słowa poza granicą perswazji

zamiatane pod dywan pozwalają się rozdeptywać na miazgę
z której nie można ulepić nawet milczenia

powietrze unosi je na meble i firanki
do chwili gdy po raz pierwszy nazwą świat
posklejanymi obrazami

zanim imiona wejdą w osoby a nazwy w przedmioty
matka pochyli głowę nad uśpioną twarzą
ożywiając myśli kolorem oczu lub barwą głosu

trzeba powtarzać ciszę aby znudzona odeszła
w niezapisane echo

oddech zacznie malować przestrzeń głoskami
o brzmieniu postawionym na głowie
i amplitudzie sprasowanej linią prostą

sylaby związane powietrzem ściskającym krtań
nauczą się kiedyś twojego imienia

Bardzo mi się podoba. i uderzył mnie (zwłaszcza tytułem - w kontekście).
Pozdrawiam

ok. i nawet bardzo. tylko po co ta kropka na koniec...?

trzeba powtarzać ciszę aby znudzona odeszła
w niezapisane echo

^

to najbardziej. Dobry. Pozdrawiam.

Gorzko ładny. Tylko przedostatnia strona jak dla mnie trochę przekombinowana stylistycznie, troszkę mi zachwiała nastrojem... albo melodią, choć rozumiem, że dobór słów nie był przypadkowy ;)

trzeba powtarzać ciszę aby znudzona odeszła- to jest cacy, chociaż niebardzo się spaja z resztą.