Ranking

Rzeczywistość nie zadziwia swym istnieniem, sieje nas, potem torturuje i zbiera plon, jest artystką która kształtuje nasze dusze, 　 Pieniądze świata w rękach garstki chorych na ego, obok kości zwycięzców zastygłe w pozycji lotosu, kości gigantów, spodki i świadectwa pilotów, ciała wskazane przez jasnowidza, piramidy, bardo Dharmaty, 　 dziecięce porno zalewa tora, rakiety lecą już przez twitera! Głowy państw marionetkami, narkotyki promowane przez muzykę dzieci, 　 Źrenice wpatrzone w ojcowski pas Oriona, wypierają się grzechu po trzykroć, a bierność, nienawiść, chciwość, głupota-to mało. 　

Piękne wzorki ma wydmuszka lecz niestety w środku pusta.

powstałeś bez woli i świadomości istnienia gdy nieba blask poczułeś nie chciałeś tego zmieniać mocą świetlistych zmysłów smakujesz przestrzeń wokół nikt tak pięknie nie stawiał niepewnych, pierwszych kroków teraz, gdy wpadasz w otchłań mętnych, młodzieńczych pragnień nie chcę, nie mogę patrzeć bezczynnie jak świat mi ciebie kradnie potrząsnę sadem wiosny niech spadną prosto na głowę zaczarowane pręciki i płatki migdałowe oblepią twarz i oczy pierwsze zalążki śliwy uśnij synku kochany przeczekaj czas burzliwy 28.04.2018r.

Z tv mówi mi Zawadzka, że już późno po kolacji więc wyciszyć trzeba dzieci kąpiel, bajka, przytulaski. Piątkę z plusem za teorię może mi wystawić niania, lecz z praktyką nieco gorzej po mieszkaniu chłopców ganiam. Zamiast w wannie się wykąpać krzyczą małe piracięta, że je wielki sztorm porywa. Gąbka płynie po kafelkach potem ręcznik wycieranie, jakiś golas z piskiem czmychnął trudna rada gonić trzeba i w piżamę dziecko wcisnąć. Bajka zatem rozpoczęta więc wychodzi potwór z szafy. Chłopcy śmiechem się zanoszą ze swojego taty - gapy. Wreszcie sen ich błogi zmorzył, gdy po łóżkach poskakali więc cichutko - pomalutku lej po bombie posprzątałem. Kiedy wreszcie na kanapie swe litery posadziłem Przyszła żona i się pyta "Fajnie z dziećmi się bawiłeś" Miałem coś jej odpowiedzieć, że ogólnie było spoko. No bo przecież ze mnie twardziel Lecz przymknęło mi się oko.

Szczęśliwość ktoś powiedział że nie istnieje, a w słownikach są dziury, wydrapane kartkę wcześniej, może później ktoś dopisze, może Ty i ja, ołówkiem, na wspak przeczytamy w lustrze, każde w swoim, bo tak łatwiej

Blizny zdobią moją duszę doświadczeniem każdy dzień nauczycielem wybierania właściwych ścieżek

uciekając przed nieznanym nie zasmakujemy czegoś z czego jest zbudowane na przykład z prawd które przemawiają uciekając gubimy szanse na to by się dowiedzieć co jest za czymś trudnym niezrozumiałym albo za niewyraźnym lustrem może nie warto chować się przednim lub uciekać może lepiej podnieść wyzwanie które rzuca zrozumieć czym jest coś dla siebie ugrać

Tak dobrze zapić rozpacz Na moment... serce jakby mniej boli Przeszłości obrazy Potrafią się rozmazać łzami strasznymi Na twarzy Tak dobrze zapić tęsknotę Przytępić uczucia emocje i... Wszystko zostawić na potem Tak dobrze zapić bezsilność Wobec losowych zdarzeń Która niszczy sens życia Pozbawia nadziei i marzeń Uciec w ułudę w nieważkość Pozostać tam już...może Na zawsze Tak dobrze zapić wspomnienia Tragiczne Nie do zniesienia Na jedną chwilę choć bledną Tracąc swą siłę rażenia Schować się w kokon nieświadomości Na mgnienie zapomnieć O życiu o śmierci o miłości... Ale...w butelce DNO I trzeba iść dalej Jednak...czasami...

Zamiast to dobrze, ja sobie czytam niedobrze, bo szczerze mówiąc - nie wiersz- tylko podane myśli nie podobają mi się, trzeba wszystkim problemom stawić czoło i budować wewnętrzną siłę, ale to tylko moje zdanie, pozdrawiam sredecznie :)

Pod jabłonią samotności patrzę w górę widzę błękit słońca strumień płynie, sięga zwątpieniami wołam ciszę nie chcę, by się ktoś dowiedział, że rozmawiam z korą drzewa głaszczę pień, policzek tulę tylko ono mnie rozumie dzisiaj. W głębi duszy głośno krzyczę kocham przestrzeń kocham życie lazur nieba spływa deszczem kropelkami co szeleszczą z oczu łzy są niepotrzebne na jabłoni biel różowa wiankiem z liści przepleciona lubię miejsce, gdzie rozmawiam z przyjaciółką. 27.03.2018r.

Spotyka się dwóch poetów; - Uczepiłbym się ciebie dzisiaj. - Dzisiaj nie jestem tramwajem.

Rzepy czepiają się najczęściej psich ogonów, ale kto to wie, czy tylko? :))

Raz wykluł się w gnieździe taki pisklak co od razu chciał latać wysoko aż nagle wpadł jastrzębiowi w oko a być pożartym nie było mu w smak I tak tłumaczy mama na nowo : zanim zacznie się tak ostra jazda trzeba powrócić najpierw do gniazda oraz rozpocząć wszystko ,, ab ovo,, * ,,ab ovo,, *z łac. ,,od jajka,, = synonim ,, od początku,,

Cześć, Justyno. Dzięki za docenienie to dla mnie dużo znaczy. Ja po przeczytaniu stwierdziłem, że jeszcze parę tekstów muszę napisać aby w końcu zrozumieć że się do pisania nie nadaję. No chyba że się nauczę :) a tu youtube daje do myślenia

Lubię ołówki za skromność....:) Pozdrawiam Krzysiek

Dla mnie super. :) bb

Heh ołówki coraz więcej miejsca zajmują na forum. Podoba się zanotowalem róbmy swoje :) choć w notesie na smartfonie

Nawet ciekawie się czyta, fajne pozdrawiam!!!!!!!!!!!!!!!!

I teraz się zacznie kolejka wpisów, a w gruncie rzeczy chodzi o to, że sukces wielu ma rodziców, a klęska zawsze jest sierotą. ;)

Marzy panienka w wierszyku, ach, jakże pięknie marzy o sadystycznym chłopczyku (wietrzyku) by walił ja po twarzy a marzy aż tak realnie, że wszystkich bierze ochota a nawet, co nienormalne, szaroburego kota. Ten łeb kieruje do nieba i miaucząc rzewnie prosi by ktoś kromeczkę chleba co rano mu przynosił i bardzo myśl go ożywia, że może to być Oxywia. ;)

No dziena. Pewnie tak. No raczej. Zetknęłaś się już z czasownikiem "srać"? No to nieźle. Dzięki. Nie znoszę poezji w takim, wiesz 'pompatycznym' czy jakimś tam jeszcze - choćby stylistycznym odczuciu. Za porównanie do JotPe się chyba nigdy nie pogniewam. Dzięki za wyczerpujący, sensowny komentarz, elo.

O to właśnie chodzi :) Samo życie :) Dziękuję za czytanie. PozdrawiaM.

Może jest, a może nie jest. Twoje zdanie to tylko opinia.

Witam - wiersz z przesłaniem zmusza do refleksji a robi to wyraźnie. Muszę pochwalić .... Uśmiechu i słońca życzę