Ranking

Wyblakłe marzenia, co z nich pozostało Zdjęć kilka w albumie, listów stos niewielki Czasem też pytanie, czy za dużo chciałem Żadnej odpowiedzi, a miało być pięknie Wiosna, lato, jesień u mnie ciągle zima Przyszła już tak dawno, odejść nie zamierza Że są inne pory o tym zapominam Mróz mrozi pragnienia, a reszta z kamienia Odwilży wciąż niema, lodowata matnia Wszystko przeminęło, mój czas stanął w miejscu Okna zaszronione, brak jasnego światła Tylko świeci uśmiech, twój na starym zdjęciu

„co łatwo przyjdzie szybko cię nudzi najwyżej cenisz zdobyte w trudzie” Stąd tez najbardziej cenne są żony, bo ileż trudu żądają one, byśmy wkładali w to zdobywanie. To mycie naczyń, to znów sprzątanie z pieskiem na spacer, piasek dla kota, buty wycierać, kiedy jest słota, a z wszystkich trudów jest najtrudniejsze, aby nie patrzeć na te ładniejsze, by ukryć gęby swej wyraz błogi kiedy przed nami śliczne są nogi, kiedy koło nas w krąg krągłe biusty, a chęć dotknięcia to trud tak pusty. Och, jakże chciałbyś to człeku zmienić, ale nic z tego, boś się ożenił, a skutki tego zawsze są takie, że możesz tylko obejść się smakiem.

Wilk Skarpa urwista a na niej wilk w księżyc wpatrzony Migoczącą zorzą wzrok uciśniony Powiedz wilku warto było trudu? Wspiąć się tak wysoko by sięgnąć ów cudu? Oczy wypełnione na wskroś gwiazdami Ale powiedz...dalej karmisz się tymi kłamstwami? Ciało twe dumne godne radunków Lecz dusza twa pełna dostojnych chórków Wyśpiewują arie one o twoim więzieniu Więzieniu twojego serca uciśnionego w cierpieniu... Skarpa urwista a na niej wilk w księżyc wpatrzony... Wciąż wierzy w dar z nieba..utęskniony...

miłość dla kwiatów czy kwiaty dla miłości słońce dla zaćmienia czy zaćmienie dla słońca prawda dla kłamstwa czy kłamstwo dla prawdy jasność dla ciemności czy ciemność dla jasności ukłon jest wdzięcznością czy wdzięczność ukłonem życie prowokuje śmierć czy śmierć prowokuje życie gwiazdy są dla nieba czy niebo jest dla gwiazd pan Bóg jest dla ludzi czy ludzie dla pana Boga tak można bez końca więc już przestane bo nie wiem czy pióro jest dla mnie czy ja dla pióra

Dotykasz mej duszy spojrzeniem Budzisz zmysły oddechem Bezwolne serce bije Rozpalone pragnieniem

Dzień dobry, forum odziały nowe szaty, teraz czas na odrobinę wytężenia umysłów. "Ratunku! Ratunku! Na Pomoc ginącej miłości" Ułóż i opublikuj w dziale Fraszki 1.05.2017 fraszkę odwołującą się do powyższego cytatu. Pula nagród w konkursie to 230 zł (brutto), a także wyróżnienie utworu przez 2 tygodnie na stronie głównej poezja.org. Do zakończenia konkursu z dniem 20 maja 2017 roku, utwór może być dowolnie zmieniany / edytowany. Każdy uczestnik konkursu ma prawo złożyć JEDEN utwór, nie ma możliwości zgłaszania prac zbiorowych. W przypadku, gdy uczestnik założy wiele kont i z nich zgłosi wiele prac, każda z nich zostanie zdyskwalifikowana. Każdy z opublikowanych utworów może być komentowany przez innych użytkowników. Dla najbardziej merytorycznie / aktywnie komentującego użytkownika komisja przyzna nagrodę dodatkową w wysokości 40 zł (brutto). Jednocześnie zastrzegamy sobie prawo do wykorzystania utworów w okolicznościowym tomiku wydanym na podstawie utworów z konkursu, jednak żaden z nich nie zostanie wykorzystany przez Organizatora w celach zarobkowych. Dyskutować nad samym konkursem można w następującym wątku: Regulamin konkursu: I. Organizator. 1. Organizatorem konkursu jest firma Lion Project z siedzibą we Wrocławiu, pl. Solny 14 lok. 3 sprawująca opiekę nad portalem poezja.org, ewentualne reklamacje można kierować na adres e-mail: [email protected] do dwóch tygodni po zakończeniu konkursu. 2. Konkurs ma charakter otwarty. Mogą w nim wziąć udział osoby mieszkający zarówno w Polsce jak i poza jej granicami, jedynym warunkiem jest konto w serwisie poezja.org i opublikowanie utworu we wskazanym dziale. 3. Administratorem danych osobowych uczestników Konkursu jest Organizator. Dane osobowe przekazane Organizatorowi przez uczestników Konkursu będą przetwarzane w celu realizacji Konkursu. Dane osobowe mogą być także przetwarzane, gdy jest to niezbędne dla wypełnienia prawnie usprawiedliwionych celów administratora. Podanie danych osobowych jest dobrowolne, jednak ich nie podanie uniemożliwi laureatom otrzymanie nagród. II. Konkurs 1. Konkurs „Na Pomoc ginącej miłości” rozpoczyna się 01.05.2017 i trwa do 20.05.2017 lub do jednostronnego odwołania przez Organizatora. 2. Konkurs polega na wykonaniu przez uczestnika następujących działań: I. Opublikowania utworu - fraszki - w dziale Fraszki 1.05.2017; II. W przypadku wyróżnienia pracy uczestnika, kontakt z przedstawicielem firmy Lion Project za pomocą wiadomości prywatnej na forum poezja.org; 3. Komisja powołana przez Organizatora wyłania zwycięzców w terminie 10 dni roboczych od zakończenia konkursu kierując się subiektywną oceną pracy. 4. Każdy uczestnik konkursu ma prawo złożyć JEDEN utwór, nie ma możliwości zgłaszania prac zbiorowych. W przypadku, gdy uczestnik założy wiele kont i z nich zgłosi wiele prac, każda z nich zostanie zdyskwalifikowana. 5. Skład komisji konkursowej jest utajniony przez organizatora, jednak został powołany spośród członków forum poezja.org. 6. Zwycięzca traci prawo do nagrody, a Organizator zobowiązany jest do przyznania nagrody uczestnikowi, którego praca jest kolejną najlepszą wg. Komisji w przypadku: a) niepodania przez zwycięzcę pełnych danych wymaganych do doręczenia nagrody w terminie 3 dni roboczych od wiadomości o wygranej; b) podania fałszywych danych; 7. Organizator zastrzega sobie prawo do zdyskwalifikowania pracy, gdy ta nie będzie spełniać jego wewnętrznych norm (będąc wulgarna, złośliwa, obraźliwa, uznana zostanie za „trolling” bądź plagiat) lub zachodzi uzasadnione podejrzenie co do wielokrotnego zgłoszenia utworu przez autora. III. Nagrody 1. Zestawienie nagród dla Zwycięzców wyłonionych poprzez komisję: a) Główną nagrodą w konkursie jest 150 zł brutto przekazane przez Organizatora na konto bankowe wskazane przez uczestnika konkursu. b) Nagrodą za drugie miejsce w konkursie jest 80 zł brutto przekazane przez Organizatora na konto bankowe wskazane przez uczestnika konkursu. 2. Komisja przyzna również nagrodę dla najbardziej merytorycznie komentującego użytkownika w wysokości 40 zł brutto. 3. Nagroda nie podlega wymianie na inną nagrodę. 4. Zwycięzca nie może przenieść prawa do nagrody na inne osoby. Zakaz nie dotyczy przeniesienia prawa do nagrody na przedstawiciela ustawowego albo opiekuna prawnego IV Prawa autorskie 1. Uczestnik publikując Dzieło w dziale Fraszki 1.05.2017 oświadcza, że: - utwór jest oryginalny, nie narusza praw autorskich osób trzecich, jest wolny od jakichkolwiek zapożyczeń oraz nie mają miejsca żadne inne okoliczności, które mogłyby narazić Organizatora na odpowiedzialność wobec osób trzecich z tytułu korzystania lub rozpowszechniania wiersza, 2. Zwycięzca konkursu po kontakcie z Organizatorem przenosi autorskie prawa majątkowe do Dzieła, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych. Wraz z przeniesieniem praw autorskich na Organizatora przechodzi prawo do rozporządzania, korzystania i dalszego zezwalania na korzystanie z opracowań, o których mowa w art. 2 Prawa Autorskiego

Hiobowa miłość matki Ta, której kazano niegdyś przeć i bóle rodzenia ciężkie znosić Dziś skrycie dźwiga krzyż swój jak bogobojny brat klasztorny przywdziany we włosiennicę synu mój, synu, cóż ci uczyniłam nuci matka w smutku i parafrazuje Mistrza swego cicho czemuś się mnie wyrzekł, odkąd grosza brakło syn jej nie odwiedził, obojętny na płacz matki długie lata trwał w pogardzie zżyty raczej bardziej z wódką i oddany tylko trunkom Matka zmarła w samotności wnucząt nigdy nie poznawszy Tak jak Hiob potraktowana wnet na łono Abrahama zaprowadził ją Przedwieczny

Kotów było od cholery, a właściwie, tylko cztery. Byłby niezły kwartet zgrany, gdyby nie pies porąbany; bowiem pośród zalet licznych, minął psiaka słuch muzyczny. Kiedy słyszał kocie solo mówił, że go uszy bolą. Chciały go przekupić mlekiem, lecz to przyjął groźnym szczekiem. Wreszcie koty uradziły: żeby pies był dla nich miły, to powierzą mu batutę, i zagrają na psią nutę. Koniec końców tak się stało i najlepiej to psu grało. Ten mógł zająć się orkiestrą, gdyż wyglądał jak maestro, zwłaszcza tuż nad samym ranem, gdy miał kudły poczochrane. Koty były wniebowzięte, mogąc błysnąć swym talentem; zaś gdy któryś z nich miał wąty, to wymiatał z kurzu kąty włosem, co miał na ogonie, za swą kocią kakofonię. A pies siadał koło pieca i swą władzą się podniecał. -"Przyszła bardzo dobra zmiana", mruczał sobie znad szampana. Czas na puentę bez patosu: można rządzić i bez głosu.

mówisz że jesteśmy związani na zawsze miłosnym węzłem wypiłeś moją krew wampirze i jeszcze chciałbyś więcej

Tu nie ma podwójnego dna tu piję tylko ja klap... skończona gra :)

Co warsztat, to warsztat, jak ktoś już tu kiedyś napisał. Jest drugie dno, jest forma... Nie pozostaje nic innego, tylko polubić i iść dalej z mocnym postanowieniem poprawy :) Pozdrawiam

Stara miłość nie rdzewieje, choć odmienne są Ich losy: On zazwyczaj osiwieje, Ona wciąż farbuje włosy

Przepełniona pustka, ruina własnych myśli zamyka oczy, czeka aż się książę wyśni marzenie czy koszmar, nikt jej dziś nie powie jak ubic interes, drapie sie po glowie Gdy była młoda romantyk się marzył taki co z różą u drzwi by się zjawił głowę swą w chmurach wysoko trzymała w każdą niedziele pamiętnik pisała Jak była starsza bardzo się zmieniła namiętność, popęd w sobie obudziła skóra, motocykl i tatuaże ona chce robić co chłopak jej każe Pobódka przychodzi gdy mija trzydziestka dla matki z dzieckiem to nie jest pestka na tapete wejdzie kawaler bogaty samochód, polisa i złote komnaty Tak czasem myślę, zasępiam się smutno jak łatwo przywdziać miłości jest futro bo gdyby tak ludzie naprawdę kochali czy tego wiersza by potrzebowali?

Oj filut z Ciebie :)

Odwieczny dylemat - dlaczego? Dlaczego świat jest taki Dlaczego nie jest inny Dlaczego jak się rodzisz Od razu jesteś winny Dlaczego cię obciąża Historia twoich przodków Dlaczego każdy ma już Ten grzech pierworodny Ciągle te pytania Ciągle niewiadome Chciałbyś komuś ufać Ale nie wiesz komu Ciągle te pytania Wiele odpowiedzi Jak ten świat zrozumieć Jak go można zmienić Dlaczego nie kochamy Dlaczego się zdradzamy Dlaczego z satysfakcją Ból sobie sprawiamy Dlaczego to co piękne Szybko zapominamy Dlaczego o miłości Mylne pojęcie mamy Ciągle te pytania Ciągle niewiadome .............................................. Też mnie to zastanawia. pozdrawiam

No to jesteśmy w tym samym wieku (XXI) . Dziś czas i wiek nie ma znaczenia - pozdrawiam.

Po raz kolejny zasiadłem nad Bukowskim czytałem jego wpis w obronie poezji, mówił o martwych ludziach dominujących w naszym społeczeństwie, o ich cadillacach, willach na przedmieściach. O profesorach tworzących poezję, oklaskiwanych przez bezmózgich pochlebców, o pieniądzach wyrzucanych w błoto na ich wypociny, o ludziach, którym tylko błoto po kostki i piach po oczach, o szaleństwie, biedzie, o myślach samobójczych i strachu przed nadtłuczoną szyjką butelki, o ich dobrej acz ciężkiej walce, toczącej się każdego dnia o autentyczność i Życie.. Zobaczyłem moje mieszkanie: 68m2, zmywarka, renomowana wyciskarka do soku, telewizor LCD konsola do gier, wielki monitor spięty z komputerem drukarka laserowa, garaż podziemny, komórka lokatorska, łóżko 160x200.... Spojrzałem na to z uśmiechem a łzy smutku i straty rozorały mi twarz.

Witaj Oxy, jak miło, że wróciłaś, bardzo się cieszę i dziękuję :)

Co prawda nie bardzo wiem, jak mam rozumieć regulaminową klauzulę, że fraszka nie może zwierać żadnych zapożyczeń, a jednocześnie musi się odnosić do cytatu z piosenki Starszych Panów... Nie zawierając go? Eee... Uznałam, że twórca regulaminu miał na myśli brak tylko takich zapożyczeń, które są sprzeczne z prawem autorskim i mogą zostać uznane za plagiat. Tutaj nie ma mowy o tym, gdyż jest to ogólnie znany cytat, użyty też jako tytuł konkursu, w dodatku podałam w samej fraszce nazwę Autorów cytatu.

Podrywał dziewczynę w necie bez ryzyka, że się w niej zakocha, gdy jemu odklika. Z czasem go oplotła, miłosną tkając sieć; aż nadszedł taki dzień, że zapragnął ją mieć. Wciąż ją śledził i był zawsze na jej tropie, bowiem już go miała na swoim desktopie. Zapomniała tylko powiedzieć mu szczerze, ilu takich fanów ma w swoim folderze; i kiedy był pewien, że już pokochała, z serca komputera go... zDELetowała