Pif paf! Nie żyjesz

Niczym puszysty kotek
plączę się u Twych stóp.

Jak spodnie raz, dwa zaciągnę
to kopniesz mnie w czarny róg?

Jak sztuczki się nie nauczę
to krzykiem zagłuszysz noc?

Gdy mleko ze spodka wyleję
wyrzucisz za drzwi jak kurz?

Gdy Twego chomika uduszę
w rzece lub wannie utopisz?

Czy skoro sierść mam splątaną
to gorsza od Ciebie jestem?

Czy nie tak jak Ty mam prawo
korzystać ze świata dobrodziejstw?

Karząc czy zabijając
nie zapominaj o sobie.

Droga Natalko, może nie jest to arcydzieło i momentami dobór słownictwa uważam za nieco chybiony, jednak podoba mi się - temat ciekawy, ważny... nakłania do zastanowienia się.
pozdrawiam serdecznie

Dzięki Michaś za ciepłe słowa :)
serdecznie pozdrawiam
Natalia

Qrcze! Jakoś ciężko mi się czyta ten tekst, trochę za moralizująca końcówka ;) i trochę niespójne dla mnie przejścia między strofami, ale tytuł mnie rozwalił i ogólnie nienajgorzej :)
Chociaż czytałem dużo lepsze Twoje wiersze :)

Pozdrawiam
Coolt

A właśnie (dzięki Coolt za przypomnienie) zapomniałem napisać Ci, że tytuł jest świetny - bradzo dobrze trafiłaś, pifpaf:)
pozdrawiam

ech wiem, że moralizatorski, ale taki miał być :)tak mnie na niego naszło... cieszę się bardzo, że przypadł panom do gustu chociaż tytuł :)

Serdecznie pozdrawiam
Natalia

Ej, Nati.. piosenka z tego fajna by była. Przypomina styl z repertuaru KSU albo KULT .. chociaż co do tego ostatniego, to nie jestem pewny.

Fajnie napisane. Zachowany klimat i tempo. Tylko muzyki, po prostu, brakuje.

seweryn

Ciekawy pomysł i przyjemne wykonanie.
Miło się czytało - dziękuję...

Pozdrawiam

Tadeusz

miło mi, że spodobał się Wam wiersz :)

hmm, to mówisz Sewek piosenka? może, może...

Tadku nie ma za co dziękować :)

Serdecznie pozdrawiam
Natalia