Ranking

Dzień był piękny, taki ciepły więc już wystawiają łebki, ze śmietnika szare szczury. Pną po sznurze się do góry. Dla kultury I gdy słońce pieści je coś dziwnego dzieje się bo w swych noskach czują dym więc nie będzie dana im Ta kultura Człowieczeństwo to jest wic Choć o szczurach nie wie nic Wnet wychodzi z ludzi ta Zła natura Tępić szczura

znów przyszłaś ze snem zalałaś senną powiekę odpłyń wreszcie nie chcę budować mostu jesteś tylko wodą wiem nie wchodzi się dwa razy do tej samej siedzę na brzegu i kreślę bohomazy po prostu narzekam na rzekę

Czas co najmniej dziwny W polach skowronki jak dzwoniły tak dzwonią a falowanie zbóż nie niesie tego spokoju co przed dwoma laty Nerwowe podrygi z wszystkich stron Niby nic się nie zmienia starzejemy się jak co dzień tylko zewsząd słyszę, Ktoś zabrał horyzont Obiecuje nowy jeszcze nie powie jaki . "Się zobaczy" jaki wytrzymacie . .. Wracam do skowronków

Słowo wstępne Drodzy forumowi współtowarzysze, wzruszony wspaniałym oddźwiękiem, z jakim spotkał się wiersz "Do przyjaciół', a szczególnie poruszona w nim temetyka, postanowiłem podzielić się z Wami swoimi najskrytszymi marzeniami, snutymi przeze mnie w tej własnie tematyce, licząc na podobny oddźwięk i zblizoną liczbe postów Oto te marzenia, na razie jeszcze tylko marzenia: Piękna rzecz - marzenia No więc marzę sobie : ot, tak od niechcenia komuś na złość zrobię innemu nagadam kogoś obsobaczę coś na kogoś nadam komuś nie wybaczę tych o coś obwinię tamtych zaś oczernię tym podłożę świnię lub ocenię miernie czegoś pozazdroszczę coś obrzucę błotem czasem się pozłoszczę zaklnę szpetnie potem i tak marzę sobie myśląc przy tym skrycie: gdy to wszystko zrobię PIĘKNE BĘDZIE ŻYCIE !

Od kiedy morze szumi niczym śpiew Od kiedy lasy roją się od drzew I wreszcie kiedy człowiek zrodził się Czegoś nam jest brak Czegoś z wielkim "B"

Panie Marku, racja. Tak naprawdę to chyba już wybór autora, co chce przekazać. Czy "motylek", który urodził się z grzechem może umrzeć czysty? Moim zdaniem to już zależy od tego, w co wierzymy. Chciałam przekazać właśnie moją wiarę w nieskazitelne dobro osoby bliskiej, którym przezwyciężyła grzech.

Widzisz... myślał tak jak ja tylko w nieco inne słowa to ujął :)

No cóz, sytuacja z pewnoscią niezbyt komfortowa, ale gorzej byłoby, gdyby peelka leżąc na dnie stwierdziła , że wszystkie wody odeszły. ;(

Nie pamiętam dokładnie cytatu KIsiela - Kisielewskiego, ale brzmiało to chyba tak:>> To, że jesteśmy w dupie nie ulega wątpliwości, najgorsze jednak to,że zaczynamy się tu urządzać.>> mimo wszystko miłego

Witaj - podobają mi się owe skowronki są wierne miejscu. pozd.

Najgorsze, że większość wraca do skowronków cierpliwie znosząc zmiany horyzontu. Miłego dnia - mimo wszystko :)

Ładne. Nie podoba mi się tylko mało poetyckie słowo "zalałaś". Co byś powiedział na takie otwarcie? przyszłaś ze snem pod senną powiekę odpłyń wreszcie nie chcę budować mostu jesteś tylko wodą Pozbyłem się też "znów", bo "odpłyń wreszcie" za chwilę mówi, że coś dzieje się nie po raz pierwszy. Pozdrawiam, PM

Tym dla Staszka jedna flaszka, czym dla ptaszka drobna ważka.

Witaj Marcinie - wesołe i poważne twoje toasty - jeżeli zapamiętam to przy okazji za nie wypije. Tylko czy głowa wytrzyma. Dziękuje za czytanie. Udanego dnia życzę

Wypić toastów kilka by kobiety chodziły w kiltach i za wiatr który by je podwiewał innych zbreźnych toastów nie miewam wypić toast za wrogów oni zawsze prawdziwi może źle nam życzą ale są w tym uczciwi Toast wznieś za błędy bo każdy nauką na przyszłość bez nich ludziom wszystko by za łatwo przyszło

Piękny wiersz, jakby tęsknotą malowany. I właśnie dlatego, przez tę wielobarwność słów, motyw cygański z jego wyrazistymi wzorami i barwami wydaje mi się być jak najbardziej na miejscu. Wreszcie droga, która jest dla Cygana jego domem. Pozdrawiam, PW

Powiewam Dlatego jest mi nieprzyjemnie Kręci mi się w głowie Czuje myśli Słyszę myśli Nic innego nie przechodzi Przez ścianę ze szkła Oczy moich znajomych Zmieniają kolor Kiedyś ciepłe Teraz zimne Ciało moich królów Zatraca walory Przygarbione Szare ciało Uśmiech mój w mych ustach Jakoś dziwnie śmieszy Odpychając Wnosząc smutek Matki i ojcowie! Dla waszej pociechy Przyjmę życia waszego I mojego skutek Nieżycie w życiu - Smierć pod skórą - Sztuczny zimny i ostatni Dech

spójrz księżyc co noc sobie wschodzi nikomu się jeszcze nie znudził srebrzone korale z zachwytów poecie na oczy nawłóczył więc wieczór i noc nawet całą przewieszał je kartce papieru czarownie miłośnie bo dla niej misterniej nawlekać już nie mógł aż zbudził się dzień lawendowy zbyt długo z księżycem wzdychali i popiół pozostał na biurku bo wiersz się ze wstydu sam spalił