Yorkshire 2015

skasowane na życzenie autora.

po co Ci wzywać Panią Plath

niech w grobie odpoczywa

a Ty po prostu pisz jak chcesz

gdy wena Ciebie wzywa

przez ogień przejdziesz 

nie raz nie dwa 

i szyderstw się nawdychasz 

lecz tak hartuje się tu stal

A ja na orgu  Witam ;)

Ja również witam - a co do wiersza to nie potrafię się w nim znaleźć.

Ale cóż ja poczekaj na innych.

Może inne twe wiersze będą bardziej  czytelne  więc poczekam.

                                                                                                                                                   pozdr.

Można by się pokusić o inny  zapis. Na przykład:

Upadłam w Hebden Bridge  na mokre cmentarne kocie łby. 

Od tamtej pory  rwa kulszowa

w moim biodrze się zadomowiła.

To tak jakbyś ty we mnie wstąpiła

tylko dlaczego

żadnego arcydzieła  jeszcze nie stworzyłam?

Sylvia, znajdź mnie, mam już prawie 40 lat!

Ja jednak czytam to inaczej:

Upadłam w Hebden Bridge  na mokre cmentarne kocie łby.  Od tamtej pory  rwa kulszowa w moim biodrze się zadomowiła.
To tak jakbyś ty we mnie wstąpiła tylko dlaczego żadnego arcydzieła  jeszcze nie stworzyłam?

Sylvia, znajdź mnie, mam już prawie 40 lat!

Powiedziałabym, że to fragment listu do Sylvii. Wybacz, ale dla mnie to nie jest poezja, to  nawet nie jest wiersz.

Z całym szacunkiem ale nie wystarczy rozrzucić wyrazy by powstało arcydzieło ;)

Nie zniechęcam, wręcz przeciwnie - zachęcam do dalszych prób ale wcześniej upraszam o poczytanie "Wierszy znanych".

Pozdrawiam.

Przepraszam Marcinie, że wtrącam się,  ale nie mogę się z Tobą zgodzić.

Pisz jak chcesz oznacza zbytnią dowolność a poezja ma jednak pewne  ramki, inaczej nie będzie poezją.

A tak przy okazji -  piszesz coraz lepiej :)

Herbie, wiersz - historia wypadku, ciekawe. Tylko ta "rwa kulszowa"  "w [twoim] biodrze się zadomowiła", niepokojącego ma peelka domownika, ból sprawia, chyba straszny. Może nawet nie pozwala tworzyć? A to b. trudne, jeśli nie możemy pisac wtedy, gdy chcemy, bo coś "uwiera". Pytanie w przedostatnim wersie - retoryczne czy do rwy kulszowej?

I ten ostatni wers. S. Plath - popełniła samobójstwo, ten zwrot do Niej przyprawił mnie o dreszcz grozy.  Pozdrawiam.
 

Dla mnie poezja nie ma ramek i dzięki temu potrafi dotknąć serca.

Marcinie, mówię o ramkach dzięki którym poezja jest poezją a nie grafomanią. Odczuwanie niewiele ma z tym wspólnego.

Ludzie tworzą ramy by uczyć innych rzemiosła. Co jest poezja a co grafomania to odwieczne pytanie i zależy od wielu subiektywnych czynnikow. Wracając do wiersza mi si3 podoba i gdy go czytam nawet jakoś sie zazebia rymuje. A teraz najwazniejsze przyajmniej dla mnie właśnie odczucia ludzi sprawiaja ze dany wytwor staje się arcydzielem. Reduta Ordona Szarza lekkiej  brygady i mam ciarki :)

No cóż... powiem tak - MOIM ZDANIEM lepiej być dobrym rzemieślnikiem niż byle jakim  artystą.

.

Reduta Ordona nie jest tekstem grafomańskim, być może stąd takie a nie inne odczucia. Nie odważyłabym się jednak porównywać jej z tym tekstem.

Witaj Herbie, podoba mi się Twój wiersz,

jego obrazowość i zawarte w nim emocje.

Drażni mnie jedynie rym: zadomowiła-wstąpiła,

jakoś tak nie lubię rymów czasownikowych.

Ale to w zasadzie tyle.

A, literówka jeszcze :))

Pozdrawiam :)

Portal  literacki to  - moim zdaniem - miejsce gdzie można coś pokazać a przede wszystkim czegoś się nauczyć. Kółko wzajemnej adoracji raczej nie służy rozwojowi.  Konstruktywna krytyka nie polega na zachwycaniu się wszystkim. Napisałam wyraźnie:

Widzisz tutaj odstręczanie  od pisania ?

Pisząc "ramki" miałam na myśli ogólnie zasady. Powinniśmy wiedzieć, kiedy utwór jest poezją. Co powinien zawierać tekst  by można było go nazwać : balladą, sonetem, oktawą... -  utworem poetyckim.

Nie usiądziesz za kółkiem jeśli nie zapoznasz się z zasadami ruchu drogowego. Mistrzem kierownicy stajesz się po latach jazdy.

Nie stworzysz symfonii jeśli nie poznasz nut  i gry na instrumencie. By być tancerzem  należy poznać podstawowe kroki a lata ćwiczeń tworzą mistrzów. Nie zrobisz wielu rzeczy bez zapoznania się z podstawami, z ramami które ją określają.

Skąd zatem przekonanie, że każdy tekst  dowolnie napisany jest poezją ?

Uważasz zatem,

że każdy  tekst

byle napisany był w formie wiersza

a nie zawierał braków

w literkach

czy błędów

ortograficznych

może być

w i e r s z e m ??

Uważasz, że to co napisałam powyżej  jest  poezją ?

A zostało nagrodzone czy w jakikolwiek inny sposób zauważone ?

Zatem  (bardzo konstruktywnie) -  czytaj... czytaj...czytaj... i jeszcze raz dużo czytaj znanych poetów.  Potem zacznij pisać, doskonal swoje pisanie i zamieść jakiś wiersz. Może będzie warto  stracić trochę czasu na jego czytanie.

Pozdrawiam ciepło!

P.S.

Do konkursu wysyła się wiersze ale nie ma czegoś takiego jak sito - nadaje się / nie nadaje się. Przyjmuje się wszystkie.  Czy wiersz został dostrzeżony dowiadujesz się po głoszeniu wyników. Może być tylko nagrodzony bądź wyróżniony , cała reszta z reguły trafia  do śmietnika bez komentarza - wiersz się nadawał ale nie został nagrodzony.

Uff, ale się dyskutantki rozpisały i żeby było dziwniej OBYDWIE MAJA RACJĘ!

Od dawna bezskutecznie usiłuję się doszukać gdzieś jakiejkolwiek przynajmniej namiastki definicji co w panującej obecnie tendencji do tzw poezji wolnej jest właśnie taką poezją.

Ponieważ nie ma tu żadnych reguł formalnych, pozostaje jedynie swój sąd opierać na treści, a ta - wziąwszy pod uwagę, że każdy z nas ma różną wrażliwość, - może być przez każdego czytelnika inaczej odbierana, na jednych robi jakieś wrażenie na innych nie robi żadnego, dla jednych jest lub może to być poezją,  dla innych - zwykły tekst. W takiej sytuacji dyskusja jest bezcelowa, bowiem obie strony są najzupełniej słusznie przekonane, że mają rację.

Droga Herbi, chyba zdajesz sobie sprawę, że publikując wiersz na forum wystawiasz się na ocenę sporej grupy osób o różnej wrażliwości i upodobaniach, stąd zwłaszcza kontrowersyjny ( a Twój taki jest) tekst może się spotkać z drastycznie odmiennymi ocenami, w tym również mocno krytycznymi, co jednak nie upoważnia skrytykowanego do rzucania oskarżeń  typu "kółka wzajemnej adoracji" czy rzuconych mimochodem sugestii jakości forum.

Czy krytyka była słuszna? Zacznijmy od tego, że w wierszu nawiązujesz, ale nie expressis verbis do Sylvii Plath, która nie jest raczej poetką powszechnie u nas znaną, nie mówiąc już o miejscu jej pochowania, co już dla wielu czytelników czyni Twój tekst nieczytelnym, więc tym bardziej mnie dziwią  ironiczne uwagi, że ktoś wygooglował (sam to też zrobiłem) Sylvię Plath.

A skoro tekst treściowo jest nieczytelny, to nawet (używając określenie Bożenki) po "rozrzuceniu wyrazów" nie stanie się dla tego czytelnika poezją. Chyba, że bojąc się obciachu nie zechce się przyznać, że nie rozumie wymowy tekstu.

Niestety, krytyka Bożenki w wielu aspektach jest zasadna, choć być może w zbyt ostrych  słowach wyrażona, ale to bardziej  kwestia ekspresyjnego charakteru niż reakcji "frustratki".

Bez względu na to, na jak wspaniałym portalu będziesz publikować swoje teksty, to jeszcze niejeden raz (jak każdego z nas) spotka Cie krytyka i raczej lepiej jest się nad nią zastanowić, niż potraktować jako "pitolenie" lub zasugerowałaś to Waldemarowi - wyraz "trwogi".

Jeżeli chodzi o moje wrażenie po lekturze Twojego wiersza, to przed "wygooglowaniem" miałbym jednak problem do jakiego gatunku go zakwalifikować.

To tyle "pitolenia".

Pozdrawiam

AD

Eh, Herbie, jako osoba dość obyta z różnymi forami mogę Cię zapewnić, że to forum niczym nie odbiega w jakości krytyki od tych "najgrzeczniejszych". Jednak obecność na jakimkolwiek forum wymaga nieco  grubszej skóry.

Pozdrawiam

AD

Nie wydaje mi się bym zbyt ostro wypowiedziała się na temat tego tekstu.

Nie napisałam niczego typu - gniot,  czy - z czym do ludzi ;)

Bo co też autorka chciała przekazać w swoim wierszu ? :

Upadłam w Hebden Bridge  na mokre cmentarne kocie łby od tamtej pory  rwa kulszowa w moim biodrze się zadomowiła

- PL-ka  za sprawą wypadku/upadku cierpi,

to tak jakbyś ty we mnie wstąpiła tylko dlaczego żadnego arcydzieła  jeszcze nie stworzyłam?

Sylvia, znajdź mnie, mam już prawie 40 lat!

- Sylwia, której nie wymienia z nazwiska też cierpiała. Była chora psychicznie.  Musiałam sięgnąć do Wikipedii by czegokolwiek  się o niej dowiedzieć.

Sylvia Plath popełniła samobójstwo w wieku 31 lat ale miała już na swoim koncie  dorobek literacki w przeciwieństwie do Pl-ki, która najwidoczniej i z tego powodu cierpi. Ból za sprawą rwy kulszowej najwyraźniej nie jest wystarczającym by stać się poetką jak Sylvia Plath.

Być może to jest satyra - ja mam  wątpliwości.

Sama idea  jeszcze  nie jest poezją - trzeba ją ubrać w słowa. Bardzo często wydaje nam się, że wiemy dokładnie co autor "miał na myśli" pisząc tekst ale jeszcze częściej jest tak, że czytamy między wierszami i odczytujemy to, o czym sam  piszący nie miał pojęcia. A już to samo dowodzi że tekst jest nie najlepszy. Pomijam już deficyt  artystycznych środków wyrazu.

Czytaczu, nie do mnie skierowane te słowa powyższe,ale pamiętasz, jak kiedyś pisałas nt. haiku. Przytoczyłam haiku w tłumaczeniu Cz. Miłosza - nie zaakceptowałas tego tłumaczenia. I odważyłaś się? Zatem Miłosz, wg Ciebie pisał jak grafoman? Wyjaśnij. Bo często też prosiłam o wyjaśnienia pewnych kwestii przez Ciebie... nie zrobiłaś tego. Nie umiesz czy lekceważysz? :000

Herbi nie potrzebowałam google, aby dowiedzieć sie o Sylwii Plath. Pozdrawiam i dziękuje za odp. :))