Ranking

smutek życia odezwał się we mnie widzę starców siedzących na skwerach jak strażników wszechwiedzy tajemnej a ludzie biegną i czas ich pożera gdy dnia wrzaski ucisza dźwięk dzwonu starzec na grzbiecie laski się wspiera i wolniutko podąża do domu tam gdzie znowu zamierza umierać jeszcze kontur się laski załamie gdzieś tam przemkną spóźnione gołębie cień latarni zapisze na ścianie smutek który wniknął dziś we mnie lecz się nie martw bo nie zabraknie na miejskich skwerach starych ludzi z tych co biegli tak szybko i sprawnie niejeden jutro się starcem obudzi

Noc… Znowu przyszłaś, przemieszczając się w szale zapomnienia… — okryta białym suknem… Gdzieś — w głębi domu — donośne gongi stojącego zegara — wybijają drugą… Migotliwe płomienie — kapiących świec… … ruchliwe cienie — na suficie… … ścianach… … — podłodze… Przechodzę z pokoju — do pokoju… A w każdym — milczenie przedmiotów… … marmurowych popiersi… Portretów w pozłacanych ramach… Falujące płótna pajęczyn — przesłaniają — obojętne twarze… … wstrząsa gorączkowy chłód… To ty — omiatasz mnie włosami i wzrokiem… — wypełniona pięknem zbolałej śmierci… Kocham cię… Słyszysz? Jedyna moja… … księżycowa… (Włodzimierz Zastawniak, 2021-06-29)

Świat roślinny bujny, niezależny, stary, żywicielem zwierząt, karmi i człowieka. Miliony lat istniał bez ludzkiej pomocy, teraz cierpi, ale ostatecznie przetrwa. Inaczej niż Homo. Burzy się i puszy, mianuje się władcą na planecie Ziemi, szybko by zaginął, gdyby nagle zbrakło zwierząt jak i roślin wśród głuszy kosmosu. Historia nauką? Zbyt piękne niestety. Losu Rapa Nui zapomniały karty. Podcięcie gałęzi, na której się siedzi, roztropnością nie lśni, ani też nie grzeszy. Po nas choćby potop, to dziwne podejście. Czas myśleć o przyszłych tutaj pokoleniach. Mniej groszy w oczach, a myślenia więcej. Wystarczy pęd zwolnić, glob oblicze zmienia.

nie tylko uśmiech kochajmy ale też smutek i łzy uczciwie grajmy nie bójmy się snów i mgły życie to paleta wielu barw pilnujmy ich nie pozwólmy by zły dzień je zamazywał kochajmy dziś oraz jutro ono też nasze jest

ten na którego śmierć przymyka oko co obstukuje laską drogi jakby szukał skarbu i w ogóle on to ostrożnie ze światem już nie chce w ramiona woli po kawałku

Ucichł gwar na korytarzach puste klasy i pracownie a gdy skończą się wakacje nie inaczej, lecz ponownie każda szkoła się zaludni w korytarze gwar powróci pilnych uczniów to ucieszy a tych drugich ciut zasmuci. To jest przyszłość niedaleka lecz te letnie dwa miesiące jak by na to nie popatrzeć dla rodziców są znaczące w dzień po pracy odpoczynek znikło lekcji odrabianie za dzieciaków, które twierdzą, że za trudne jest zadanie. Póki dzieci na koloniach na wycieczkach czy obozach noc nie musi być przespana bowiem można w różnych pozach od podszewki przestudiować i wprowadzić potem w czyny Kamasutrę i podziwiać własny wigor i wyczyny.

Romka nie będzie jutro w szkole bo dziś znów niesie swój transparent na nim zaś słowa o religii a przecież żaden to mankament Romka nie będzie jutro w szkole pobiegł by pomóc motorniczej dostała pocisk w obie nogi za bojkot pracy urzędniczej Trzynastoletni wówczas chłopiec pochwycił sztandar rannej pani i pobiegł ale niedaleko bo kula mknęła już śladami Romka nie będzie jutro w szkole matka odbierze go z kostnicy kto winien śmierci tego chłopca agent UB czy politycy Romka nie będzie jutro w szkole bo w ‘56 zginął choć teraz mamy inne czasy to tamten klimat wciąż nie minął ____ *https://pl.wikipedia.org/wiki/Roman_Strza%C5%82kowski 28 czerwca obchodzimy Narodowy Dzień Pamięci Poznańskiego Czerwca 1956

Wiersz pisany w knajpie, z bezdomnym Holendrem!.Nie byle kogo poznałem!? Godzina: 3:00 rano -:) Wykszałcony człowiek tobie wykszałca! Ale co? klify wiedzy obeznanej w słowotoku widzi duma wypełniona, jak co roku; z powłoki zdzierane drobin instynkty Kamień łupany leci z Bożym planem przetartymi już ścieżkami, ku historii Czerwone kolory przeczą inteligencji, wiekami kamuflowane słoiki szklane podpowiedzą onomatopeją. Rantami. wkręca labirynt krwi ciemnej jasność Skapują świeże - gorąco oraz trwale By w naszych, zadrapanych strupach krzepnięcia przyspieszały serc tętna, kolejne drapania nie pójdą na marne Już bez szlifu, rzeźbimy nasze zagadki jakimi bezwiekowe są otwarte jaskinie, zimowy czas obsypuje jesieni laurami Jesteśmy laureatami Nobla w naturze Prawdziwa nagroda uczyni oklaski nieznanym pochówkom samych siebie Przyszłe pokolenia zabeczą nad nami mówiąc środku, co nam się dzieję ? Porąbany świecie!...Kawałki zobaczą, na mieliźnie krwawych wodospadów żelazo.nasiąknięte rdzą.Tobie powie, że żyjemy w nieuchronnym perpetum mobile: wspólna paleta to chuch siarki, kamienie nawadniane kolorami róży Jeśli "człowiecze" nie przyjmiesz ciała, nie dowiesz się - czym ona, O! Piękna duszo trwaj wszystkim na wietrze Dopóty żyjemy, dopóki wiersze piszemy Nie ubliżamy - do wykletych należymy Serca każde generują jednym watem, podatkiem życia wszyscy ci świecimy zielonymi żródłami OZE* * - odnawialne żródła energii Parafraza: W swych hutach, odlewnie pisanych wierszy przypominają skup kamieni szlachetnych Poznając tantalitu wody królewskie pijemy stygnąc - u boku wanadu, molibdenu. Niob łączywszy pozostałe, jedną bombą jądrową kreuje nam wiersze, z falami rozchodzą się Tsunami przyjaźni, na odległość echolokując Sygnał rozpierzchniętych jednostek rodziny! Łączy nieznany pierwiastek, wspólnej poezji

Święty Piotr Spośród prostych ludzi wzięty stałeś się rybakiem dusz a dziś Piotrze jesteś święty Bóg Ci dał do nieba klucz Chciałeś blisko być Jezusa szedłeś za Nim krok w krok dziś jaśnieje Twoja dusza gdzie niebiański błyszczy stok Kiedy się zaparłeś Pana jakże wielki był Twój żal w sercu zaś powstała rana choć Ci Bóg wybaczył Sam Ty poniosłeś śmierć męczeńską i podobnie jak Twój Mistrz teraz jesteś Boga blisko w blasku chwały poprzez krzyż Święty Paweł Święty Pawle Apostole wybrał Ciebie kiedyś Bóg byś mógł pełnić Jego wolę i zejść z błędnych życia dróg Nie szczędziłeś życia swego by męczeńską ponieść śmierć wszystko z Bogiem i dla Niego wlałeś wiarę w setki serc Ci dwaj wielcy dzisiaj święci w niebie triumfują już dali przykład żywej wiary wysłuchują naszych próśb

smakowała jak bursztyn rozpuszczony w winie znalezionym po latach w zapomnianej piwnicy nieprzespanych nocy szybko dawne marzenia przez lata ukryte w prozaicznej puszczy gdzie pragmatyzm krzyczy potrafiła przypomnieć piękny zapach połonin kiedy razem we dwoje szukaliśmy kwiatu paproci wtedy był niedojrzały teraz nam się zestarzał ale przecież nigdy nie jest za późno

dam kiedyś spokój samej sobie każdy zasługuje na chwile wytchnienia choćby w gąszczu zielonym za dużo emocji i wrażeń jak na jedną noc dwadzieścia cztery godziny na jedno kruche życie zbyt delikatne ciało na spacer w ogniu zbyt wrażliwa neszama na romans z diabłem dam kiedyś spokój samej sobie odwrócę się na pięcie niespostrzeżona idąc dalej Klaudia Gasztold

Witam - cieszy mnie twój komentarz - dziękuje - Pozdr. ciepło. Witam - będę się starał a jak wyjdzie zobaczymy - dziękuje za czytanie - Pozdr. Witam serdecznie - dawno cue nie widziałem tym bardziej to cenie - Pozdr. uśmiechniety. Witaj Marku - miło że tak widzisz - dzięki za to - Pozdr. Witaj - cieszy mnie że się podoba - dzięki - Pozdr.serdecznie. Witam - miło że czytasz - dzięki - Pozdr. @zyzy52 - miło cię widzieć za co dziekuje i pozdr.

Wymyśliłam nową zabawę. _____________________________________________________________ Pisz Świecie. albo Susz Ząbki. wokół Mordy. Zwierzyniec. Oborniki. włożę Prabuty. postawię Płoty. zbuduję Łódź. będę Wesoła. __ Pisz (woj.warmińsko-mazurskie) Świecie (woj. kujawsko-pomorskie) Susz (woj.warmińsko-mazurskie) Ząbki (woj. mazowieckie) Mordy (woj.mazowieckie) Zwierzyniec (woj. lubelskie) Oborniki (woj.wielkopolskie) Prabuty (woj.pomorskie) Płoty (woj.zachodniopomorskie) Łódź (woj.łódzkie) Wesoła (woj.mazowieckie)

Na wakacjach to nic strasznego, jednak tym razem konsekwencje okazały się poważne, i otóż: zaczytałem się (o o'haryzm Świetlickiego) i nieopatrznie uległem, a może zwyczajnie zaryzykowałem. - Dobrze. Powiedziałem do żony. - Będzie po twojemu. Dzisiaj jedziemy na czarną plażę wylegiwać się na czarnym piasku ale ty prowadzisz. Stosownie do tej chwili ubrano mnie w bladobłękitne trampki i czarne okulary. Podjechało granatowe auto. Silny podmuch wiatru strącił ulubionego zielonego pluszaka prosto do kanionu. Przetransportowano mnie do Puerto de la Cruz Do zdjęcia, powiedzieli wciągnij brzuch. Poczęstowano mnie ciepłym piwem. Namaszczono. Zadecydowano, - zamknij oczy oraz cierpliwie leż w tej jednej pozycji. Na wszelki wypadek spoczywam obok deski surfingowej jakiegoś rudego Szkota. Teneryfa, lipiec 2016.

- Nie zostawiaj mnie na długo, nie narażaj na tęsknotę, ona piecze tępym bólem i otwiera strach: co potem... Gdy mi mówią, że ta Pani nada smaku i bliskości, to się boję, że za mało wiem o całej tej MIŁOŚCI. Co ze smutkiem i co z żalem, gdy za gardło czasem chwyta. Miało dobrze być - a za to problemami dzień zakwita. Bo czy można wybrać tylko to co miłe i nie boli? A co z ciemną stroną mocy, gdy się w zazdrość świat wystroi. Zdecydować się na pakiet różnych uczuć i emocji. Nie uciekać, zostać dłużej. Żyć z miłością - kochać mocniej.

o piątej nad ranem przyszedł do nas pająk śniło mi się że to twój syn kawa i papierosy opowiedziałam ci o tym ale szykowałeś się do wojny więc strzepnęłam pajęczynę o piątej nad ranem śniło mi się że przyszedł do nas mój syn zaparzyłam drugą kawę 210629

@Marek.zak1 Oto proste rozwiązanie warto je wprowadzić w czyny no, bo czego się nie robi żeby zwiększyć stan rodziny. Pozdrawiam :) @joanna53 Owszem po rzetelnej pracy jak najbardziej się należy odpoczynek, czyli relaks sam na sam i bez odzieży. Pozdrawiam :) @Waldemar_Talar_Talar Można w 6 i w 9 można i z doskoku można na stojąco można też na boku. Pozdrawiam :) @corival Niekoniecznie zaraz trzecie zabezpieczyć też się można i uprawiać seks bezpiecznie tak radziła mi położna. Pozdrawiam :)

@emwoo@Leszczym Dziękuję! Bawcie się dobrze, ja już śpię, raczej łypię jednym okiem-:) Idę na półtorej godziny spać! Pozdrowionka ślę dla Was

tyle perełek, że ciężko wybrać ulubiony fragment :)

@Nefretete Super wiersz. Naprawdę:))) Niegłupie i bardzo metaforyczne!!!

@corival Na wstępie napiszę, że bardzo podoba mi się twój wiersz! Frazę powyżej zamieściłem celowo, gdyż chciałbym wytłumaczyć, na czym opieram swoje przekonania dotyczące twojego wiersza. Prawdą jest, że Matka Natura robi nam - jako gatunkowi, który na najwyższym szczeblu drabiny bytu powinien myśleć holistycznie - łaskę... Zwierzęta, rośliny i inne istnienia tego Świata, mają wszystko za darmo, bo są bliżej natury. Ludzie natomiast (no bądźmy szczerzy) muszą darmo wypracowywać w epoce "Techne". Powinniśmy być wizytówką wspólnej Matki, która obdarza nas plonami. Gdyby technologia i inne pierdy, nie opierałyby się na plądrowaniu Ziemi z jej kruszców( oraz innych składników) i podeszła mniej inwazyjnie względem natury do tworzenia czegoś, co nie szkodziłoby ogółowi - byłoby ok! Niestety! Sam proces zbyt daleko posunął się, łamiąc wszelkie prawa jakie nadała nam Ona! System dzisiejszych praw, ustanowionych, przez hu... wie kogo sprawia,że dzisiaj możemy mówić o bogactwie, jakie wytworzyliśmy. Pieniądz! Z pozdrowieniami dla ciebie!

Muszka Onegdaj muszka po mnie chodziła Z przodu jadła z tyłu paskudziła - fuj! No i do dzisiaj nie wiem, k-mać... Co jej się chciało - jeść czy srać?!

pod osłoną nocy miłość dojrzewa zbiera żniwo uśmiecha się pod osłoną nocy smakuje wino po którym my się kochamy pod osłoną nocy jesteś ty i ja niebo zaskakuje mamy fajne sny pod osłoną nocy błądzą myśli które nad ranem nie mówią nic pod osłoną nocy życie się tli zaś serca kuszą wolnością pod osłoną nocy czas nie goni ale otwiera okna i drzwi

Pod płaszczem mgieł nocy Płynie życie Wypełnione małą chwilą Jak balon któremu nie chciało się Wydąć ze wszystkich sił Pijany mechanik wkłada dostępne siły By zarobić na narkotyki Gdzieś z oddali Brzęczą klucze Wymieniane niczym instrumenty W rękach chirurga To naprawdę świetny mechanik Jutro też przyjdzie dzień A po nim noc Zaćmi koleje losu Płaszczem mgieł

Ten wiersz dla mnie to bardziej proza poetycka,Ale może być, czemu nie, nie wiem dlaczego akurat Merlin Monroe ? Tak niby wyjasniasz ale to trochę udziwnione skoro chodzi o inną kobietę i to tragiczne wydarzenie. Przez to ono gubi się gdzieś w sposób przez Ciebie chyba niezamierzony.dobry jest ten motyw z łańcuchami. Napisalabym ten wiersz jeszcze raz Ale bez Merlin bo jej obecność tutaj jest nieuzasadniona moim zdaniem Pozdrawiam kredens

@corival No wiesz -:) ( żartem ujmując ) mobilna jesteś, skoro wystukujesz klawisze na wirtualnej maszynie telefonu -:))

@Stary_Kredens Dziękuję - zawsze wypada zapytać, tak mnie mama uczyła :) i nauczyła.

@Anna_Sendor fajna końcówka nie upieram się, bo sam tego nie lubię, jak ktoś się za to zabiera, ale pewnie wcześniej można by nieco dopracować. Ogólnie na plus

@dach to najmniej istotne, ale zwróciła uwagę data 2016 ;) sam wrzucam starocie, ale nieco nowsze mimo wszystko dojrzałe, nie ma co komentować, po prostu przeczytałem ze smakiem

@corival W takim razie ja już milknę po co mam być pomówiony że maczałem swoje palce a ten nowonarodzony jest efektem mej porady bo rodziców namówiłem czyli, że to dziecko moje choć go przecież nie zrobiłem Pozdrawiam :)

znamy podstawowy schemat Samuelu Samuelu sen Samuel Samuelu sen Samuelu Samuelu jestem przypuszczalnie podobnie Ezechielu Eliaszu reporter znał tylko główny wątek poza Samuelem był też Abiasz w innej miejscowości Abiasz obudził się wysłuchał i spał dalej gdy trafił do Szeolu – czy czekał na przejście do raju czy też został ukarany za strach wolny wybór brak sił

@Nefretete Dziękuję za docenienie moich wysiłków i obszerny komentarz, do którego się odniosę. Piszesz, że zwierzęta i rośliny mają wszystko za darmo, bo są bliżej natury, a ludzie nie i muszą sobie wszystko wypracować (za darmo). Tak sobie myślę, że człowiek również miałby wszystko za darmo, ale sami sobie skomplikowaliśmy życie. Nasze umysły popychały do przodu technikę, później układy społeczne, wygoda i pieniądze też zrobiły swoje, aż doszliśmy do absurdu... Oczywiście możnaby temat rozwijać, ale jak sądzę nikt nie oczekuje tu szerokich wykładów. Zresztą, wszyscy znamy realia. Pozdrawiam :)

@emwoo A jak myślisz? z czego wynika. Brak zaufania obok empatii powoduje "rojber" w głowach Dzisiaj czołgliwie stara się człowiek znaleźć most, o którym wspominasz. Czyżby zasada ograniczonego zaufania funkcjonowała ponad zasady, które winny być naśzą pieczęcią braterstwa i człowieczeństwa.... Co do mnie... Jeszcze nie żyję. Szykuję się zaraz spać ( Bo nocka ) I swoją drogą, ostatnia wiadomość siostry, zbiła mi moje kręgle. Tego nie jestem w stanie zdzierżyć. Myślę, że jeśli wstawię ( za jakiś czas) tekst, nikt się nie obrazi. Tymczasem! Pozdrowionka dla ciebie @emwoo Wstawiam tekst, co mi tam-:) i trzeba lulu-:) Pozdrowionka, jeszcze raz zostawiam!

@Nefretete dzięki Sebku :) i któż to powrócił do żywych? hihi :) w przytoczonym przez ciebie fragmencie "blaskiem pięści otwartej strudzeni" starałam się wykazać paradoks w jaki "podróżni" czyli ród człowieczy jest uwikłany. coś jak oczy szeroko zamknięte. pięść nawet jeśli "otwarta" nadal pozostaje skierowana przeciwko komuś. nie będąc mostem, który buduje w każdym upatruje wroga ...

frajda jest po obydwu stronach, każdemu należy się wypoczynek, pozdrawiam.

@corival to wszystko przez tą packę na muszki ;( (bardzo się cieszę, że fraszka wywołuje uśmiech na buzię)

@Antoine W Trzeba było zapytać, zanim się z nią pożegnałeś ;)

@huzarc@Antoine WMiło mi, że zechcieliście tutaj zajrzeć i pozostawiliście ślad. Pozdrawiam :)

W życiu mogę uciec we śnie dziwnie nie potrafię zamiast mięśni cienkie włókna bawełniane W życiu mysie dziury we śnie mają do nich mapy nie spalę w nim mostów zapomniałem nawet zapałek Nie obudziłem się z krzykiem usiadłem na łóżku patrzę teraz na mały otwór w ścianie nad podłogą prostuję umięśnione nogi i łypię na kanister benzyny

Bardzo udany wiersz, chociaż coś w 2 miejscach do przemyślenia (ludzi, ucisza - cisza, niejeden). Jest nastrój nieuniknięcia i spokoju. Z drugiej strony osiągnięcie słusznego wieku jest przecież sukcesem samym w sobie, godnym podkreślenia i wielu go nie osiąga, bo choroby, wypadki itd.

@duszka dziękuję bardzo duszko! Też mam taką nadzieję :)

a ja nie boję się cieni zatem niech mnie nie straszą taki jeden chodzi ze mną i nie chce się odczepić a ja szukam słońca żeby jego zgubićktóry przed i za przekleństwo mojego życia tak ta chwila będzie najpiękniejszakiedy nad głową w zenicie

@opal Pozytywnie wróżbowy wiersz z doskonałą puentą. Pozdrawiam :)

Anioły mają skrzydła dlatego im łatwo mogą latać wysoko nad chmurami my tylko ziemi dotykamy stopami albo w starych butach szytych dratwą Anioła spotkać niezmiernie jest trudno bo nie zawsze tobie się pokaże co rano wyciera nieba witraże Pozwól mu czasem oczyścić duszę brudną gdy grzechami masz wypełnioną i nie dla nich podarowano ci łono wszak życie nie może być wyspą bezludną Anioły są dobre i zawsze cierpliwe bardzo pragną ciebie kochać bardziej niż ludzie nie żyją przecież marzeniami w ułudzie kochają nawróconych choć inni nimi gardzą Za wskazanie drogi nic nie chcą choć wiele czasu rozdają i tego na głębsze przemyślenie … Kiedyś spotkam anioła tam gdzie śpią cienie wierzę że jesteś blisko - chroń mnie mój aniele przed niewdzięcznością fałszywą miłością obłudą i pogardą bo są dla serca jak skałą zimną i twardą … chroń mnie przed wszelkim złem Jesteś taki niewinny i nieskalany zostaniesz też między wierszami tobie też będę pisał ody i peany bo to że zawsze jesteś to jedno na pewno wiem…

:) ależ piękny wiersz :))

@Andrzej_Wojnowski mądry wiersz, przemyślany morał, słuszna chociaż gorzka diagnoza

@Andrzej_Wojnowski Można by Andrzeju jeszcze dorzucić, pytam się po co? Ze słowem na ustach płakali i się śmiali - umierali nocą. Pozdrawiam, wszystkiego dobrego.

ona duszę ci z zawias wytrąca po rozprutych huraganem oczach piachem sypie ja orkanem ust roześmiana w nieba bugaju pochodnią rozświetlam noce krą ścięte w snach pasją rozkwitam czupurnie obłokiem weny legnę w tobie żarem odbita by z odrętwienia wydobyć to co mrozem skrzypi czego dotknę plastrem miodu muśnięte