Ranking

Ósmy marca, dziś Dzień Kobiet mają panny, żony, matki, więc starają się panowie, ślą życzenia oraz kwiatki. Praca, obiad i sprzątanie, obowiązków wiele mają w codzienności zaganiane, nawet się nie użalają. Ślę wiązanki ciepłe słowa kolorową myślą tkane, gdyż tak można tylko o was, zwłaszcza w tym dniu miłe Panie. Dużo zdrowia, pomyślności niech marzenia ziszczą czyny, satysfakcji i radości, z serca życzę wam dziewczyny. 08.03.2018r.

by o banał się nie otrzeć, albo otrzeć się nieznacznie, życzę paniom by dziś stocznię przejął pan, a po niej bacznie jak już zmyje wszystkie statki, wziął niezwłocznie się za pranie, gdyż po sól, nie do sąsiadki, lecz do sklepu pójdzie, a nim na tapczanie siądzie wreszcie, dywan niech wytrzepie – Pani dziś ma święto, więc na wejście wielki kosz jej da z kwiatami. PS panowie, na litość boską ja bardzo proszę, tylko nie mocno, tylko nie koszem!

O Panie usłysz mój głos! w zaplątanych liniach kolorów ultramaryny hiszpańskiej pomarańczy i zgorzchniałej żółci szara przestrzeń i wołanie o pomoc zdeformowanej głowy bez włosów brwi rzęs i powiek nad wyraz wydłużonej przerażeniem woń skryła się w dwóch punktach nierealne kształty uczyniła ręka mistrza nie chciałbyś tak wyglądać ale krzyczysz podobnie z nienawiści z rozpaczy pokrzywdzony buntownik z wyboru tylko stłamszeni milczą i już wiesz po co krzyczę

Obchodzimy ku chwale ojczyzny Jeden dzień kobiety cały rok mężczyzny. Sztaudynger. Trudno w tak wyjątkowym dniu nie przyłączyć się do życzeń.

domy- pudełka jak klatki dla ptaków z jednym oknem na przodzie wklęśniętym a serca z papieru markotnie szeleszczą ściskiem marszczenia pompują strumień życia któremu w takich okolicznościach bliżej do arytmii zapał- jak nadzieja ulotna jednego trzyma w pionie drugiego opuszcza i już nic nie potrzeba wystarczy adres i szarość duszy aż do śmierci towarzyszą tylko to co piękne i dobre (chwila nieuwagi) ucieka dokąd tak pędzi przed siebie mija domy ulice ludzi nie może znieść dwuznacznego wzroku przewrotnego języka fałszywego kroku jesteś panem swej radości dlaczego jej nie zatrzymasz?

Taka myśl mi chodzi dziś po głowie i przeradza się w jedno pytanie co by to było gdyby na świecie pełnym brzydoty i zła zostali któregoś dnia tylko my sami czyli panowie … może ktoś by rzekł: stało się i trudno ale wytłumacz to teraz choćby poecie, przy którym zawsze Muza i Wena stoją dwie piękne dziewczyny trwają codziennie i szare życie przecież w rymy stroją dlatego odpowiem i zapiszę w kajecie bez Was drogie dziewczęta i panie życie byłoby raczej nie do zniesienia w dodatku tak beznadziejnie i nudno a dzisiaj składam wszystkim dziewczynom najlepsze życzenia niech się Wam szczęści nasze kochane zawsze niezmiennie i przyjmijcie ode mnie skromną laurkę moją

Mam tak w życiu, że obchodzę i Dzień Mężczyzn, i Dzień Kobiet. W marcu mówię prawej dłoni, żeby odpoczęła sobie. Wrzesień - zwalniam rękę lewą, (w pracy) bo jest święto - Jego. Ale bywa: na budowie, w pralni, kuchni - staram sobie bez pretekstu robić święto. Żeby być tak uśmiechnięta niezależnie od okazji ?.

W pewnym czasie i miejscu na przykład w Warszawie, staruszka bardzo samotna marzyła o kocie, który dałby przytulić się czasem pod blokiem chadzał pełen dumy kot szarobury w niedzielę whiskasem go zwabiła w mieszkaniu legowisko mu uwiła sielanka długo trwała staruszka czuła się szczęśliwa a czas niepokorny pędzi i pędzi sąsiadka nie widząc ani w piątek ani w świątek policję zawiadomiła oni jak to oni straż pożarną pod blok zaprosili 6 piętro drabina dla strażaka to chwila okno otwiera a tam kocur do zimnych zwłok się wtula lecz coś jeszcze bardziej dziwnego strażak zobaczył bo zwłok w połowie już nie ma. Na pewno spytacie jaki morał może z tego wynikać: wierzę w Was pomyślcie Sami.

ja przyłączam się do życzeń dużo zdrowia i radości kasy jakiej nie przeliczę namiętności i miłości jeszcze myśl przypomnę jedną od pół wieku mnie urzeka bo zawiera same sedno "KOBIETA - NAJWIĘKSZYM PRZYJACIELEM CZŁOWIEKA"* Pozdrawiam * Jeremi Przybora

Polityka, polityka, polityka. dla niektórych to zbyt trudne jest zadanie, ale wielu w jej szeregi wciąż popycha miraż władzy, stanowisko czy uznanie. Lecz z uznaniem w polityce różnie bywa, ilość durniów tutaj wyższa jest od średniej i choć każdy rząd dość skrzętnie ich ukrywa, wieści o nich znane w kraju są powszechnie. Po cóż więc im mądrość, po cóż olej w głowie, mają wodza, który zawsze ich przekona, co jest złe, a co jest dobre wszystkim powie, jest podobny (wzrostem) do Napoleona. My jesteśmy najmądrzejsi, lepiej wiemy, niechaj Merkel, Tramp, Bruksela siedzą cicho i jak trzeba żyć dokładnie im powiemy, nam nie straszne żadne liberalne licho. Wzorem swego francuskiego poprzednika chce Europy na swój sposób stworzyć scenę, no i problem dla nas z tego dziś wynika, gdzie tu w Polsce znaleźć Elbę czy Helenę. ------------------------------------------------------------------ Autor stanowczo stwierdza, że treść wiersza jest jest wyłącznie wynikiem jego poetyckiej fantazji i jakikolwiek podobieństwo do istniejących realnie osób jest niezamierzone i absolutnie przypadkowe.

To nie jest wiersz dla Kota ani o Kocie, ani o mnie. (Wyjaśniam na wszelki wypadek). To ja już sobie pójdę. Nie jestem już potrzebna. Zmyśliłam piękną bujdę, żem na twej drodze jedna. Nie jestem już potrzebna i nie chcę się już łudzić, żem na twej drodze jedna na stepie i odludziu. I nie chcę się już łudzić, że ty na mojej drodze, na stepie i odludziu - jedyny tu przechodzień. Że ty na mojej drodze - to żadne przeznaczenie - jedyny tu przechodzień przypadkiem, jak kamienie. To żadne przeznaczenie, bo skoro jestem ciężkim przypadkiem, jak kamienie - to pora odejść w błękit. Bo skoro jestem ciężkim pomrokiem i udręką, to pora odejść w błękit, w pamięci zostać mgiełką. Pomrokiem i udręką zbyt długo tutaj byłam. W pamięci zostać mgiełką, jak urojona miłość... Zbyt długo tutaj byłam. To ja już sobie pójdę. Jak urojona miłość... Zmyśliłam piękną bujdę.

Cześć i czołem wszystkim! Publikuję tutaj pierwszy wiersz, który powstał wiele lat temu. Jakieś 18 upłynęło. Wyciągam sztukę z "szuflandii". Zachowawczo postępuję, choć tekst powinien się obronić. Taki papierek lakmusowy, bo obecnie mam szkice innych pomysłów, którymi chciałbym się z Wami podzielić. Żeby nie przeciągać... "Róża" Skąpana w promieniach, smukła i powabna, kwitła biała Róża. Czysta i jedwabna. Z samą Afrodytą zgodnie ją równali. Wielbili ją wszyscy - i wielcy i mali. Więc zakwitła pani dumna i wyniosła. Zdobyć się nie dała. Kolcami obrosła. Wielu śmiałków było. Długo próbowali lecz jej nie zdobyli. Krwawiąc uciekali. Sprawiedliwa Ziemia wszystko zrozumiała i każdego ranka krew w korzeń wtłaczała. Dziś samotnie stoi i w głowę zachodzi : "Kiedyś takie tłumy; dziś nikt nie przychodzi?!"

Kwiaty na rękach niesione w domkach z papieru Tulipany żółte, amarantowe róże bordowe Pod spodem zabijane piękno

bo czas niesprawiedliwy bo wzloty wiośniane – nie fair - znikają po angielsku uwielbia walc-boston a tu wciąż kubańska salsa sukienki rozkloszowane zostały tylko w marzeniach oliwin w wisiorku co miał uszczęśliwiać oddała siostrze - na zawsze minionego nie ujarzmi rozgoryczenie zbyt wyraźne niechby raz a dobrze wsiąkło w strukturze hipokampu * stworzona ze szlachetnej tkanki - płatków róży i mimozy wie że prawdziwa jedność to nie tylko kroczyć razem ale wzajem darzyć radością i koniecznie patrzeć w oczy również wie że makrelowe niebo nie musi zwiastować złej aury wystarczy taka jedna łuska - podobno też z karpia a rankiem okrzyki radości* * z Psalmu 30,6

A nie zniknął Ci przypadkiem dzisiaj wiersz? Taki z Perfectem i najlepszym tekstem, jaki kiedykolwiek śpiewał Markowski? :) Bo wiem, że pisałem w nim komentarz. Mnie tez coś zniknęło. Bierz procha, okład z piersi i zdrowia życzę :)

Ja zawsze robię za zmywarkę i nie widzę w tym nic złego. :) Kolejny świetny warsztatowo :)

Czuję się, jakbym dostała kosz z kwiatami, :)))))))))))

Dla rozładowania emocji i na poprawę humoru ;) https://www.tygodnikprzeglad.pl/kanibalizm-seksualny/

Witam wszystkich - ja również wszystkiego co najlepsze w tym dniu miłe panie.

Chciałeś dobrze, lecz nie wyszło, bo z wywodu tu wynika, że kobieta to nie człowiek, tylko zwykła jest kobita. Dobrze, że nie twoje słowa, bo by ci się oberwało, że Jeremi i Przybora też niekiedy błyśnie chałą :)))

Być poetą, to widzieć więcej (sobą każdy być może) więcej rozumieć wyzbyć się fałszu i obłudy pisać o prawdzie bez ogródek niekiedy pośrednio aby nie gorszyć ale delikatnie doprowadzić do zrozumienia trudnych spraw. To tak na szybko myśl, nie wiersz! :))

jakiekolwiek podobieństwo do osób jest zupełnie przypadkowe Wszystko owszem można wyśmiać, zanegować, podsumować powiedzeniem: „ilość durniów”. Najpodlejsze złośliwości zamknąć w słowach. Każdy kretyn spod latarni dziś to umie Co innego - coś napisać konstruktywnie, a w dialogu być konkretnym i rzeczowym, sypać fakty i facecją czasem błysnąć. Tu nie mocnej, ale tęgiej trzeba głowy. Więc nim weźmiesz klawiaturę mój poeto by słowami trafić tutaj lub pod strzechę: nie pisz proszę jak partyjny dawny beton, bo sam sobie wystawiłeś etykietę.

Hej! Poeto górnych lotów, który weną wzniosłą błyskasz, użycz iskry jednej, jasnej jam jest wierną anarchistką. Hej! Poezjo pędź do ludzi, tylko miej się na baczności, aby sztywne granic ramy nie zamknęły wrót wolności. Kto nie umie z niej korzystać, i wymyśla bzdetne tagi, przeczytawszy Ars poetica może bliższy jest rozwagi, i do wniosku szybko dojdzie, że nie strofy, rymy, piony lecz tu idzie o poezję, która wznosi nad poziomy. Że nie każdy taką tworzy, bo brakuje mu polotu a wywyższa się nad innych jakby połknął deskę z płotu. Nie wiem Jacku o co chodzi, ale tak mi się zrymowało. :))))