wiosenna bezsenność

Północ nadchodzi powolnym krokiem

 księżyc oślepia jaskrawym blaskiem

 pusta butelka żałośnie szepcze

 sen mnie omija - nie mogę zasnąć

 odkąd pamiętam zawsze tak samo

 przychodzą smutne i nieprzespane

 nie tak w tym życiu przecież być miało

 znowu zmęczony będę nad ranem

 lat mi przybywa za każdą  wiosną

 w moim ogrodzie nic się nie zmienia

 kiedyś wierzyłem że wszystko mogę

 marazm zwyciężył zdycha nadzieja

 wskazówka czasu zegara marzeń

 powoli chodzi w konsumpcji lesie

 on szybko rośnie i nudą karze

 ja się z tym godzę - może już jesień

Co to za smutki mina w podkówkę 

Przecież nadciąga słoneczna wiosna

Nie ma co myśleć ci o jesieni

Kiedy tak pięknie grzeje i świeci 

A na bezsenność zaproponuję

By ciepłe ciało przylgnęło mocno

Po trudzie ćwiczeń pod chłodną kołdrą

Uśniesz spokojnie jak dziecko ;) 

Witam -  może ta jesień nowe przyniesie  dni lepsze -

trzeba mieć nadzieje  - trzeba w nią uwierzyć nie zakopywać

pod krzakiem  czy drzewem.

                                                                                                                        Pozd.