Partie chmur

Wielki wieloryb

Rozpłynął się na błękitnym niebie.

I były większe, wciąż większe kręgi.

Rozchodzące się, jakby wody,

Jakby to szary kamień wpadł

W beskresną toń rzeki,

A może tylko małego jeziorka.

Łapią go, jego wielki, pulchny

Balon, to górna płetwa.

Kleszczą w czarnej siatce,

By nie sięgnął gwiazd.

A przecież ich nie ma

W tym błękicie.

To mali, lecz dużo ich, czarni,

Jak nurkowie zagłębieni w górze.

W błękitnej górze, lecz stromej, zrobionej

Z puchatych chmur.

A na czubek balonu wszedł jeden

Mieszkaniec wieloryba.

I był kremowy z czarnymi oczyma,

Jakby w nim była noc.

Usiadł i grał na trąbce.

...

A co, nie wiem.

Wieloryb opadał.

A z tej góry jeszcze nikt nigdy nie spadł.

Bo takie są tam piękne widoki.

Wiersz się nie przydarzył