Kwantowy człowiek

Człowiek kwantowy

może być teraz

z kumplami na wódeczce

albo u tej zdziry

co na widok chłopa

rozkłada się jak wersalka

płynie gdzieś na fali

nieobliczalny i trudny do określenia

w swej istocie

jego Zocha już go nie kocha

codzienna niepewność

wystawia coraz droższe rachunki

wie

pojawi się nad ranem

i będzie szukał przekrwionym wzrokiem

dziury w całym

Witaj -  dobry to mało powiedziane - zaskoczyłeś mnie tym wierszykiem

który przemawia  i zmusza do  - no własnie...

                                                                                                                              Pozd.

@Gerber spoko wiersz, ale razi mnie wers jego zocha już go nie kocha. Pzdr

@Waldemar_Talar_Talar Dzięki za komentarz.

@Lahaj Może masz rację, poczekam na inne komentarze jak będzie również razić, to wykombinuję coś innego.

@Gerber mimo drugiego dna tego wersu (jest to w moim odczuciu rodzaj trywializacji) z tym wewnętrznym rymem ten wers się nie broni. Innych może przekonać. 

Dostałby garem przez łeb to od razu by mu się kontaktów wszelkiej maści odechciało :-) 

Ta wersalka też mnie jakoś zastanawia 

Tak dziś wszystko kawę na ławę?

No nie zupełnie, przecież to kwantowy człowiek, nigdy nie wiadomo gdzie jest , co zrobi.  Zocha nie zna się na fizyce, dlatego wie jak będzie, bo...?

@Gerber bo jest rozsądna, mądra i odpowiedzialna i takich facetów w dooope kopie :-) 

Tak mi się wydaje 

razi i z Gosławą też się zgadzam, co do "wersalki",

a skoro kwantowy, to może z fizyką coś skojarzyć?

;)

Wiersz prawdziwy.

Pozdrawiam.

@Gosława Chyba za poważnie podchodzisz do tego wiersza, chciałem powiedzieć, że przez niego staje się prorokiem. Oczywiście to tak z przymrużeniem oka. 

@jan_komułzykant No może i racja, zastanowię się. Chyba ten wiersz mi nie do końca wyszedł, bo miała być fizyka kwantowa z fizycznością, brutalną i trochę absurdalną jak to w takich związkach.

@Gerber nie chcę Cię broń Boże urazić ale czy nie wydaje Ci się że w swoich wierszach chwilami bardzo przedmiotowo są kobiety przedstawiane? 

Wiem sztuka kieruje się własnymi prawami jednak jest coś takiego jak kobieca intuicja :-) 

Ja tu nie widzę " żartu" 

Przepraszam 

@Gosława Wiesz... no nie wiem, nigdy nie miałem takiego zamiaru, żeby przedstawiać kobiety przedmiotowo. Co do żartu, to nie chodziło mi o żart, ale w tego typu związkach często wychodzi taka tragikomedia, oczywiście jak się patrzy na to z boku. Dawno temu, miałem takich sąsiadów, no i pamiętam tekst:-  Zabiłeś mnie chu...

                                                                                            - Idź się wytrzeć od, tego się nie umiera.  

A co do kobiecej intuicji to w nią wierzę.

@Gerber wiem że nie miałeś zamiaru :-) uważam Cię za zdolnego i wrażliwego faceta :-) 

Po prostu piszę o swoich odczuciach i spostrzeżeniach 

Byłam świadkiem podobnych scen nie raz i nie dwa może dlatego stanęłam w obronie tej nieszczęsnej Zochy :-) 

Taka ze mnie  wojownicza księżniczka Xena :-) 

Oj to muszę uważać, nigdy nie miałem do czynienia z wojowniczkami.

@Gerber mi się bardzo podoba bo odczytuję w nim zagubienie współczesnego człowieka - mężczyzny. Jego miotanie się od jednego do drugiego nic nie kuma do końca ale udaje ze swoje wie. No i wyżyć się musi. Bo się udusi. Mnóstwo jest takich kwantowych czyli czytam molekularnych umysłowo ludzi.

@Lahaj Kwantowy, miałem na myśli, że raz jest falą prawdopodobieństwa, a raz konkretną cząstką, która może się pojawić w różnych miejscach. Są dwa światy, ten makro i ten kwantowy.  W każdym z nich panują inne zasady. A on ma z tym problem.

@Gerber i do tego inteligentny :-) brawo :-) 

@Gosława staram się.

@Gerber to jest spójne z tym jak ja odbieram, bo pl nie ogarnia nie jest spójny :-) chyba ze się mylę 

Wydaje mi się, że ta "Zocha-kocha" akurat w tym tekście niespecjalnie przeszkadza. Tekst jest troszkę stylizowany więc chyba można przymknać oko.