Ranking

Jak pan bóg przykazał z tatą mamusią w jednym stali domu wszyscy na dole miejsca na górze tylko dla gołębi czułymi kopniakami i skórą paska uczeni życia karmieni chlebem tylekroć wymawianym spuchniętym w gardle że tylko ostre słowa przebić się mogą lubią się bawić tylko w chowanego mama zawsze szuka elektron strachu bez swojej orbity ot zwykła historyjka z niebieskiej karty

drzewa upadają syreny są coraz głośniejsze kot jak zwykle zwinięty w kłębek

otwieram okno i najpierw wystawiam nagie ramię a potem analizuję wrażenie ciepłym ciałem ogrzeję cię musnę twoje usta swoimi lekka jak samba

Jak obłąkany błąkam się po łąkach świadomości bełtami rozbełtanej nieświadomie język drągiem drąży drogę dla zakąsek z których kąsek śledzia śledzę żubrem żubrówkę przekąszając i paradoks że po żytniej starożytnym żubrzym głosem tylko "muuuuuuuuuu" rzec mogę mania mania grafomania słowoplastyka

Na jutro - nie przygotowałam nic oprócz bólu Pomożesz mi dokończyć?

Więc jednak pozostał po mnie dobry moment: w sercu mgła ... Pojedynczy - parujesz. Mgławice i meteory łez ... W głowie - kamień. Jeszcze się nie narodziliśmy! Dlatego - umieramy. Przynieś samowar i wielokropek! Postaw przed nami Sąd Ostateczny - tylko tak, by światło padało na mnie pod dobrym kątem, w którym stoję za karę: nic nie zrobiłam ...

na ostatniej prostej do mety chcę zawrócić na start niestety za późno karty rozdane nie ma nic w rękawie a tak mnie życie wciągnęło uwierzyłem mu prawie że trwa wiecznie niekoniecznie miałem rację próżne dywagacje gdy statek do portu dobija że naiwny byłem to wiem wina przedawniona został tylko sen bez marzeń nie obejdzie się gdy łza ostatnia jest życie czasem ma gest może to półprosta a pomarzyć można

Już świta. Uszykowane dumnie zbroje Droczą się ze słońcem na błękicie areny. Jeszcze nieruchomo stoi front niemy, Gotów, choć niechętne mu te znoje. Barbarowie w topniejącej mgle ukryci. Trawa spija gorączkowo rosę. Spieszy przed dniem, a zginie podków ciosem.. Tymczasem niech wszystkich brzask zachwyci. Za chwilę ziemia zagotuje krew, Lecz jeszcze nie. Niech cisza się plącze. Ostatnia cisza przed końcem milczącym. Niech jeszcze światłem zamruczy lew. Patrzę na moje serce zdumiony I czekam z zapartym tchem. Wielka bitwa. Wiem. Dlatego smutny płonę. Z pokorą to, co się zaraz pokaże, Gniew i zimno, proch i kamień, Składam u Twoich stóp, Panie. Szanując ślepy los, nie w darze. Lecz teraz… Cisza. Serce krokiem słonia Mierzy Teraz, które Zaraz skona. Póki co jednak wszyscy ciszę słyszą. I krople słone.

Do damy rzekł maczo z Karpacza -Z cherlakiem się raczej nie zmaczaj.Po rozkosz ciałado mnie przyjdź mała.Ten facet to tylko pół macza. PS Magda Umer do ministra Zdrojewskiego: "Jak pan się pięknie zmacza panie ministrze"

Nie zawsze trzymałem fason a także na wodzach nerwy nieprzemyślane mam plany brak mi zapału i werwy. Sens też czasami umyka pomysły nie są najlepsze wystarczy tylko prześledzić to, o czym tu dzisiaj pieprzę. Bezmyślnie dobieram słowa a potem zestawiam je w szyki nie trzymam się ciągu narracji i częściej zdarzają się byki. Tematy dobieram wybiórczo i cykli też nie planuję a cieszę się nawet z tego, że cztery słowa zrymuję. Z podjęciem decyzji trudności co ludzie na to powiedzą bo przecież to, co napiszę niektórzy z was czujnie prześledzą. Stąd pomysł całkiem świeżutki bo wiosna niebawem się zbudzi powróci zapał i wena nie we mnie, ale wśród ludzi. To wam podaję pałeczkę bo pierwszy jestem w sztafecie " Spychówa" - to tytuł wiersza a resztę to wy dopiszecie. Nałogi można porzucić nie robiąc w biegu przerwy z pisaniem jest trochę gorzej bo stres, wątpliwość i nerwy.

Z horrorów polecam Saint Maud Może nie przestraszył mnie zbytnio, a nawet skłonił do refleksji - natomiast polecam, bo moim zdaniem bardzo ciężko o film w gatunku, który przynajmniej nie ociera się o śmieszność. Saint Maud jest porządnym horrorem. Przy czym polecam nie oglądać trailera, sam widziałem na surowo, przyniósł kolega - wydaje mi się, że zdradza sporo fabuły tego skromnego bądź co bądź filmu. @Wieszcz Doslowny I am Mortal zaraz odpalam, jestem fanem Sci-fi i pierwsze słyszę o tytule, o ile nie jest to produkcja Netflixa (mam mocny uraz), to życzcie mi miłego seansu. Edit: Juz po seansie, króciutki, treściwy. Trochę w formie i jakością przypomina mini serial, wszyscy ludzie jacyś śliczni, zwłaszcza dziewczyny, co trochę kłuło mnie w oczy. Samo przesłanie bardzo na plus, jednak niewykorzystany potencjał wytłumaczenia jak bardzo i dlaczego ważna jest wolność decydowania. Ogólnie na plus, ale bije z filmu jakaś taka taniość

Niebo ma sens. Pod warunkiem, że pod nim nie śnisz. Mroczne zaułki, nienaoliwione bramy - porywa mnie życie! Dla okupu. Stoję jak słup soli - zawsze obok. W wyczekiwaniu wielkiego święta, celebracji zwanej życiem w pełni. A tu - niebo jak mgła z karabinowego prochu - księżyca nie widać. Za to kwarta płomiennej wódki I Wielki Wóz - albo przewóz ... Ja - zakładnik w tym dziwnym układzie, bo - zbyt często nie wiesz "po co," "na jakich zasadach," "czy w ogóle warto" i kto jest "w grze" Ego - udaje, że jest jedną z matrioszek. Nie dbam o niebo, kiedy poleruję miecze, którymi chcę walczyć nie tylko ze złudzeniem, ale i z politycznymi pseudo-dobroczyńcami, z krzewicielami zaściankowego patriotyzmu w szkołach dogrzewanych tinderem i lekcjami odmierzanymi tiktokiem ... Urbanistyczna łąka, betonowe mlecze - zdmuchnij! Nie podoba się? To znaczy, że twój małż jeszcze nie odpadł zgrabnie od muszli, że wciąż pokładasz nadzieję w tym, który kompletnie się do tego nie nadaje: w człowieku. Ja dobrowolnie z niego zrezygnowałam na rzecz grzesznego spokoju, z którego się nie spowiadam i nie zamierzam. Ludzie nigdy mnie nie lubili, nigdy ich nie przyciągałam i w dorosłe życie wkroczyłam z postanowieniem, że nie będę się z nimi nudzić. I obietnicy dotrzymałam. Jak mało której! Stronię od zobowiązań. Nie stać mnie na nie. Ale szczerze ...? Vice versa. Szczerze. Uśmiecham się do rzeczywistości. Nie kradnij - tylko to jestem w stanie jej nakazać. Lubię swoje imię, a rzadko kto potrafi je w odpowiedni sposób wymawiać. Lubię żyć w samotności, a mało kto umie się powstrzymać przed załączeniem rodzinnego zdjęcia na tle nowo wybudowanego bliźniaka do tejże refleksji ... To jacy jesteśmy? Połatani i trochę dziwni? Paralelni i refleksyjni? Kwadratowi i zbyt przestrzenni? Idę. Nie musisz podążać za mną. Możesz iść obok. Możesz iść we mnie, pod jednym warunkiem: będziesz mną. Ze mną... Kręte schody, wreszcie światło latarni morskiej - na tym suchym lądzie nie ma komu wskazywać drogi: każda jest zła. Rozmawiam już tylko z moją coiffuresse i ze stylistą pudla, na deser jem lukrowane nudle o nazwie Sekwana i zastanawiam się, kiedy tu będę, kiedy siebie narodzę, bo póki co - zaledwie - żyję. Możesz zrobić mannę.

fajnie jest żyć nie bojąc się cieni udanie iść gdy tęcze widać fajnie jest kochać gdy obok bliski cieszyć się gdy dzień udany fajnie się śmiać gdy sad kwitnie nie płakać gdy smutek obok fajne owe fajne gdy cieszy nie dokucza tak jak tęsknota

- A skoro jesteśmy przy zmienianiu temporis - ciągnął Obecny Tu I Wszędzie - pokażę wam jeszcze coś. Ty - skinął na dowódcę - dobądź miecza. Tylko niech ci się nie zamarzy sam wiesz co - zajrzał mu do umysłu. - Przecież nie dałbyś rady i tym razem. - Następnie ty - przywołał drugiego z żołnierzy - chwyć brata za lewą rękę. I stańcie w linii prostej - dodał, gdy ów wykonał polecenie. - Teraz ty, chodź tutaj - poparł słowa gestem, by temu myślącemu nieco wolniej było łatwiej zrozumieć. - Chodź i uchwyć jego dłoń. Tak, dobrze - odpowiedział spojrzeniem na niepewność w oczach legionisty. - A teraz chwyć mnie za dextra manum. Świetnie. - Nunc znów ty - Będący Teraz l Zawsze zwrócił się do dziesiętnika - narysuj na piasku circulum. Rysuj, rysuj - wpadł myślą i słowem w tok niewypowiedzianych wątpliwości. - Za chwilę wyjaśnię vobis, po co to wszystko. Obracając się wokół własnej osi Jezus odczekał, aż dowódca skończy. Gdy brzegi kolistej linii zetknęły się i żołnierz wyprostował plecy, rzuconym myślą wezwaniem przywołał spojrzenia całej trójki. - Scite - zaczął zadawać pytanie, chociaż wiedział, że indagowani wiedzą - quid ars magica est? Cdn. Voorhout, 18.02.2022

@snežinka lecz poglądy się zmieniają wyraz tego w życiu dają gdy mężczyzna gdzieś tam płacze nikt do oczu mu nie skacze ronić łezki ludzka rzecz tak więc z przesądami precz pozdrawiam Cię :-)

Zdalna chórzystka z Małej Tylchawy pragnęła zaznać światowej sławy nad stawem utwór nagrała gdy potem go odsłuchała usłyszała swojski rechot żaby

@Starzec Zdalny chórzysta z Gościeradowa swoje talenty po kątach chowa śpiewać się boi bo ciągle mu stoi w gardle, mała kulka chlebowa

@WiesławJK coś z pieprzem malgaskim, moim ulubionym czerwonym.

@violetta kuszenie i wtulenie zawsze idą w parze i już dobrze wiemy, co się gotuje w tym garze pozdr.

i tak siedzisz samotnie na przystanku na ławeczce w parku wszechobecny pośpiech nie pozwala zatrzymać się zapytać o czym myślisz nie spieszysz się chociaż jesteś nieubłagany jak Cię dogonić kiedy siedzisz samotnie na przystanku na ławeczce w parku @Robert Wochna dziękuję

@violetta Lepiej nogę, albo cycka, spadnie... nie pocycka. Pozdrawiam Violetto.

@snežinka Drzewa, syreny i... kłębek, jednego kota wystarczy, u mnie za oknem to samo, ot taki głupawy żarcik. Miłego wieczoru Śnieżynko, nie umiem takiego wihajstra, nad "Z" robić.

laborant Rysiek z Drożdżowej Góry wlał okowitę do swojej fury pomylił wlewy gdy słyszał śpiewy że mistrzem został znanej formuły

@Starzec Naród formułę zna C2H5OH. Kiedy powstała? Nie wiecie? 1410* przecież. *1 kilo cukru, 4 litry wody i 10 deka drożdży. Pozdrawiam, bo zdrowie do tego potrzebne bardzo.

Dokładnie kot ma rację ;-) uważaj na Siebie

Szybsza od "Wiadomości" ;-) podoba mi się

@anna_rebajn Mam nadzieję że nie do końca , lubię swój "męski" czasem trochę szowinistyczny sposób patrzenia ;-)

@Dared Jesteśmy tacy sami. W takim samym stopniu doceniam wasze. A

@anna_rebajn Dziękuję cenię Twoje słowa bardzo

@Olgierd Jaksztas To dobrze, bo zawsze będę mogła liczyć na Twoją krytykę. A to cenne. Przepraszam, że rzadko komentuję, ale nie uznaję w poezji zasady wzajemności. Jeśli coś przykuje moją uwagę zostawiam ślad. Komentuję dość rzadko. Jak czas mi pozwala. Bardzo dziękuję za szczerość i pozdr. A.

Kiedyś, ktoś mi powiedział: Uważaj na marzenia, bo czasami lubią się spełniać :)))). W sumie, bardzo często nie to jest w życiu dla nas najlepsze, co wydaje nam się dobre, o czym często marzymy, ale to, co prowadzi nas we właściwym kierunku, co rodzi dobre owoce, nawet jeśli odbieramy to czasami jako zło, które nas dotyka. Pozdrawiam :)

Zbyt piękne,żeby mogło być prawdziwe, bo życie rządzi się swoimi prawami, ale jeśli marzenia się spełniają,to nie wykluczam,że jest to możliwe.......a swoją drogą to masz ciekawe przemyślenia..... Pozdrawiam :)

na stole owsianka za oknem płatki śniegu zwykłe górskie i błyskawiczne

@dot. Odważny zmienia stany skupienia Jak mawia przekupka - czasem prze kupka

@8fun Wysłuchałem do połowy, czyli końca wykładu i tak, analiza jest prawidłowa, ale Ukraina jako państwo buforowe z bronią atomową jest praktycznie nie do zrealizowania. Było to możliwe i wskazane przed 2004, kiedy oddała swoje atomy za gwarancje. Sojusz z Rosją skierowany przeciw Chinom wydaje mi się też nierealistyczny. Nikt za Ukrainę nie będzie za Zachodzie ginął, natomiast Rosja jest zdeterminowana i pewnie wyjdzie na swoje, wielkimi kosztami, ale dla swoich priorytetów to zrobi. Pozdrawiam

-Mistrzu, czego ci w życiu najbardziej brakuje? -Sam nie wiem, może kota, kiedy mysz harcuje. Dzisiaj obchodzimy międzynarodowy dzień kota. Mistrz w aktualnym temacie.

@Henryk_Jakowiec To ja podejmę pałeczkę Zrobię rachunek sumienia Uwielbiać chciałbym Haneczkę Lecz nie ma tego natchnienia

RAIMY WAM, ADA, I KOTA. ZJE? TOĆ WYBRANO SONAR, BY WYBADAĆ O, TEJ ZATOKI ADAMA WYMIAR. MA SKAN? ZA NAZCA KISILI SIKACZA NA ZNAK SAM JA BOSA - PA! ZA NAZCA KISILI SIKACZA NA ZAPAS OBAJ.

ŁAD, MIA? NAIWNI! BARAK? A JAKŻE, REMIZA! KAZI MEREŻKA JAKA? RABIN WIANA IM DAŁ. SARA, TU BĘDZIE I Z DĘBU TARAS. SARA TU BĘDZIE - I Z DĘBU TARAS. ALA, SYN? ELEANOR, TU BĘDZIE I Z DĘBU TRON. A ELENY SALA?

Droga oprószona popiołem Garść marzeń przecieka przez palce Za każdym zakrętem spalone Wiatr rozgania myśli w błędnej walce Przeminione chwile przyblakły Pewnie jeszcze wiele się wydarzy Na portretach już nie tacy sami W różne strony unosi nurt zdarzeń Zabłocone ścieżki nie nęcą I nie kuszą zagmatwane sprawy Nie wiadomo czy gdzie indziej czeka szczęście Gdy u siebie trwać pozwala bez obawy

@Marcin P. Pławik Nie śmiałem wcześniej , krótsze formy chyba lepiej Ci odpowiadają ale to tylko subiektywne odczucie pozdrawiam ciepło

@Gosława a wiesz że ja też byle nie za często i nie za dużo ;)

dłużej tego nie zniosę idę wąchać piwonie!

Forma - wiersza i autora- pierwsza klasa :)

@OloBoloPuenta super, kompletne zaskoczenie. Dobra robota.

DUDLI BIL DUD. TAKI ORKAN, A NAKROI KAT! O, CHCE EUNICE CINU. E... ECH, CO? I CEL - WLECI!

@OloBolo Dałeś uśmiech i zamyślenie jednocześnie. Dzięki.

To prawda! pozdr.

@BPW Wszystko z Wiedźminem, a zwłaszcza Pięcioksięg Wiedźmiński, Trylogia Husycka, oraz tetralogia "Pan Lodowego Ogrodu". :-)