Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Wizyta u psychologa


Maria_M

Rekomendowane odpowiedzi

Rozumiem ...

 

jak Ci ciężko w trudnej porze

kiedy los Twój jest w rozsterce

kiedy życie się zamieni w bryłę zła

 

kiedy myśli i marzenia 

przejdą w stan zobojętnienia

kiedy oczy Twe zasłoni szara mgła

 

w taki czas ...

 

przestań wierzyć w nierealność

spójrz przed siebie i z pogardą

odrzuć wszelkie złe złudzenia

głupie sny niedobre dni

 

zacznij życie swe od nowa

zacznij mądrze je prostować

i nie zbaczaj z jasnej drogi

w ciemny las złych ludzi czas!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Tu mi trochę zgrzyta. Bardziej bym widział :

" w ciemny las gdzie gnije czas" lub coś w tym stylu .

Ale ja się na tym nie znam, także nie czuję się uprawniony do pouczania.

 

                                                                                              pozdrawiam

                                                                      

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czasownik "gnije"  nie ma w sobie nic z motywacji, a chodzi o zmotywowanie osobnika do działania. Dziękuję za czytanie i sugestie, ale zostawję tak, jak jest.

Pozdrawiam serdecznie.

Edytowane przez MaksMara (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witaj -  mi podobnie jak Andrzejowi  w tym samym miejscu coś zgrzyta.

Proponuje  -  w ciemny las który boli  - albo coś w tym stylu.

A może  zrezygnuj z owego  - czasu - 

 A wiersz nie zwala na kolana taki  sobie.

                                                                                                                                           Miłego ci życzę                                                                                           

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za czytanie i komentarz. Bardzo ogólnikowo odebrałaś przekaz, bez wnikania w głębie. Ciemny las ma tu znaczenie symboliczne, przecież nie chodzi o literalny las, natomiast źli ludzie- to toksycy, osobnicy agresywni np. ci, co stosują wobec drugiego przemoc fizyczną, emocjonalną, psychiczną, finansową, seksualną, ekonomiczną, z takimi nawet bez rady psychologa powinno się zerwać albo ograniczyć kontakty. To też jest zadanie psychologa, aby pacjenta uświadomił. 

Końcówka rzeczywiście mogłaby być lepsza, na ten moment nie mam pomysłu.

pozdrawiam ciepło

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      tę moim zdaniem, ale to drobiazg :) Wiersz fajny, lekki, z pomysłem i humorem :) Acz ja rzadko jem bułeczki, częściej chlebek :)   Pozdrawiam :)   Deo
    • Ostro, mocno, punkrockowo :) W sumie podobasię (istota wiersza), choć sytuacja jaką opisuje i język już niekoniecznie :) Pozdrawiam :)   Deo
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      a nie "mych" przypadkiem?   A tak to... staroświecko-sztambuchowa miniaturka, ale puenta fajna :)   D. 
    • Przejmujący wiersz.  Myśli i uczucia w nim zawarte to czysty zespół stresu pourazowego (PTSD).  Właśnie weterani wojenni i osoby, które doświadczyły jakichś ciężkich przestępstw, także w sposób chroniczny, często na niego cierpią. I od samego początku, zaraz po skończeniu traumy, dla ich własnego dobra, powinni być objęci opieką i leczeni.    Z psychologicznego punktu widzenia Peelowi polecam wybaczyć przede wszystkim sobie, ukochać siebie, zdezorientowanego, pogubionego i postawionego w tragicznej sytuacji człowieka, który nie mógł nic zrobić. Wiem, że to łatwo się pisze, ale to chyba jedyna właściwa droga do życia.  Smutno mi po czytaniu.   Choć, abstrahując od sytuacji lirycznej, mam pewne sugestie.  Jeśli chcesz je poznać, to daj mi znać, czy wolisz w komentarzu czy wiadomości prywatnej.  Nie chcę być impertynencka i wstawiać ich tu per fors w komentarzu.    Deo    
    • chciałabym z tobą umierać w magnoliowej wodzie lila-róż świtu tiul zdejmowałeś już nie raz ze mnie aż poczułam na skórze chłód   a ja lubiłam językiem zaznaczać ci grdykę trzydniowy zarost piernie kłuł   a teraz chciałbyś wejść w moją mysią pustkę   boję się to dla mnie trudne a jeśli po wszystkim przeniknie mnie nicość i będę się sypać jak popiół?   spokojnie będzie dobrze   ufam twoim słowom i wciągam w siebie ból płyniemy razem w przyćmieniu zmysłowym jak czekolada gorzko-słodko   a po wszystkim jest zupełnie normalnie łzy przekłuwają mi uszy zęby sutki diamentowo
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...