Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Mogę Cię stracić jak jeden z wymarłych gatunków
ale teraz zbieram żołędzie.
Robię to dla ludzi tak jak ich pojmuję
przez żołędzie,
układam w rzędzie.
Porządek zbliży kochanków, a jakby
zginęli od jednej zielonej kuli.
W tej historii tak jest bo skądś jest prawda.

Opublikowano

podoba mi się, ale zielona kula może oprócz bycia kulą pistoletową pełnić inną fukcję, kuli u nogi :))))))))) PLUS, ZASTRZELIĆ SIĘ ZIEMIĄ FAJNY POMYSŁ :))))

piszę do ciebie list lecz z tego świata
drutem kolczastym drążąc w nieba błonie
myśl, co ku twojej, narasta pokornie
lecz nim ją znajdzie zagubi się w gwiazdach

Rodzić się, znaczy: własnej matki zrzucić
kokon, iść w ślady ojców, w blask oręża
ale pamiętaj, że znaczy umierać:
cień podrzeć matek i ojców szlak zgubić

Tu gdzie w czerwony ubiera się drelich
jądro komórki, gdzie wszystko to ściana
tacy jak ty pewnie nie istnieli.

drut w niewyraźny wygina się podpis
żegnam cię ciepło, lecz lecieć mi wzbrania
zielona kula, którą mam u nogi.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


z perspektywy przerośniętego przedszkolaka?
banał
pozdrawiam
kasia.

a moim zdaniem wcale nie banał :P nie chodiz nawet o tą zieloną kulę :> sam kiedyś napisałem o srebrnej kuli księżyca... ale :P zauważ że księżyc jest nieruchomy wieć to jrst bezsenu, a tutaj: niby ziemia jest nieruchoma, ale kiedy umierają i upadają, to... to zauważ, że ruch jest względny i to, ze oni sie zblizaja do ziemi mozna traktowac jako to, ze ziemia zbliza sie do nich... jak kula zeby zastrzelić :P

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Witaj - Bezsenność siedziała naprzeciw. Milczała. Wiedziała wszystko. - pięknie to brzmi - wiersz na plus - ma klimat -                                                                                       Pzdr.jesiennie.
    • @Waldemar_Talar_Talar piszę, żeby może już nie gubić oczek i ludzi na swojej drodze. Zajęta ogarnianiem siebie, tracę innych z czucia. Ale to może moment przesilenia? Co u Ciebie Waldku? Jak się czujesz? 
    • @Migrena Idziemy - a czas nie ma odwagi nas dogonić. Wszystko w nas jest początkiem: szeptem, który dopiero chce być słowem, uśmiechem, który staje się światłem. Pięknie to napisałeś jest to kwint esencja wiersza. Czas który który przeistacza się w światło - jest Światłem, a jednocześnie współkochankiem który "nie ma odwagi nas dogonić", rywal czyhający na nasze potknięcia nieubłaganie kroczący za nami, aż do końca życia. Niosącym bądź będący boskim światłem poznania. On jest za nami i przed nami w zakrzywionej linii czasu. Bo za nami spowalnia, a przed nami w sensie życiowej podróży, powracamy do wcześniejszego punkt zakreślając pętlę czasową. Jednym słowem nic nie dzieje się bez przyczyny i tylko nasze decyzje powodują określone skutki odłożone w czasie. I tak jak nie mamy wpływu na czas na nieszczęścia na zdarzenia które mogą nas z czasem dopaść, mamy wpływ na „miłość” zawartą w prostym słowie „jesteś”. Trzeba ją pielęgnować by czas nam jej nie odebrał - wzruszyłeś mnie!
    • Witam - Ciągle gubię jakieś oczka, w rękach sweter życia plotę - Pięknie otworzyłaś wiersz - podoba się -                                                                                                  Pzdr.serdecznie.
    • Pragniemy miłości uśmiechu prawdy pragniemy świata bez łez i głodu   Ale te pragnienie to wysoki mur ocean trudnych słonych słów   Na jego falach niewiadoma dryfuje szukając otwartych drzwi   Za którymi lepsze pokonuje zło a człowiek jest szczęśliwy    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...