Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

czas kasztany schody
pozdrawiam was dłonią
machając przed siebie
wpadam chwilami wiatru pyłem

to głodny najedzony i głodny
lub tylko głodny

pisać za dużo też nie
jest dobrze

więc tylko tyle że się łączcie
białe co zmienia w niebieskie

kropelką sentymentu jeszcze
wglądywacza w treści nieznane
za ojcem darem odzianym
nie było by mnie tu z wami

niesiesz rzece gdyby dusze
nie spotykały się przecież


dedykowany Wam
-------------------------------------
drugi dzień tygodnia z zapatrzenia ( czyli z dziś)

moje niebo ma dwa
końce czasem w szybie
się odbijające, lśniące

ptaki kołem przelatują
i mnie lotem swym ujmują

rogiem dachu tam siadają
też na drogę spoglądając (...)
-------------------------------


skok Judyt na grunt orny
bezłączny lecz z nadzieją pnącz yyy
czyli nie wiem kiedy tu przybędę i czy

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nieco kubistycznie u ciebie tym razem...

też macham...:))

dziękuję Basieńko że jesteś pod tym i owym, dumam sobie...
pewnie tak niezrozumiele, rzadziej tu jestem,
może odchodzę opadam jak liście powoli
J. (: płoniaście i z serca dla Was obojga małżonkowie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nieco kubistycznie u ciebie tym razem...

też macham...:))

dziękuję Basieńko że jesteś pod tym i owym, dumam sobie...
pewnie tak niezrozumiele, rzadziej tu jestem,
może odchodzę opadam jak liście powoli
J. (: płoniaście i z serca dla Was obojga małżonkowie

Lepiej mi nie mów w ten jesienny wieczór o opadaniu
kolor w nim szary i deszcz za ścianą płacze
nie odchodź by odejść i zniknąć
odchodź wracając zawinięta czerwoną wstążką

...o kurde źle ze mną... Papatki...:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dziękuję Basieńko że jesteś pod tym i owym, dumam sobie...
pewnie tak niezrozumiele, rzadziej tu jestem,
może odchodzę opadam jak liście powoli
J. (: płoniaście i z serca dla Was obojga małżonkowie

Lepiej mi nie mów w ten jesienny wieczór o opadaniu
kolor w nim szary i deszcz za ścianą płacze
nie odchodź by odejść i zniknąć
odchodź wracając zawinięta czerwoną wstążką

...o kurde źle ze mną... Papatki...:)

dziękuję za czerwoną wstążkę Basiu pięknie do mnie piszesz poetko
ja tylko człowiek odwiedzający, hm...zastanowię się, ale tak na teraz
tutaj nie jestem nikomu potrzebna przecież( a poza nawiasem rzadziej
będę miała internet terraz w życiu)
tyle potrafiłam jak wyżej w czytaniu, odczuwaniu,
J. płoniaście
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Lepiej mi nie mów w ten jesienny wieczór o opadaniu
kolor w nim szary i deszcz za ścianą płacze
nie odchodź by odejść i zniknąć
odchodź wracając zawinięta czerwoną wstążką

...o kurde źle ze mną... Papatki...:)

dziękuję za czerwoną wstążkę Basiu pięknie do mnie piszesz poetko
ja tylko człowiek odwiedzający, hm...zastanowię się, ale tak na teraz
tutaj nie jestem nikomu potrzebna przecież( a poza nawiasem rzadziej
będę miała internet terraz w życiu)
tyle potrafiłam jak wyżej w czytaniu, odczuwaniu,
J. płoniaście

...no to poleciałaś z tą poetką...;) moja ty dziewczyno z patykiem...nigdy ci nie zapomnę tego obrazu...Wiem...wiem...mało zielonego w koło...ale ty mi tu nie pisz, że nie jesteś potrzebna na tej pobladłej stronie...bo...zresztą idę na pw do ciebie........................
Opublikowano

Judytko, nie opadaj
lecz wpadaj kiedy tylko
zatęsknisz zapragniesz
być z nami blisko

po drodze jesień
rozrzuca ostatnie barwy
a ty pozbieraj i maluj
najpiękniej pejzaże
słowami

będą zawsze drogie

serdecznie pozdrawiam :-)
Krysia

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dziękuję za czerwoną wstążkę Basiu pięknie do mnie piszesz poetko
ja tylko człowiek odwiedzający, hm...zastanowię się, ale tak na teraz
tutaj nie jestem nikomu potrzebna przecież( a poza nawiasem rzadziej
będę miała internet terraz w życiu)
tyle potrafiłam jak wyżej w czytaniu, odczuwaniu,
J. płoniaście

...no to poleciałaś z tą poetką...;) moja ty dziewczyno z patykiem...nigdy ci nie zapomnę tego obrazu...Wiem...wiem...mało zielonego w koło...ale ty mi tu nie pisz, że nie jesteś potrzebna na tej pobladłej stronie...bo...zresztą idę na pw do ciebie........................
(: oj Basieńko Basieńko(poetko, tak tak) spadasz jak zesłaniec boży mi,
hmm..co do patyka to chyba go jeszcze gdzieś mam( to był
jeden z nielicznych który został wykonany na papierze do olei więc może się go pozbędę mm.. do niego był wierszoł'patykiem po ziemii' który naskrobał się), reszta blejtramów poszła do kawiarni( o cudzie..)- ciekawe czy w ogóle
zainteresuje ludzi
nie ma czego... jeden dostaje taki dar drugi inny, a najlepiej
jak da się go wykorzystać i służy innym, fajnie jeśli ma jakieś zwroty
może też w utrzymaniu się w życiu ale niekoniecznie, J. (: płoniaśccciie kochana
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dziękuję z serca Krzysiu..to prawda taka
wpadłam, bo coraz rzadziej tu jestem
odłączona od świata, jak będą możliwości to
może i się popojawię, a tymczasem dziękuję za ślad...J.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witaj prześliczny gościu Teres(:
dawno żeśmy sobie nie gawędziły,
tyle miłych słów od Was że stokrotnie
odzajemniam z promieniem znad chmurki,

przeprowadzki jesienne
chciałabym dalej farbami
bo słowo tylko ewangeliczne
doskonałe te ludzkie oniemiałe
trochę tak nabazgroliła bo
ciepełko od Was przypływa

i od siebie własne takie
co się zwią wrażliwością ptakiem
za zawsze drogie ukłony sładam
Tobie

J.wzajemnie kochana
Opublikowano

pięknie dziękuję

i jeszcze wysyłam
oranże jesienne
klonowe brązy
i grad kasztanów
na ścieżce

ścielą się miękko
stęsknione wieczory
i dni coraz krótsze
lecz bogate w serce

będą szukać słów
podarowanych
z duszy Judyt
najpiękniejszych

cieplutko kochana :))))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


(: zajrzałam jeszcze ostatnim tchnieniem zdaje się
bo czekam na narzeczonego, pół h jakieś mam tak ziemsko
i mykam w drogę,
zatem garść orzechów i gruszek z październikowego
drzewka, dziękuję również ślicznie i...nie wiem czy napisać
donapisania,(:J. idę z nadzieją na lepsze żeby nie prosić zaraz
o chusteczkę

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Marek.zak1 Fajnie, że porównujesz Polskę do Węgier i Słowacji, szkoda tylko, że nie do ludzi, którzy tu naprawdę żyją. Bo widzisz – ten wiersz nie jest raportem ekonomicznym ani zestawieniem statystyk PKB. To nie tekst o fabrykach, tylko o ludziach, którzy tych fabryk nigdy nie zobaczyli na oczy. Bo nie każdy ma willę, fotowoltaikę i plany na urlop w Toskanii. Piszesz, że "nigdy nie było lepiej". Z perspektywy kogo? Może Twojej? Gratuluję. Ale to, że jedni siedzą przy stole, nie znaczy, że nie ma głodnych za drzwiami. I nie, to że „na Węgrzech gorzej”, nie oznacza, że mamy siedzieć cicho i dziękować za ochłapy. Czy jak sąsiadowi spłonął dom, to ja mam się cieszyć, że mnie tylko zalewają fekalia z kanalizacji. Wiersz, który komentujesz, mówi o Polsce z paragonu, z przychodni, z kolejki do zawału, nie z przemówień premiera. I to, że ktoś to zauważył i opisał – nie jest „pompowaniem złych wiadomości”, tylko oddaniem głosu tym, których nikt nie chce słuchać. A jeśli Twoim jedynym kontrargumentem jest to, że Robert Lewandowski strzela gole, to naprawdę współczuję – bo nawet Jezus z kuchennego obrazka w tym wierszu by na to spuścił wzrok. Nie pisz więc, że "jest lepiej niż było", bo dla wielu nie jest. I mają prawo o tym mówić. Bo milczenie nie rozwiązuje problemu. Ono go tylko konserwuje – jak margarynę za 12 zł.   Tym razem nie załączę tradycyjnych wyrazów na pożegnanie.  
    • @Waldemar_Talar_Talar cała miłość
    • Urodziłeś się w trzydziestym pierwszym roku.   Myślę sobie tak dawno, ale po czasie dociera kiedy. Okres międzywojenny, burzliwy. Ludzie wciąż przerażeni wojną. Wszędzie strach, nieufność, bieda, ból.   Poznajesz świat, uczysz się chodzić, jeść, biegasz za piłką, kule znowu świszczą.   Zamiast beztrosko grać, cieszysz się, że wciąż żyjesz. Całe dzieciństwo.   Dorastasz pomiędzy dramatu nadzieją. Inaczej niż dzisiaj. Doceniasz każdą wyciągniętą dłoń. Pomagasz innym. Wokoło widzisz mundury, ciężkie buty, ciężki czas. W zanadrzu skrywasz wiele przeżyć, może tajemnic. Dorastasz z końcem wojny, żyjesz, lat jednak nikt nie wróci.   05.02.2025 r.
    • Przyjemny wiersz. Kiedyś miałem dryg do rymów, ale jakoś mi przeszło.
    • Gdy będę zasypiał zdmuchnij z włosów ptaki Omieć rączką swoją myśli nieborakie Uśnij oczy moje w głębię się zanurzą Odczaruj powoje co me myśli burzą Wyrwij korzeń z głowy rozpal rozum iskrą Upuść na mnie wrzosy poezją rozbłysną. Pocałuj mnie w usta zagryź wargi swoje W piąstce ściśnij prochy odsącz soki moje Ponad głowę podrzuć co ze mnie zostało W trawie ukryj dłonie wrośnij w brzozę białą Całą sobą poczuj drzewo rozedrgane Dusze zawirują ponad naszym gajem. Samotność Cię straszy całą bezwzględnością Nie miej na nią czasu zajmij się miłością Bo choć niepozorna jest ta Pani duszy Oddaj jej marzenie to kamień rozkruszy Zawezwij ptaszęta ukwieć nimi włosy Wstąp na nasze pole... widzisz sianokosy?!    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...