wstążka

[Bernadetta1]

już od dawna
nie rozczesujesz rankiem
przyzwyczajeń

zamiast warkoczy
pleciesz swoje wczoraj i przedwczoraj
o twarzy nadąsanych dwunastu wiosen
przeglądających sie w lustrze
herbaty

lalka o wydłużonych sztucznie rzęsach
schowane w kącie świadectwo
metamorfozy

zawiąż tę wstążkę

wysypały się skarby
spod poduszki

[Bernadetta1]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Anna_Para]

Poza tym, że musi być: "tę wstążkę"- wiersz się podoba! Pozdrawiam, Para

[Joanna_Janina]

Moim zdaniem jest to wiersz w którym podmiot nie może rozstać sie z przeszłością. Żyje tym co było. A to jest złe. Trzeba żyć teraźniejszością bo wiele może dziś zaskoczyć. Podoba się. Pozdrawiam :)
Janina

[Bernadetta1]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tę poprawiłam:)dzieki za zwocenie uwagi..fajnie ze sie podoba:)pozdr.

[Bernadetta1]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

fajna interpretacja...nawiązująca do przeszłosci. Czasem nam ciezko odciąć się od tego co było...pozdrówki

[teresa943]

wiesz, Beatko, dałabym "zawiąż tę wstążkę" na końcu...ale to tylko takie tam moje...
wiersz ze spojrzeniem wstecz...misie :))))
cieplutko z uściskiem :-)
Krysia

[Pan_Biały]

tak to co za nami to było to co przed nami tajemnica a tajemnice są ciekawsze
dobre wierszowanie
pozdrawiam

[Bernadetta1]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dzieki Krysiu...pomysle nad zakończeniem...fajnie ze cos tam podszeptujesz;)jesien na mnie refleksyjnie wplywa:)usciski

[Bernadetta1]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dzieki za zagladniecie...zapraszam na przyszlosc Panie Rozbielony:):)moj ulubiony kolor zreszta;)pozdr.