinamy się

Ten dom, w tym domu… Wśród milczących przedmiotów, w przygaszonym świetle szarego dnia… W cichym szumie płynącej rzeki czasu, w piskliwym szumie buzującej w uszach krwi… Gdzież ty? Gdzieś tam, gdzie nie ma nic. Albo nic… Gdzieś tutaj, tam i nigdzie… … bądź tylko nigdzie… Kochasz mnie? A jak? Powiedz jak, mówiąc to szeptem i z cichą nutą nostalgii, o tak, właśnie tak. Powiedz… Mów… Czy bardzo… Za oknem chwieją się gałęzie i liście szeleszczą, i wiatr… Porusza ustami z liści zielony bożek. Coś do mnie mówi i mówi wciąż… I wyznaje swoje dzieje ta bożkowa twarz. Lecz w szumie przemijania nie dosłyszę słów, albowiem przerasta je brzęczenie pszczoły, przerastają oddechy kasztanów. I trzeszczenia pni, w których żywiczna płynie krew. Słońce wyłania się znienacka kaskadą blasku. Oślepia, drży i migocze w prześwitach, liściach, w źrenicy oka… Jesteś? Milczysz jak ten kamień wrośnięty w ziemię, jak ten głaz obrośnięty mchem. W powietrzu płynie kurz tym swoim powolnym ruchem. Mży drobinkami, osiadając na mojej twarzy, zamkniętych powiekach. (Włodzimierz Zastawniak, 2023-07-16)

@poezja.tanczy @Rafael Marius Dziękuję Wam za czytanie i reakcje :) Pozdrawiam!

oto Mesjasz! syn sceny zbawiciel tysiąca spojrzeń nie mających w życiu nic do roboty zostałeś powołany i nie było lepszych! spróbuj zachowywać się naturalnie bądź czujny i módl się; twoje ruchy będą punktowane gesty dostrzegane grzechy nakładane myśli obmyślane czy są dobre czy nie czy myślisz czy nie na kosmicznej estradzie w równie kosmicznym snopie światła jakich wiele na gwieździstym polu miota się rozbiegany wzrok oceniający i oceniany ten sam w bańce spojrzenia obłąkany 11 VII 2023

@Giorgio Alani jestem w trakcie oglądania Czarnego Lustra (jakkolwiek flegmatycznie mi to idzie). Do tego odcinka jeszcze nie dotarłem, choć jak teraz o nim myślę, to przypomina mi się (w sposób zupełnie niezwiązany z natchnieniem do wiersza) drugi odcinek pierwszego sezonu. Za zebranie odpowiedniej ilości punktów, dostawało się szansę uczestnictwa w show, które odbywało się w pełnym blasku reflektorów i spojrzeń kompletnie anonimowych, bo ukrytych za awatarami, spojrzeń gawiedzi. Swoją drogą, to mój ulubiony odcinek ;) @Rafael Marius Może być i o tym (wpierw odpowiednio przyłożywszy do historii w wierszu jakiegoś pana x). Nawet ładnie się to może układać.

@Giorgio Alani Cyba trochę za gorąco dzisiaj na wenę. Lepiej się zrelaksować.

Wyknuł czy wykuł? Dobrze, a kto wyzwoli?

Wybiegł jak oparzony poparzony gorącymi wierszami. Warszawa – Stegny, 14.07.2023r.

Z tomiku: Na ringu, czyli kto jest kim W tym tomiku Bóg walczy razem z Radością. Na ringu. Cios za ciosem 2 cios Boga: Bóg przegląda małe książeczki Od małego jest już grzeczny Od małego się popisuje I to szczęściem ludzi skutkuje To naprawi, to przestawi To jakąś niespodziankę sprawi To uklęknie, to znów jęknie Gdy się na niego patrzy, serce mięknie Taki mały, taki wspaniały W swoich uczuciach stały W uczuciach do ludzi Miłość mu się nie znudzi Od małego już to widać Że też się lubi okidać Od małego też to słychać Że nie boi się głośno kichać Widać, że się na Boga nadaje Widać, że kość mu w gardle staje Więc kości nie je, nie próbuje Normalnie, jak to dziecko ucztuje I połączenie z rodziną pokazuje Z rodzicami lepiej się czuje Z rodzicami, dobrze rokuje Bo przynajmniej ktoś go popilnuje A nie że robi co chce Jeszcze spadnie z łóżka, albo byle co zje A tak to przypilnowany A tak to zakochany W ludziach i świecie Co powtarza że jest kwiecień Co domaga się wiecznej wiosny Bóg jest od tego radosny Co chce pokazać ile może A Bóg od małego pomoże Bo Bóg od małego chce Aby człowiekowi dobrze żyło się Aby zobaczył, aby zrozumiał Że każdy Boga umiał, Już od narodzin. Już od początku. Bóg trzyma człowieka z dala od wrzątku. //Marcin z Frysztaka wilusz.org

Wie, co jest warte, a czego unikać, co robić, gdy w lesie zbója spotyka, jak siać i zbierać też mu jest wiadome a nie wie, że sąsiad bzyka mu żonę. W hołdzie wielkiemu janowi Kochanowskiemu, autorowi fraszki "Na matematyka".

,, Ziarnem jest słowo Boże, a siewcą Chrystus ,, Św. Łukasz słowo Boże towarzyszy nam jak tlen woda od chwili narodzin od Adama i Ewy WSZYSTKIM jest światłem wskazującym drogę chlebem spożywanym każdego dnia bywa i mieczem dla czyniących zło to z tego powodu wielu ludzi się od niego odwraca nie jest łatwe życie w prawości jakiej pragnie od nas Bóg Jego wymagania sprowadzają się głównie do jednego ,,miłuj bliźniego swego jak siebie samego ,, to słowa Jezusa czy warto żyć w mroku czytajmy na codzień słowo Boże stosujmy się do Niego a będziemy żyli w świetle staram się tak żyć Jezu ufam Tobie 7.2023 andrew Niedziela, dzień Pański

Po upadku szybko sie podniesiesz i będziesz bogatszy o jedno doświadczenie. Nikt miłości nie pokona jest silna i twarda bo Ty nią jesteś. Kamień rozpuści się jak woda popłynie do morza. Wokoło paczą ognistymi łzami, któż takie łzy wylewa. Rozgrzane do białości serce ostudzi wiatr obojętności. Nie ma niepokonanych, są niepokorni i robiący dobre wrażenie zuchwali.

Tulący jak to upiornie brzmi znajduję ostanie róże w cudownym ogrodzie gdy kroplami moczysz moje ubrania i włosy Tropikalny w piękny letni dzień chodzę z pomarańczowym hibiskusem za zielonkawą bielizną uwielbiany

Tak, bo szczęście, które trwa zbyt długo, powszednieje. Pozdrawiam

@Rafael Marius to u mnie jest inaczej:) mam pod koniec lipca imprezę w straży pożarnej w Długiej Kościelnej :) imprezka do białego rana :)

@Rafael Marius teraz nad morzem niestety spokój tylko po sezonie. Z tego powodu lubię jeździć także zimą nad morze. Ma wtedy także swój urok i dużo mniejszy ruch turystyczny :) cisza, spokój i szum fal :)

@Rafael Marius dziękuję 😊 mam szczęście, bo mój mąż lubi robić zdjęcia i całkiem dobrze mu to idzie :) A dzisiejszy zachód słońca był zachwycający. Absolutnie cudowny.

@Ewelina A teraz dopiero drugie zdjęcie się pojawiło na tle zachodzącego słońca. Ładnie wyszłaś. Możesz się podobać, Też takie fotki robiłem pięknym paniom, ale to było gdy byłem nieco starszy.

@Rafael Marius dobrze jest mieć miłe wspomnienia :) Ja za młodu wędrowałam po górach. Teraz wędruję brzegiem morza :)

A jeździłem przez 15 lat do znajomych gospodarzy nad morze na 1-2 miesiące wakacji i chyba właśnie tam przeżyłem najmilsze chwile w życiu. Dlatego morze mi się tak słodko kojarzy. Bardzo sentymentalny jestem.

@Rafael Marius codziennie pomagają ekipie, bo są prace porządkowe, które nie wykonują i podlewają kwiaty. Dom czeka już na dach, w przyszłym roku chcą zamieszkać:) fajnie to wygląda, już obok ktoś kupił działkę, będzie kameralnie :) Za rok będę piła kawkę na tarasie z widokiem na róże :)

@ja_wochen Miłość faktycznie można przyrównać do trudnej drogi po górę, a nawet wspinaczki, dlatego wielu dla wygody z niej rezygnuje.

@Rafael Marius dziękuję, to kwiaty mojej siostry na działeczce przy starych cegłach :)

Niestety róże już się kończą. Ta chyba najbardziej przypomina ostatnią z przedostatnią pszczółką na pokładzie.

Brakuje kobiety :)

Tęskna nostalgia, pozdrawiam letnio:)

żeby czas przesuwał mnie w przód dzień po dniu przyzwyczajał do światła bo kiedyś moje niebo będzie już bez chmur najgłębsze

To już Ty najlepiej wiesz. Ładne zdjęcie, a jego zawartość jeszcze bardziej. U Was pewnie chłodniej, bo w Warszawie dzisiaj na moim termometrze pokazało się 37 stopni w cieniu. Dawno nie było tak ciepło.

metafizyczne promieniowanie, prześwietlić dusze jest w stanie.

@Konrad Koper a licznik Geigera nic nie wskazuje? :)

Co mi w sercu gra Trochę dobra i trochę zła I gdy unoszę się Tak wysoko nad ziemią To doświadczam absolutu Z chwilą oderwania nóg od ziemi To coś pięknego Poznanie bytu nieziemskiego Lecz wszystko kończy się Z chwilą przebudzenia

Dzień dobry Wstał nowy dzień :) Wstań i Ty swe życie zmień Fajny wiersz napisałeś

@aniat. Czułe postrzeganie I na czułość czekanie Bardzo miło się czytało

@Ewelina uważaj na siki Weroniki:) mimo wszystko jest ładnie, bezkres błękitu;)

tonący w papierach bezdno monet spłodzi balujących intencji grzeszne pląsanie odświeżam urazy depozyt potencjału niewinność pod włos dyktando na wskroś

Witam - dokładnie tak jak napisałaś - dziękuje za czytanie - Pozdr.słonecznie. Witam - no właśnie czasem brak uśmiechu - Pozdr. @Rafael Marius - @Wiesław J.K. - dziękuje serdecznie -

Tomik dostępny w postaci eBook na Empik com i Empik go! https://www.empik.com/aura-laura-kalinska-siadul,p1396607620,ebooki-i-mp3-p Insta: _laurakalinska

@duszka Dzięki Duszko za Twój komentarz. Niestety w przypadku Prota i tego co przeżył nie było szans na powrót do zdrowia „w warunkach ziemskich”. Cudowny film, cudowna książka. Wracam do nich co jakiś czas.. Pozdrawiam serdecznie T.

@Kwiatuszek Miło mi. Pozdrawiam cieplo

@Rafael Marius może i morze się doczekało ale to ja pewnie bardziej czekałam na nie niż ono na mnie :) @Rafael Marius

Proszę nie oceniaj mnie, a oceniaj tekst, bo inaczej trudno mi się odnosić do Twoich komentarzy. Pozdrawiam :) I tak dalej... tak dalej... Dzięki :) pozdrawiam

gdzieś ty jest tu o wschodzie marnie jest mary z Marynami straszą marynatą głowy lecą ktoś wychodzi z siebie ktoś dochodzi i tłum jest jeszcze dalej o godzinę wzeszło słońce niejednemu nie małe dzieci bawią się minami duże haubicami dobrze jest coś wybuchnie urwie głowę albo nogę to się wie moja wina twoja wina jego wina obarczają się wybaczenie wybacz to pojęcie abstrakcyjne jest niechby wojna ta skończyła się słychać tylko nie