Ranking

Usypiam przy kroplach deszczowej piosenki. Barwy tracą ostrość, głos ginie w przestrzeni. Słyszę tylko ciche i kojące dźwięki. Księżyc blado świeci nad krainą cieni. Od nadejścia zmroku zegar ciszej tyka, zielone płomyki tańczą przed oczami. Powoli do uszu sączy się muzyka, wiruje miarowo i spływa falami. Gasną resztki jaźni: czy to sny czy jawa? Wszystko tu możliwe: nie ma rzeczy wielkich, nie ma rzeczy małych - tylko śmiech i brawa. Znikają granice, gęstnieją zaś mgiełki. Usypiam przy dźwiękach deszczowej piosenki, a wszystkie idee zostają na kliszy. Chciałbym je wywołać, wziąć do ciepłej ręki. Wchodzę w trans, a wokół nie ma nic prócz ciszy. 3.06.2014

najmilsza chwila kiedy zasypiam nocą powiedz mi powiedz dlaczego więzisz mnie widzę przez okno wszystkie zniewalające pory roku lepiej posadź za kratami to sprawiedliwy wyrok i tak na wieki jestem twoja smutek ogarnia bez powodu obudzona rano

Pragnę zniewolić myśli w mocnym uścisku włosów rozpalić płomień oczu Powoli zgłębiać twoje usta by wreszcie zostać

Nie wymagaj od kogoś By dla Ciebie się zmienił Przez kółeczko na palcu Które w słońcu się mieni Kochaj chwile ulotne Wspomnień klaser z nich zbieraj Warto trzymać te dobre Gdy samotność doskwiera Pozwól odejść nie trzymaj W złotej klatce na biurku Wolność przecież jest piękna Gdy pozbędziesz się sznurków Wspieraj także i potem Kiedy źródło wysycha By przypatrzeć się z dumą Jak na nowo odżywa Przyjaźń może wyrośnie Lecz bez złudzeń i dąsów Warto dobrym człowiekiem Być dla ludzi po prostu

Odpowiedź Dotyk ziemi puchem usłanej, stopy dygoczą niedowierzając. Łydki drętwieją, niepewne wygranej, kroki nadchodzą cicho, odpowiadając na wezwanie – ruszaj, bez obaw! Kołatanie serca opanuj, zbaw. Tak, pobaw się w boga z jego pomocą. Walcz błogosławiona ze swoją niemocą. @Justyna Adamczewska

Nie gniewaj się Marcinie, ale mam dzisiaj humorystyczne skojarzenia ;) czy w reszcie zostać? ;) zbyt mocny uścisk włosów ma zgubny wpływ dla oczu azaliż zgłębiaj usta acz w oczy nie patrz tu strach :) Pozdrawiam

jeden bez kabla od słuchawek szepcze po prostu coś do ucha inny w kieszeni ciągle bzyka o wiadomościach przypomina para wpatrzona w monitorki romans na łączach wyślij odbierz autokorekta treść ułoży lecz słowa nikt z nich nie wypowie w szumie komórek social mediach smutny wysunąć trzeba wniosek że gdzieś zginęło człowieczeństwo binarna przyjaźń ludzi losem

zawsze po haustach błękitów wznoszących ciało na złotych nitkach szczęśliwie przeszytej duszy nadchodzi odrętwienie i tylko patrzeć jak przyjdzie sycić oczy topolowym migotem sztucznego miodu nocnych świateł dopóki lód czarny nie rozerwie tkanki

@Marlett spij spokojnie :-) Słyszałem głos, że za kilkadziesiąt lat, chyba w systemie prawnym Japonii, ma być uznane prawnie małżeństwo człowieka i robota. Tylko pomyśl, zasypia przy tobie mężczyzna ze 128 bitowym procesorem na pokładzie. Ale jazda :-) Pozdrawiam :-)

Marcinie nie powiem złego słowa :) tak trzymaj. Pozdrowieństwa

iwonka ikonka

zniewolić myśli w uścisku włosów rozpalić oczy zgłębiając usta rozedrgać ciało celebrując dotyk w ekstazie z wyrazów erotyk usłać Pozdrawiam

Odbieram ten wiersz jako uwięzienie w tęsknocie czy niespełnionej potrzebie, od której tylko we śnie można uciec.... Każdy dzień, gdy obudzi się świadomość, a z nią tęsknota, pokazuje znowu ten brak kogoś lub czegoś w codzienności, w życiu, w upływie czasu.... To tytułowe pytanie odbieram dlatego jako niepokój, czy wolno w ten sposób uciekać od życia, czy to wystarczający powód, by je tracić... Tak do mnie przemówił, choć czuję w nim przestrzeń dla innych interpretacji, innych powodów stanu, który opisuje - w ten typowy dla Ciebie, oszczędny, ale niezwykle wyrazisty sposób. Pozdrawiam :)

Piękne jest Twoje kołysanie werszem do snu :) PozdrawiaM.

u Ciebie nie ma się do czego doczepić, jest rym, jest rytm i treść nie wzbudzająca żadnego sprzeciwu. Wszystko na swoim miejscu. Sama przyjemność czytania, pozdrawiam. :)

piękny rodowód... zdrówka

O tej samej porze pociągiem do pracy, co dzień półznajomych mogę w nim zobaczyć. Właśnie jeden taki dzisiaj obok przysiadł cichutko mi mówi tak, że nikt nie słyszał: - Wczoraj się kochałem z taką jedną Anią ale chcę powiedzieć, że to było... z panią. * Och, ja takiej zdrady przecież nie zabronię, gorzej gdyby ze mną, a myślałbyś o niej.

Ołtarz bezwładność upokarza, pozbawia zmysłów, łzami zamazane twarze niby ołtarze... patrzą. J.A.

wiosennie przed tygodniem zapomniałam o zegarze który nocą zadumanej czerni nieba czas przeskoczył porozwieszał wątłe struny od jabłoni do komina strącił nuty znad drabiny tan zaczyna już godzina w las czmychnęła drętwym drzewom senność szarpie poruszenie w krecich norach takt za taktem klucz powrotów z nieba spada trelem łączy ptasie pary cykle kreśli szamotania gniazd miriady zieleniami odurzona strzygę plany żeby latem znów zwariować wstęgi życzeń dniom zaplatam kwiecień, 20019

Wszystko jest płynne, dlatego nie stoję w miejscu w którym mnie zostawiłeś. Złożona z żywiołów, pełna równowagi przechodzę do porządku nad logos. Nie zginę, bo żaden bóg nie odbierze mi ognia. Pomimo zmienności jestem twoim wszechświatem, kwintesencją wszystkiego.

Będę Marcin ;)

chyba, że to kilka błyszczących kółeczek, ładnie okładających się na paluszkach, a potem na twarzy i zwanych pieszczochą, szpadryną lub kastetem. Podejrzewam marne widoki na zmiany ;)) Dobre. Coś ostatnio dopisuje ci Wena - gratulacje :) Pozdrawiam. PS ale nie ma lekko, zgubiłeś "rz" - poszukaj :)

Pisz limeryki, Maciej Słomczyński pisał nawet "plugawe" ;) Polecam - świetna książka.

Ja widzę plusy dodatnie i ujemne :), tej całej sytuacji. Świat się zmniejszył, kontakt jest coraz łatwiejszy, może nie bezpośredni ale zawsze coś. Możemy, my zwykli zjadacze chleba, pisać wiersze i publikować - kiedyś, bez internetu, było to nie do pomyślenia. Wypowiadać się - lista jest długa. Oczywiście każde przegięcie jest złe, ale tego nigdy się nie uniknie. To jest jak z każdą fascynacją czy uzależnieniem - trzeba tego doświadczyć, aby móc to odrzucić lub wybrać tylko to, co jest najlepsze i służy dla rozwoju jednostki :) Pozdrawiam

''Murowany system'' :)) PozdrawiaM.

Może "Przeminęło w szumie"? Tak mi spontanicznie po przeczytaniu sie nasunęło, choć w tekście jest "zginęło"... Pozdrawiam :)

Pierwszy wers jet piękny.., natychmiast czuję tę nieoczekiwaną miękkość ziemi, a potem... to wahanie i niedowierzanie... I zaskakuje mnie ta nadchodząca cicho odpowiedź, jej zdecydowanie, jej wezwanie do dalszej drogi. Być może trzeba cierpliwie poczekać na tę odpowiedź w sobie, na tę nową gotowość życia - "z boga pomocą, by "walczyć błogosławiona z niemocą:. To też ostatnio mój temat. Dziękuję Ci za ten wiersz :)

i oczy i myśli do ciebie - jesteś nowy uśmiechu nie tylko na ustach jaśniejesz . .

Słowo "pragnę" wiele znaczy. Niesamowity Twój wiersz, Marcinie. I tytuł - zaskoczenie. WŁOSY TEŻ ZAGADKOWE. j.

Niestety, bardzo trafna diagnoza rzeczywistości. Choć podana w lekki i przyjemny sposób pozostawia niepokój. Dziękuję! A co do tytułu, gdybym napisała ten wiersz, pewnie nazwałbym go w guście: Homo Technicus; Pokolenie Y; Rewolucja; W sieciach. Pozdrawiam!

„Byka” już usunęłam. Dziękuję Nato. Miło Cię spotkać. Zasyłam moc całusów:)))

wolno i rozumiem, ale powód chyba jest, bo to jak ból fantomowy i nawet jeśli dawny, wciąż nie do powstrzymania. Pozdrawiam

Niestety treść tego wiersza to w rzeczywistości bolesna prawda. Słuszne spostrzeżenia obserwatora życia. Jestem na tak :)

Co raz mniej ludzie znajdują czasu na przyjaźń.;(

sie nie obrazam ni gniewam Pozna pora i noc ciemna wiec jedynie ziewam ;)

Ze stromej góry skakać kazałeś Nie mając skrzydeł -Skoczyłam W palący wrzątek rozkaz wydałeś Ręce zamoczyć -Włożyłam Na ostrzu noża tańca czekałeś Choć krew tryskała -Tańczyłam O serce moje nie zapytałeś Chociaż nie chciałam -Straciłam

Zgrabny, delikatny erotyk - i cóż napisać więcej? :)

Zazwyczaj staram się, żeby moje teksty obejmowały naraz kilka kwestii - jak puzzle w obrazku. Tak sobie teraz myślę, że ten tekst rozwija wątki poruszone w moim starym wierszu Kiełek, czyli obojętność przyrody wobec czasu czy też na odwrót. Nigdy nie wiadomo, co znajdzie się za zakrętem. Mnie zawsze najbardziej podobała się ta fraza o głazie, co był i zginął w cichej wodzie. Zazwyczaj te wszystkie doniosłe wydarzenia są niewidoczne z perspektywy chwili. Cieszy mnie, że wpadłaś. Dziękuję za przemyślenia :)

i dobrze Ci trąca Nato :) Jak to z lekka? ;)) Dziękuję i przepraszam, że tak późno - przypadkiem zajrzałem, a tu niespoNatka :)

Tak mnie pisz Waldemarze :D super jak juz wyzej zaznaczyli prosto z serca. Co do przedstawionej tutaj starosci plynie duzo ciepla i taka starosc w calosci kupuje. Mozna byc mlodym starym lub staro mlodym. Chyba najwazniejsze to umiejetnosc cieszenia sie samym zyciem.

wrzeszczenie - zmeniajc pierwszą literę na ''t'' - tak to widzę ;) Dzięki za serce . PozdrawiaM.

Tytułem mnie tu ściągnąłeś... przezabawna treść wierszyka... :) ale to może mieć odpowiednik w realu. Pozdrawiam.

Przeczytałam, mam nadzieję, że uważnie, dwa razy i mogę tylko jedno napisać.... rozkołysałaś słowa i obrazy... :) przebogata wyobraźnia i... "wyszedł" bardzo ładny wiersz. Pozdrawiam.

A tu jestem trochę zdziwiona, bowiem nie odczułam tego wiersza "na słodko", może dlatego, że często bardziej słodzę i już mam podwyższony próg wrażliwości na słodycz :) Niemniej miło mi, że się dobrze przeczytało :) Dziękuję i również pozdrawiam :)

Niezwykły (ale to u Ciebie norma :)) no, może prawie zawsze, żebyś nam nie odleciała przedwcześnie ;)) Pozdrowienia Do tego co Janek. Głęboką, bezgwiezdną nocą oraz w nowiu lód jest czarny. Zresztą wszystko :) Ale jeszcze z innych znaczeń : szklanka na drodze, gołoledź; tutaj pasuje, widzenie migoczących sztucznych świateł z pozycji - na asfalcie. U wujka Google znalazłam też : oprogramowanie defensywne, oraz film i książka pod tym tytułem : "Czarny lód" - ale nie widziałam i nie czytałam.

Ładne opisy, Deo. Topolowy migot, sztuczny miód świateł - zostawiam w pamięci. Ściskam, bb

uroczy: od ponad tygodnia potarza mi w kółko jesteś dla mnie więcej niźli przyjaciółką przystojny szarmancki uroczo namolny oj mogłabym słodko w objęciach zapomnieć… tak na kilka minut stanowczo za mało już pragnę pożądam wilgotnieje ciało lecz czerwona lampka intensywnie błyska zbyt szybko coś nie tak czy perwersjonista niechaj myśli o mnie tkwiąc w objęciach Ani jak poznam go bliżej - wszystko jest przed nami