Kołysanka grudniowa

      Kołysanka grudniowa

w bramie na Krzywej zziębnięty skrzypek
czaruje bajkę nie chce zbyt wiele
zbłąkany wróbel wtulony w szalik
niepewnym trelem nuci kolędę

i jak co roku obce ramiona
w zaułkach miasta gdzie oddech zmroku
krzyż własny ciągną drętwą melodią
niekiedy rzucą groszem o karton

w granacie nieba Woźnica przysnął
wieczór nadchodzi miły gdy w domu
świerczyny zapach lasom zabrany
może zgubione złączy rozmowy

o rok za późno lepiej niż wcale
labirynt chytrze ścieżki wydłuża
do stołu siada uliczny grajek
niech choć na chwilę bajka się stanie


 grudzień, 2014

miło nam Państwa poinformować, że w dniu dzisiejszym doszło do niecodziennych odwiedzin... Otóż po latach nieobecności portal poetycki poezja.org zaszczyciła swoją obecnością... ;-)
Tak więc Nadzieja, Wiara i Miłość nie obumarły całkiem :-)

1 czaruje bajkę
2 niepewnym trelem ćwierka

te mnie trochę drażnią, a zwłaszcza 2, bo trele i ćwierkanie to dwie różne sprawy - oczywiście z ornitologicznego punktu widzenia...

Przerobiłbym jeszcze ósmy, np:
niekiedy rzucą grosz do kartonu...

grosz to grosz, wiadomo...

Ale cieszę się, że znowu grosz w te karty, jakby nie było - masz trochę więcej niż blotki ;-)

@Nata_Kruk
''trelem'' zmieniłabym na ''głosem''.
Jeszcze tu wrócę :)

Dwie ostatnie zdecydowanie na tak. Dwie pierwsze mogą dla mnie nie istnieć. Pozdrowienia, aga

@Nata_Kruk
''niepewnym trelem nuci kolędę'' - teraz jest już dobrze :)
Trel z ćwierkaniem zdecydowanie nie pasowały do siebie .
PozdrawiaM NowoRocznie.

Rozumiem pathe, to "aż" połowa, która dla mnie "żyje" z pozostałymi.
Dziękuję za ślad. Pozdrawiam.

Marlett, cieszę się, że z nuceniem jest dobrze dla Ciebie, ale i tak skuszę się jeszcze na podmianę, o której wspominałam w odp. dla Czarka.
Dzięki za powrót.

Oczywiscie wróbel ćwierka,
Więc zmień ''ćwierkiem'' dla wróbelka:)

Marlett... "'ćwierkiem dla wróbelka".. urocze.

Czarku... jeśli na pewno, ufff, ale to ale... ;)

Dziękuję Wam za powrót.

Wiem, że lubisz wiersze rymowane i .... fajnie, że wpadłeś tutaj, dziękuję za głos.

Nato, piękny wiersz. Naprawdę jestem pod wrażeniem.

No i podobieństwo do mojego, albo raczej odwrotnie, mojego do Twojego, rzeczywiście można dostrzec.

Kłaniam się nisko

I pozdrawiam serdecznie :)

Lubię wszystko co dobre :)

Chciałam skasować moje podziękowanie, ale nie wiem jak to zrobić. 

Zostawiłeś cichutki ślad, a dopiero później kilka słów.... nic to... cieszę się, że spodobało się. Dziękuję i jak Ty to i ja... :)

Kłaniam się.

Tablet mi się wyłączył :) i chwilę zajęło mi ponowne dotarcie na zieloną stronę :). U mnie to wygląda tak: Opcje>Usuń i po sprawie. Tylko po co? To było nawet miłe. :) Taka odpowiedź na nieistniejący komentarz :)

tak sobie pomyślałem, że pewnie zapomniałaś o tym wierszu, bo aż z grudnia? Dopiero rok i Cezary Dacyszyn mnie obudził :)

Spory o ćwierkanie i trele, aż miło dzisiaj usłyszeć, bo ja już dawno wróbla nie widziałem w zimę, nie mówiąc o Woźnicy, chyba że eSTyma w węglarce z kultowego już Misia. Ładny klimatyczny wiersz. Dorzuciłem więc i ja swoje 3 grosze. Pozdrawiam. :)

czytam i czytam urocze  i jakże łatwo zrymować - prezent dla Ciebie

w bramie na Krzywej zziębnięty skrzypek
czaruje bajkę nie chce zbyt wiele
zbłąkany wróbel wtulony w szalik
nuci kolędę niepewnym trelem

w zaułkach miasta gdzie oddech zmroku
obce ramiona  krzyż własny ciągną

niekiedy rzucą groszem o karton

z trudem zabrzęczą drętwą melodią

wieczór nadchodzi miły gdy w domu
świerczyny zapach myśl zdominował

 w granacie nieba Woźnica przysnął
zgubionych rozmów ożyły słowa

o rok za późno lepiej niż wcale
do stołu siada uliczny grajek

labirynt chytrze ścieżki wydłuża
niech choć na chwilę bajka się baje

pozdrawiam

Jeżeli można, też się dopiszę

Bo nawet jeśli robię bałagan

Mijają grudnie, zimy i stycznie

A bajka nadal się opowiada...

Pozdrawiam.

Janko, trudno by mi było o tym wierszu zapomnieć. On ożywa z każdym grudniem, użyłam go nawet kilka razy w wysyłanych kartkach świątecznych. Co do ćwierkania, na pewno jest go mniej, niż kiedyś, szkoda...

Dziękuję za zajrzenie i miłe słowa w okienku.

Jacku... sprawiłeś mi przemiłą niespodziankę zrymowanym prezentem. Dziękuję... :)

Donie... dopisać  się zawsze można, to najbardziej lubię... :)

... niestety, nadal się opowiada.

Dziękuję Tobie i wszystkim za głosiki.

Pozdrawiam.