Prosba o interpretacje wiersza Adama Asnyka "Ach, powiedz!"

Proszę o analizę i interpretacje wiersza Adama Asnyka pt "Ach, powiedz!". Z góry dziękuję za wszelką pomoc.

Oto wiersz :)

Ach, powiedz


Ach, powiedz, powiedz! jaki Bóg

W nadziemskie ubrał cię szaty,

Abyś w piękności zbrojna łuk

Zburzyła promienne światy?



Ach, wobec ciebie nie ma nic!

Ty łamiesz prawa odwieczne,

I przed jasnością twoich lic

Promienie gasną słoneczne.



Niebiosa, ziemia, błękit wód, -

Wszystko przepada i ginie,

Gdy ty w piękności zbrojna cud

Stajesz na światów ruinie.



Olśniewasz wszystkie światy trzy

Białością swojego łona,

Rozkoszy dreszczem ziemia drży,

Kiedy obnażysz ramiona.



Z ust twoich pijąc słodycz róż,

Z pragnienia umrzeć by trzeba,

Ich ogień wstrząsa światem dusz

I pali najwyższe nieba.



A któż z śmiertelnych może znieść

Twą piękność w całym rozkwicie?

Kto może oddać tobie cześć

I jeszcze zachować życie?



Kto może myślą pieścić skroń,

Twych włosów bawić się splotem,

Kto pić namiętną może woń

I jeszcze nie umrzeć potem?



Tak jak konwalii biały kwiat

Usycha na twoim łonie,

Tak każdy zginąć byłby rad

Z uśmiechem szczęścia przy zgonie.



Lecz widząc ciebie, odejść znów

W samotne ziemi obszary...

Na te męczarnie nie ma słów,

I nie ma straszniejszej kary!



Więc powiedz, powiedz! jaki Bóg

Zrobił cię światów królową?...

Bo ja chcę umrzeć u twych nóg,

Byś mnie wskrzesiła na nowo!

No i po co to interpretować? :) Tyle jest lepszych wierszy.