Ranking

jesień zaczęłam od martini słodki posmak lata rozpływał się na podniebieniu a kwaśna nuta cytrynowej baśni łaskotała czerwone policzki i nie mogło zabraknąć trochę lodu jak to bywa w bajkach pełnych wzruszeń i uniesień a lato lato skończyłam na białym wytrawnym z cierpkim posmakiem na sercu

Uwieram na już starali się mnie rozbić przewiercić, wymalować szlifować nie próbował nikt Za inspirację do tych paru słów dziękuję @Joachim Burbank

Stoi samotnie Nieporuszony Zamknięty od środka Szara kamienna twarz materii Tocząca walkę z czasem Przemierzając erę Czasem Widuję go w człowieku Taki nieprzystępny Taki zimny Wyrachowany O kamiennym sercu Sylwia Błeńska 30.09.2017

Tak wielu jest starych ludzi Bez cienia zmarszczek A jednak Wegetują w obawie Że życie może ich zabić

@WarszawiAnka @Deonix_ "na już" jest po prostu niewygodne, takie było też, gdy ja potrzebowałam czasu. Dziękuję za miłe słowa i że podoba się :)) ślę pozdrowienia @Deonix_ Tak, jest to bardzo ważna dla mnie część jego genezy :))

Stłukłam szybkę wyświetlają się wiadomości w milionach kawałków w jednym widzę siebie podobną w drugim całkiem inną na trzeci boję się spojrzeć stłukłam szybkę rozbita muszę znaleźć siebie

Pewien Krzysztof z Sopotu w sobotę na buziaka miał wielką ochotę. Lecz choć mierzył i krążył, pocałować nie zdążył - więc odłożył całusa na potem. Ten sam Krzysztof, buziaków koneser, kupił sobie na wyjazd neseser. A gdy znów chciał całować, musiał już się pakować - więc zostawił całusa na deser.

Tutaj już bardziej ryzykuję, że ta forma zabawy może nie zyskać zbyt wielu zwolenników. Wymaga bowiem nieco większego wysiłku umysłowego, niż w przypadku tekstów z Jędrkiem. No, ale ... Proponuję zatem na początek tworzenie tekstów do słowa AKROTELEUTON. Jeśli to "chwyci", będę podawał kolejne hasła "do obróbki" w tej formie. Akrobatyczny w zapisie toN Kołysze naszych mózgów tłO Rozrywkę ową chwycisz w loT Opublikujesz teksty tU Teraz już pracuj noce, dniE Ewentualnie czując bóL Leniwych myśli, co na dniE Echem pamięci kolą wprosT Unosisz wtedy owo dnO Tłumiące sobą myśli chóR Odkrywasz wreszcie tekstu znaK Natchnionym jesteś - wszystko grA ~~~ Zapraszam wszystkich do tworzenia i publikowania swoich tekstów w komentarzach. P.S - krótkie objaśnienie zasad - pierwsze i ostatnie litery kolejnych wersów tworzą jakieś znane wszystkim słowo, w tym przypadku AKROTELEUTON .

musbron45 Ustosunkowując się do miniatury miałem na względzie li tylko oszczędną formę literacką i przede wszystkim treść tego wiersza. Ani mi przez myśl nie przeszło, żeby zacne grono osób parających się pisaniem wierszy podejrzewać o jakieś machlojki i kombinowanie - jak obejść obowiązujący regulamin. Do pilnowania zasad ustanowionych w regulaminie jest Mateusz. Ale to nie jest temat do roztrząsania pod dobrym wierszem Silver.

świetnie, z całuśnym klimatem :) Pozdrawiam. Piękna dama z osiedla Poraje, gdzie nie pójdzie buziaki rozdaje. Ósmy dzień cmoka Lecha, czy Krzysztofa zaniecha? Jako gej na tym nie poprzestaje.

+ na rozstajach dróg upstrzony bliznami farb zmurszały świątek dusze klęczących wiernych zaklęte w jego wnętrzu +

We włosach przemycam zapachy, a w oczach iskry wolności, powietrza, ptaków, chmur, drzew i rwącej wody. Pomiędzy palcami przelewam czas w dni i tygodnie ubrany. Miesiące, lata co za mną jednostajnym krokiem odeszły, zwalniając miejsce istnieniu chwil i momentów obecnych. Uśmiecham się do nich, chwytam, chowam w kieszenie, niektóre zapraszam do domu, niektóre w sercu układam. Oswajam, przytulam, głaszczę, aromatem kawy częstuję. Gościu, usiądź proszę przy stole, chwilo, a odpocznij sobie. Staropolskim zwyczajem Bóg w dom, czym chata bogata. 09.09.2018r.

Życie bywa przewrotne dało ci morze, gdy chciałeś krople i nie przestając się zgrywać szepnęło -Czas nauczyć się pływać. z inspiracji @beta_b pt. Pragnienie

Jesień romansująca z latem. Odziana w złoto, purpurę Kroczy dumnie przed siebie, Owinięta owoców sznurem. Ogląda się za siebie, Szukając swego kochanka. Lecz widzi pożółkłe liście, Co spadły z samego ranka. I chłodne samotne noce, I ranki takie zmarznięte… A w sercu ma jeszcze słońce… Babie lato jest piękne.

Pewien Krzysztof z Wadysławowa z młodą foczką chciał się całować, nachylił „usteczki” wypadły ząbeczki w correga tabs namoczył od nowa.

Prowadził przez żywot raz strach człowieka On o tym nie wiedzial, myślał -to normalne Taki był od zawsze, ciągle gdzies uciekał Wszystko przerażało, nawet tak banalne Błądził więc przez życie, po omacku wiecznie Nie wiedzial co lubi, czego skrycie pragnie Ludzki los ciekawy, do lustra sceptycznie Nie czuł, że w ten sposób siebie mocno nagnie Po upływie lat kilku, gardząc tym co czyni Zagubil siebie w odmętach cudzych potrzeb Bardzo się zasmucił, serce schował w skrzyni Już zaczął planować swój niedoszły pogrzeb Idąc prowadzony przez strachu wizerunek Spotkał gdzieś odwagę, była majestatem Dała dobrą radę, wskazała swój kierunek Poszedł prosto do Niej, nie był juz frustratem Od razu to dostrzegł, oddal Jej swe serce Nie jest już tym samym, kazdy mu to powie Czuje sie wspaniale, kocha życie wielce I własne potrzeby ma dziś w swojej głowie

Pracuj, warto w siebie inwestować :)

Jest flaga zgłoś i jak coś się pokiełbasiło to można wskazać Mateuszowi gdzie ma przerzucić tekst. Co do wiersza jak zawsze fantastyczny. Czasem wydają się z kamienia Surowe twarze groźnie milczą Lecz kiedy zajrzysz za fasady Wychodzą z nich wrażliwi ludzie

egzegeta - proszę się zastanowić - w ten oto sposób coraz więcej osób ("rymło" mi się) będzie omijać limit w "gotowcach" i tutaj zaczną umieszczać swoje "nibyminiaturki". Bądźmy więc zarówno roztropni, ale też poważni.

Ładne obrazowanie, pory roku, uczucia zakrapiane alkoholem, No, No, niebezpiecznie :)

Bardzo mi siępodobają. Lubię limeryki. Ślę uściski :)

Witaj Dawidzie, trochę Cię tu nie widziałam :) Niezły tekst, ale zgadzam się z uwagami MaksMary. Poza tym, osobiście lubię, gdy się cytaty/wtrącenia zaznacza cudzysłowem, myślnikiem, kursywą czy czymkolwiek. Pozdrawiam ;)

To prawda. Innowacje mają swoje wady i zalety. Przez różne aplikacje (snapchat, instagram czy facebook), ale także media gubimy się w tym co pokazujemy światu, co chcemy mu pokazać, a tym kim jesteśmy w ukryciu. Tak wiele sytuacji, przynajmniej mnie, potrafi wytrącić z równowagi i spowodować rozdarcie. Gdzie iść? Kim jestem? Czy to że zrobiłam coś złego oznacza, że jestem zła? Człowiek ma wiele twarzy i wiele odbić może zobaczyć stając przed lustrem czy nawet przeglądając się w ekranie. Zrobiłam sobie spacer po Twoich utworach i znalazłam wiele pięknych wierszy, dziękuję :) Troszkę się rozpisałam... Zostało mi tylko przesłać pozdrowienia i szczery uśmiech :)

Zgoda z przedmówcą, ten tekst z lekka odstaje od miniatury. Ale ja widziałbym go właśnie jako miniaturę, bowiem trochę za dużo w nim powiedziane. Jeśli w tytule jest głaz, to wiadomo o czym wiersz - choć może to być metafora; jednak tu o kamiennej istocie, zatem widziałbym to tak: i teraz może to być już taka pulchna miniatura :) Pozdrowienia

Fajnie, zgrabnie, całuśnie ;) Nie przepadam za limerykami, ale te mi się spodobały, choć podobno limeryk powinien się odznaczać nonsensowną i zaskakującą pointą ;) Pozdrawiam ;)

Bardzo ładnie, obrazowo i smakowo :) Tylko... lato się jeszcze nie skończyło :))) Pozdrowionka :)

ŚRODA Środa jest bardzo nieszczęśliwA Radości czar przemienia w truD Obrazą wciąga i dobywa na szelfie dnO Dno co roztacza wokół fetoR A tylko podejdź, no! Capi i capi aż się zrzygasz, jak martwe coś, jak martwe coŚ! Sorry, ale pierwszy raz to robię :)

Bardzo piękny. Krótki i treściwy. Trochę zaskakujący - pierwsza zwrotka ma pozytywny wydźwięk, kojarzy się z trwaniem, stabilnością.. Podobają mi się słowa "zamknięty od środka" oraz "przemierzając erę". P:ozdrawiam

No, wielka szkoda ... Piszesz fajne teksty, ale już kolejny raz umieszczasz je w niewłaściwym dziale. Bo zapewne nie tylko przeze mnie ten wiersz nie można zaliczyć do miniaturek. W końcu administrator może się wkurzyć ...

Piękny wiersz, pełen wrażliwości. Poruszyły mnie słowa: "przygarbiona ale pewna siebie" - jest w nich i słabość i siła.

Mnie też to "na już" uwiera, ale może w tym tkwi urok tego utworu ;) Dobra miniaturka :) Mam wrażenie, że odsłoniłaś nam tutaj genezę swojego pseudonimu, i jeśli się nie mylę - to będzie to dla mnie prawdziwy zaszczyt :) Pozdrowieństwa :)))

Ogólnie bardzo mi się podoba. :) Zrobiłabym tylko coś ze zwrotem "na już" - jakoś mi zgrzyta. Ale to, oczywiście, Twój wybór. :)

szukałem wszędzie byłem tu byłem tam lecz nici z tego gdzie się ukryło nocą wołałem lecz tylko ciszę mijałem ale rano przy kawie mnie tknęło - idź na strych koleś tam je odnalazłem pod kurzem i pajęczą siecią schowane

Skarżył się kiedyś manekin z Gorzowa że bardzo często boli jego głowa. Takie przypadki leczę tak jemu doktor rzecze lecz pańska jest pusta i plastikowa. Atrakcyjna blondynka koło Szczecina poznała ongiś wysokiego blondyna. Był cudowny i pachnący tylko tak bardzo milczący. Niebawem wyszła za mąż za…manekina. Mówiła do pana pani pod Koninem: a z panem to bym założyła rodzinę, bo pan cichy i spokojny, i do tego tak przystojny, tylko szkoda bowiem jest pan manekinem.

Oczywiście, nie przeszkadza pozdrawiam Tym jednym wyrazem chciałam pokazać że starość też jest piękna nie tylko bezradna i krucha. Tak czułam kiedy mijała mnie kobieta opisywana wierszu. Nie widziałam tylko pomarszczonej skóry delikatności widziałam pewność siebie mimo wieku uśmiechała się i to było piękne

Każdego dnia musimy tak na prawdę szukać siebie od nowa, pośród tych wszystkich odłamków z dni wcześniejszych i poskładać się na nowo. Pozdrawiam i przesyłam uśmiech :)

@Marcin Krzysica dziękuję za serducho i niewidzialny komentarz :)) Nigdy nie szukałam przygód znajdowały mnie same nie prosiłam o skręcone kostki, wybite zęby złamane serce rozbita na milion kawałków przygód nie szukałam lecz za nie dziękuję gdyby nie one z nudów bym umarła

Czy piękność przeszkadza w uśmiechaniu się? - pleonazm? Popatrzyła szklanym wzrokiem bezradna i krucha Mimo to uśmiechała się Uśmiechała się dusza młoda Pozdrawiam

Nie będę pisała o treści, tylko powiem kilka słów na temat techniki. 1. Wersy są nierówne. Musisz się trzymać 10, albo 12, albo 9, a tu masz wszystko. 2 Dlatego rytm się bardzo zacina. Nie ma płynności. 3. Średniówka również krąży, raz tu, raz tu. 4. I tak zwane masło maślane czyli pleonazmy. Nie chce Cię zniechęcać i się nie przejmuj, tylko popracuj nad wierszem. Zaraz Ci pokarze na przykładzie jednej zwrotki. Pozdrawiam :)

Przepiękny wiersz, Pani WarasziAnka powiedziała już właściwie wszystko :) Dodam tylko takie swoje przemyślenie życiowe. Tylko szczęśliwy człowiek może rzeczywiście uszczęśliwić drugą osobę. Trzeba myśleć też o sobie. Pozdrawiam

Już, już miałam opuścić tę stronę, gdy pojawił się Twój wiersz. Postanowiłam przeczytać i... jak ja mam stąd wyjść? No jak? :) Podoba mi się wszystko. :) Temat i jego ujęcie, dobór słów, cała historia tu opowiedziana i układ stroficzny. Wiersz jest trochę przewrotny, bo zwykle jesteśmy prowadzeni w przeciwnym kierunku: powtarza się nam, że mamy wychodzić z własnego egoizmu do innych... do innych... do innych... Niestety, są osoby, których stawianie wciąż potrzeb innych ponad własnymi może doprowadzić do zagubienia własnej tożsamości. Dobrze to rozumiem. Na szczęście podmiot liryczny spotkał odwagę...:) Mam jedynie małą uwagę co do liczby sylab w wersie - czasem daje się odczuć pewna nieregularność (11-12-13). Pozdrawiam!

Braciszku, Braciszku będzie dobrze. Jestem przy tobie. Może nie wiem co się do końca dzieje. Ale jestem przy tobie całym swym sercem, w myślach modlę się o zdrowie dla ciebie, Serce moje tyle wie ile jest w nim dla ciebie miejsca, może jeszcze dane nam będzie się spotkać, pozwiedzać stare kąty, powspominać dawne dzieje, tylko teraz trzymaj się i módl by dobry Bóg dał ci zdrowie. Ja będę się modlić za nas dwoje.

chciałem dobrze wyszło bardzo źle tylko czemu kurwa chyba diabeł wie chciałem zrobić źle wyszło bardzo dobrze w dupę jeża czemu może ktoś z was wie

A ja wierzę, że Waldemar lubi jeże i w sekrecie się wam zwierzę, z której strony by nie patrzeć, szkoda jeża. Cóż za zaszczyt?

Może coś łatwiejszego - bo krótszego - a litery się nie powtarzają? Poeta wciąż osładzA Obiektom swoim raJ Emanując w ich obraZ Zalążki kładąc jE Jak zapłodnione jajO A sam prowadzi troP

No, to może dla lepszego rozruchu: ~~~ Akordeonu rozbrzmiał toN Kołysząc w tańcu bioder stO Ruchem - co żwawszym coraz jesT Otwartych ramion nie ma tU Talię obejmą - czując żE Ergonomiczny jest to ceL Lepszy niż sterczeć w kąta tlE Efekt ten znany już od laT Uroki niesie - czasem złO Trudnym tu może być opóR Okazywany poprzez znaK Nie taka ma być owa grA

Piękny wiersz, oby jak najwięcej osób z taką miłością do życia.

Dałem się ponieść. Przeczytałem z przyjemnością pozdr.

Cześć, Różo. wypowiedź Fausta "Trwaj chwilo jesteś piękna" Fajnie, ze czerpiesz z klasyki. Wiersz ciekawy, pozdrawiam J. Mam pytanie. Dlaczego "Chwilo" napisałaś wielka lit? Mój domysł - bo chwila tak ważna, że potraktowałaś ją, jak nazwę własną. "Ty" - też wielka lit. ;))

Witam serdecznie - miły i zmysłowy wiersz - podoba mi się i już... Udanego dnia ci życzę