Zaloguj się, aby obserwować tę zawartość
Obserwujący
0
Sekrety firmowej toalety
dodany przez
Marek.zak1, w Wiersze gotowe
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Magdalena 161
6 minut temu, Nieznajomy Niewidzialny napisał:A o tym rozprawiać można w nieskończoność ;) W tym przypadku spokój duszy staje się biernością
Spokój duszy to nie biernoś a statyczność, polecam Etykę Nikomachejską, pozdrawiam
0
-
-
Najpopularniejsze w ostatnich 7 dniach
-
- 41 odpowiedzi
- 988 wyświetleń
-
- 23 odpowiedzi
- 859 wyświetleń
-
- 25 odpowiedzi
- 713 wyświetleń
-
- 18 odpowiedzi
- 633 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 596 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio komentowane
-
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
(..) ściele się za mną zasychającym bezpowrotnie pokosem czasu zmierzającego w nieodgadnioną dla mnie przyszłość której poletko nadal zielenieje coraz bledszą żywotnością przeznaczenia otawa życia w obrazach zastygłych w pamięci karmą dla kolejnych istnień dla nich budowanych wykorzystać pozostały czas jak najżywotniej oto co mi .. -
-
Przez Dawid Rzeszutek · Napisano
Witaj, No, jeśli mnie się coś wydaje banalne, to musi takim być, bo w mojej wizji celem pisania poezji jest poruszanie nieodkrytego w sposób niebanalny - a głównie chodzi o zaskoczenie. Co prawda nie jest to łatwe, biorąc pod uwagę, że już podobno wszystko zostało napisane, ale warto próbować. Myślę, że Marlett ma dużo racji, pisanie o tym, co opisałeś i w sposób jaki zawarłeś własne myśli - bez obrazy - jest banalny, bo oczywisty i mało liryczny. Widzę, że musisz dużo jeszcze przeczytać i trenować pisanie. Moja największa rada dla Ciebie, to próbuj opisać coś oczywistego (mniej lub bardziej) w taki sposób, jaki jeszcze nikt nie widział i nie słyszał, w taki sposób aby nie było w tym nic trudnego, a jednocześnie by było zdumiewające. Staraj się ukryć coś pięknego w labiryncie nieoczywistości, do tego służą metafory...do chowania prawdy. Nawet wschód słońca (jeden z banałów, bo oklepany) można opisać w sposób bardziej wymowny i niebanalny. Np. W zapachu tonącego,w tafli zimnej i zlanejz horyzontem wieczora,ów Bezgranicznego Narcyza,niebieskie ciemnieją muryi zbliżają się albatrosydo portów świętych zachodów,gdzie w sok pomarańczowywłożono cud promieni żółtegoherosa z powietrznych fal,fal, co pchają kudłate kłębyw niepewność samych siebie,w deszcz całkiem ponury,co na chmurnym niebie chowa się w błysków kaptury. Takie coś skleciłem, a ty próbuj swoich sił !! Mam nadzieję, że nie odbierzesz mnie jak malkontenta, który chce cię pozbawić ochoty do pisania, bo tak wcale nie jest, a wręcz przeciwnie, staram się pomóc. :) Pozdrawiam! Dawid. Vel Marionel Moriel -
-
Przez Dawid Rzeszutek · Napisano
Witaj Tomy Angelo! Muszę stwierdzić, że chyba nie widziałem Twojej twórczości wcześniej, nad czym ubolewam, gdyż sądząc po tym wierszu, to zapowiada się ciekawie. Tu widzę obrazy niemal jak z Katynia lub Jedwabnem, choć było tych zwierzęcych aktów znacznie więcej, to te jakoś szczególnie zapadły mi w pamięć. Podoba mi się twój sposób obrazowania, bo rzuca na głęboką wodę obrazów, w której refleksy zamierzchłych, niemożliwych do zapomnienia aktów, krzyczą z krwią w ustach, nie dając zasnąć, utrudniając zamknięcie oczu. Nie wiem, ale wyczuwam jakąś magię w tekście, jakby budziła uśpioną jeszcze porankiem wyobraźnię, wręcz na zawołanie. Czy to chwilowa iluzja, czy może jakiś dar, to się okaże po pewnym czasie, gdy mgła wojny opadnie, heh :). Jedyne co bym zmienił, to w czwartym wersie kolejność dwóch słów końcowych, mam wrażenie, że wtedy lepiej brzmi, ale zrobisz, co uważasz :) Na tym zakończę. Pozdrawiam! Dawid vel Marionel Moriel
-
-
Najczęściej komentowane
-
