Ranking

nie zamiataj życia pod dywan jest zbyt kruche - ozdobione w delikatność która do bycia potrzebuje światła nie obrażajmy - jest drogą upiększoną drogowskazami które raz uczą raz kaleczą ale zawsze są z nami nie przeklinajmy bez powodu może się obrazić - ukarać wiecznym zaćmieniem na jakie jeszcze nie czas bądźmy mu zawsze wierni drugi raz nas nie powoła nie posiada takiej opcji która wskrzesi

To był niewybór Z kategorii wynaturzeń Niewybaczalnych po sąsiedzku I po małomiasteczkowemu Ich twarze jaśniały Od błysków Skondensowanego szczęścia Ich ręce drżały Od przypadkowych trąceń Kręte uliczki liczyły Pospieszne kroki A pozornie głuche ściany Zapisywały płoche szepty Kroki, lśnienia, szepty, potrącenia Ciążyły im jak głaz Zawieszony na szyi Wahając się między Tylko i aż I wtedy przemówiło miasto Wzywając na świadków Pozornie Martwe ulice I głuche ściany Sznur został przecięty Miłość upadła Pod naporem kamieni

Słowo wstępne Drodzy forumowi współtowarzysze, wzruszony wspaniałym oddźwiękiem, z jakim spotkał się wiersz "Do przyjaciół', a szczególnie poruszona w nim temetyka, postanowiłem podzielić się z Wami swoimi najskrytszymi marzeniami, snutymi przeze mnie w tej własnie tematyce, licząc na podobny oddźwięk i zblizoną liczbe postów Oto te marzenia, na razie jeszcze tylko marzenia: Piękna rzecz - marzenia No więc marzę sobie : ot, tak od niechcenia komuś na złość zrobię innemu nagadam kogoś obsobaczę coś na kogoś nadam komuś nie wybaczę tych o coś obwinię tamtych zaś oczernię tym podłożę świnię lub ocenię miernie czegoś pozazdroszczę coś obrzucę błotem czasem się pozłoszczę zaklnę szpetnie potem i tak marzę sobie myśląc przy tym skrycie: gdy to wszystko zrobię PIĘKNE BĘDZIE ŻYCIE !

Czasami czuję jakbym tonęła w morzu Twojej bezgranicznej miłości. Zapominam, że przez zmianę klimatu wszystkie wody wyschły. A ja leżę na dnie. Z góry dziękuję za wszystkie podpowiedzi :)

Od kiedy morze szumi niczym śpiew Od kiedy lasy roją się od drzew I wreszcie kiedy człowiek zrodził się Czegoś nam jest brak Czegoś z wielkim "B"

Opary nocy żywią myśli opadające w gęstwinach szarości eliksir nicości przenika do krwi rośnie stężenie wspomnień coś kłuje w serce pędzi wiruje zasnąć nie daje tyle szumu za jedną pustkę

Każdy może się pochwalić, że szlachetne ma mrzenia, aby komuś coś dowalić. To od wieków się nie zmienia od stuleci nie przemija i stąd ludzkość się rozwija, bo też bodźcem jest najlepszym, aby komuś coś dopieprzyć, aby komuś dop.....lić, co i komu - jak kto woli! ;)))

Podsuwanie gotowego rozwiązania nigdy nie jest pomocą. lepiej wskazać błędy i kierunek lub sposób poprawy (moze jakis fragment, ale nie całość). Przyszłosciowo lepsze efekty przynosi danie do ręki wędki niż gotowej rybki, zaś przykładów każdy chętny znajdzie na forum sporo. AD ;)

Dzień był piękny, taki ciepły więc już wystawiają łebki, ze śmietnika szare szczury. Pną po sznurze się do góry. Dla kultury I gdy słońce pieści je coś dziwnego dzieje się bo w swych noskach czują dym więc nie będzie dana im Ta kultura Człowieczeństwo to jest wic Choć o szczurach nie wie nic Wnet wychodzi z ludzi ta Zła natura Tępić szczura

Kości niezgody XXI. Wcześnie Rano, ale wystarczająco,byś się rozjątrzyła w nas. Napalmemmyśli wieczorne biegnące ku końcom -już czas, By. Już zdjęliśmy im kagańce.Powstrzymywały nas długo kobiety, zalążki wspólnego. Krągłe alternatywy, że może być lepiej. Rodząc nam dzieci,ile się dało trzymały na smyczy. Dość. Coś w tym pękło. Może o jeden epitet w wierszu za dużo, zbyt płytko. Tak łatwo przekroczyć tę rzekę delikatności. Jak jej tam było? Rubikon. Nieważne, kto, jak, gdzie i kiedy oliwy ostatni do piekielnego dolał ognia.Kości zostały rzucone, ciało zdarte do krwistało się Słowem i echem powraca.Nie lepiej to było trzymać językza zębami? Szkoda go było na nas. --- https://www.youtube.com/watch?v=Yxys2D3XiJc

Szpital Czuje w płucach ból Nie pomogli lekarze Biblia odłożona na stół Puste korytarze Z nieba spływa mrok Wszystko staje się dziwne W kaplicy siada prorok Przymyka swe oczy piwne Słychać ich każdy krok Tych, którzy odchodzą Schody w górę zamiast w dół Lub wzrokiem po salach wodzą Uparta wytężam słuch Może ktoś się odezwie Znuży go ciągły ruch Opowie jak to jest gasnąć we śnie

Słynny badacz wśród szkodników Antoś Motyl, znalazł ponoć w samolocie wreszcie trotyl. Dał przebadać mądrej sowie, a ta tak mu na to powie: To nie trotyl, a jedynie... zdechłe koty . Słynny badacz wśród szkodników Antoś Trotyl znalazł w pewnym samolocie zdechłe koty. Jednym z nich był Alik - jeść mu nie dawali. Lecz pan jego to powinien wiedzieć o tym... . Pewien Antoś to wirtuoz wśród bajarzy; wszystko się u niego we łbie może zdarzyć. Bajek koniec często zmienia - to zależy od natchnienia; tu podobny w opowieściach do... wędkarzy

Znowu czy znów...jeśli można wykorzystać i nie razi w wierszu albo powinno się wykorzystać to należy to zrobić. Mnie razi minimalizm w wierszach. Haiku nie jest moją ulubioną formą poetycką. A Maciek mógł napisać: Kolejny raz przypłynęłaś ze snem wpłynęłaś pod senną powiekę odpłyń nie chcę budować mostów wiem - nie wchodzi się dwa razy do tej samej siedzę na brzegu i kreślę bohomazy po prostu narzekam na rzekę Nie zamierzam przerabiać jego wierszy - już nie. Pozdrawiam wzajemnie.

Pięknie. I zawsze na czasie, a jeśli ktoś myśli inaczej, ten nie zna się ;) Chciałem coś napisać, jak to dęty krytyk zganić, poobwiniać, zamiast kropki przytyk postawić na końcu wiersza o marzeniach, jak plamę na słońcu. Ale właśnie wyszło i moja sąsiadka, ta, co jej podobno zostaly z dwa latka - wychudzoną rączką trzymając laseczkę szur szur człap człap... wyszła na ławeczkę. Jak jej tu powiedzieć, że już nie ma po co, o plamach na słońcu i , że lepiej nocą przyjść, wystawić resztki tego co zostało do pełni księżyca, a i tego mało - o wiele za mało? I wspomniawszy wiersz, wiesz - Twój - o marzeniach, nagle patrzę, żadnych plam na słońcu nie ma, a staruszka (słowo!) ma szesnaście lat - płakałem nad sobą: głupi, stary dziad...

Drogi PW, dziękuję za dobre słowo i ciekawą uwagę, wartą przemyślenia :-) Dobrego dnia

Witaj ponownie - chyba mnie nie zrozumiałaś - nie myślałem o tym że jestem mądrzejszy w tej materii czyli poezji - ciągle się uczę. Mam nadzieje że mnie rozumiesz... pozd.

Witaj - ciekawy ten list - myślałem że list do kochanej osoby musi być o miłości - a tu niespodzianka o kamieniach słońcu morzach. Jedno mi tylko tu nie pasuje pomocna Wiosno - że te same słowa układa ten ktoś - jakoś kłoci się się to z logiką . A może jestem już zbyt dorosły i nie kumam. Miłego ci życzę

Mineralną Marcinku... mineralną ;)

Dziękuję bardzo za interpretacje choć trochę nagi sie czuje ;) dobrze go rozebrałaś Enchant :) miłego dnia życzę paniom :)

Grono wampirów już się zebrało i na poetki czeka tu dziś lecz one wszystkie się pochowały więc co do diabła będziemy pić

Nie umiem odebrać tego inaczej, niż z perspektywy wyścigu szczurów. Takie to banalne i oklepane, ale, jejku, pasuje mi jak ulał :) Poza tym, (jeżeli moja interpretacja pokrywa się z autorskim zamysłem) dobrze znane nie zawsze musi znaczyć coś złego. A wiersz pozwolę sobie rozłożyć na czynniki pierwsze, (mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko :)) Piękny dzień - metafora sprzyjających warunków. "Wystawiają łebki ze śmietnika szare szczury" - to jest bardzo wymowny wers. My, ludzie i śmietnik - ten świat , w którym trzeba gryźć , by przeżyć. Świat, a właściwie światek - nasze najbliższe otoczenie. Dlaczego szczury są szare to jasne - bo model dzisiejszego człowieka taki właśnie jest - ma być doskonały, i wtapiać się w tło. Pną się po sznurze - to taka obrazowa przenośnia sięgania po coraz wyższe stołki :) Dla kultury - dla pozycji Druga jest już cięższa, ale i tu spróbuję, nie poddam się na półmetku :) Coś dziwnego, co się dzieje - no cóż, w świetle tej interpretacji pasowałoby powiedzieć, że szczurom zaczyna przeszkadzać to "pięcie się" nie wiemy jeszcze dlaczego, nie chcę tu zabrnąć za daleko i pojechać schematami :) Pozycja nie będzie im dana, bo się wahają, a tego dzisiejszy świat nie toleruje. Korporacyjne szczury - ludzie nie wiedzą sami o sobie, że są jacy są. "Tępić szczura" - walczmy z tym zjawiskiem ! Jak daleka jestem od Twojego zamysłu, Marcinie ? :) Aha, i mi puenta też się bardzo podoba.

Piszesz "przekaz wiersza", to może, to co chcesz przekazać zapisz w punktach dla siebie. Zanim zaczniesz ciąć. Zawsze bierz pod uwagę (żądając szacunku dla autora i jego rozumienia) szacunek dla cierpliwości czytelnika. Bo pisze się po to by czytać....nigdy odwrotnie. Pozdrawiam i życzę sukcesów w wytężonej pracy nad tekstami.

ale "chiba" to on był pierwszy, co w najmniejszym stopniu nie deprecjonuje, ani Twojego myślenia, ani owej myśli. Generalnie, miejsce które on wybrał dosadniej kwalifikuje naszą sytuację. Dobranocnie pozdrawiam z....miejsca stacjonowania. Snów raczej skowronkowych

P o w i e w m i ł o ś c i u no s i s i ę w p r z e s t r z e n i , Proponuje taki zapis, będzie jeszcze dłuższy. Rzecz nie w ilości wersów a w ich jakości. Krócej i zwięźle nie znaczy źle, nie twierdzę, że każdy wers niczego nowego nie wnosi, ależ wnosi i nawet powinien, tylko czy aby na pewno w tym wierszu?

Znakomicie !!!!! Jeśli te marzenia umilą tobie życie :))) ?

No cóz, sytuacja z pewnoscią niezbyt komfortowa, ale gorzej byłoby, gdyby peelka leżąc na dnie stwierdziła , że wszystkie wody odeszły. ;(

A czasem człowiek mówi sobie - dość nie będę wierzył w tego "B" na złość. Bo czemu tyle wokół zła gdy jego miłość nieskończona trwa (?)

skoro moja ironia jest zbyt nieczytelna, następnym razem dodam: ufffffffffffffff