Ranking

stała przy drodze płakała myślałem że się zgubiła ona powiedziała wyraźnie ktoś zrobił to umyślnie 'powiedział mam już dość czulenia i głaskania że znudziła się przestała być tym czym kiedyś dlań była że woli zachód i wschód oglądać w samotności że na samą myśl o tym co zwie się miłością go mdli zapytałem czemu kochał czemu tulił był blisko powiedziała sama nie wiem czemu drań taki czuły był wówczas echo się wtrąciło on to samotny jest wilk któremu ciasno w przestrzeni jaką zamykają drzwi stała przy drodze płakała po policzkach płynęły łzy przytuliłem ją do siebie rzekłem poczekaj proszę może wiatr go zawróci podpowie że lepiej jest we dwoje zamykać noce i razem otwierać dnie

co jest w W oj czasem groza ni poezja ani proza W jak warsztat mi się zdaje i choć czasem tekścior z jajem do poezji jeszcze deczko nazwę skromnie – wierszoklectwo jeszcze skromniej drodzy państwo uprawiamy grafomaństwo już w nerwacji słyszę prostak sam tym grafo… możesz zostać cham gbur łajdak z niego wylazł dosyć mamy takich tyrad hola hola spoko spoko uspokoić proszę oko rozum serce oraz nerki i w wysiłku wręcz niewielkim ciut pomyśleć o tych tekstach które tutaj się umieszcza o tych rymach niby z głowy branych z samej Częstochowy nietrafionych metaforach co są zdolne sens zaorać który nawet co tu wnikać coraz częściej gdzieś umyka najważniejsze mieć mniemanie więc panowie oraz panie wnet przyjmijmy co wy na to gdzie nas nie ma tam jest grafo… ale u nas portal wartki i poeci wielkiej miarki

nie błagaj czasu o urodę wyśmieje prosto w twarz zmarszczy czoło zagraj mu na nosie albo kup zestaw do zabijania czasu

Mam dylemat - wiersz czy proza Czy wiersz „w”, a proza „poza” Choć zwycięża już mniemanie Ze w „w” wiersz pozostanie. Wierszem pisać mi wypadnie Jak to w „w” jest bardzo ładnie W „w” wspaniali są poeci W „w” czas jak na skrzydłach leci Tu arcydzieł sznur się tworzy Świetni są moderatorzy I „przykadzę” , bo to racja Świetna jest administracja Ktoś mnie spyta Powiem - pięknie Gdy się czyta Serce mięknie Każdy pisze Głosem duszy Nawet cisza Może wzruszyć Powiem śmielej Tu się zdarzy świetnych wiele Komentarzy I w ogóle Radość budzi Ze tu tylu Świetnych ludzi To jest w „w”, a co jest poza? Z „poza” istna wieje groza Poza sami Wierszokleci Grafomani Co im leci Śmieć spod pióra Same wióry Czarna dziura Z klawiatury Co jest „w”, a co jest „poza” Gdzie jest cud, a gdzie jest groza „W” – Poezja.org jest przecie A gdzie „poza” – sami wiecie I to żadna nie jest ściema Tam jest „poza” gdzie nas nie ma

Tęsknie za Twoimi tulącymi oczyma. Dziękuję za gniew, smutek i trwanie. Do dziś w mej obronie stajesz czasami, łzy ciekną, dźwięczą Twych słów echa. Mam tak wiele teraz i (dobrze)żyję wciąż, choć dalej szukam, już wiem że mogę w zgodzie być. dedykowane Ani.B

jakiś koleś wyprzedza mnie na podwójnej ciągłej. może śpieszy się na kolejny odcinek gry o tron a może śpieszy mu się tak bez celu. zmęczenie, wściekłość i napój energetyczny verva bez cukru nie są dobrą mieszanką - wyobraźnia zaczyna mnie gryźć. księżyc, ta wszystkim do użytku oddana blenda, dziś wybornie nam służy. spoglądam na twoją twarz, na podwójną ciągłą linię przecinającą dół czoła i gorączkowo przyśpieszam, żeby wyprzedzić ten peleton myśli, który w tobie gna. i sam już nie wiem po co to robię i dokąd.

Strach że się nie Odezwiesz więcej Co krok mnie rani Niwecząc serce Tak się tu męczę Czując obrzydzenie Wstręt, odrazę Dalej marzę Dalej marzę - O Twej świętości niezawisłej O kwestii wrzącej, mądrej i czystej Poetyckiej... Dalej marząc że cię nie tracę Dalej się łudzę Dalej się karcę Daję obłudzie że cię nie tracę Lecz nie wiem czy cię jeszcze zobaczę To znaczy miłość - Czy rozum tracę? ~dedykowany AS. JN.

I miałaś - usłyszała chwilę ludzkich dążeń zabrakło ci ducha niczego nie osiągniesz... II nic nie jest blaskiem - rzekłaś oprócz błękitnego nieba - odeszłaś - chciałaś tego

To jest dobre !!!

Dziękuję ślicznie,inspirujące:)

Pozwól, że (moim zwyczajem) pomajstruję przy Twoim wierszyku ;) Strach, że się nie odezwiesz więcej co krok mnie rani niwecząc serce. Męczę się czując obrzydzenie ale dalej marzę. O Twojej świętości niezawisłej, o kwestii wrzącej, mądrej, czystej, poetyckiej... Dalej marząc że Cię nie tracę łudzę się i nadal się karcę. Mam nadzieję, że Cię nie utracę, ale nie wiem, czy cię jeszcze zobaczę. Czy to oznacza miłość, czy też rozum tracę? Obrzydzenie wstręt i odraza - masło maślane, zatem nadmiar wyrzuciłam . obłuda to fałsz, dwulicowość, więc może zrezygnować z obłudy na rzecz nadziei ? - mam nadzieję, że Cię nie utracę. - może byłoby lepiej ? Wiem, że czasem, kiedy chcemy zapisać myśl by nam nie umknęła, robimy to szybko starając się zanotować jak najwięcej. Taką notatkę należy potem dopracować by można nazwać ją wierszem. Minimalizm nie zawsze wychodzi wierszom na dobre. Popracuj jeszcze odrobinę nad tym tekstem :) Za treść zawartą w wierszyku "lubię" :) Pozdrawiam ciepło :)

Dziękuję, Bronisławie. Z uśmiechem na dzisiaj - Justyna.

Anna już niejeden raz usłyszała ode mnie, czym "się je" haiku. I również niejeden raz pokłóciliśmy się o to... Tobie zaś, gdy znajdziesz chwilę wolnego czasu, proponuję zajrzeć pod ten adres (na tutejszym forum i na tej również stronie)

jej światem stały się sale bólowała we włosy wplatano oszronione diademy mówili księżniczka z wrażeń zamierała

mówisz że jesteśmy związani na zawsze miłosnym węzłem wypiłeś moją krew wampirze i jeszcze chciałbyś więcej

nachalność miała w krwi wyrywała ludziom z rąk koszyki z ptactwem i darła pióra na żywca węszyła patroszyła wciągała flaki zadławiły smakoszkę

pędząc po swoich elipsach w centrum wzroku zdarzy się punkt największego wychylenia poza zbaczającą linię bólu słoneczne promienie skupią się na dnie żółtych kielichów pociemnieje między trawami będziemy gwiazdozbiorem

Za każdym razem mam problem z zalogowaniem się na forum. Po każdej nieudanej sesji trzeba czekać ok. 20 minut.

ktoś rozlał farbę z nasturcji zachód nadchodzi spragniony więc wieczór spijemy miodem a nocka sama się sprzędzie przed snem podaj mi proszę poduszkę z marzeń utkaną przez noc łódką przepłyńmy nim księżyc wygnie się w żagiel a kiedy brzask się wedrze w barwione witraże okienne rano wpleciesz w moje włosy kwiat astra z dawnej piosenki

pilarz i drwal rankiemw lesie się spotkali zamiast współpracować wzajemnie po pyskach sobie dali

nie zabiorę ciebie już na wycieczkę wodzę wzrokiem po pustej ścianie wyciągasz z szafy spaczony karabin wodzę wzrokiem po pustej ścianie odbezpieczasz w pośpiechu karabin wodzę wzrokiem po pustej ścianie strzelaj! strzelaj! już! wodzę wzrokiem po pustej…… rykoszet !!! ty al capone

na łodzi zaraźliwa nuda bezwładne żagle obwisły na rejach spragnione wiatru buty kleiły się do pokładu otaczała rozpalona cisza trzymając w bezruchu i żarze dwóch stopionych żywiołów w jeden odcień błękitu podmuchy zrywały się kapryśnie i zdradliwie od lądu przeszywając dreszczem do linii wodnej przez nerwy takielunku dobrze wymknąć się w czysty oddech morza