Ranking

Nim odejdę polną drogą na zachód, w grząskim piasku ślady stóp odcisnę, a myślami dotknę mgły wszechobecnej, jeszcze chwilę przy tobie chcę przysiąść. Nim uśmiechy oraz łzy zardzewieją, włosy spłoną od nadmiaru cienia, a bladoszare policzki zastygną, jeszcze chwilę poświęćmy wspomnieniom. Nim marzenia i plany dotkną granic i rozsypią się pyłem po niebie, pośród drzew kwitnących w sadzie przystanę, jeszcze chwilę popatrzmy na siebie. Jeszcze chwilę! A chwila niech trwa wiecznie, łącząc ziemię, błękit i pragnienia wraz z oddechem zatrzymany czas w dłoniach czy ocali nas od zapomnienia? 07.06.2018r.

Ocalę wszystko Każesz z pamięci wymazać wszystko? Gdybym tak zrobiła, kim bym była? Tylko ciałem, co niestałe, zemrze kiedyś, może nawet już za chwilę, a ja niczego nie poczuję. Nie chcę tak. Pragnę szperać w pamięci, i znaleźć uroczysko, utulić tam swą duszę, wyciszyć się, w końcu postanowić I rzec: - W dal ruszam. Wejdę powoli na ścieżkę w czystych butach. Wytropię ślady dawnych wypraw, pomyślę o tym, co najlepsze, wdychając powietrze świeże. Po prostu będę na zwykłym spacerze. Powrócę do dni, kiedy to wszystko było dobre, radosne, uśmiechało się do mnie, rączki wyciągając, miłość dając. Ocalę. Justyna Adamczewska

Gdy się już rozpadnę na maleńkie części, na drobiny kurzu, ziarenka popiołu, nie chcę iść do nieba, zbędna dla aniołów, wiecznie niepotrzebna tam, gdzie wszyscy święci. Gdy się już rozlecę, niech moja tęsknota wtopi się w toń jezior, w blask wieczornej zorzy, rzekami niech płynie i wpada do morza, niech wypełni Bałtyk po horyzont złoty. Niech kurzawa wszystkich marzeń niespełnionych o tych szczytach, których już nie sięgnę raczej, o miejscach dalekich, których nie zobaczę, niech ją wiatr rozwieje w cztery świata strony. Niech niebieska mgiełka smutku z moich wierszy po równinnych łąkach rosą się rozproszy; niech moja wesołość, co roziskrza oczy, wpadnie w trele ptaków i w cykanie świerszczy. Jeśli prochy uczuć będą z wichrem latać, a okruchy myśli wsiąkną w piasek z deszczem, będę z żywą Ziemią ciągle żyła jeszcze, na zawsze zostanę cząstką tego świata. Śmiechem się zaniosę echem w Ukochanych, żeby pamięć brzmiała radością istnienia. Niech słoneczna miłość, która mnie wypełnia, na wskroś Was przeniknie – tak zostanę z Wami.

niech będą światła i szlaki sławione póki zegar potrzeb namiętnie nam tyka w imię zjawy, natchnienia i wojny o wolę niech stanie się ludzik azylem promyka nie pamiętam kiedy szczerze mówiłem o wichrze, o szczycie, o początku burzy drżą we mnie słowa błagając o ślinę gdy wyrywam z siebie rozterki podróży spaliłem mapę, przeszkody oplułem niszczyłem znaki, by mnie nie znaleźli źle im życzyłem, wlokąc się pod górę i uwielbiałem stąpać po krawędzi krzyczałem co sił, by ujrzeć lawiny zrywałem łańcuchy, by nie móc powrócić gdy przeknąłem świat to nie czułem winy a temu co upadł zabierałem buty co więcej? nie wiem, bo pamięć zawodna mój spowiedniku na szczycie poświęceń wypowiedz zaklęcie, a zajrzę do środka tak blisko sklepienia już nigdy nie będę powiedz mi szeptem o błędach na dole przekaż mi wiązkę, co słońca dotyka w imię zjawy, natchnienia i wojny o wolę niech stanie się ludzik azylem promyka

Czekanie na wiosnę jest topnieniemlęków i słabościjasną poświatąw tępej głowiea w rozrachunkuzadośćuczynieniemczekanie na wiosnęjest drgającą strunąaż do łez wzruszeniai szeptem nadzieiw milczącej pustceczekanie na wiosnęto ciągłe kukaniew zegary życiaaż do pobudkito znajomy klekotzwiastujący powróti pierwszy kwitnącypierwiosnek.

nie każ strychem starego zegara za to że wolniej odmierza czas ani szufladą zdjęcia na której widnieje obecna twoja twarz tylko na pólce postaw tak by były widoczne bo w ich starości uśmiech i łza

To ja może zaproszę do odpowiedniego działu, jeśli miejsce to jakieś ograniczenie dla dyskusji na każdy temat. :) https://poezja.org/dzial/19-hydepark/

czekając na falę, co w końcu uniesie moczy chude nogi w wodzie codzienności włos słaby i srebrny, przecież idzie wrzesień wierzy ciągle w przypływ, nie chce się pogodzić z losem tramwajarza, co utartym torem codziennie wędruje od pętli do pętli taki prosty schemat uważa za koniec czuje że jest inny, lepszy, nieprzeciętny może się pomylił i jest statystycznym prostym, zwykłym graczem bez asa w rękawie co zawsze pił wodę bez bąbla goryczy nieprzygotowanym do tańca na fali a jak ona przyjdzie i spełni marzenie wszystkie karty z talii szybko przetasuje przegra mając blotki, grzbiet fali go zniesie utopi się w głębi i nie poserfuje

Co to jest miłość czymże się wzrusza gdy płonie serce i śpiewa dusza Miłość jest natchnionym krajobrazem życia pachnącym ogrodem ścieżką do przebycia są aury błękitne i deszczowe słoty są ciche nadzieje upadki i wzloty uśmiech łza gorąca radość i cierpienie to spacer po wieczność i gór unoszenie co to jest miłość cóż to za zjawisko gdzie jej się szuka daleko czy blisko a ona przecież zrodzona w stajence czułością głaskana przez matczyne ręce to taka maleńka tęsknota kochania co rozpala serca od dziejów zarania.

graphics CC0 W pościeli jak w zamszu orchidei W satynach przeciąga się dziewczyna Kuszona w poliestrowych tonach I marzy by ciało me przydarzyć W głąb jaśka z motywem:madagaskar Tu czule wydyma pierś koszulę W miękkości w prześwitach mdłej nagości Gdy sunę w baroku : drążąc tunel Ćmi księżyc w posągu ciał tajemnic Akt oczy zaskoczył przeuroczy Narzuta tu srebrem lśni w pokutach I świeci jej łono woskiem sieci Gdy pragniesz nim noc libido skradnie Uślinić arkady tej świątyni W poślizgi jednoczą się umizgi Wagina w rozmaryn się nadyma W woalach rewiry płatów ciała W tej orgii baldachim muska wargi Mży spokój w czeluści mgieł szlafroku Tu stora przysłania twarz Amora Amarant me oczy szałem kala Zasłona wstydliwa zapeszona A ona omdlona w mych ramionach W akrylach tu łyska cudny brylant Zerwany z jej szyi całowanej Tapety szemrają jak sonety I w mazi ich sztanc ryt w poszwy włazi Tu tremo nawiedza dzika przemoc I w różu na łożu pośród kurzu Tak brodzi jej ciało i uwodzi — graphics CC0

Dziękuje Oxyvio, tak po prostu zrozumiałam przesłanie Twojego wiersza. Miłe, ze wyjaśniłas, to dla mnie ważne. Może, rzeczywiście, jak piszesz: Dobrze, że: Uspokoiła i wyciszyła mnie Twoja odpowiedź. Poczytam jeszcze Twój wiersz. Popatrzę z innych perspektyw, dziękuję. :)) Pozdrawiam Justyna.

Oczywiście. I nie rozumiem, dlaczego miałoby być coś złego w promowaniu strony z własnymi wierszami na portalu poetyckim.

Może nie znam się na wierszach typu ''erotyk''. Ten wiersz potraktowałam nieco żartobliwie, z przymrużeniem oka:) Napisać erotyk jest bardzo trudno,gdyż wymaga niezwykłej subtelności i wyczucia. Dla mnie erotykiem jest tekstu bez anatomii ale robiący wrażenie :)

Miałam wcześniej napisać na temat autopromocji, ale skoro zaczęłaś, to tylko dodam, że i tak każdy czytelnik ma prawo wyboru: albo zajrzy i przeczyta, albo po prostu nie, nikt nikogo nie zmusza, a ta forma poniekąd reklamy, od zawsze istniała, tylko w różnym wydaniu.

No właśnie i nie czuje sie upływu czasu, można powiedzieć chwilo trwaj wiecznie! Bardzo dziękuję, kłaniam się. ps. Lubię wyjątkowo Twoje rymy :))

To jest pierwsza kotka, którą mam w źyciu, nigdy nie chciałam miec akurat kotów, ale koleżanka mnie namówiła i nie żałuję. Koty są nad podziw mądre, opiekuńcze, oddane, oczywiście na swój sposób okazują uczucia, moja gdyby żyła w naturalnych warunkach, na pewno by sobie poradziła, jest łowna. Tak, Oxy, przygarnij? pozdrawiam :)

znać wrażliwą, empatyczną duszę. Dziękuję Joanno pięknie.

Witam. Dziękuję. Pozdrawiam.

na łożu pośród kurzuTak brodzijej ciało i uwodzi Tomaszu zakrztusiłam się od tego kurzu :) PozdrawiaM.

Bardzo ładne, oryginalne rymy. Trochę razi może dosłowne nazwanie konkretnej części kobiecości, bo burzy dość subtelną koncepcję wiersza, ale generalnie - podoba się Pozdrawiam

Dobre, dobre Jacku :))))) Kiedyś usłyszałam od madrej osoby, że największym przyjacielem człowieka na pierwszym miejscu powinien być on sam dla siebie, bo kiedy siebie szanuje, lubi, dba o ciało i dusze, to jest gotowy na przyjaźnie z innymi, nawet z przedmiotami :))))))))))))) żartuje oczywiście

Tak, już wypróbowanych, jednym z nich może być np.wygodny fotel

dam Ci serducho awansem ale możesz dla mnie cały ten wiersz napisać piątką albo szóstką ( czyli w każdym wersie jednakowa ilość sylab pięć albo sześć jak wygodniej) Pozdrawiam

Kundel dwunożny . Czworonogi są lepsze. pozdrawiam

człowiek w pewnym wieku ma sporo najlepszych przyjaciół :)))

Podoba mi się wiersz. Bardzo ciekawie napisany i pełen nastroju. Zapominamy w końcu wszystko. Nawet to, co kiedyś wydawało się absolutnie niezapominalne.

Pięknie dziękuję, uwielbiam Grechutę, tym bardziej, że pochodził z Zamościa. Pozdrawiam serdecznie, trzymaj się :))

Tak, ważna. A jaki to ma związek z wierszem? Że uważajcie na topielice i strzygi? :)))

Jestem na tak. Hej.

Ładnie kołysało. Z tym "rozlatywaniem" nie spiesz się Oxy, masz jeszcze dużo wierszy do napisania, tymczasem :)