Ranking

Po co, po co ci to wszystko Wiosna idzie, śnieg topnieje Ale tego ty nie widzisz Wiatr rozsądku już nie wieje Zapatrzony w świat komercji Gdzie są inne priorytety Czy na pewno dadzą szczęście Tego nie wiesz dziś niestety Jesteś piękny i bogaty Wokół sami przyjaciele Szczęścia nie chcesz brać na raty Ten półśrodek nie dla ciebie Chciałbyś szybko poczuć sukces Takie twoje przeznaczenie Przekonują wciąż mass media Inna opcja nie istnieje Osiągnąłeś to, co chciałeś Jesteś teraz na świeczniku Tłum klakierów cię ubóstwia Wielbicieli masz bez liku Brniesz w to bagno nieustannie Jak kret ślepy i samotny Tak jak on też zgnijesz w ziemi Przyjaciele cię zapomną

ech jak zwykle tylko wierszem mogę odpowiedzieć: wraz z wierszem dzień spłynął lawendą i wieczór nastawał ospale wychodząc naprzeciw potrzebom siał strofy jak krągłe korale chcąc nockę rozświetlić słowami czułymi niosących namiętność niech ludzi gwiaździście ogarnie by miłość w nich wzniecić i piękno :))

za górami morzami gdzie wiatr pierwszy był ktoś zbudował nowy lepszy niż nasz świat gdzie kochanie to znak rozpoznawalny każdego domu ulicy parkowo - leśnych ław gdzie uśmiecha się nie tylko słońce - uśmiech widać tu oraz dalej czyli tam tam człowiek nie tylko człowieka szanuje szanuje również jego wierny cień cień który choć niemy umie z nim rozmawiać potrafi doradzić w którą stronę iść gdzieś za górami morzami jest taki świat którego my nie znamy ale widział go wiatr

Ale akurat macierzyństwo dla mnie jest czymś najpiękniejszym, nie ma nic wspanialszego w życiu.

spójrz księżyc co noc sobie wschodzi nikomu się jeszcze nie znudził srebrzone korale z zachwytów poecie na oczy nawłóczył więc wieczór i noc nawet całą przewieszał je kartce papieru czarownie miłośnie bo dla niej misterniej nawlekać już nie mógł aż zbudził się dzień lawendowy zbyt długo z księżycem wzdychali i popiół pozostał na biurku bo wiersz się ze wstydu sam spalił

Witam,. Ale tytuł fajnie utworzony. Coś jak "rozwalić rozwałka", czyli tego się trzymam. Eh (ale wstyd), jadę z własnymi myślami: "spójrz księżyc co noc sobie wschodzi nikomu się jeszcze nie znudził" - ot i prawda, bo ja te haiku.... no nie nudzą mi się. Tutaj jest normalność, Spróbujcie żyć bez Księżyca!. Oj, to by było. Wspaniała, zaskakująca pointa. Fajny, taki zgrabniutki. Bywajcie, Ludzie po Piórze. J. A.

Gdy piszesz komentarz prozą widzę pod wierszem karetę a kiedy ułożysz go wierszem to jakbyś z niej wysiadł z bukietem i wszytko śmieje się do mnie ktoś nocą słońce zapalił wypuszczam motyle z serca inaczej nie umiem pochwalić Dziękuję, Jacku :)

Skutek złudy i zapatrzenia się. PLu, masz swój rozum, sama podejmuj decyzje, bo to Ty będziesz ponosić konsekwencje, a nie syreny. Tym razem tak odebrałam przekaz, mam nadzieję, że trafiłam. Czytałam poprzednie komentarze i powiem, że omijam hermetyczne wiersze, może nawet dlatego żeby nie być posądzoną o tępotę umysłową. Dobra metafora może oświetlić niezrozumiałe i nieznane, przenosząc je do znanego i zrozumiałego. Uważam, że nie powinna być niekomunikatywna, bo wtedy autor zostaje z nią sam, podparty przekonaniem (wziętym nie wiadomo skąd), że wierszy się nie tłumaczy. No i dobra, może być i tak. Jeśli chodzi o mnie, zapłakałabym się gdyby ludzie nie wiedzieli o czym mówię, ale w końcu tylko ja, Ala Wysocka i moje zdanie. Odjeżdżam, nie wiem kiedy będzie kolejna stacja :) Tymczasem pozdrawiam serdecznie i życzliwie :)

Tak, miłość i śmierć to jedyne rzeczy, którymi warto sobie zaprzątać głowę. Ale staram się wierzyć, że miłość jest silniejsza niż śmierć. Raz wiara ta jest we mnie bardzo gorliwa i gorąca, innym razem niemal zanika. I tak o to z tego twórczego napięcia - między miłością a śmiercią - rodzi się wiele rzeczy pięknych, a wśród nich - poezja.