Ranking

ostre refleksy spod rzęs wysłane kroją na części owoce marzeń niewyrośnięte i niedojrzałe są poranione nasion nie dadzą krótkie spojrzenie niestety inne już bez miłości – czy jestem winny przecież takiego końca nie chciałem dlaczego trzaska drzwiami nad ranem słońce za krótko nas ogrzewało mi wystarczyło dla niej za mało jak to skwituje prosty mężczyzna coś się skończyło coś się zaczyna

To był korytarz...albo krużganek zamkowy; Wzdłuż niego drzwi wyniosłe swych tajemnic strzegły; nim krok zrobiłam - naprzód myśli me wybiegły, lecz wstrzymał je twych źrenic bezkres zagadkowy. Czarnoksiężniku... choć mnie wabiła twą postać, nie znałam mocy twoich zaklęć ani sideł, gorącej namiętności rozpostartych skrzydeł, żaru spojrzenia, którym umiesz ciało chłostać... Lecz wtedy tarczę przeciw twej potędze miałam: chronił mnie urok jego oczu bursztynowych, i uśmiech pogodniejszy od ranków lipcowych, w którego blasku wątłe swe serce kąpałam. Minęłam cię swobodnie, lekkim idąc krokiem, nietknięta jeszcze żadną strzałą zapaloną, lecz beztroska naiwność cienką jest osłoną przed twoim rozognionym, magnetycznym wzrokiem... A ty patrzyłeś za mną swym czarnym spojrzeniem snując już sieć drapieżną, snując sieć misterną; nie przeczułam, że skruszysz barierę mizerną ogarniając mnie całą słodkim zniewoleniem...

tuje przy drodze między światem a światem zielona ściana

Im więcej mam lat tym więcej siły i ochoty na dźwiganie mniej więc zrzucam balasty kotwice kredyty i żądze nie chcesz wysłuchać mojej historii tak jak mi nie chce słuchać się twojej każdy z nas przeżył już to co teoretycznie powinno go zabić i widział potrąconego psa któremu nikt nie pomógł Wolimy więc robić swoje w kokonie chmur i dywanów z naręczem kwiatów uśmiechów w milczeniu dla siebie Hashtag Jutro będzie lepiej Zdzwonimy się jutro

Kiedy boli najmniejszy dotyk słowa "Czas leczy rany" Pozostawiając paskudne blizny W zaciszu domów

Kusi mnie by zostawić wszystko, niby przypadkiem poddać się fantazjom. Żyć w nowym czasie, na przekór tej która nie potrafi negocjować dla nas lepszego losu. Zna pustkę dłużej i wie, że za rogiem czai się kolejna pusta obietnica. Chcę wyjść, wyjść z tego ciała, skruszyć lęk, otworzyć się w tobie i zostać. Przecież możemy być kochankami. Pominięci, będziemy niczym te same niedole, wiecznie niedopasowane miłości.

nie pocić się nie zarastać nie pachnieć brzydko i nie cierpieć... być ok ! zawsze i wszędzie :) (rewers pozostawić w środku by nikt nigdy się nie dowiedział co w tobie naprawdę siedzi)

zmęczony mocno człowiek na przydrożnym kamieniu usiadł - w pobliżu nikogo prócz ciszy nie było więc jej zaczął się żalić iż choć życie miał do dupy go nie rozpieszczało jego droga była kręta dokuczliwie mieszała nie zawsze była miła jednak mimo to nie chce z niej zejść - zakończyć przecież tajemnicą co jeszcze pokarze może krzywe wyprostuje może uśmiechem uraczy przytuli - spowoduje że dni będą piękniejsze ciemne rozjaśni udowodni wartość życia zmęczony człowiek na przydrożnym kamieniu usiadł i na drogowskaz ze znakiem zapytania z wiarą patrzy

daj miesiące miodowe niech ciała mają swoje rozmowy daj szczelne okna ściany wyciszone niech ciała mają wbite w siebie oczy może nie rozbiegną się

Lubię karmić wspomnienia ciepłym neskłikiem powietrzem w wersji beta to pozwala im żyć mimo żółci kalendarza

Mocne serducho masz u mnie za to że niejeden z nas by to napisał, ale się... no! :D Andrzeju!!! jaki bój ostatni - przecież jak śpiewał mistrz Wojciech:

czy w labiryncie połyskujących błękitnym światłem magicznych portali zapraszających wejdź u nas będzie ci najlepiej od lat kilkunastu po przełomie wieków zaczniemy wzajem mniej zauważać new - tech know - how a więcej takiego z krwi i kości myślącego czującego pragnącego człowieka w człowieku

Bardzo treściwy wiersz. Może być interpretowany w różnych kontekstach. Pozdrawiam

Wiem poeci to strasznie narcyztyczny gatunek. Przepraszam mogłem napisać o leśmianowaniu. Czy jakimś innym dziwnym nurcie. Przecież nie chodzi o to by pisać do góry nogami. Może powtórzę to po raz entychodzi o to by przy pisaniu zostać wiernym sobie A nie wzorować się na kimś innym był Leśmian Tuwim itp ale drugi tuwim lesmian nam nie potrzebny można pisać rymem ale można też zachować swój własny styl w danej formie. Jest jedna Alicją nie przez to że pisze rymem tylko przez to że w danej formie znalazła swoje własne ja swój własny styl nie do podrobienia. Mam nadzieję że teraz dużo jaśniej wyartykuowalem to o co mi chodziło. Jeśli nie to może jestem za głupi i przepraszam za to forum. Ale tli się we mnie iskierka że jednak ktoś zrozumie.

"Tajemniczy ogród". O i nawet "Zielona mila".

W moim ogrodzie zakwitły jaśminy, bzy, hortensje, powiedz mi mój kochany, kto kogo kocha więcej? Ja ciebie, a może ty mnie, czy miłość da się zważyć, czy można nurt zatrzymać i w rozmarzeniu marzyć? Czy można z niej żartować, zamilknąć, uciec w ciemność, zdeptać, opluć, zasmucić i ofiarować bierność? Czy można ją znieważać, poniżać, nie szanować? Podaj własną receptę. Co myśli twoja głowa? Jeżeli dzisiaj nie wiesz, co miłość dla ciebie znaczy, to lepiej serce wstrzymaj, bo możesz ją wypaczyć. Miłość jest delikatna jak kolorowe gazanie, powiedz mi szczerze z serca: kto kogo, kocha bardziej?

31.07.1917 Wspomnienia z lat minionych szepcze mgła do ucha I tuli swym dotykiem blizny gorzkie w sercu, Spragnionym iskry życia, pośród dusz straceńców, Umysły, których zalał krwawy śmierci puchar. Natarcia trwa godzina. Jęków, błagań słucham, Zaklętych przez demony w wiecznym cierpień wieńcu, Złożonym na mogile setek już młodzieńców, Na ziemi dziś niczyjej, gdzie nadzieja głucha. Dowódcy słyszę gwizdek, biegnę wnet na wroga, Gdy nagle z księgi życia karta moja znika, Bo płomień kruchych marzeń, ten ostatni, dogasł, A pierś od kuli wrażej męczy się przebita. Lecz tu, przy naszych zwłokach, anioł żar zachował, Śród trupów zakwitł bowiem biały kwiat, tulipan. ---

Noszę w sobie ciągle Twój oddech jak lekko w moim ciele i słowie jesteś .

Od niedawna klecę wiersze. Byłbym zatem wdzięczny za ewentualne porady i wskazówki. Pozdrawiam :) Pierwsza moja miłość, w czerni skąpana,Jej imię niesie rozpacz, ach, ta piękna dama,Poznana w samotności, była jak ja, sama,Dolores! Zawsze w złym momencie wracasz!Nieważne, co bym zrobił, czego bym spróbował,Ty mnie nie zostawisz. Nigdy! Przenigdy!Choćbym i najpiękniejszą nawet ucałował,Ty nie odejdziesz, jak te złe Ifryty.Ty mnie swą chłodną, aksamitną dłonią,Bez ustanku na brzeg drugi pragniesz zwołać,I choć porażki przyjmujesz z pokorą,Już za chwilę zaczniesz wołać mnie tam od nowa.A gdy nadejdzie moment, kaj Ciebie posłucham,Ty maskę zdejmiesz, śmiać się zaczniesz znów tak,Ja się będę topić w rzece cierpienia,Ty wystawisz język. Język serpenta.

Dziękuję za cenne wskazówki :)

Witaj Gosiu, mała sugestia - pierwszy wers narzuca tempo i rytm, 8 sylab, ja proponowałbym utrzymać się w tej konwencji ośmiosylabowej na przykład: ,,I tak mija piąty miesiąc głucha cisza w uszach dzwoni pachnie bzem, brakuje Ciebie serce łzy tęsknoty roni" Albo: ,,Piąty miesiąc już bez Ciebie brak Twojej postaci drogiej maj już nastał i bzem pachnie Pustki zapełnić nie mogę." To tylko sugestie, pozdrawiam. :)

chodzi tu o domatora to odmiana predatora

Antidotum nie ma, ale jest bezpieczna odległość ( pole siłowe :). Pozdrawiam

Dobre dobre, zdziwienie to począdek filozofii, Panowie, my mamy dobre intencje pchamy was do myśle.

Mów Bea, nawet złe rzeczy. Co byś nie powiedziała odpowiedź będzie jedna. "Ale o co Ci chodzi kochanie" Pozdrawiam

Ale o co Ci chodzi kochanie? Zaryzykowałbym stwierdzenie, że zmarszczki na czołach mężczyzn to owoc tego permanentnego zdziwienia. ;)))

Ja uwielbiam wszystkich Panów i nic złego o nich nie powiem. Facet to skarb nie świnia. I trzeba go trzymać w ołtarzyku. Albo ew. w sejfie, to się nie zgubi. :D

To prawda, ale o tym mówi się dużo a o słowach co dają siłę - nie. Przytulam ciepło Cię :D. bb

"nie mów nikomu" i dzieci nie mówią, że źle się dzieje.. nie zdradzają "tajemnic".. jak dla mnie bardzo mocny i ważny utwór dziękuję i pozdrawiam

ale sama je zrobiłam i chciałam się tym miejscem podzielić :) duszko Twój wers zamiast mojego jest super i chętnie zamienię :) dziękuję :)

Bardzo ładnie, Wjolu - treściwie i tajemniczo...:) Zapewniasz duże pole dla wyobraźni... Pozdrawiam

Pod ostatnią strofą mógłbym się popisać obiema rękojmiami, tytuł bym ukrócił jednak ;) Pozdrawiam.

Marcinie, chyba nie ma sensu dalsza dyskusja na ten temat. Bardzo chciałabym się wzorować na Leśmianie, Tuwimie, Staffie, Asnyku itp. Tego typu poezja bardzo mi się podoba. Wolałabym drugiego i kolejnego z wymienionych poetów, niechby urodziło się jeszcze tysiące im podobnych, wolałabym po milionkrokroć, niż czytanie gniotków. Dlatego czytanie klasyków i wzorowanie się na nich będzie mieć dla mnie sens, zawsze. Pozdrawiam Cię serdecznie, zakończmy proszę, bo nuży mnie przepraszanie za to co, kocham i cenię. :)

Bardzo mi się podobają te dwa światy i tuje:)

Jeśli czujesz, że jest dobrze to nic nie zmieniaj. Sugestie sugestiami, ale to autor ma ostatnie słowo:)

Dzięki Bogu napisałem to pierwszy Ten wers to majstersztyk Czasem narzekam na powtórzenia Lecz tu w obłędnym o błędzie błędu nie ma Tylko drażni lekko Wers z pralką beko Bo ona trzeszczy ze śmiechu Człowieku tylu tych wieszczy

Bardzo fajna, lekka jak piórko, romantyczna miniaturka. :-)

Obiektywna ocena sytuacji dokonana przez rozsądnego faceta i dowódcę. Armia nie utraciła zdolności bojowej, a to najważniejsze:)

Poznaj moją niewolę Zakułem w ogniste szepty i w jasne kajdany nadziei, chwile gdy ty różo płonęłaś. Niewola w celi mych uczuć - poi łzami czułych objęć i karmi rozkosznym sercem. Niewygoda zamienia się w skowronków śpiew i taniec niegrzecznych spojrzeń. A czas jak czekolada rozpływa się w ustach całujących wschody i zachody namiętnych nocy. Jeśli znasz piękniejszą wolność, to nie poznałaś mojej niewoli.

To prawda, doświadczyłam empatii ze strony zwierząt, więc niech mi nikt nie wciska, że one nie mają duszy!

Chleba z pomidorem igrzysk na netflix-ie jestem słowianinem na równi jestem ziemianinem na okrągło

@ania mila milewska : Dziękuję za Twój głos. :)

Czas nie leczy, lecz zabliźnia rany by nie krwawiły. Ból pozostaje .

Samo życie... Pozdrawiam.

Wszędobylskość reklam naprawdę mnie już wkurwia. Idę np. do kina (gdzie muszę zapłacić kilkadziesiąt złotych - łącznie z popcornem :)) i przez pół godziny oglądam najsampierw same reklamy. Już się od początku nużę, zjadam cały popcorn -słony, więc dużo piję (wody! :)) i chce mi się siku. Nie ma problemu, gdy film okazuje się chałą - bo można wyjść w każdym momencie, ale gdy jest naprawdę interesujący i wartościowy... reklamy mnie pokonują... :((( prosta droga reklam okazuje się kręta ;)

Czasem zwierzaki bardziej współodczuwają niż ludzie i aceptują chorych bardziej niż ludzie zdrowi ;) PozdrawiaM.

Mam niedosyt :) Pozdrawiam

Witaj Bogdan :) Jedynie w powyższym fragmencie, w drugim wersie, jest lekkie tyrpnięcie, a całość piękna, dla/tego wiersza daję więc serce ?

Masz do zaoferowania bardzo wiele. Przecież nie pisze o tobie tylko na twoim przykładzie pokazuje, że nie jesteś drugim Mickiewiczem lub pierwszym w spodnicy. Tylko Alicją że swoim stylem fakt piszesz równo itp forma jest ale treść też wpisuje się w styl danej osoby albo jej wrażliwość. Gdybyś pisała o krwi i flakach to by się trochę kłuciło (nie zabijaj mnie :) ) z tym jak Ciebie postrzegam, przez twoje poprzednie wiersze. Niczego nie chce psuć po prostu łatwiej jest mi wytłumaczyć coś na organizmie żywym niż wymyślać jakiegoś wyimaginowanego twórcę. Ludzie malują tak samo lecz nie to samo każdy inaczej układa pędzel i inaczej (ponieważ ludzie posiadają różną wrażliwość) pod innym kątem będzie patrzył/a na miłość smutek itp. W jednej formie można również wyrazić siebie na swój sposób. Ale nie trzeba kopiować innych. Czasem mamy jakieś ulubione słówka które w dziesięciu tekstach jakoś uda się wyłuskać takie krzaki znak wodny poety. I nagle zaczyna ktoś to kopiować podrabiać styl. Wprowadza ta sama wersyfikacje podobne słowa krzaki o podobnej treści. Chciałabyś czytać polsko ojczyzno mojsza?

A komu byś tego życzył :) znajomość literatury nie zawsze pomaga, a może czasem przeszkadzać w stworzeniu czegoś unikatowego. Sam jesteś tego najlepszym przykładem, ponieważ pokazujesz różne oblicza tego gatunku. Pytanie co dla kogo jest wartościowe. Inną kwestią jest to jeśli ktoś próbuje odnaleźć się w danej formie i w niej spróbować tworzyć. Jeśli bierzemy wiersz, który posiada rymy to są pewne normy dzięki, którym wiersz dobrze się czyta i czytelnik płynie. Nie zgodzę się z Alicją, że trzeba czytać naszych poprzedników, co nie znaczy że sam ich nie czytam :) gdybyśmy czytali poprzedników doszlibysmy do wniosku że już wszystko zostało napisane. Różewicz o tym pisał ;) ale nie zniechęcal tylko przeciwnie. Jako rzecze Beta_b "trzeba zadać te pytanie Na co komu jest pisanie " ;)