Ranking

starych aut out out out out out out a przecież przenikniętych człowiekiem nie kocha się też starych ciał ciau ciau ciau ciau ciau ciau a przecież przenikniętych Bogiem

Świadkowie czasu Przychodzą i odchodzą Powoli Ruszając się w stronę ostatecznego końca Nikną w cieniu świateł miłości Mają wiele do powiedzenia Ale już nic nie mówią Błądzą wśród ostatnich blasków Dni minionych Świadkowie czasu Mało znaczą Dla bezmiaru historii Oraz dla pustki Nicości Ale człowiek jest mały I wywyższa niewiele większych Ginąc potem tak jak oni W bezmiarze czasoprzestrzeni

Maszyna świata to zbiór trybików. Wszystkie zależą wzajem od siebie. Te zmierzchu, tamte czekają świtu, by w gniazda złączu wejść w tryb „uśpienie.“ Choć nowoczesny to archaiczny, system tworzą w myśl swoich programów, i ciąg symboli matematycznych zatacza kręgi w wiecznym archiwum. Wielu się mieni antywirusem. Skanują wokół złośliwych trojan I oferują tanią pokusę, by zrobić format w ich niepokojach. Niektórzy sądzą że już pojęli kształt ostateczny i przeznaczenie. Instalują, algorytm co dzieli i uaktualnia otoczenie. Ciąg napięć grzmi pod ciężką zasuwą niepomnych prawd słyszanych w kolebie, a księgi z dawna i zgodnie mówią — każdy winien świat zmieniać od siebie.

odpowiedź na wiersz Czarka Płataka pseudo wiersz pseudopoeta pod pseudonimem pisywał pseudopoezję pseudofedrynę często przyjmował chociaż miał ciężką amnezję pseudo go doktor leczył od dawna tanimi pseudolekami był z niego zwykły pseudopsychiatra z chorymi głupio się bawił w domu prowadził pseudohodowlę ludzi traktował jak koty pseudoliterat pamięć odzyskał kiedy dowiedział się o tym przypomniał sobie, że był piłkarzem pseudopiłkarzem właściwie pięści zacisnął ja ci pokażę zaczął odgrażać się mściwie znalazł wnet grupę pseudokibiców na lokum psychiatry chciał ruszyć spotkał po drodze informatyka i pisać znów się nauczył tworzyli razem pseudokodami programy zupełnie nowe powoli czyszcząc z brudnych pieniędzy psychiatry konto bankowe ten pseudowierszyk mógłby brnąć dalej lecz tutaj koniec już będzie to co jest pseudo- nierzadkie wcale, gdy pseudomony* są wszędzie * https://pl.wikipedia.org/wiki/Pseudomonas

Prężą liną kabestan walenie jak harpie, Bosman wrzeszczy, a żaglem tępo szarpie, Oliwę załoga z beczek prędko leje Harpunnik się czai, gdy majtek truchleje, Ktoś nagle krzyczy: przecież to są karpie! YouTube - wersja dla leniuchów

chciałabym w czymś przesadzić zanim rozsądek mnie zdybie czy jest donica na wygłup czy on w ogóle się przyjmie jak to się patrzą co robię ciekawość pod boki bierze lepiej bezmyślny kołtunik mądrym grzebieniem rozczeszę

zainspirowane książką Jakuba Sienkiewicza Nie lubię porządków, niejasne mam myśli, sam nie wiem zazwyczaj, dokąd też unoszą, lecz zbytnia swoboda zbyt mocno ślad czyści po różnych wskazówkach w przestrzeni mnie trwożąc. Uwielbiam kolory, więc czarno na białym staram się pisywać, tego też wymagam, gdy czytam dla siebie; lecz barwy spłowiałe fałszują obrazy, zwątpienie osiada. Ref. Niczego tak dobrze w życiu nie umiem, jak mówić o blotkach rozwlekle i długo, dlatego wciąż piszę nowe utwory, te mają zawierać znaczenie i treści. Lecz zwykle mnie nikt nie słucha z uwagą, bo myślę o rzeczach zbyt bliskich, intymnych, a tekstów nie czyta ten, kto by zechciał, bo gadać nie lubię o własnych dzieciakach. Dowcipy frywolne - tak, chętnie posłucham, choć sam nie opowiem, śmiać będę się głośno; wyjaśnię ci rzeczy jaskrawe w noc głuchą, te bez szkieł widoczne raczej mnie przerosną. Piekielne koszmary odczuwam codziennie - bo nie ma jak własne znaczenie podkreślić; radości głęboko przeżywam - najpewniej bo twórca w dość skrajnych emocjach się mieści. Ref. W sytuacjach przejrzystych ja pierwszy się gubię, pomysły dla siebie wstrzymuję na później; nie spotkasz mnie w grupie, kompanii czy klubie, choć raźniej jest z ludźmi, bliskość - bywa różnie. Nie jestem otwarty, choć piszę otwarcie o tym, co cieszy, co martwi, co wzrusza; swój żywot spokojny prowadzę na farcie i nieraz do gardła podchodzi mi dusza. Ref. Mieszają się myśli poważne z błahymi, nikt nie wie dokładnie, co mi się kojarzy; a słowo me mieszka w zamkniętej świątyni i rzadko uczuciem wyraźniej obdarzę. Absurdy szarego życia codziennego sam chętnie kreuję, widzisz je w tym wierszu; dawno nie pisałem, treść leje się z niego, to tylko fantazja, nie widzę w niej przeszkód. Ref. 3/4.10.2017

moje psy moje koty moja dziewczyna mój dom zupełnie niesprawiedliwie czuję ich bardziej z całej rzeszy mniejszych lub większych ciał oni wywołują we mnie drgawki, płacz, śmiech, ciepło, chłod, ból, rozkosz itd. bez żadnej mocy, żadne z nich nie wysyła przecież żadnych promieni w moją stronę po prostu są i w tym byciu niczym nie różnią się od innych bytów które są "niebo i ziemia nie dbają o ludzi" itd. i to brońborze nie dla sprawiedliwości chcę to, co daje mi moja własność oddać reszcie i to wcale nie z dobrych intencji ta miłośc jest złem ale jedynym złem, które jest moje dlatego, że każde z nich jest przecież tylko małą cześcią reszty muszę, tym bardziej niesłusznie, kochać tę resztę każdy jej skrawek, choć to przecież boli ja tylko chciałem dom, koty, psy, dziewczynę a tu nagle tysiąc spraw na milionie setka na tysiącu dziesięć na setce jedna z dziesięciu miłość tak właśnie, ale wpisane w nieskończoność piramidalne szaleństwo miłości! a jeśli muszę, to chcę, chcę, chcę! a skoro chcę to muszę, muszę, muszę! 93/93

bardzo oryginalne ujęcie :) niesamowicie pomysłowe :) i prawda nad którą warto się zastanowić :)

Na ogół niestety tak jest. Smutny, lecz prawdziwy przekaz. Pozdrawiam:) Niektóre stare auta, wręcz kolekcjonerzy uwielbiają:) A znam takich, co odziedziczyli po dziadkach małe fiaciki i dbają o nie, jak o dzieci:)

:))) Nie ma czym się chwalić kiedy ostro wali p

może to był kogut miał na imię Dekiel

Po co trzymać kurę, która jaj nie znosi darmozjadki przecież jaja nie uprosisz więc zostawiam pomysł bo znalazłam sposób póki nie za stara ugotuj z niej rosół

pewna panienka lubi pończochy jedną ma w paski a drugą w grochy jedną zapięła to druga spadnie w lustro zagląda wygląda ładnie śmieją się z panny wszystkie chłopaki załóż pończochy w czerwone maki rano ze złością pończoszki zdjęła nogi w onucki wnet owinęła mądra dziewczyna nie myśląc wiele pyta o pomoc czy jej udzielę przykro mi bardzo mówię niestety mam tylko stare z dziurą skarpety

A znasz to? Maria Pawlikowska-Jasnorzewaska Ja Było raz dziecko zabawne i tłuste. Umarło. Nie ma go nigdzie. Biegało po domu, krzyczało. Są jeszcze jego fotografie w salonie. Aż śmiać się i istnieć przestało, i nikt się nie zdziwił tej krzywdzie, choć było tak kochane i rozpieszczone. Gdy z domu powoli znikało, obyło się jakoś bez płaczu i pisku. Zabawki, sukienki, niepotrzebne pamiątki zalegają poddasze. Mama nieraz i do późnej nocy czuwała nad jego kołyską, a jednak dzisiaj, gdy je wspomina — nie płacze. Nazywało się tak jak ja, więc wszyscy myślą, że ja to ono, i nie usypali mu gróbka, choćby takiego jak kopiec kreta. Toteż płacze nocami w kominie, że je zapomniano, zgubiono, że miejsce jego zajęła jakaś niedobra kobieta… Pozdrawiam :)

Co na to ?

"Nie jesteście złymi matematykami, tylko liczyć nie umiecie" - mniej więcej coś takiego o mojej klasie rzekła była wychowawczyni-matematyk w lo i miała rację - matematyka to sposób myślenia (logiczne [sic!]), a rachunki to rachunki ;) Nieważne - ważne, że o poezji można powiedzieć podobnie - można ją (s)tworzyć przy pomocy cyfrznaków, można i z użyciem rymu - kwestia umiejętności wyznaczenia środka wyrazu, czy jakoś tak ;) Pozdrawiam.

Alicjo, Wiele tu propozycji na poprawienie tekstu. Nie wiem czy skorzystałaś, ale uważam, że nie ma potrzeby czegokolwiek poprawiać :) PozdrawiaM.

Witaj - chyba każdy tak miał - był ciekawy świata... Podoba mi się taki opis - niby prosty ale ciekawy. Spokojnego dnia ci życzę

Intrygujący i ciekawy wiersz. Sam byłem kiedyś małym chłopcem, a wtedy...

@Silver : Dziękuję. :)

Oj, tak. Nazywali mnie tą od pomysłów, ale wykonanie słabe:)))))))) Ale Twoje wykonanie jest good:) Limeryki to jedna z form, które mi się zaciekle opierają:)

Samm, za mało Ciebie na tym portalu i zmyśleń Twojego pióra. Ładnie nim wywijasz. Ale może jest w tym metoda i sposób, pozdrawiam serdecznie :)

Przeczytałam , dziękuję bardzo :)

Poprostu zrobiłam sobie inaczej, nie chciałam Cię poprawiać tylko pokazać coś, pozdrawiam

ciekawy