Ranking

Cześć, co słychać, jak Wam leci Wpadnij do nas choć na słówko. U Was pada? U nas świeci! I co z tego, że żarówka? Ech żarciki, jakże miłe i ten uśmiech w każdym słowie, nie, to chyba niemożliwe, że już nigdy nic nie powiesz. Cześć, co słychać? – głos się łamie. Tam po drugiej życia stronie bądź cierpliwy, czekaj na mnie, przyjdzie czas, to Cię dogonię, znów na piwku się spotkamy gdzieś na chmurce, pogadamy....

stalowe chmury grzebienie fal zrywa wiatr zamiata pokład

Tak długo pracowałam na pustkę że i w kropli tonę wybacz zwilżę usta nie skoczę z pomostu widać tu gdzie stoję może i mnie nie poprawiaj chociaż jesteś wielki jak Przesmyk Kultury a ja jak ten człowiek mała morze gdy rozchyli a ziemia wypieści mi stopy może powiem Więcej a teraz drżę w swej ciszy pojedynczy szelest traw ię godzinami.

Zielonozłote lato mnie woła każdą drogą, chciałabym wszystkie drogi w nieznane wziąć ze sobą, chciałabym każdą ścieżką wędrować w każdą stronę, lecz kiedy idę jedną, to inne są stracone. Czerwonozłote szlaki mnie ciągną do zachodu, chciałabym wszystkie słońca w słoiku zabrać miodu, chciałabym każdą tęczę wziąć z kolorowym deszczem, a wezmę tylko tyle, ile do wiersza zmieszczę. Chciałabym wszystkie piękna spakować do plecaka, być wszędzie i nieść wszystko po krańce swego świata, chciałabym każdy zachwyt po wieczny czas pamiętać, a wezmę na czas krótki to tylko, co na zdjęciach.

ja tak troszkę przekornie ale są kumplami bo to przyjaciele poezji jak wszyscy na naszym portalu

Każdy chce być kochany. Nigdy jednak nie wiemy czy to tylko nie banał, komunał, bo taki jest nastrój chwili. Dlatego nie polegam wyłącznie na słowach, ale bardziej na czynach, które uwiarygadniają tę miłość. Pozdrawiam Waldemarze.

Też już chyba nic nie złożę wole w gębie mielić zboże lecz jak mi się bardzo nudzi lubię trochę się potrudzić i na chwile nomen-omen... zostać bogiem pacnąć muchę mym ogonem

Wzruszajacy. Ze mną tez zostanie.

Witaj - dziękuje za czytanie i tak miły komentarz. pozd.

Hehe to mnie rozbawileś :) nie ma sprawy Tes

Fakt dwie wygibujace dziewczyny i On z mikrofonem. Udało Ci się: )

Fakt spodobał się :) to co ja tak łopatologicznie próbowałem opowiedzieć Bolek osiągnął w kilku słowach: )

dziękuję komentarze jak od prawdziwych kumpli mam u was dług wdzięczności

Warto było: dla śmiechu i radości. Ba, widzę scenę i postaci co się wyginają z mikrofonem. Ale nie odwdzięczę się bo wena usnęła.

O k l a s k i na stojąco!

Katolickie Stowarzyszenie "Civitas Christiana" Oddział w Płocku ma zaszczyt zaprosić osoby, które nie ukończyły 35 lat do wzięcia udziału w 43. edycji Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego "Jesienna Chryzantema" Prace konkursowe, które powstały w kręgach inspiracji religijnej lub patriotycznej prosimy nadsyłać do 20 października 2017 pod adres: Katolickie Stowarzyszenie "Civitas Christiana" ul. Kazimierza Wielkiego 11 lokal 21, 09-400 Płock Regulamin 43. Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego "Jesienna Chryzantema" 1. Postanowienia ogólne 1.1. Celem Konkursu jest promocja ludzi młodych piszących wiersze w kręgach inspiracji religijnej i patriotycznej. 1.2. Organizatorem Konkursu jest Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana” Oddział w Płocku. 2. Uczestnictwo w Konkursie 2.1. Konkurs adresowany jest do autorów, którzy nie ukończyli 35 roku życia. 2.2. Wiersze nadesłane na konkurs muszą być pracami własnymi, wcześniej niepublikowanymi i nienagradzanymi w innych konkursach. 2.3. Na konkurs należy przesyłać wiersze o tematyce religijnej lub patriotycznej. 2.4. Warunkiem uczestnictwa w konkursie jest nadesłanie lub dostarczenie zestawu maksimum 5 wierszy w 3 egzemplarzach opatrzonych godłem. W osobnej kopercie opatrzonej tym samym godłem informację o autorze (imię, nazwisko, adres stałego zamieszkania, telefon, datę urodzin, krótką notę biograficzną oraz załącznik nr 1 lub 2 dot. przetwarzania danych osobowych). 2.5. Rozpatrywane będą tylko prace napisane w języku polskim. 2.6. Koszty przygotowania i przesłania prac na konkurs ponosi uczestnik konkursu. 2.7. Organizator nie zwraca nadesłanych utworów. 2.8. Laureaci zobowiązani są do osobistego odbioru nagród i wyróżnień. 3. Termin nadsyłania prac 3.1. Prace na konkurs należy przesłać do 20 października 2017 r. (liczy się data stempla pocztowego) pod adres: Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana” Oddział w Płocku 09-400 Płock, ul. Kazimierza Wielkiego 11 lok. 21 z dopiskiem na kopercie „Jesienna Chryzantema”. 4. Wyłanianie Laureatów Konkursu 4.1. Za wyłonienie laureatów i przyznawania nagród odpowiedzialne jest Jury Konkursu powołane przez organizatora. 4.2. Autorzy nagrodzonych i wyróżnionych wierszy zostaną powiadomieni o terminie wręczenia nagród i wyróżnień. 4.3. Ponadto przyznane będą nagrody:  Przewodniczącego Katolickiego Stowarzyszenia „Civitas Christiana” za wiersz poświęcony Prymasowi Tysiąclecia Stefanowi Kardynałowi Wyszyńskiemu  Dyrektora Instytutu Wydawniczego „PAX” za debiut - autorowi, który jest przed debiutem książkowym (fakt debiutu prosimy zaznaczyć przy godle autora) 5. Postanowienia końcowe 5.1. Organizator zastrzega sobie prawo do nieodpłatnej publikacji nagrodzonych i wyróżnionych wierszy. 5.2. Organizator zastrzega sobie prawo zmiany regulaminu. 5.3. Finał konkursu odbędzie się 18 listopada 2017 roku. 6. Deklaracje 6.1. Przystąpienie do konkursu jest jednoznaczne z zapoznaniem się i akceptacją regulaminu oraz wypełnieniem załącznika nr 1 lub nr 2 dot. przetwarzania danych osobowych w celach związanych z przeprowadzeniem Konkursu „Jesienna Chryzantema”. 6.2. Nadesłanie prac na konkurs stanowi jednocześnie deklarację, że osoby, które nadsyłają prace nie naruszają praw autorskich osób trzecich i nie stanowią plagiatu. Szczegółowych informacji udziela sekretariat tel.783 981 861 [email protected]

pierwszy zagubiony w chmurach drugi w sobie postanawiają schować śmierć i starość przed dziećmi na poszukiwanie właściwej kryjówki wyruszają osobno piszą do siebie z każdego miejsca w którym zatrzymują się by usnąć listy zostawiane przez listonoszy na progach ich domów mają ruchome wnętrza przepełnione płynną sepią opisami kobiet oraz smakiem wódki i kawioru po latach podróżnicy tracą poczucie upływającego czasu korespondencja ustaje podczas ostatniego spotkania w połowie drogi dochodzą do wniosku ze śmierć i starość są mężatkami i mają ręce szorstkie od pracy kolibry obserwowane w locie rysują skrzydłami symbol nieskończoności oraz że żółtych baloników i profilu matki nie uda się ukryć w myszy chwilę później Jasper M. zobaczył na niebie powódź i poddał się jej prośbie a Benjamin B. przestał pamiętać o tym że kiedykolwiek rano zjadł śniadanie