NA OPUSZCZONYM BRZEGU

Słońce już stąd ucieka,

wiatr pędzi ciemne chmury,

zimny cień pełznie brzegiem,

ciemność zapadnie wnet.

Nie wiem, na co tu czekam

na brzegu tym ponurym,

lecz uciec – gdzie? Też nie wiem,

wszystko przeraża mnie...

          Tam, gdzieś za horyzontem

          trwa wiecznie błękit nieba,

          pod którym nigdy ciała

          nie obezwładnia strach.

          Ale tam przed dnia końcem

          zdążyć dopłynąć trzeba,

          a ja już skamieniałam

          i w zimny wrosłam piach.

Patrzę, jak stąd odchodzisz,

wolno mi tylko tyle:

mogę cię odprowadzić

wzrokiem na morski brzeg.

Nie spuszczaj jeszcze łodzi,

zaczekaj chociaż chwilę!

Zanim znów się spotkamy

kolejny minie wiek...

           Dla ciebie nic nie znaczy

           mój ból i przerażenie;

           nic cię to nie obchodzi -

           nie widzisz mnie i tak.

           Nie może być inaczej,

           nigdy tego nie zmienię,

           bo wiem, że w twojej łodzi

           od dawna miejsca brak...

Tak bliski – a tak obcy

chwytasz ster pewną ręką,

porzucasz brzeg bez żalu,

a witasz bezkres mórz...

Wiatr w twoje żagle dmący

będzie dla mnie udręką,

zimny, nieubłagany

i ostry tak jak nóż.

          Nie to najbardziej boli,

          że wstrzymać cię nie mogę,

          lecz to, że gdy odchodzisz

          ja zostać muszę tu.

          I to, że brak mi woli,

          by móc wyruszyć w drogę,

          by na swej własnej łodzi

          przed nocą uciec móc...

Witam, 

             Ciekawy sposób złożenia rymów

6 strof po 8 wersów

Konsekwentnie rymowany 1-5, 2-6 itd.

Utrzymana rytmika

Wymagał pracy by go złożyć.

T/

Dziękuję za Twój komentarz. Cieszę się, że zauważyłeś ten układ rymów. :) Rzeczywiście, zachowanie rytmiki wymagało trochę wysiłku, ale kiedy pisałam ten wiersz, układ taki wydał mi się naturalny. :)

Pozdrawiam

Warto - myślę - złożyć inną 

nieco formę.

Inny układ rymów

by tekst nie był typowy 

i zwykły.

T/

To prawda - ale nic na siłę.:) Czasem zdarza mi się tak, że rytm poprzedza treść - i narzuca ją. Najpierw widzę fromę, a później napełniam ją treścią.

Pozdrawiam

Dla ścisłości - nie sugerowałem

zmiany formy Twojego

powyżej tekstu,

a raczej podobne

poszukiwania

nietypowych form

w innych tekstach

T/

Tak to właśnie odebrałam. :) Dodałam tylko, że forma nie może przeważać nad treścią. 

Pozdrawiam

Ilustracja do utworu:

Sądzę -  to istotny aspekt - forma i treść przekazu

Myślę, że to nie tak źle - dać "treści się ponieść" i na tej bazie budować

Pierwsza jak by nie było zawsze jest myśl, refleksja i szkic - na obraz całości.

T/

Zgadzam się, ale czasem mi się zdarza, że mnie treść "ponosi", a forma nie nadąża. :) Wtedy zazwyczaj hamuję i dopracowuję formę, albo czekam - aż inna, lepsza forma się pojawi... :)

Pozdrawiam 

forma, tak fajna, ale treść, najsmutniejsza.

Treść odpowiada ówczesnemu stanowi emocjonalnem Peelki.

Dziękuję i pozdrawiam