Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

*** / pesymistyczny sonet ^^ /


Rekomendowane odpowiedzi

Nad jesienną drogą, wylotówką wiatru
pyłek, wiosna w proszku, w torebce w niebieskiej
płynie aż w glinianym zaparzy się dzbanku
ziemi, korzeń wody i zieleń spęcznieje

rosnąc lasem instant , ( granulat odwieczny )
wśród wywaru świateł wiatr kwiaty rozsieje
zakrywając groby: umarłych podeszwy
byśmy nie widzieli jak chodzą po świecie.

Wielka farsa wiosny! Nie chcę na nią czekać!
wolę w martwym kręgu chropowatą prawdę
czuć na bladej skórze i nic w niej nie zmieniać.

Bo tyle tylko ukrywa się świata
ile mierzy przestrzeń, co oddziela czaszkę
od łzy, co jest zwykle zimna, ołowiana

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...