“Bezczynność”

Szeptem zgaszę ciszę
i na złoty klucz zamknę czas
Obok wymiętych myśli
na Bóg wie ile...

jutro i tak wstanie nowy dzień
a ja...
tak jak wczoraj zamknę okno
by móc zapukać w nie jeszcze raz

bo tak bardzo nie chcę słyszeć,
że zapadam się pod ciężarem powietrza

no i co ja mam ci naoisać obiektywnie???? ja nie ptrafie nie lubie ludzi krytykować ale tu nie musze cierpiećbo nie ma co krytykować:P
a wogóle to co ja mam jeszcze napisać??

A może bez zastanawiania się, mówienia, że jutro też jest czas wstanąć i zająć się czymś, czymś pożytecznym? Bo w pewnym momencie zakurzysz się droga bohaterko wiersza, a z takiego kurzu po czasie trudno wyjść.
Pamiętaj czynnosć to nie tylko ruch dla ciała, ale i umysłu.

Pozdrawiam.

takie wyrażenia jak:
na Bóg wie ile..
wstanie nowy dzień
tak jak wczoraj zamknę okno
zapukać w nie jeszcze raz

potwornie banalizują cały tekst. Tak możemy powiedzieć, napisać w opowiadaniu, w wierszach szukamy ciekawszych form ekspresji i sformuowań.
Tak samo ten ciężar powietrza, o ile bardziej byłby wymowny ostatni wers, gdyby:
że zapdam się pod ciężarem wątpliwości.

Więcej eksperymentowania,mniej dosłowności, a będzie dobrze.
Pozdrawiam
Coolt

Witam

Mysle, ze wiersz jest calkiem dobry, ale brakuje mi w nim choc odrobiny optymizmu, jakies nadziei, ze uda Ci sie wyrwac na chwile z zakletego kola.

Nie podoba mi sie tylko okreslenie "na Bog wie ile"
pozdrawiam :)

"To nic ze oczy pełne łez
I tak nadejdzie nowy dziń"

Niczym mnie nie zaiteresowal ten wiersz od co..