Ranking

z pewnością winien zapach, gdy jest mi wszystko jedno, w czarownym odurzeniu największe sensy bledną oparłam się o niego, bo pomyślałam, konam i chyba nie był słupem, znalazłam się w ramionach za dużo nie pamiętam, bo postradałam zmysły na moment, nie na zawsze, na poczet zdarzeń przyszłych umknęła gdzieś świadomość, a razem z nią – co wtedy, więc puenty dziś nie będzie, napisze się, lecz kiedyś

jesteśmy jeszcze tak młodzipóki świat się rozszerzana umyśle zwątpienia nie będzieczas zatrzyma nic zawrzewszystkie rzeczy rzeczami nie będącetrzy trwania zapadną w ogniskoświadomością istnieniaprzytul mnie wiosenna łąkojak kiedyś

Wiosna to piękna pora roku. Dlaczego nie pomyślisz o ładniejszych rymach? Są tu rymy wewnętrzne i zewnętrzne , takie strasznie .. ące :) W trzech ostatnich wersach.. ami . PozdrawiaM.

Dla Ciebie czas się rozpoczyna, Rozkwita z pąku losu kwiat, Narodzin spodziewa się rodzina, Czekają byś przyszła na świat. Wędrówki rozpoczętej raz, Przez życia poplątane więzi, Nie przerwij, nim nie przerwie Czas, A Czas niech czasu Ci nie szczędzi

wierzę, że jestem tym, co jem. dlatego zjadłem twoje marzenia.

Rozmawiała pszczoła z motylem Pan po tych kwiatach Lata co chwilę Ja jestem bardziej dokładna Powoli stąpam Po płatkach

No dobra :) Sukienka dla Ciebie

ooo, to my w jednej przestrzeni czasowej ;) bo już się szykowałam do napisania kmntu a tu podziękowania :) wiersz bardzo kobiecy, ze szczyptą humoru :) i nie pozbawiony głębi (mimo, że słodka blondynka na awatarze :))

Dziwna ta miłość :)

Z płatków róży można wszystko :))))

Brakuje kropki nad z - przecież to chyba nie sepleni małe dziecko? I spacji po przecinku. Brakuje spacji po znaku zapytania Raczej ze mną Chcę Gdybyś spacja! Po znaku zapytania, nie przed. spacja! chyba, że spacja za dużo spacja! słów, nie chcę Dlaczego raptem wielką literą? szlifuję Oszlifuję spacja! mam, uwierzysz? źle przecinek

~ Oj, może być, Bronmusie... I będzie... Psiakrew! Musi... ~~~

To Twoje słowa, lubię ludzi. Lubie tez poetów którzy są ludźmi , a ich pomoc nie jest tylko zadufaną pretensją. Konczę wątek , a za pomoc jestem wdzięczna :) Pozdrawiam

W tym wierszu ludzie bardziej symbolizują, błędy, złe decyzje, negatywne uczucia, które się gromadzą jak, "armia", czy "tłum". Dobrze trafiłeś, że chodziło mi o coś w rodzaju kurzu drogi, ale w tym wierszu kurz jest po prostu skutkiem, na pozór niewielkim ale po przejściu "tłumu" nawarstwiającym się i zakrywającym, to co było niegdyś jasne i czyste. Dziękuję za moje pierwsze serduszko <3. Dziękuję za komentarz, ja sam często zauważam, że moje wiersze są trochę zbyt zagmatwane. Wychodzę jednak z takiego założenia, że nie zależy mi na tym by odbiorca rozumiał dosłownie to o co mi chodziło. Osobiście bardzo lubię dzieła owiane, może nawet przesycone tajemnicą i abstrakcją, ponieważ autor nigdy nie wie co się dzieje w głowie czytelnika. Każdy czytelnik podchodzący do wiersza, będzie go czytał, przesiewając przez swoje uczucia i doświadczenia, więc ja czyniąc wiersz bardziej tajemniczym, próbuję zrobić go również bardziej uniwersalnym. Co nie znaczy, że dla mnie nie ma on sensu, bo ma, ale wolę żeby odbiorca doszukiwał się w nim sensu bardziej zrozumiałego dla niego.