Ranking

pamiętasz szliśmy sobie naprzeciw obok najdłuższego cmentarza świata nic nie miało więcej znaczenia niż nasze kolejne spotkanie końcówka lata jesień zima i jeszcze jedno lato później częstowaliśmy się nawzajem jadem w dniu gdy cmentarz świeci jak pochodnia pamiętasz pochowaliśmy tam uczucie a wiosny nigdy nie było

marzenie o pięknie leży na czystej pościeli szepty szalone pełne słodyczy wszelakich maści i nagłość przewrotna udręka bezsennych nocy dwa losy dwa istnienia splecione w jedność dotknięte boską ręką trzepoczą skrzydłami tryumfu

Paznokcie Paznokcie na palcach u nóg są chyba inne od tych na rękach. Te chodzą, te nie. Choć. Paznokciem wskazującym w stopie nie można skierować na kciuka w dłoni. Choć. „Synu, czy możesz obciąć paznokcie umierającemu Tacie? Bo ja jakoś nie mogę”. „Tak Mamo, tylko powiedz które?”.

łatwo powiedzieć kocham trudniej zrealizować owe piękne słowo spowodować by jego ciepło nie było zimne lecz miłe chyba że to powiedzenie płynie od serca jest jasne otwiera drzwi okna za którymi czysta szczerość

W dyskordzie zawsze jest zgoda. Na szukanie postronka. W koronie z kolców róż - przemierzam kwitnącą łąkę. Znowu wylała rzeka. Fekaliów, miłości i spalin. Na mnie - musi zaczekać. Wylałam swój kubeł pomyj. Nie chcę do tego wracać. Szanujmy naczynia krwionośne i puste miejsca przy stole Bo nadal jest tam miłość ... Ponad gigantyzm idei. Choć mniejsza niż odlew serca na półce z jakiejś 'ikei' Wypuszczam się z własnych objęć Robię to, przyznam, siłą W tle słyszę znany utwór ''Mówią, że to nie jest miłość'' Mam słabość do brązowych oczu I resztek nutelli w kuchni I opuszczonych ogrodów ... Jesteśmy tacy okrutni! Włóczymy się po lasach, macając paprocie, rukole Kiedyś nas NIGDZIE nie będzie!!! Słyszałeś o TAKIM stole ... ?

Lustro pytałam każdego ranka Czy umiem kogoś zachwycać "Nie jesteś piękna nawet w połowie Jak srebrna łuna księżyca" Tak mi mówiło, z tym samym zdaniem Trudno mi było w to wierzyć Więc wyrzuciłam lustro niewdzięczne I zamieniłam się w księżyc Do dziś swą łuną oświecam niebo (Kto nie wie, niech dobrze patrzy) Może zobaczy moją osobę I me przyjaciółki - gwiazdy

Starczyła odrobina wyobraźni żeby wylądować na Ziemi niemal po raz pierwszy, świeżym śniegiem pokrytej, w którym nie wyrzeźbił reliefu żaden bieżnik, patrzeć nim niewielki krok się uczyni, odcisk nietrwały i nikły w świetle z Księżyca wziętym, oddawanym dźwięcznie, kiedy kry szeleściły w ciemnym nurcie Wisły, wytrzeszczały oczy za łodzią, która będzie kiedy będzie, pewniejsza niż Kevin, śnieg teraz, niż tłusty szron na drzewach, mróz, że aż szkliły podeszwy stóp w buciorach, kiedy się ociepla na linii ziemia-niebo, telewizor bliźni z człowiekiem - dobrze, że nie śnieży.

Zgubić telefon – mała śmierć, ale idzie się przyzwyczaić do butów gubiących podeszwy, zapomnianych adresów i numeru pesel, posianych kluczy, ziaren tracących zaczepy, aż ja na ty ze wszystkim przejdzie

Miała matka syna z Podhala, z zawodu serdaki wyszywała, wyrzucał je syn ze złości, ale łapał, żeby nie robić matce przykrości, rodzina łapserdakiem go nazywała.

spojrzeniem elektryzujesz powietrze wiążąc ciało rozrywasz myśli upaja kontrola kiedy odciskasz swój znak walczę zatracając zmysły drażnisz smakiem by wraz z gorącym oddechem uwolnić bestie ponieważ jesteś

słońce się zniża ławicę świateł goni wiatr po jeziorze

Żeby już się nie obudzić Żeby już się przestać trudzić O jutro O pojutrze futro Żeby już zapomnieć Zmienić się w cieniutką nić Żeby już nie musieć rano Znów przepraszać nieustannie Za zawczoraj Za pomyłkę Żeby już nie wstydzić Abyś nie mógł ze mnie szydzić Żeby wreszcie się ziściło Świata brak bez świata miło Żeby poszedł w cichy kąt Bez pomyłek Żalu ton

Spotkają się oczy Błądzić będą dłonie A kiedy zamkną ramiona W bezpiecznej przystani Przylgniesz By nasycić się spokojem

@Pan Ropuch Dziękuję:) Mam jeszcze kilka ujęć;) Takie tam wspomnienia z wakacji z ubiegłego roku - nie oddają tego, co widziałam. Za to wiersz... obudził wspomnienia:)

Mam bardzo podobne doświadczenia. :) Nucę, śpiewam, czasem układam. W umyśle noszę cały katalog zarejestrowanych utworów: instrumentalnych, piosenek, ścieżek dźwiękowych z niezliczonych filmów. Muzyką poprawiam sobie nastrój, podnoszę na duchu. :) Pozdrawiam

@Ilona Rutkowska Przepiękne zdjęcie! Przypomina mi obraz, który wisiał w pokoju moich rodziców. Rybak łowiący ryby i siedzący na ławce przy złocistym zachodzie słońca. Pozdrawiam Pan Ropuch

@WarszawiAnka To jest to... słońce, wiatr i jezioro...;):)

Złap mnie świecie w dłonie jak swoją kruszynkę, mam zmartwienie wielkie, otul mnie na chwilkę. Złap mnie i uspokój, jesteś całym światem, ja dzieciątkiem twoim, delikatnym kwiatem. Pomożesz mi myślą dobrą w czarnej chwili? los rozsypał karty, może się pomylił? Już się przekonałam, że ty cuda możesz, przenieś mnie przez kłopot i poratuj w trwodze.

przyszedł chłop postawił strop doskoczył gach sklecił dach powstał niemały lament zaJAZZgotał Pan Ptaszek - tak powstał fundament Charlie Parker Jr. (Bird) ojciec bebopu, który to zapoczątkował jazz nowoczesny. Pozdrawiam Pan Ropuch

Czy nie powinno być Odejdź??

@Ilona Rutkowska dzięki za serducho

@Ilona Rutkowska : ...i jeszcze raz. :)

Ślicznie dziekuje @Sylwester_Lasota dzięki za serce

@Ilona Rutkowska , @Pan Ropuch : Dziękuję za serduszka i za refleksje. :) Pozdrawiam :)

@Ilona Rutkowska : Dziękuję za Twój głos. :) Doskonała i bardzo nastrojowa ilustracja do mojego wiersza. :) Serdecznie dziękuję - i cieszę się, że wiersz przywołał w pamięci miłe chwile. :) Pozdrawiam

Przeczucie, a nawet pewność nadejścia cudownej, intensywnej chwili miłości... Pięknie :)

@Marcin Krzysica Tak to właśnie jest...:)

@Jan Paweł D. (Krakelura) "ale idzie się..." świetne:) pozdrawiam I.R.

@Pan Ropuch : Dziękuję. :) Nuciłam sobie wczoraj. :)))

Bardzo mi miło, że okazujesz tyle serca. :) Miłego wieczoru! :)

@WarszawiAnka haha a ja Zasercuję i tak , taki już ze mnie łapsurdak - łam się chlebem witaj się solą dziel się sercem :D Pozdrawiam Pan Ropuch

@Pan Ropuch : ...i jeszcze raz. :)

@jan_komułzykant : TABAKI FOTKA, A KTO FIKA? BAT?

K U R R R Ł A A!!! - że tak przemówię dziś nosacza mową; bo jak tu się zachować w zimnych, z deszczem dzionkach,w pierwszym tygodniu września, jesienią znaczonych?!!Nie dość, że wciąż hulają wirusokorony*,a maska powoduje mglenie okularów- to ciągle w telewizji polityków paruprześciga się w głoszeniu siermiężnych prawideł;jak należy nam walczyć z tym wstrętnym COVID-em ..Latojesienną* porą szlag mnie mocno trafia;lecz wiem, gdzie i jak znaleźć przytulny grajdołek - ot, po prostu gdzieś w barze usiądę za stołem;tu nie zaglądnie przecież obłąkańcza mafia,co to w swoich ocenach gardzi wprost takimi- i niech już tak zostanie. Ichni sort wraz z nimi .. ~~

@Gathas - dobrego dnia, serdecznie dziękuję.

Lepiej gnić w przydrożnym rowie niż dziś wezwać pogotowie

Takiej zaistniałej miłości nie da się według mnie bez reszty czy do końca pochować.., zostaje gdzieś bardzo głęboko w sercu i w naszej pamięci, jak widać po tym wierszu :) Przemówił do mnie, więc musiałam mu odpowiedzieć :) Pozdrawiam.

Fajny choć jeszcze bym popracował, ale jest dobrze, a mogłoby być, moim zdaniem, jeszcze lepiej. Co prawda ojcu paznokci nie obcinałem, ale wezwali mnie do szpitala, żebym ogolił mu włosy przed operacją. np. czy nie byłoby lepiej i bardziej elegancko: Paznokcie u nóg są chyba inne niż te u rąk - ?

@Waldemar_Talar_Talar Odszedł choć jeszcze długo będziemy Go kochać.

Jakby rozpędzony a tak samo miele wciąż swoje robi chociaż zmienia się wiele Domy jak grzyby po deszczach z fundamentów wyrastają tak to już jest że jedni burzą zaś drudzy nowe stawiają Na naszych oczach świat zmienia się widzimy przemiany nowe biorąc stare porzucamy Tysiąc lat minie Bóg da może i tysiące a on będzie mielił dalej dopóki , dopóty nie zgaśnie to słońce

Oczywiście, WarszawiAnko! Dobrze to rozumiem. I wiem, że czasem dotykam w moich wierszach bardzo wrażliwych miejsc.., ale tak a już jestem. Pozdrawiam :) . Ojej.. Po tym, co napisałać zauważam, że to może być też erotyk :) Ale podoba mi sie , że można ten wiersz różnie odczytywać, bo nabiera jakby uniwersalności... Dziekuję Ci i pozdrawiam :) @Lidia Maria Concertina @miauczenie owies Dziękuję Wam za czytanie i serca :) :) Pozdrawiam!

Zaginiony świat Pamiętam, nie istniał jeszcze świat, wszystko było ciekawsze i proste… To my wznieciliśmy ten raj, wybrukowaliśmy drogę do piekła? Stworzyliśmy własnego Boga? Może to nie my narysowaliśmy te znaki na niebie? Może nie nam przyjdzie zapłacić za piękno? Zostanie w nas odrobina litości, przyrzeczenie, że pewnego dnia ziemia spotka się z niebem? Obietnica, że śmierć będzie lepsza od życia? Czy pewnego dnia krew przemieni się w bagno, wojna zakończy pokojem? Szatan poda rękę Bogu?

@duszka niezły erotyk!

Mam na ten temat zdecydowanie za dużo do powiedzenia. Duszko, umówmy się, że jeśli nie będę komentować Twoich wierszy, to dlatego, że nie stać mnie na emocjonalny dystans. Może tak być? Pozdrawiam

Dziękuję za Twój głos. :) Dziękuję również za ten kilkuminutowy powrót do krainy dzieciństwa. Znamy, oczywiście, znamy. :) Pozdrawiam

@Marcin Krzysica Nic dodać nic ująć. Pozdrawiam Pan Ropuch

Bardzo dziękuję. Pozdrawiam

Chcę wszystko! nie będę cukierków wąchała w papierkach nie będę już pragnień chowała w butelkach bo czasu mi szkoda na te puste słowa. Chcę więcej. Konkretnie do bólu i do prozy życia, ryzyka, zepsucia i wyjścia z ukrycia, mam dosyć teatru i dosyć mam sceny. Umrzemy. A jeśli nie możesz mi wyjść na spotkanie, to daruj czas zbędny i daruj konanie, poświęcić się mogą wsze nieszczęśnicy z ulicy, więc stań naprzeciwko, i powiedz co czujesz a każde to słowo ja w pełni szanuję, bo lepiej jest w prawdzie niż taplać się w błędzie. Nie będę.

Kuma kumie we wsi Rokiciny do bigosu dolała rycyny - bigos ten był na wesele. Chodzony* z teściem na czele ustawił się wnet .. obok latryny ... PS - chodzony* - taniec ludowy