Ranking

Nie skłamią , nie wyjawią prawdy . Spowiednicy młodych ludzi . Powiernicy winy wisielców . Opiekunowie marzeń dziecięcych . Dźwigają ciężar swojej dojrzałości , piękniejąc z latami Szum liści, to echo wszystkich słów świata . Wiatr pobudza je do mowy w języku milczenia . Zaklęci w wiele gatunków, świadkowie przemijania wieków .

Inspiracją do wiersza był obraz./ Bóg z Diabłem mają sp. z o.o. grając w karty obserwują nas * zaplanowałeś sobie mój bezcenny przyjacielu pomóc tym co chcą więcej niż możesz im dać ten barłóg nigdy nie będzie do końca okrzesany chwilę po tym twoje plany legły w gruzach uściski dłoni coraz intensywniej parzą paznokcie zostały zagrzebane od rozgrzebywania niepotrzebnego nie masz siły wstać niosąc tę pomoc na grzbiecie masz coraz większy ciężar uniesień zaglądałeś w oczy najgorszym wrogom chcąc zetrzeć z nich kurz zostałeś w zamian opluty w twarz teraz jesteś potworem zbudowanym z nich wszystkich karłowaciejesz karany za dobroć którą okazałeś i że niby miała wrócić ze zdwojoną siłą ukorzyłeś się przed mądrością wyższą od twojej wrażliwości teraz każą ci szukać własnych błyskotek monet co pogubili w sztafecie dochodzenia do władzy po trupach głowa zabandażowana z plamą krwi w okolicy oczu wzbiera żal za egoizm i pustkę w szpitalach i domach przepełnionych miłością bez granic jest więcej podobnych obrazów ukorzyłeś się nieraz przed garniturem teraz nagi pozbawiony tkanki jakiejkolwiek którą z ciebie zdzierali żałośnie uciekasz zostawiając za sobą zgliszcza piekła na czworaka jak zagłodzony porzucony w pośpiechu wakacyjnej przygody pies w tle widać budynki niedogaszone przez pożar gdzie nowa władza szykuje się nowa władza wznieca ogień napalona mówi - będzie lepiej lepiej będzie mówi i obiecuje i tak można to tłumaczyć tylko tak szukając po omacku człowieczeństwa które poddano eutanazji jeśli po jakimś czasie przypadkiem natkniesz się na lustro w tym stanie nie będziesz wiedział że to człowieczeństwo odbija się w nim poddane eutanazji

Są tacy, którzy z dwóch minusów, chcą ustawić równość.

uśmiechnięte smutne oczy jak odszukać w nich człowieka który pod pozorem śmiechu w cień ucieka

wśród bliskich samotny a obolałość przekracza wszystkie granice Boże ! słyszysz? pozwól przejść ostatnią metę

bo on nie wie jak nie kochał i nie myślał i nie martwił się przemykał nie zależał ani jemu to nie wiedział bo i czemu jaki kolor ma tęsknota i jak nadać sens żywota jaki ciężar miłość niesie co nagrodą a co winą jemu się pojęcia mylą jego świat jest taki fajny płytszy lżejszy jednostajny i obrazy jakby szare gdy uczucia trzyma stale dyscypliną bo on nie wie jak kolory ubarwiają świat szalony.

porozmawiam z obłokami niebu pięknie się pokłonię słońcu podam obie dłonie do wieczora tak dotrwamy gdy księżyca srebrny rogal wzejdzie ponad chmur górami odtańczymy taniec gwiezdny aż do rana pohulamy

pokłóciła się noc z dniem o to kto jest bardziej lubiany kto potrzebniejszy jest kto jest bardziej znany pierwsza zaczęła chwalenie noc mówiąc że chociaż jest ciemna kryje w sobie wielką moc ba kochankom jest niezbędna że jest natchnieniem dla malarzy lubią pisać o niej znani poeci jest westchnieniem dla cmentarzy nieśmiałych ludzi kręci potem zaczął chwalić się dzień że to on wymyślił dla ludzi tak bardzo potrzebny im cień że wszyscy go uwielbiają że lasy łąki sady rzeki i pola drzewa kwiaty go upiększają ma słonce tęcze i ptaki a ludziom sny nie dokuczają w tą kłótnie ja wkroczyłem postępując sprawiedliwie obie strony pogodziłem i się temu nie dziwię

Nic co ludzkie Lżyj mnie, śmiało, (u)lżyj sobie, będę tarczą, proszę, celnie mierz, wrzuć w błoto, mieszaj z błotem, jestem ciotą, jestem pedziem. Hardo gardź mną, spluwaj na mnie, ścigaj, trop jak zwierzę dzikie, jakąś gałąź znajdź, latarnię, jestem obcy, jestem Żydem. Bij mnie, oddech wytłucz ze mnie, weź na buty, jestem brudny, a ty przecież nadczłowiekiem, ponad tak, że aż nieludzkim.

odkąd śnisz o słońcu skóra ci ciemnieje pod jego dotykiem odkrywasz że ludzie to często rasiści komu ciało liźnie raz opalenizna już przestaje być stąd znów coś sugerują afrykański klimat szkoda odpowiadać lecz nie chcą zamilczeć ciekawskie ich głowy opowieści snują bez tytułu nawet a ty się przecierasz ze zmarłymi zgodnie z żyjącymi wraz odkrywasz że można nadkładać dniu noce czasem znalezione uśmiechy stosować wyzłacasz swą skórę 24.08.2019

Sierpień kapią syczące bogów plwociny nie daj się prosić choć popatrzymy świt nam się złuszczy agonia cień zje za sierpniem tęsknię chociaż trwa jeszcze

Człowiek chce być szczęśliwy, ale nie zawsze się to udaje. Może lepiej uciec w cień niż udawać radość. PozdrawiaM. :)

Jak to serce. Zawsze na żywioł ;)

myśli są różne bywają zgrabne i upierdliwe z nimi nie wygrasz zawsze postawią na swoim myśl to kurwa złodziej bandyta i Bóg wie co wiem że trudno z tym się pogodzić ale tak z nimi jest myśl naszym królem naszą korona ona o tym wie a człowiek niestety musi myśleć - bo inaczej nicość zje

marzenia się nie starzejąani nie umierajązimnym nie wiejąciepłym nas urzekająMarzenia nic nie kosztująkieszeni nie opróżniajądrogi torują nowecele wyzwalająmarzenie to piękne słowoto góry echo i lasMarzenie brzmi kolorowodaruje nam lepszy czas

"Woda spływa ku temu, co wilgotne; ogień skłania się ku temu, co wysuszone" Richard Wilhelm fr.interp. I-Cingu Heksagram I "Twórczość" Ekscytują cię sprzeczności. Siwy dym, neony, wiatr. Wkładasz ręce do kieszeni, gwiżdżesz, patrzysz, idziesz. Nudzi cię niebo. Lgniesz do ognia (światło! ciepło!) ale gdy płoniesz - płaczesz, modlisz się o deszcz. I znów jest dobrze, do czasu otchłani. Nudzi cię niebo. Nudzi cię niebo?

ładny wiersz pozdrawiam z

Krótko, zwięźle i konkretnie. :) Pozdrawiam

Trochę za dużo mojego ulubionego krzaka "już" A poza tym fajny

Makabryczny obraz i takiż wiersz :(

Śliczny- nieco oklepany… 5

@bronmus45 nagranie dopracuję, to był pierwszy strzał po nocach ;) pozdrawiam

@Jacek_K @Marlett @Justyna Adamczewska @zuzia @Marcin Krzysica @Maja Cyman kłaniam się nisko i dziękuje za miłe słowa. Tak, 17 września będzie już 36 lat...

Ostatni wers bym zmieniła, albo zabrała.

Kombinuję 'w locie', żeby "teraz" zapisać, jako osobny wers, oddzielony enterem z góry i z dołu, co Ty na to.?

Przejmująct wiersz, ból Peelki odczuwalny. Kojarzy się z okruchami diabelskiego lustra z baśni Andersena. Niełatwo odsączyć zło, ale niewinność trzeba odszukać gdzie indziej... Na szczęście świat jest duży. :) Pozdrawiam P.S. Widzę, że awatar nabiera barw - to dobrze. :)

... treść do korekty, jakiej, sama pomyśl.

Każdy inaczej postrzega "raj utracony". Wiersz ciekawy, zaskakujący. Szczególnie przemawiają do mnie "skrzydła połamane" i siedzenie na walizce. A propos połamanych skrzydeł nasuwa mi się nieodparcie poniższa piosenka (już ją na tym Forum wklejałam). Podnosi na duchu. :)