Ranking

Dobrze jest wstać sobie o dziesiątej Zjeść na śniadanie smażony bekon Z zabitej okrutnie świni Która całe 6 miesięcy swojego życia Spędziła w zamknięciu Aby po śmierci zaspokoić czyjś apetyt Potem można przyjemnie spędzić czas Przeglądając zdjęcia obcych ludzi I marzyć o tym by być jak oni Oraz słuchać ich życiowych porad Skrupulatnie notując każdy szczegół W swej pamięci Następnie warto wybrać się do sklepu W którym wyda się pieniądze na rzeczy Które i tak nie są potrzebne Ale które koniecznie należy mieć Bo ktoś tam powiedział Że tak trzeba Po zakupach jest idelna pora Aby obejrzeć jakiś film Gdzie aż roi się od skąpo ubranych ludzi Robiących to i owo Choć w sumie nikt nie wie dlaczego Bo to podobno film familijny Przy okazji wypije się coś na wzmocnienie Bynajmniej nie witaminy A najlepiej nie coś Tylko dwa albo trzy cosie No bo w sumie czemu nie Skoro dzień był taki męczący A jutro popędzi się szybko do kościółka Na mszę No bo niedziela Więc trzeba Jak chce się być dobrym człowiekiem Z kręgosłupem moralnym.

Czemu przestałam wierzyć Że los kiedyś mi się odmieni Że liście przestaną w oczach mych żółknąć A trawa zacznie na nowo zielenią się mienić Czemu przestałam śnić o pięknym świecie Na niby wciąż chodzę po bezkresnej ziemi I uśmiech mój nie jest prawdziwy I nie jest też jak ptaków śpiewy Czemu mając dwadzieścia lat Wciąż na przeszłość oglądam się To nie ten czas by z kolan powstać? To nie ten czas - uwolnić ściśniętą pięść? Czemu przestałam wierzyć w poranne słońce I wdzięk szarego wróbla, co pije błyszczącą rosnę Czemu uparcie przez palce na niebo patrzę Bojąc się jego błękitu I myślę że jeśli szczęście - to nie na zawsze I myślę, że dobry czas jeszcze nie nadszedł Z niedowierzaniem na przyszłość patrzę Czemu... Umieszczam wiersz na swoim profilu zgodnie z sugestiami @staszeko i @walvit I jednocześnie dziękuję im serdecznie za przychylne komentarze ☺️

Oj oj długo się prosiłem waliłem w drzwi i tłukłem w okna porysowałem niejeden sufit było też graffiti nie pomogło grałem serenady na facebooku smsy zamieniłem w poezję listy niczym od króla Sobieskiego słowa przemieniłem w literaturę twittera rozgrzałem do czerwoności padł potok szklistych westchnień aż w końcu - na pozór - się udało doprosiłem się i napytałem nam biedy!! Warszawa – Stegny, 20.01.2023r. ;))

Herbatka u babci, to coś, co pamiętam. Nie wypije jej dziś, w dniu Twojego święta. Torcika nie kupię, nie zjemy go razem. Jedynie modlitwę zmówię przed obrazem. Poczuję Cię obok, jesteś przecież blisko. Choć dawno odeszłaś w Krainę Niebieską. Zapachem rumianku dasz mi znać o sobie. Szczęśliwej podróży życzę Babciu, Tobie. Naszym kochanym Babciom, których fizycznie już nie ma. Nadal jednak są naszymi Babciami. Niech wiedzą, że pamiętamy o nich a miłość do nich nigdy nie zgaśnie:-)

Wszystko ma swój czas. Oddechy między nami, Palce między palcami, Świateł miodowy blask. I żaden się nie dłuży. Nie stygnie zanadto herbata, Zapach nie więdnie w kwiatach. Skulony sen płynie w podróży. Ciepła dłoń na Twojej szyi Maluje sen dwojga szeptem, Bo jestem pragnieniem bezkresnym, Jakbyśmy podwójnie żyli. Na wystudzonej nocy śnieżne oczy Płatkami symfonicznej nuty Te same kładą zimnych plam minuty. Pogoda broczy, świat koleje toczy. Rozsypane na poduszce włosy, Pachnące w ciszy wierszem, Mówią bezgrzesznie, Że jestem w domu nareszcie. Nieporadnymi sylabami Sylabizuję miłość między nami, I zakopuję drogi przeszłe.

Czy warto martwić się jutrem skoro dziś jest na tak Być na nie gdy horyzont jest przychylny Nie kochać gdy miłość o to prosi Nie być sobą gdy obok własny widać cień Ronić łzy gdy ranek częstuje uśmiechem Prosić o coś kogoś kto nie lubi nadziei Czy warto to trudne pytanie w nim iskra sensu się tli

Fryderyk z Essen żonę zachęcał, by jadła dużo, bo ma potencjał. Z drobnej budowy do mlecznej krowy. Dawniej Kruszynka, dziś Gruba Berta. __ 19 stycznia obchodzimy Dzień Zdrowej Wagi Kobiet (Głównie chodzi o zachowanie równowagi, to samo tyczy się Mężczyzn)

takie jak ona nie mają serca i ludzkich uczuć próbuje mnie kontrolować zawładnąć całym moim istnieniem jej ostatnia wiadomość: Nie ćwiczyłaś od dwóch godzin Rozciągnij się

Kamienie z kamieni rzucanych pod nogi zbuduję fundament pięknego uczucia przyjdzie po kwiecistym dywanie z polnych kwiatów w różowym sweterku białej bluzeczce poziomkowej spódniczce w pięknych bucikach uczesaniu ala Merlin Monroe albo może współczesnej na krótko zobaczy mnie uśmiechnie się i... a ja cóż zachwycony szczęśliwy nieśmiało będę oczekiwał pierwszych słów 1.2023 andrew

Próżno dłoń wyciągać w przestrzeń całkiem pustą W której się nie świeci błękit oczu twoich Tam gdzie się nie iskrzy płomień zapalniczki I żaden papieros nie drży w kruchej dłoni Próżno szukać w dali czerwieni uśmiechu Gdzie bezsens znalazła warga rozpalona Która kiedyś sama do mych ust się rwała Próżno wyrwać serce zanim samo skona

Nie warto kłamać gdy prawda obok płakać gdy sen kolorowy Nie warto udawać kogoś innego lepiej być sobą nawet gdy trudno Nie warto bać się nadziei to ona życiową drogą jej sensem Nie warto żartować z miłości to w niej płonie wiara w lepsze jutro Nie warto malować dnia ciemnym lepiej ozdobić czymś miłym Tak moi drodzy owe nie warto to nie żart to poważna chwila zastanowienia

Obudziłem się fatalnie kapcie się zgubiły słońce w dupie miałem Obudziłem się byle jak kawa nie smakowała byłem nie sobą Obudziłem się nie w sosie tęcza mnie wkurzyła echo dokuczało Dopiero na koniec dnia nadzieje zobaczyłem poczułem się w sam raz Pomyślałem jutro będzie o wiele lepiej że dalej w życie będę grał

Czy warto wierzyć czy ta wiara ma sens czy może lepiej wierzyć w siebie Czy warto wierzyć w kogoś kto ciągle milczy mimo ze na świecie wojny oraz głód Czy warto wierzyć skoro obok chamstwo nienawiść oraz człowieczy bunt Czy warto wierzyć komuś kto ma trudne dni nie potrafi pięścią walnąć w stół Przecież sama wiara to zamknięte okna zamknięte drzwi to ludzkie łzy

Znów o miłości, cóż mam poradzić, że miłość tak mnie inspiruje... Róża... cóż róża może począć... Że czerwona jest? Jak usta A może i czerwieńsza A gdy zerwana lub ścięta... Nietrwała jest I nic że czerwieńsza Od serca Bijącego w piersiach Róża... nietrwała A najpiękniejsza Jak miłość Choć miłość trwalsza - Mocna mocą człowieczeństwa

Żeby móc pisać o Miłości, to trzeba tę Miłość czuć, mieć ją w sobie i pielęgnować. Bo jeśli zatracimy się w bólu, goryczy i rozżaleniu, to eskalacja tych emocji rozleje się i wsiąknie w każdy atom naszej mentalności i wyjałowi nas do szpiku kości. Pisz Ewelinko o Miłości. Pisz za tych, którzy już nie potrafią...

Nie domyśliłbym się. Nawet nie wiedziałem, że cos takiego istnieje. Hah :-D

Bingo! @Cor-et-anima :) Ta aplikacja mnie wykończy🤕🤣 Masz rację, co do kija @staszeko czasami bywa skuteczniejszy. Dziękuję za komentarz i przychylność 🤗 Moi Drodzy @Tectosmith @WJK @Ania_Marzycielka otóż @Cor-et-anima rozszyfrowała Hejterkę😀 Dziękuję Wszystkim za obecność💐

Zmyślone imiona, natomiast wino szło do głowy dużo lepiej niż słowa rzucane od niechcenia. To był matka i ojciec wszystkich orgazmów – skłamała, nie uwierzył. Jednak uśmiechał się wracając w śnieżnej zadymce. W domu, jakby pustszym niż zwykle, zrozumiał – powtórki nie będzie. Później, w okolicy świtu pomyślał, że chociaż hotelowa pościel nie grzeszyła pierwszą świeżością, to coś być mogło. Do południa napadało mniej więcej dwadzieścia centymetrów śniegu. On też stopniał, bezpowrotnie.

Latać wysoko tak chciałem,latać umysłem niekoniecznie ciałem,przez lata całe myślałem,że wzlatuje kiedy naprawdę spadałem. Latać wysoko tak chciałem,w chmurach zamieszkać,patrzeć z wysoka na brudny ten świat,przed tym światem uciec,myślałem,że jestem mądry a myślałem jak głupiec. Latać wysoko tak chciałem,zgubiłem kierunek,późno poznałem warunek,by mieć dobre oko,by dostrzec z góry małe rzeczy gdy lecisz wysoko. Latać wysoko tak chciałem,dziś mam lęk wysokości,nic jak upadki nie uczy mądrości,dziś twardo chodze każdą krętą drogą,bo wiem że,upadki nie są karą tylko przestrogą,i niech to dla Ciebie też rada będzie,lepiej upaść z pokorą niż latać w błędzie. M.

Zaśpiewać piosenkę, wśród drzew i gór szukać przeznaczenia. Wyczaruj nowy dzień, zupełnie nowy. Usiąść pod drzewem i snuć dziwne opowieści, takie o niczym. Ptaki słuchają, kwiaty nucą piosenkę, wiatr gałęzie łamie. Zabłąkany żółty liść, pokręcona droga donikąd z której wrócić się nie da.

Dość już na przemian tych upadków i uniesień,znowu wiosenne chmury zwiastują czarną jesień. Mieszanka zapewnień i zaprzeczeń z dodatkiem żalu,król wlasnego zycia i ostatniego balu. Mówili z uczuciami pomału,najpierw poznaj siebie,bo nie dostrzeżesz znaków na czarnym niebie. Zrani Cie ciemność,samotność zgniecie,same zamiecie i wichry a zostaniesz w nich Ty. Pozornie bez winy,lecz powiedz skąd się wzięły skutki bez przyczyny. No chodź się zabawimy słyszę krzyk sumienia,i nic się nie zmienia,znów oszukam sam siebie,że to wszystko bez znaczenia. Czuje nie wyjdę z cienia jak nie runie to drzewo,pamietaj nie idz w prawo,jak serce krzyczy w lewo. Na zapętlonym torze toczę za szczęściem pościg,mówili dorośnij lecz nic nie wyrośnie z podlości skąpanej w blasku nicości. Zagubiona dusza w mroku,tylko ciemnosc przy boku,przyszedł czas pokuty,swoje musisz oddać,nie ma dróg na skróty. Możesz robić duże kroki a iść w złym kierunku,światło Cie nakieruje,w nim szukaj ratunku. Wyciągaj wnioski nim żal zje Cie do kości,nigdy nie dostrzeglbyś światła nie będąc w ciemności. Gniew zostaw za sobą,szukaj miłości,ona wraz ze światłem da świadectwo swej wielkości. M.

@Gosława @Somalija Drogie Panie kłócić się nie warto. A o małe rzeczy to najmniej :)) W ogóle nie doczytałem sytuacji na tym forum i nawet nie bardzo wiem o co chodzi. Wiem natomiast, że obie piszecie niesamowitą poezję, którą jest niebywale przyjemnie przeczytać :)))

Inspiracja @Kwiatuszek Dla Skrzata Brodatego spod wsi Całowanie Niezmienną pasją było ranne grzybobranie Lecz gdy Jodełkę skrzacicę poznał Nagle wielkiego olśnienia doznał Odtąd dla niego ważniejsze jest przytulanie 21.01. obchodzimy "Dzień Przytulania"

Do przytulania lepszy taniec, bo to bardziej towarzyskie zajęcie aniżeli grzybobranie; wystarczy partnerkę pocałować w dłoń, odprowadzić do stolika, a zostawić samą w lesie? Trochę ryzykowne… Nie wiem tylko, czy skrzaty potrafią tańczyć? 🤡 Tak, czy inaczej — przytulajmy się: przynajmniej będzie nam cieplej. ❤️😊

Głęboka noc i jeszcze głębszy wiersz: Mam kaca i uprawiałem przygodny seks, ja – honorowany wielokrotnie mistrz ławeczki i stolika przy oknie. Właściwy dobór słów pozwala zapomnieć o plątaninie dróg wiodących z końca na początek. Ta trasa pełna litości w oczach psów zapłotnych i tych frasobliwego przydrożnych. Na koniec najgłębiej: Zasypiam w wannie, wodę z wolna pokrywa szron, tu zdarza się domniemany cud, pot wypełnia szkliste oczy. Ale o tej porze to norma jak wszystkie grzechy kardynalne oraz cnoty główne.

Śmierć to nie wrony i pochłaniająca ciemność. Ja widziałem turkusowe motyle i latające wokół mnie latarnie, z których lecial zielony dym. Mały świat widziany z dachu trzymałem w rękach. Chciałem być bliżej, poczuć woń mieniących się aut. Dotknąć chociaż jednej z wirujących nade mną gwiazd. Spadając, widziałem i czułem kolory.

gdy ciepłem dotknę twojej skóry podam herbatkę z ciastem zabłyszczę jak kryształki małe nieistotne szczegóły a może

Po przeczytaniu wiersza Michał78: Paradoks samobójcy, wygrzebałem w moich szpargałach, czy też szpargalikach, krótki wierszyk, który napisałem w Kwietniu 1977 roku, tak prawie 46 lat temu: Samobójca-bohater samobójstwo to duży grzech to nie byle jaki do zgryzienia orzech gdy tylko w człowieku wybuchnie jakiś krater to robi się z niego samobójca-bohater Kwiecień 1977 ******* Dla tych, którzy nie czytali wiersza Michał78 i komentarzy pod nim, zachęcam do odwiedzenia. Pozdrawiam wszystkich i każdego z osobna.

Opustoszał cmentarz z tłumów, co przed chwilą, zawodziły płaczem ostatnią godzinę. Smutek poszedł z ludźmi, nicość pozostała. Jedynie różyczka trochę życia miała. Przytuliła płatek do zmarzniętej ziemi. Ozdobi nim pięknie świat wyblakłych cieni. Tam, dokąd uciekły wszystkie sny i plany - ogród róż pachnących łzami podlewanych. Nadzieja zasnęła, snem wiecznym... Amen.

Zbudowała sobie zamek z piasku. Usiadła na brzegu z gracją polnej myszy. W sercu czuła żądzę, a obrazy pełne wstydliwych pragnień wciąż za nią kroczyły. Gdy zamykała oczy, paliły ją lędźwie i prąd przepływał wzdłuż jej kręgosłupa tak szybko jak wartki strumień. Paliła się niby pochodnia. Będąc w głębokim transie, wargi zagryzła, wysuszone szybkim oddechem. Nie potrafiła przestać o nim myśleć. Był wszędzie, na grubość delikatnej skóry , a czasem i bliżej...na odległość mniejszą niż ta która dzielila komórki jej ciała od powietrza...Tak bardzo chciała się z nim połączyć, poczuć ciepło jego oddechu i słodki zapach potu. Nie mogła znieść rozłąki tak oczywistej i naznaczonej naturalnym porządkiem rzeczy. Przypływy i odpływy szarpały nią niczym fale miotają potężnym oceanem - podanym na powiewy wiatru. Targał jej sercem i ciałem właśnie w taki sam sposób i jakże był przy tym wytrwały. Usilnie próbował wypełnić swoje przeznaczenie, nie licząc się z tym, że brutalnie burzy jej święty spokój. Konała z tęsknoty, gdy nie było go zbyt długo i wściekała się, gdy wracał. Beształa bez opamiętania, a zaraz potem przywierała do niego. Najmocniej jak tylko umiała wtulala się w te szerokie ramiona, bojąc się, że jeśli nawet nie zechce od niej ucieć, odurzony pragnieniem, rozpłynie się jak mara. Za każdym razem wydawało się jej, że nie wytrzyma kolejnej rozłąki, bo każde spotkanie mogło być przecież ostatnim i ta świadomość paraliżowała ją i wtedy krew w jej piersiach gęstniała, uniemożliwiając dopływ świeżego powietrza. Niemalże się dusiła. Zamek na piasku nadal wyglądał okazale. Niewzruszenie stał na swoim miejscu, nawet jedno ziarnko piasku nie drgnęło.

Jest jaki jest raz poda rękę raz da w pysk Wszędzie jest na weselu i na pogrzebie Nie boi się kalendarza ani cieni Tak moi drodzy tak widziany jest nasz los

Słabych bronić Za każdą cenę Dla oprawców Znaleźć celę Notabene Miłość, wzniosłość Śpiewów trele Zawiść, zdrada Gromów bele Notabene Czołobitność Bycie pariasem Sługą partii uniżonym Których ogień papier miele Notabene Sybarytą być nad miarę Zbijać bąki przed ekranem Pisać książki ze skupieniem Źdźbła tam szukać… Notabene

jeszcze się babuniu śmiałaś po tej drugiej stronie łyżki gdy karmiłam Cię rosołem mówiłaś bezkształtnie że makaron trudny ale się napijesz jeszcze dotykałaś palce były zimne ale drżały róże kordonkiem na serwetkach zostały uczyłaś mnie dziergać i pielić rabatki z miłości do boga pytałam czy się boisz dzisiaj ty mnie sycisz uśmiechem łagodnie po tej drugiej stronie zdjęcia

@Giorgio Alani Dziękuję za polubienie.

Zrzucam z siebie cały pył z szaleństwem resztkę złudzeń i garść wspomnień. Idę, idę słyszeć siebie już nie jestem w swym ciele moje ciało żyje we mnie. Kolory, blaski i cienie mogą być wrogiem lub też przyjacielem. Świat w barwy jest podatny gdzie się kurwa podziały wszystkie moje kredki?

Umarłbym z głodu do rana. U mnie na kolację o 22 to dwa duże talerze kartofli z dodatkami, bo na jednym się nie mieści. A potem na śniadanie o 6 pełen garnek kaszy o pojemności 1,5.

Ale tu ciepło od ciepłych wspomnień. Fajny wierszyk :)

@Kwiatuszek Ja też już nie mam żadnej babci, a jeszcze niedawno miałem, bo obie żyły ponad 90 lat. Twój wiersz przywołuje miłe o nich wspomnienia.

Jesteśmy niewolnikami technologii😭

Witam - babcie to szczyt szczęścia - godne pisanie - Pozdr.serdecznie.

@Rafael Marius wystarczająco i uważać, żeby nie przelać. Nadmiar szkodzi tak samo jak niedostarek

Lubię odpowiadać na pytania zawarte w wierszach. Może to być spowodowane niskim stężeniem serotoniny w przestrzeni międzysynaptycznej. Po terapii lekami z grupy SSRI, niektórym mija jak ręką odjął i bardzo żałują, że nie zrobili tego wcześniej. Warto spróbować. Po co się niepotrzebnie męczyć. Nie zawsze pomaga, ale grup antydepresantów jest znacznie więcej. Niewiele jest osób całkowicie lekoopornych. Może to mało poetycki komentarz, ale nie zaszkodzi czasem i tak napisać. A wiersz jak zawsze u Ewelinki bardzo ładny i równie smutny.

Trup nadziei Podnoszą się gałęzie czarnego boru Znicze wciąż nie potrafią tu milczeć Klucznik w mózgu poszukuje otworu By do głowy schować wyroku pieczęć A pieczęcią morderstwo wśród gnoju Zabita gwoździami morda przeklęta Zawinięta ta mumia w trzmielim roju Twarz przegrana granatowo nadęta Kości zostały porzucone wśród dni Gdy kalendarza cykle cień przewracał Ojciec grabarzy kroczy wśród pni A w ręku jego ni to pochodnia ni raca Już żyd dłużej nie zaczeka z długami Nie pozwoli kości obgryzać ofiarom Straszy klątwa, szatańskimi ślubami Że wyrok zapadnie wybrzmi swą karą Kościół nawołuje cicho odchodząc Od cmentarzy mokrych od łez dzikich Zrodzonych wśród tych co bieg mącąc Kasują wyroków akty - binarne pliki A czaszka rozwarła sekrety upadków W rentgen wpuszczona przez sędziego Pełen mózg czerwia - robactwa spadku Zwymiotowałem treścią sumienia jego Stojąc pomiędzy Temidą a Zeusem Dłonie me szukają zapałek i kodeksu Wybór jest podpalając drogę czasem Po linii usypanej z najbielszego koksu Ostatni dzwonek i dym kalajacy modły Uwierający w dupę karabin szyderstwa Są dziełem co uśmiech budzi mi podły Gdy dusze gubią w cieniu cel jestestwa Autor: Dawid Daniel Rzeszutek

Przy rozwodzie kobieta bierze dziecko (dzieci), a mężczyzna bierze na siebie winę (winy), coraz mocniej popija wino (najczęściej najtańsze) i z wolna tonie pod przewinami (kolejnymi). Warszawa – Stegny, 19.01.2023r. Inspiracja - poeta Wielebor

@Leszczym i cały misterny plan w p... To chyba wina komunikacji telefoniczno internetowej Facebook Twitter SMS:)

Aplikacja na telefon — tak zwany nagging service, przypominający ludziom, co mają zrobić. 😶‍🌫️ Podobno można na tym sporo zarobić i potworzyły się firmy wyspecjalizowanie w tego typu usłudze. Większość ludzi potrzebuje marchewki🥕, ale niektórzy również kija. 🏏 Trzeba w końcu zaprowadzić dyscyplinę, nie? 🤜

:) :) @Tectosmith @WJK Ciekawe interpretacje Drodzy Panowie, ale jestem ciekawa, co inni poczuli po przeczytaniu, dlatego wstrzymam się od przyznania lub odrzucenia racji :) Serdecznie pozdrawiam i dziękuję za czas z miniaturką :) @Łukasz Jasiński Dziękuję!

To duża łaska Cię spotkała.

Może i mądre, ale dla małp. Dla ludzi niekoniecznie.

Nie padaj- to słabość Nie uciekaj- to tchórzostwo Nie płacz- tyś mężczyzna Nie wyj- nie przystoi Trwaj- to obowiązek Walcz- to przeznaczenie Bądź- to przekleństwo Śmierć- to pragnienie [sub]Tekst był edytowany przez Gabriel Tear dnia 23-05-2004 17:20.[/sub]