Ranking

Każdy orze tak jak może i jak umie –pisze, trudno, ślimak nie pobije rekordu na setę, więc na forach, w internecie zadufanych w pysze spotkać można grafomana, durnia i poetę Przeboleję, że wiersz lichy, rytm i rymy słabe, przyjmę jakoś te banały, frazy oklepane i zachwyty nad bublami z trudem też przetrawię, lecz do pasji mnie przywodzą wiersze wydumane, gdy „poeta” - w swym mniemaniu - intelektualnie płodzi strofy udziwnione i niezrozumiałe, waląc hurtem w wierszyk wszystko, co na myśl mu wpadnie, nieświadomy, bo zbyt głupi, że wypłodził chałę. I tak wytwór chorej jaźni staje się przykładem niedorostu możliwości do wielkich ambicji, a szaraczki biją brawo, no bo jest obciachem nie rozumieć, co poeta w wierszu „miał na myśli”.

Mistrz haiku (Białystok), ku chwale chciał ułożyć hokku w pozycji kwiat lotosu. Wreszcie, już bez patosu, wrzasnął, kładąc się na bok: - Ku...! ---

B & W Pierwsze, wyciekły te niebieskie.Pozostał po nich odblask w oczach -czyj, tego nawet Chagall nie wie,bo zbyt naiwnie sam malował.Czerwień, żółć, zieleń - nic nie było.Odeszły wymyślone barwy,tylko wciąż warkocz był prawdziwy,jak obłe ciało czarnej larwy.Wszystko, co znane - bez znaczenia,gdy obrać kształty z ich kolorów:na Ścianie Płaczu rzut sumienia,ciemniejszy nawet od potworów.- Coś ty, dziewczyno, narobiła,że Daltonista wokół płacze,łbem cielca, ryby i księżycajest Jego oko - już bez znaczeń?Naprawdę nigdy nie kochałaś? - Żadne się serce nie upomni,kiedy ta Przyszłość taka czarnasunie po ciebie od twych skroni? ---

Przyszła wieczorem, a może z rana promienna ciepłem, uśmiechem zdobna, w zmysłowy zapach zwiewnie odziana, pragnienia pełna, mężczyzny głodna. Drobnymi dłońmi, pewnie, niezłomnie wwiodła mnie w żądzy bramę otwartą, co było dalej, nie wiem, nie pomnę, lecz było warto, ech, było warto.....

Rzetelna krytyka nie jest biciem, a może pokazać co poprawić.

Ciekawie czytasz. Może niezupełnie zgodnie z moim zamiarem autorskim, ale grunt, że przystaje taki odbiór do wiersza i podoba mi się :) Pozdrawiam.

To moja wina - to ja przepraszam: zacytowałam nie ten wis, co trzeba, bo powinnam była zacytować Ciebie, a nie Marka - wyszło to tak, jakbym pisała do niego. Mnie też jest bardzo miło. :)

masz rację nie idzie zwolnić :))) dzięki

Ostatnio nie pisałem na portale, więc myślałem, że grafomani wyginęli. Obracam się w środowisku naprawdę świetnych poetów i poetek, a jako dowód przytoczę... Ciebie :) Pozdrawiam.

a potem lekarz pytania mi stawiał nim antybiotyk zawarł w receptach z kim się zadawał i nie uważał bo pryszcz wyskoczył na końcu łebka jeszcze ksiądz szepty przez kratkę słuchał chcąc oprócz ciała duszę uzdrowić zostały leki oraz pokuta czy warto było już nie odpowiem :))

Ha ha ha! JaDerze, satyra świetna! W bardzo zgrabny, trafny sposób wyrażasz to, co i ja myślę. Mnóstwo jest takich quasipoetów, którym się zdaje, że właśnie niezrozumiałość i pozostawienie czytelnikowi "całkowitej dowolności interpretacji" to wyznaczniki dobrej poezji. A ludkowie biją brawo, żeby tylko broń Boże nie wydało się, iż nie rozumieją tego bełkotu zwanego "wierszem". Mnie też to zjawisko denerwuje chyba najbardziej na forach. No cóż, trzeba po prostu unikać czytania takich autorów, o których już wiemy, że piszą niezrozumiałe dziwolągi zamiast sensownych wierszy.

mamo jestem zmęczona pora wracać nie potrafię latać wypchnęłaś mnie i spadłam może uciekłam nie pytaj nie udowadniaj tylko wpuść był zły a wszystko tak realne pobawmy się jeszcze w dobry świat