Ranking

Co też ludzie powiedzą? Ich opinie są ważne Uśmiechnięty szeroko Znowu zakładam maskę Co też ludzie powiedzą Rośnie stworek gąbczasty Karmi każdym potknięciem Wyolbrzymia drobiazgi Co też ludzie powiedzą Drżące dłonie i serce Całe życie pod lupą Całe życie w rozterce Co też ludzie powiedzą Czy się kiedyś wyleczę I po prostu jak inni Żyć będę

żyjąc nabywamy prawo do tego by umrzeć umierając do tego by zrozumieć życie które jest tylko jedną z chwil jaka mija bezpowrotnie nigdy już nie wraca i niech tak zostanie niech nikt w tym nie grzebie nie wmawia że jest inaczej

Bez Atu Drżące karty w ostrych dłoniach, rogi sterczą, talia odrzucona. Brydż zawadiacko walczy, figur spokojnych wystarczy. Martwe maski, puste oczy grają. Ziemia powoli się toczy. Bo jakże inaczej ma być, skoro kukły zaczęły wyć? Justyna Adamczewska 10. 03. 2018 r.

Panie guru! Tu się nie poucza, tu się komentuje wiersze. Każdy ma prawo do własnego odbioru. Serce sercem, a poprawność w ortografii i gramatyce nikomu nie zaszkodzi, a z tym kiepsko u pana ..oj kiepsko.

Uciekam od wschodu słońca Płynę glębiej w ocean zasłoniętych okien i topię twoje wspomnienie w mojej głowie Rzeszów, 17 kwietnia 2018

Odrobiną słońca pieścisz dekolt z ładnie pachnącą azalią. Okrążasz delikatną różyczkę przy piersi. Twój pierwszy dotyk otulam ciepłym zapachem. Dla nas piękny dzień blisko siebie.

odnajdę może kiedyś szkiełko zgubione przez los jeszcze zanim mi dane być miało powiększające milimetry sekund chwil między przechodzeniem obok nieuważnie i przyjrzę się wędrówkom źrenic spojrzę właściwie i ciepło odnajdę pogubione i nie uciekną sekundy w nieuchwytne lata i zwabiony promień wiązką światła rozżarzy odnajdę inaczej przeciągiem stanie się byt we wspólnych ścianach nie ciepłym muśnięciem policzka nie majem filmem w tle snu

nie żeby zaraz specjalnie ale właściwie czemu by nie - Baśkom. idzie wiosna gdzieś z brzeżka pomaluśku nieśmiało mucha lęgnie się pierwsza we łbach powywracało się i w trawę gdzieś ledwo co dopiero wzrośniętą legło i przycupnęło całkiem jak to drobniuśkie zimą w mróz padłe ścierwo dzik przyjaźnie się wierci i w sztachetach już cocha co wypróżnił nań z lędźwi Antka Burek gdyż kwoka całkiem bez głowy lata bo na rosół był napór wróbel z wróblem ma zatarg czy ćwierć w ćwierć czy ćwierć na pół gawron rozwlekł w pazurach coś śliskiego choć w dziobie jeszcze część skacze tego co już dawno w wątrobie idzie wiosna po rowach po pagórach i łąkach w krąg wykluwa się robal a co lata już brzdąka tylko w windach w tych blokach ciągle Baśka jest zła pluskwy pchły z psa i z kota bo pies sra bo pies szcza

Epistoła pisana życiem wciąż aktualna główne postaci ty i ja w nostalgicznej ciszy — po raz enty — odtwarzam wszystko pierwsze nieklejące się rozmowy tkliwość w półciemności oswajany wzrok ekscytacje były też chwile gdy nocą park kortowski zastygł i czekał — i się nie doczekał bo my stygliśmy schładzani czerwcowym deszczem szelestne amoroso ta muzyka leśnej pięciolinii po zaślubieniu wyniosła nas ku wierzchołkom harmonii w uwitym gniazdku nierozłączni przez dziesięciolecia — do wczoraj dziś nadal jedność inna — trzeba się jej uczyć bo ty i ja — każdy w swoim domu daleko od siebie 31.03-14.04. 2018 Wiktor Mazurkiewicz

toż życzliwość Marcinie czysta i to całkiem bezinteresowna pragną byś był jako artysta wiersz jak wódkę pił zawsze aż do dna aby wszystko grało w Twym tekście od metafor po mały przecinek co powiedzą oj spłynie deszczem niech zostaną Twe myśli niewinne :))

Nigdy nie przejmowałam się, „co też ludzie powiedzą?” więc nie wiem po co podmiot liryczny aż tak się przejmuje. Nie trzeba. Pozdrawiam :)

Stoję tu przy tobie, Ale ty już jesteś daleko, Tam gdzie nie mogę iść, Pozostał tylko pusty pokój, I cisza, martwa cisza, Gdzie się podziały? śmiech, Muzyka i radość, Odeszły w blasku księżyca, Na drugi kraniec, Morza smutków, Pozostał tylko pomnik, Minionych chwil, Który skruszeje za naście lat, I już nikt nie będzie pamiętał, o tobie, Oprócz mnie! Który kochał cię! Byłaś mą jedyną! Żegnaj aniele mój ! Słodkich snów, Wśród chmur!

Zapewniam Cię, że są. Oczywiście nie mam na myśli siebie. Mówisz o niewywyższaniu się, a sam to robisz. Też zdarzy mi się niekiedy literówka czy błąd, ale za wskazanie grzecznie dziękuję, nie stroję fochów. Ponadto poprawne pisanie pod względem gramatyczno - ortograficznym i interpunkcyjnym nie jest przypadłością pań polonistek, tylko już nawet uczniów szokły podstawowej.

to ja, jako ludź powiem Ci, że uśmiechając szeroko, niestety trzeba "się". Ale wiem o co chodzi, więc może napisz: "uśmiechnięty szeroko" i nie ma problema :) A co do wiersza - trzeba czasem zrobić coś głupiego (zwariowanego?) i (to najważniejsze) z tą uśmiechniętą twarzą, ale już bez maski popatrzeć wszystkim prosto w oczy ;))) Pomaga Pozdrawiam.

świetnie piszesz, tylko z błędami ortograficznymi, albo niechlujnie, a niechlujność to brak szacunku do czytającego. I nieważne, czy tu mieszkasz, czy na Mount Thomas Forest. Piszesz TU poezję, więc to wstyd robić byki, kiedy uważasz się za literata i nawet internetowy "poprawiacz" podkreślił Ci na czerwono już trzy wyrazy w Twojej powyższej wypowiedzi. Prawy klawisz i masz naprawione, ale po co - piszesz przecież sercem ;))

rzeką dziś jestem co pamięta brzegi piaszczyste plaże i urwiska skalne przegrody które chciała przebić historie zapisane w zgliszczach wspominam słońce co głaskało fale czy toń spokojną w rozlewiskach w zbyt krótkich miejsca opływane z żalem na grzbietach ślady tych zaledwie kilka znaczyło myśli i znaczyło wiele były żaglami na wzburzonych sterem jutro u ujścia deltą się rozleję nieznana chwila może bardzo bliska wyciszy wody nie tchnie treści w nieme rozmyje obraz w półprawdach i fikcjach

Do Marlett ;;;;;;Gdzie się podziały? - ale co? znak zapytania w nieodpowiednim miejscu ? ...... Jak to co ? przecież w wierszu pisze : "Gdzie się podziały? śmiech, Muzyka i radość," Cóż.... że stare ? że każdy prostak tak napisze ? Bzdura Pierw spórzmy na siebie, I nie nakazujmy co inni mają pisać i jak mają pisać, bo nie wiemy co czuje ich dusza i serce. A poezje pisze się sercem i duszą. ================= Do kostoteles Dobrze napisałeś, spodovbasię Ja ciut inaczej przeczytałem... nie pogniewałeś się ? stoję tu przy tobie ale ty już jesteś daleko tam gdzie nie mogę iść pozostał tylko pusty pokój I cisza martwa cisza gdzie się podziały śmiech muzyka i radość odeszły w blasku księżyca na drugi kraniec morza smutków pozostał tylko pomnik minionych chwil który skruszeje za naście lat I już nikt nie będzie pamiętał o tobie oprócz mnie który kochał cię byłaś mą jedyną żegnaj aniele mój słodkich snów wśród chmur ===== Pozdrawiam i zażyczam dalszej weny

czytałem Twojego brydza.... też w nim trzeba sie zastanowić co mówi wiersz.. Ja osobiście cięzko podchodze do czytanych rymów, rzadko kiedy sie mi podobają, no, ale nie znaczy ze są złe, Inaczej patrzę niż inni. Pozdrawiam. Ten brydż jast dobry.

Cóż mam odpowiedzieć.. Chyba to że tak piszę jak czuję. po prostu taki mój styl pisania od zawsze. Używam dużo zazwyczaj metafor. Piszę inaczej niż inni, . Idę po za tłumem. Wiem doskonale, że każdy widzi inaczej i inaczej by napisał. Banalne pisanie mnie nie pociąga. I jeszcze jedno... dzięki za zainteresowanie się moim wierszem. Następny który chyba zaraz wstawię będzie jeszcze inny od tego, Zaliczają go do trudnej poezji.. "nicość istnienia'

Skropiłam noc łzami ale rano otworzę czyste powieki niech płynie rozpacz i wymyje twoją twarz z mojej pamięci Rzeszów, 30 marca 2018 roku

No tak, maniera podobna bo to coś co niektórzy krytycy muzyczni nazywają "postrapem". Bąkowski był wcześniej niż Mister D. choć myślę, że niespecjalnie się tym jara. Obronił dyplom u Leszka Knaflewskiego w poznańskiej ASP, a Knaflewski był członkiem grupy Koło Klipsa Grupa ta przez innych krytyków była klasyfikowana jako polski reprezentant transawangardy, nurtu, który odrzucał oryginalność, nowość, wyjątkowość. Sądzę, że stąd to stylizowanie się Bąkowskiego na język potoczny, nieliteracki, ubogi wręcz. Trochę jak "język ulicy" w poezji... Białoszewskiego. Tak czy siak jego twórczość jest zjawiskiem nawiązującym do jakichś nurtów. http://ninateka.pl/film/flaneur-kulturalny-odc-5-wojciech-bakowski

moim zdaniem nie nabywamy prawa, bo mamy wręcz gwarancję. :) A jeśli chodzi o puentę, to nikt nikomu może nie być w stanie nic wmówić, dopóki nie wmówimy sobie czegoś sami. Pozdrawiam.

1. Cechą charakterystyczną jego rysunków i filmów jest celowe ubóstwo środków wyrazu. Twórczość plastyczna - (https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojciech_B%C4%85kowski - co widać, ale i słychać, niestety, również w twórczości muzycznej. Jednak, czy to ubóstwo w przypadku muzyki jest celowe, mam wątpliwości. Moim zdaniem niedostatki najłatwiej jest „przykryć” stwierdzeniem, że coś jest „celowe”. Annie_M słusznie zauważyła to podobieństwo w wysławianiu się obojga „Artystów” ;))), z tym, że sepleniąca Pani, bije Pana („tego tu ten”) na głowę, chociaż „tu ten” mówi doskonale jak pierwszoklasista. Co by nie marudzić - „ułomności” w przekazie mnóstwo, a więc: 2. Dykcja, dykcja i jeszcze raz dykcja, Artyści Ułomniści! Dzieci, nawet bardzo małe potrafią naprawdę ładnie mówić. U Was ubóstwo całkowite, a w tej dziedzinie właśnie dykcja, to podstawa. W „Tym tu”, niestety, dominuje ta brzydka, za to pewnie bardzo modna dziś maniera bylejakości, nieprofesjonalności - zdziecinniałego wysławiania się (co robi np. Kabaret Łowcy <kropka> B - bo podobno ma to śmieszyć), a co, moim zdaniem, w powyższym dziele może skutkować, poza niesmakiem, np. niezrozumieniem, m.in. od 0:00 - 0:45 i potem też, chociaż pod koniec Pan już się w wymowie poprawia. A może o to chodzi - żeby nie rozróżniać, że młody, czy „młoty”, to wszystko jedno? Na miejscu „młotych” pym się „oprasił” ;)) 3. Ubogie środki - tak, jestem jak najbardziej za, ale nie "ubóstwo środków". To już na nie. 4. Co poza tym - powyższe dzieło nie jest płodem prezentującego je tu Autora. Nie jest także ani dopełnieniem autorskiego dzieła, ani jego tłem, bo dzieła takowego brak. A z tego, co pamiętam prezentuje się na tym portalu raczej własne dzieła, z ewentualnymi dodatkami - nawet i tego typu. Czym jest w takim razie to powyżej? Jest reklamą. Stąd moje ubolewanie nad standardem reklamowanego dzieła. Ale ok. to już kwestia gustu, więc niech sobie będzie. Jedna uwaga. Czy nie należałoby się z tym udać raczej na Forum Ogólne? Poezja śpiewana jest jak inne działy dla Autorów wstawiających własne dzieła, a nie dla "lokujących produkt".

Jeśli Ci odmawia to można bez smutku Pójść bulwarem na browar i pić powolutku :)

to kuszący spacer i aura też sprzyja nie można inaczej bądź dla niego miła chwyćcie się za ręce biegnijcie ku wiośnie niech lata młodzieńcze powrócą radośnie I na skraju ciszy snujcie swe marzenia może szept usłyszysz swego przeznaczenia Pozdrawiam:))

na dole poczekam jak wzujesz buciki nie wierzę w brak chęci radości nie zliczę litery już same w chodnik się ułożą rozszumi się weną radośniejsze morze z pomysłów gałązki wypuszczają róże więc proszę nie marudź nie kokietuj dłużej

Przypomina wieżę eiffla :)))