instrumentalnie

z wykrochmalonych sztywności popelin

niegniotliwości non iron'ów

nieustępliwość wypędzam z mielizn

niekoniecznie w ustępach

z broszur by nie wyłaziła

jako najnowszy egzemplarz

trybuny

lub duch jej nie zstąpił durny

ponuryzm

i się potykam

tym razem uważniej

o nowych i starych przybyszy

towarzyszy

po raz kolejny zgromadzonym

walnie niezdrowo uśmiechnięty

przez chory na nostalgię

skrzętnie skryty

tumiwisizm

przybieram gardę

o partykularyzmy

idiotek słodkich

nos i kolana rozbijam

tani sentymentalizm

gdy w zajączki buziaczki i w plotki

taka dama popadnie

powodując niejeden siniak

w nieobecnych

acz zjadliwych paniach i panach

by nie zakrzepł

nawet jako aspekt wyalienowania

zapętlenia i natręctw

zakładam kapodaster

ton wybrzmiewa wtedy przykładnie

wyświechtane jęzory ich głaszcze

a ja scalam je w decymach

na pięciolinii zdarzeń

nic nie kłapie

bo w zeszytach w kratkę

farmazony przetworzą

i zapędzą w matnię

a tego to nawet

poprzez empatię

ni cholery

odrobić już się nie da

JAK TY TO ROBISZ???

Jak dobierasz słowa dżwiękowo, żeby melodię tworzyły, bo o sens się nie martwię (choć się z całymi zwrotami nie zgadzam, ale to Twój punkt widzenia i nic mi do tego). Pytam o ucho. Masz wyjątkowe dla mnie wyczucie. 

Bardzo niskie ukłony. bb

Ja tak nie potrafię opisać tego, co widzę, spostrzegam, chodzi mi nie o obrazy natury, tylko o charakterystykę postaw i zachowań ludzkich. Tu Ci gratuluję :)))

Witam -  no tak  - nie każdy tak umie dobierać słowa - tobie doskonale to wychodzi.

Emocjonalny wiersz Janko.

                                                                                                                                                       Pozd.

Beatko miła, są rzeczy,

których czasem nie słyszę kompletnie,

mimo przysiąg i obietnic,

wciąż bałaganię

czasem... dość konkretnie.

;)

Bardzo dziękuję

bo ja wiem, czy ja to potrafię? Ale bardzo dziękuję Mario, za miłe słowa. :)

Pozdrawiam.

do tej doskonałości Waldku jeszcze baaaaardzoooooo daleko,

ale dziękuję za dobre słowo.

Pozdrawiam

poleciałeś świetnie. Kłaniam!

Dzięki Czarku. Odkłaniam z uszanowaniem.

Co to jest .. kapodaster..?

Świetna karykatura, do tego "instrumentalnie"... bo brzmi tak donośnie, że ho ho.... będzie mi dźwięczeć po nocy, chyba.. :)

Wiele fragmentów można śmiało odnieść do naszej.. górnej.. rzeczywistości, może nie tylko górnej.

Ten wiersz skopiuję sobie, wart kolejnego czytania, ba... może nawet trzech czytań.

Pozdrawiam.

kapodaster, to takie małe, sprytne urządzenie, które podwyższa dźwięk w instrumentach strunowych o wartość zależną od ustawienia na gryfie. Jak wiadomo, uderzanie w wysokie tony, szczególnie w naszych rodzimych rejestrach, jak na pewno się orientujesz - to już niemal tradycja. I nie ma różnic, jeśli chodzi o opcje. Różnice wynikają jedynie z umiejętności pociągnięć, szarpnięć a nawet plumkań.

Co do samej orkiestry, to wydaje mi się, że nie ma znaczenia jak gra. Najważniejsze, aby nie przerażała, albo nie była zbyt BEAUTIFUL, jak to było w "Kabarecie". Reszta i tak będzie, jak zwykle.

Dziękuję Nato, jest mi bardzo, bardzo miło, a nawet jeszcze bardziej, po trzykroć. :)

Pozdrawiam

@Andrzej_Wojnowski

@beta_b

@MaksMara

@Czarek Płatak

@Nata_Kruk

@Niewygodna

Dziękuję serdecznie

Śpiewa  mi się ten wiersz :-) 

miło z Twojej strony, pośpiewajmy więc :)