Ranking

a jeśli ciebie nie spotkam dam radę jakoś przeżyję bezdenna jest czarna otchłań w barze z kumplami przy piwie a jeśli ty mnie nie spotkasz bo skąd masz wiedzieć że żyję pewnie innego znajdziesz gniazdko z innym uwijesz Znudziłem już się błazenadą i życiem coś na kształt Cyrano że niby dobrze że nie jest źle że z nami wszystko jest ok Upijam się już coraz smutniej smutniejsze wiersze w kajet wkładam i niepotrzebnie sam przed sobą wciąż się rozczulam i użalam Witam i żegnam-żegnam i witam tu się pojawiam-a tutaj znikam tu jest dzień dobry-tam do widzenia jestem jak aura co wciąż się zmienia A ty za rogiem : patrzysz i milczysz milczysz i patrzysz czytasz i milczysz

pomiędzy szumem fal a trzepotem skrzydeł mewy słyszę nas jak wirujemy z kryształami bursztynu wnikamy w szczelinę drzewa miękki mech czy mleczną muszlę gdy niesie nas wiatr zasypiamy na zawsze w chwili się tlącej by później budzić się wśród przepływających ziaren piasku na tle otwartej dłoni Stegna, 18.08.21

powiedzieć kocham nic trudnego ale ożywić te słowo to już poważniejszy teatr powiedzieć kocham każdy może ale szczerze przytulić to już przeszkoda powiedzieć kocham - ozdobić to uśmiechem to już inna bajka powiedzieć kocham w tłumie udowodnić swą miłość prawdziwą sztuką

i nie każdy chce nie słuchać a usłyszeć sens ciszy

To chyba czytelnik powinien podziękować. Dziękuję, miłego dnia :)

przesiąkam przez materię myśli jednym płynnym słowem Wiedźma

Od dłuższego czasu, odczuwam pilną potrzebę skomplementowania. Nieważne gdzie i kogo. Wędruję cierpliwie, aż w końcu trafiam w objęcia opuszczonej chałupy, poprzez drzwi i od razu ją zauważam. Powabna gładkość, kłuje gałki oczne sensem pozytywnym. Skąd takie cudo przedziwne, okryta bielą, w takim nędznym otoczeniu? Jakby na mnie czekała. Tyś piękna – wrzeszczę. – Nie ma piękniejszej od ciebie tu – dodaję subtelnym słowem naocznego obserwatora rzeczy niezwykłych, zasługujących na podziw. Gdy dotykam twojego ciała, gładkiego niczym lotos, to aż ciarki rozkoszy czuję w okolicach. Poprzez twój umysł, dostrzegam tajemnicę świata... –– Przestań mi wreszcie wciskać kit w ten sposób odzywa się rama okienna.

Porusza wyobraźnię, świetlista obecność na nocnym niebie. Daje nadzieję.

mam ego w karcerze okaleczone słońce odbija się w wodzie bezskutecznie próbując zrównoważyć pływy z ogniem

dzisiaj widziałaś barwy końca nocy w źrenicach strychu pod pajęczynami rzęs tańczyły kolorowe cienie zaplątane w muzyce miękkiego kurzu z wyblakłych nutek dzieciństwa w szeptanym blasku świtu przysiadł na niewielkim krzesełku tam martwe wyschnięte z życia muchy zapomniały o fruwaniu a przy biegunie konika myszka z przetrąconym kręgosłupem stalową poprzeczką mety na szubienicy skleconej niezdarnie drobnymi rączkami powieszona lalka z wydłubanym okiem wiszącym na nitce ostatniego spojrzenia włóczkowa pętelka prawie urwała zwieszoną główkę gdzie ze szkarłatnych ust wystaje język narysowany sinym ołówkiem wolałaś malować farbkami lecz często tak bardzo ci brakowało marzeń dziecka na palecie barw

Jestem jak prawie każdy ze swoim co każdy. Żaden oryginał. Jak wszyscy mówię naokoło, że zawiniłem wcale a wcale. Wyciągnę z kieszeni pióro, które może pomoże, a może i nie pomoże. Ciężko stwierdzić. Jutro będą nici z futra. Zjedzą je mole książkowe.

I Pytała Edmunda Gertruda, czy chciałby obejrzeć jej uda. Lecz Mundka chwyciła podagra, że nie pomogła i viagra. Choć mówią, że sprawiać ma cuda. II Do domu pewnego Andrzeja wstąpiła na chwilę Nadzieja i do tej pory tam siedzi. Czas dać na zapowiedzi do księdza, dobrodzieja.

Kiełkujesz gdzieś w głowie, W oparach snów mgielnych. By rozsadzać od środka, I kłuć słodyczą cierni. I każesz się potem nosić, Tak do urwania dłoni. Jak kosz pełen malin, Albo ten jabłek zielonych. I każesz tak iść na oślep, Bo zdążył dosięgnąć oczu. Ten mały sprytny robaczek, Co schował się w każdym owocu. Aż zmęczona drogą noga, trafi na cierń mniej przyjazny. Co nie niósł żadnego owocu, Lecz daje się poczuć wyraźniej. I dajesz tak zgasnąć powoli By udowodnić już światu. Że nie byłaś prawdziwa, chociaż ta pełna kwiatów. Że nie byłaś ta szczera, chociaż tak pięknie pachnąca. I nawet nie byłaś możliwa, Choć miałaś istnieć bez końca.

Kto mi zabroni czy jest ktoś taki iść za stodołę prosto w buraki. tam też przykucnąć gacie zdjąć z dupy a was zapewnić to nie wygłupy. Przecież nie będę biegł z tym do lasu bo nie doniosę brak na to czasu i nie pomogą żadne stopery a chcę uniknąć wiejskiej afery. Dzieci by potem to wytykały choć same w gacie niedawno srały im było wolno pampers je chronił a mnie by każdy od siebie gonił.

Wyobrażam sobie że oto koniec świata jak kot przeciąga się ta ostatnia chwila jutro jeszcze możliwe ale niedokładnie akcja ratunkowa na Morzu Śródziemnym zbyt odległa na teraz nie mieszczą się w rozmiarze teraźniejszych potrzeb ubrania na przyszły sezon tracą głos eksperci znani z niewidzenia waha się giełda w oddali gasną mikroskopy na wszystkich kontynentach oprócz domu a tu bez trudu podskakuje żółty balon w rękach siedmiolatka rozciąga się uśmiech dyrygują paluszki u rąk i nóg i już panoszy się głód więc śniadanie koniecznie ulubiony kubek może być kakao byle niegorące i ach plama na obrusie toczy się w międzyczasie karciana wojna po kuchennym stole ślepy los jest życzliwy chwała zwyciężonym jeszcze przytul mnie pada rozkaz wykonany natychmiast tymczasem trwa sobie koniec świata jak gdyby nigdy nic

Oby tak słowa splątywać w wersy z wersów tak lekko uplatać wiersze By nie zatracić się ... irrealnie i nie zapomnieć co najważniejsze

wchodzę do księgarni po ilustrowaną książkę jak dziecko którą swobodnie czytam tak brakuje kawy albo herbaty uwielbiam rysunki kształtu owoców gruszki przekrojonej truskawki z listkami bez zastanowienia przeglądam rano smakujesz najlepiej piękny prezent z nieba proszę o przysłanie więcej śniegu tej zimy wieczorem zasypiam kolędą tobą

O tkająca młodości! Pościele jedwabne pod drzewem, By pisklę co spadnie z mylności, Uraczyć puchowym powiewem.

Ciągła potrzeba zaspokojenia buntu Ciągła walka o świat bez smutku Wieczne przytyki, zaczepki i wykolejenia A wszystko przez ten nikły sens istnienia Choćby jednak dalej, krzyczmy, palmy, twórzmy Nieśmy kaganiec witalności i chęci, Bo jak nie my to kto własną bajkę nakręci

Ikra i skarbiec, bażant na żabce i brak siarki.

ciezka sprawa , jest sporo dobrych filmow , no i kwestia gustu , sa ludzie co uwielbiaja lowce jeleni , ja probowalem 2 razy i niedotrwalem , umrzec z nudow . ta sama sytuacja jest z nowszym cloud atlas . jest albo uwielbienie albo calkiem do dupy opinia . ja uwazam za jeden z leprzych filmow . co do seriali to jeden mi zapadl gleboko w pamiec niestety nie doczekal drugiego sezonu no to jeszcze jakis nowszy serial

@iwonaroma Coś w tym jest ;) Miewam podobnie ;)

@Marek.zak1 Wszystko należy mieć jak na dłoni kiedy potrzeba do czynu goni to nie należy żałować... gleby żeby załatwić swoje potrzeby. Pozdrawiam ;))) HJ

@OloBolo Gorąco Ci polecam film Beach bum który mnie bardzo silnie zainspirował do pisania to z niego się wziął mój nick. Świetnie oddaje stan wolnego umysłu chłonącego świat, kilka naprawdę zapadających w pamięć cytatów I możliwość by odkryć w sobie właśnie takiego człowieka który gdzieś tam stuka o ściany

@Makudla no tak... jak dla mnie - trochę krótko, jak na wiersz. dopisz więcej, bb

Pomimo że dzieli odległość przyciągasz przyciskasz do ściany i chociaż wyzywam okrutnie złośnico maupo paskudo Ty zamiast na pięcie zawrócić z uśmiechem rozrywasz mój wierszyk na strzępy

dopadłeś marzenie wyjątkowe' tylko twoje' więc się postaraj na szansę odpowiedz

Pamiętam chłód świateł marketów Odstraszających cyfr legiony Pamiętam siebie - pełen smętu Mój męski honor urażony. Na świat przychodził pierworodny W szpitalu Centrum Matki Polki A ja drapałem się po głowie Niczym Dobromir - jak to zrobić? Wszak harowałem od zim wielu Jedne i drugie studia prawie Za wszystko trzeba ciężko płacić Nadziei iskra rosła na dnie. I tak bez ubrań, w białej smudze Ochroniarz musiał coś zobaczyć I już nie spuszczał ze mnie oczu Laserem źrenic mnie oznaczył. Bez tchu i biegiem, cały spocony Przez czarny dach powiodłem wzrokiem Dotarła do mnie smutna prawda Że wielu skończy gdzieś za morzem.

To chyba zależy od okoliczności, w jakich ta "metafora" została użyta. Poniżej przykład gdzie użyłem podobnego sformułowania. Pozdrawiam :) głośne tykanie w ramionach ściskam sen który się nie obudził za cztery minuty długa wskazówka zegara poderżnie mu gardło

pokażę ci stację kolejową którą pilnują świerszcze wszystkie głuche jak pień nie boją się hałasu pociągów stań na drugiej szynie i podaj rękę nie przewrócimy się możemy tak stać jak dwa tory które na co dzień pytają o dylemat przecięcia prostych równoległych świerszcze jednak coś wiedzą na ten temat dostosowują natężenie cykania do ruchu podróżnych tu semafora na boczny tor nikt nie pilnuje niektórzy nie boją się zostawić bagażu na podkładach i przymarznięcia szyi do mroźnej stali zimą ani oparzeń w gorące lato wtedy cykanie świerszczy zamiera na parę chwil przybite echem stalowych kół czekają na końcowe światło znikające czerwonym punktem w rozgrzanym powietrzu

... poza tym drobiazgiem, Rafał, gratuluję świetnego wiersza. Pozdrawiam.

Dziwny ten świat, Gdzie bliźni, bliźniemu bluźni. Gdzie miłość i wartości giną, W zaściankach ciemności. Gdzie, gdy wychodzi słońce, Brak uśmiechu nam gości. Oj dziwne, dziwne te dni… Dziwne te twarze, ta prawda, te kłamstwa… Dziwni Ci goście, o ile ktoś gości. Dziwne to słowo, które przeciw słowu Ginie i wpada w nieznane nam drzwi. Oj dziwnie, dziwnie mi….

Umarli nie żywią urazy.

@opal - witam - wiersz zrobił fajne wrażenie - nie żałuje że zajrzałem - kawał dobrej lekcji dziś odrobiłeś - Pozdr.

Panna Elwira z Pabianic Pana Marka miała za nic Tak bardzo się starał Instrument pokazał Zakochała się bez granic

Halina, robię jajecznicę na boczku ~ zjesz? - Tak, do 3 h przed zabiegiem, mogę zjeść lekkie śniadanie.

~~ Felek kipi pomysłami, jak Sejm Polski ustawami - no więc często są chałowe. Jednak czasem trafi w sedno, tu więc wam przedstawię jedną - chwalę mu podejście zdrowe .. Koniec roku wnet przed nami, czas na start z plebiscytami - Felek zaś ma pomysł taki; rozpracował krok po kroku plebiscyt Świrusa Roku - tytuł przedni, choć .. dla draki Ogłasza też Państwu tutaj, że nagrodą cięgi knuta - za czas jakiś wymierzone. Prosi zatem czytelników, by bez zbędnych tu uników podali nazwiska one - które to wypełnią listę (świrusów, to oczywiste) polityków z górnej półki, co dziś trzęsą naszym Krajem - za wzór przeszły wam podaje osobę Wieśka Gomułki .. ~~ Felka nikt tu nie pochwali (no, bo RODO .. i tak dalej) - gdzieś pierzchła polska odwaga. Rozważmy chociaż w sumieniach czy czas, by wypełznąć z cienia - może i honor to blaga ..?!!!

Najpierw kawy łyk Białej z cynamonem Ciastka jakieś trzy Najlepiej bezowe Do tego uśmiech dołączę Niech rozwesela promiennie Komputer zaraz włączę Wyślę pozdrowienia Życząc dnia miłego W radość ubranego Teraz okno otwieram Wlatuje przez nie wena Jeszcze powietrza trochę Na życie nabieram ochotę Kolejny składnik jest po południu To spacer parkową aleją Podziwiam liście kolorowe W których kasztany się brązem mienią Jeszcze tylko miła rozmowa Z przyjacielem w oddali W książce przeczytam stronic kilka Przy lampce co się pali Wieczorem wypiję Herbatę z malinami I do poduszki głowę przytulę Przywitam się ze snami Zbierz wszystkie te składniki Uśmiechem połącz je Niech po śnie kojącym Przyjdzie kolejny dobry dzień

Nie umiemy się rozstawać... Wspólne ranki topimy w goryczy Przełykamy szybko czas, jak nasze śniadania aby przyspieszyć trzask klucza za plecami Zostajemy sami - zbieracze z darami nocy /// Pławimy się w bezczasie Tańczysz.. oddajesz lubieżności cienkiej jak pajęcza sieć Siedzę, patrzę… bohater z powieści o podłym barze dla wyrzutków Ubrany w dym z papierosa -Zaopiekuj się mną, nie zostawiaj dzisiaj samej... Patrzysz w oczy… nie wyczytamy tam tyle, ile chcielibyśmy Zakładasz łańcuch na swą szyję Wiem co mam z nim zrobić Jednak kręgu niewidzialnej soli nie przekroczy żaden demon W mroku ranka - jeźdźcy apokalipsy, nie śpią Kiedy zanoszę cię do łóżka oni czekają aż otworzymy oczy Nie umiemy się rozstawać...

Fałszywa miłość spotkali się na chwilę by zaspokoić swe żądze ona…posilić się kłamstwem on…wydać gdzieś pieniądze łapała więc słowa słodkie karmiła to chude serce a on brał w zamian rozkosz układał przed nią kobierce i byli szczęśliwi oboje to nic że tylko przez mgnienie ona …z fałszywą miłością on … z fałszywym pragnieniem rozstali się tak jak spotkali gwałtownie bez czułości zatopili się w zgiełku dnia szukając nowej miłości ona …tej co kłamstwem ogrzeje on … tej co spali pragnienia wypełnili serca na chwilę w kolejnej spirali spełnienia

Muzyka gra i płoną kandelabry Na ścianach, rzucają długie, gęste cienie, Sala jest pusta, tylko jedno istnienie Tańczy niezmordowanie wśród gruzów przeszłości. Widziałem go kiedyś razem z Colombiną, Gdy złączyli dusze w namiętnym pocałunku, Lecz było to dawno, całe wieki temu, Gdy jeszcze tkwił wśród pozorów szczęścia. Czuje się strażnikiem staroświeckich zasad, Ostatnim spośród wiernych kochanków, Cały świat zawalił się po zdradzie Colombiny, Odeszła z kochankiem... dokąd? Nie wiadomo. Arlekinowi pozostał ten groteskowy taniec, Zblakłe wspomnienie lat wspólnie przeżytych, Na twarzy jego, tak niegdyś przystojnej, Życie odciska ślad nieubłagany. Warszawa, 19 VIII 2021

toczę ten ciężki kamień już 57 lat kresu siłaczki nie widać Kwadryki. Logarytmy. Różniczki. wesolo mi z matematyką dwie konwalie wyrosły na marsjańskim piasku płomienie miłości strzelają jak race ku niebiosom dzieci kwiaty znów wplatają storczyki we włosy dostałem dwa ciosy w twarz Erynie tną przędzę ludzkim losom dwa plus dwa nie zawsze wynosi cztery

co dzień warto cieszyć życie być jego tłem kłaniać sie mu zawsze być soba nie bać się jego wiatrów i mgieł co dzień warto żyć dumnie nie dokuczać losowi pozwolić by to on był sensem nocy i dnia co dzień warto iść prosto nawet gdy kręta droga a niebo pochmurne gdy smutek z nas drwi co dzień warto głębiej zaglądać życiu w oczy czuć jego moc dziękować mu za to że jest

omijają puste szanse wiedzą - to nie ta zaciskają mocno palce czasem błyśnie łza slalom trudny prawie hardkor nie ma łatwych tras wszyscy mają różną metę ale jeden start słońca marzeń jeszcze świecą lecz nadchodzi zmierzch biegiem wcale się nie męczą nikt nie mówi nie każdy wciąż przyśpiesza kroku każdy zdążyć chce wkroczyć przed nadejściem mroku w świat gdzie miłość jest

1. Nie wiem kiedy pierwszy raz dotknąłem Cię bezczelnie wzrokiem, gdy mnie minęłaś Kiedy pierwszy raz zajrzałem w oczy aby spojrzeć niżej Chłonąłem Cię bardzo powoli jak pająk, ukryty zabójca 2. Siedzimy obok siebie teraz to Ty mnie oplatasz Twoje piersi przelatują nad moją twarzą jeszcze nieosiągalne dla ust Lód moich dłoni roztopiony udami 3. Złodzieje pocałunków Manipulatorzy czasu Trucizna języka roztarta po dłoni - A teraz mnie rozbierz...

Szary asfalt, Chodnik z kostki brukowej. Stary żart, I zapach sukienki turkusowej. Metro stare, Migające lampy w rytm. Mama dała kare, Szkolny okrągły algorytm. Na lekcji historie i dzieje, Zasady ortografii. Poznajesz mierzeje, I inne tajniki geografii. Z matmy jedynka, Budząca strach i grozę. A zadowalająca dwójka, Z biologii za mejozę. Babcia i dziadek, Przynoszący tonę słodkości. Lizaki na choinkę, I inne nie do przejedzenia różności. W łóżku chory, Leżysz i się kurujesz. A później na matmę wzory, Na przewie spisujesz.

słońce wylało się na bruk domalowałaś kwiaty potem uschły doniczki i nastała noc przyszedłem porozmawiać może pocałować raz tylko raz i herbaty napić się w tej filiżance którą wytargałem za ucho

uśmiechem obmyłaś mój smutek źródlanej wody haustem martwe wodospady moich wzruszeń napełniłaś dawnym blaskiem biją z samego serca te krwi potoki ze zwodniczych gór kierując swój nurt w dolinę życia wleką za sobą obłoki rzucają Ci do stóp kłęby białych chmur byś uszyła z nich znów miękkość swoich słów...

w kapliczce przydrożnej na dróg rozstaju obraz Maryi różami przybrany o osiemnastej gdy dzwon zawoła podążają wszyscy w tamtą stronę w październikowe popołudnie wtórem zawołać "Zdrowaś Maryja" o łaski prosić w czterech Jezusa życia tajemnicach obracając w ręku różaniec drewniany on moc ma w sobie kiedy ufamy niech Bóg z nami będzie i niech nam sprzyja śpiewamy ciche "Ave Maria"